levendig blijven
de zin achter de onzin
Inhoud blog
  • FILOSOFIE KAN POLITEK REDDEN !
  • Dichter wreekt oorlogsslachtoffers !
  • licht op ons leven, lichtons leven op
  • Proficiat!
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    14-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.FILOSOFIE KAN POLITEK REDDEN !
     

    Filosofie kan Politiek redden !

    Toestanden zitten over het algemeen anders in mekaar dan er oppervlakkig over wordt geschreven en verteld. Alleen ervaringen opdoen en leren lezen en observeren, luisteren en praten kan ons helpen. Onafhankelijkeid is alleen mogelijk als men het algemeen belang van de hele wereld op sociaal en ekologisch gebied vooropstelt en breekt met alle taktieken die daar tegenin gaan. Feiten in een breder kader kunnen zetten, insinuaties ontkrachten, daar komt het op aan. Pas dan kan krijgen echte alternatieven en de mogelijke wegen naar vooruitstrevende methoden om het sociale en ekologische te bevorderen een kans.


    Hoe een praktische filosofie ontwikkellen ?Terwijl er wereldwijd bommen ontploffen en kritisch denkende mensen op vele plaatsen fysiek uit de weg geruimd worden en er nog steeds miljarden dollars verkwist worden aan oorlog, terwijl armoede een groeiende kanker is; bevind ik me in Europa ergens in een landje waar zoals overal het merendeel van de bevolking kontent is dat ze van dat alles weinig last hebben. Men werkt hier en wordt hiervoor beloond volgens een onoverzichtelijk sociaal labyrint aan statuten. Uit de pas lopen is onmogelijk want dan ben je al gauw je job kwijt. Het levensdoel van partijen aan de macht en anderen, is heel dit doolhof van wetten in stand houden en uitbreiden. De vakbondsleidingen nemen aan dit hele burokratische spel ook deel, van welke ideologische of religieuse strekking ze ook beweren  te zijn. In de hele wereld werden ondertusen de wetten van de markt heilig verklaard om de heilige grotegeldspekulatie ter wille te zijn.

    Wij, uit de meer welvarende landen, en dus ook onze regeringen, hebben geen alternatief politiek plan om op wereldgebied de armoede uit de wereld te helpen. Niet de noden van de mensheid, maar de winstperspektieven alleen tellen. U heeft geen geld ? Geen goede woningen, ongezond water, tekort aan onderwijs en eten, telecommunicatie, vervoer, energie zij uw deel. Verrek maar ! Dat is het uitgangspunt, instandgehouden door speculatie en andere verouderde ekonomische wetmatigheden. Niet de noden van mensen, maar de speculatiemechanismen instandhouden telt. Omdat wijzelf en de grote beursgenoteerde ondernemingen het onderste uit de kan willen voor het eigen ik of de eigen onderneming, blijft het meer en meer decadent circus maar draaien en wij erbij.

    Om zoveel mogelijk inkomsten te hebben willen de Staten zoveel mogelijk mensen zo lang mogelijk aan 't werk. Probleem is echter dat de ondernemingen met zo min mogelijk personeel willen werken.

    In de tamelijk welvarende landen komen mensen nauwelijks samen om hierover van gedachten te wissellen en een tegenmacht te vormen. "Daar is toch niks aan te doen", zeggen zij die er niet op één of andere manier mee bezig zijn. De wereldwijde betogingen tegen de oorlog in Irak bevestigen deze mensen nog maar eens in hun schijngelijk.

    Deze betogingen zijn nog geen wereldwijde akties of stakingen tegen de superspekulanten geworden. De heersende grotegeldelites en hun collaboranten hebben nog altijd niet moeten inbinden. De Staat die het meeste geld in militaire avonturen steekt wordt geregeerd door een bende multimiljonairs en dat zal na de volgende verkiezing in 2008 hopelijk veranderen ?

    Werkloosheid, waarom zou zoiets moeten blijven bestaan ? Waarom geen op Westerse norm vastgelegd gelijk loon voor gelijk werk voor iedereen waar ook ter wereld en recht op arbeid of inkomen, langs een universele sociale zekerheid om ? Als je geld als iets louters administratiefs in plaats van spekulatiefs gaat gebruiken is één en ander perfekt te regelen. De enige reden waarom dit niet MAG (want het kan) is dat de kleine groep mensen aan de top van de geldpyrammides dan enkele procenten minder rijk gaan zijn. Vermits de huidige regeringen door hun konkurentiepositie-overwegingen de gevangenen van het spekulanten- spel zijn is er dringend een wereldprogramma en een wereldinstantie nodig die de ekonomische machten bepaalde spelregels oplegd. Zonder de druk van in daden om te zetten programma's zal een dergelijke koerswending er niet komen.

    Door hier niet mee bezig te zijn en ons aan het oude systeem van aanmodderen te laten vangen, zijn we medeplichtig aan de toestand waarin de wereld meer en meer afglijdt : meer armoede en oorlog, meer werkloosheid; terwijl de uitbuiting van de werkenden alsmaar opgedreven wordt...met een ongeziene vervreemding van de mens tegenover zijn arbeid tot gevolg. Hoe meer stress, hoe meer hyperactieve kinderen dat er geboren worden en hoe meer relaties die een goede kans maakten, uit mekaar spatten.

    Moet er niet een door sociale organisaties gesteund internationaal aktieprogramma komen dat regeringen en daardoor ook de bedrijven verplicht van een programma in funktie van de noden van de hele wereldbevolking aan te nemen ? Zoniet bestaat de kans dat 'religieuse' en andere rechtse fanatici hun smerige terreuroorlogen verder dan buiten onze grenzen blijven uitvechten.

    Ondertussen blijven we maar bezig met onze vrije tijd op te vullen met pulplektuur en blijven we teveel onzinnige misdadige films en snobfeuilletons bekijken. Bovendien zijn we soms zo de gevangenen van onze negatieve emoties en psychologische problemen met anderen, dat deze verstRikking zo verstikkend werkt dat er geen zuurstof meer overblijft voor een gezonde filosofische interesse, voor politiek bewustzijn, voor kunst en voor echt menselijke oplossingen voor onze relatieproblemen.

    De kwalen waarover de media bericht, duren al decennia. Alle mogelijke vooroordelen tussen mensen worden door een deel van de media mede in stand gehouden, omdat ze ze uitvergroten. De mensheid wordt door de media niet in de eerste plaats bekeken zoals ze is, namelijk een overgrote meerderheid individuen die van een inkomen of een loon afhankelijk zijn, maar wel als afzonderlijke groepen : allochtonen, autochtonen, werklozen, derde wereldmensen,zieken, werkenden en gepensioneerden en alle mogelijke 'categorieën' daarvan. Verdeel en heers. Netjes berichten over hoe het hen vergaat en wat de klassieke politiek binnen het oude kader aan burokratische nepoplossingen te bieden heeft en populisten promoten.

    De filosofie heeft tot doel alle niet op het welzijn van iedereen gerichtte zaken uit godsdiensten en ideologieën te weerleggen en de strijd voor een beter wereld inspiratie te geven. Niettegenstaande onze technologische vooruitgang blijft veel door armoede of onverschilligheid of blind idealisme in stand gehouden onwetendheid allerhande zich vertalen in steun aan terreurgroepen of onsolidaire houdingen op de werkvloer of in 'eigen sektor eerst'.

    De filosofie moet overal een verbindend antwoord op hebben, dat is ze aan de geschiedenis van alle andere takken van de wetenschap verplicht. Ze moet niet kunnen uitleggen hoe de lever werkt, maar welke rol die lever in het geheel van het lichaam heeft. Op de vraag naar de grondzin van het bestaan, kan er, afgemeten aan het evolutieverhaal maar één antwoord zijn : de verfijning van onze geestelijke vermogens. Daarom is het één van de taken van de mens om oorlog en armoede uit te roeien. Die taak begint met het uitleggen hoe straling het eerste atoom in mekaar knutselde en lang daarna de eerste biolgische cel dankzij energieën van allerlei aard tot stand kon komen en hoe ze zich door die nieuwe energievorm leerde vermenigvuldigen tot wie wij nu zijn. Deze filosofische opgave impliceert ook uitleggen hoe de maatschappijen evolueerden tot de samenlevingen van de dag van vandaag en hoe we tot een universele, echt menselijke maatschappijvorm kunnen evolueren als we onze verantwoordelijkheden maar willen opnemen. Daar zouden we toch moeten zien in te lukken voordat we weer gewoon ...straling worden.     - octo- http://filosofischverzet.skynetblogs.be



    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    14-08-2008, 19:31 geschreven door octo
    Reacties (0)
    12-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dichter wreekt oorlogsslachtoffers !
     

    Dichter wreekt oorlogsslachtoffers !

    In de Kaukakus worden weer een paar duizend graven gedolven.

    De wereldstrategen hebben al een aantal uitstapstrategieën klaar. Maar welke woorden hebben ze voor de doden, de gewonden, de mensen die mensen moesten afstaan ? "Sorry, 't was maar om te lachen", de oorlog is al gedaan"?

    Een dichter bezoekt een Belgisch WOII -oorlogskerkhof in Lommel en wreekt alle slachtoffers van barbarij.


    ontmoeting met het Lommels Friedhof


    Duizenden malen een betonnen kruis, telkens voor 2

    ,of ze nu met de teenkootjes of de schedels tegen mekaar ingekuild zijn.

    Te vroeg van hun vlees ontdane botten.

    Al die dode, uitstralingsloze gelaten, met nog even die grimassen van onbegrip.

    Geraamten door Kruppkogels ontsierd.

    Met granaatscherven, taaier dan de knoken waartussen ze liggen te roesten.

    Op enkele jaren vielen zij, opdat een vernietigend model van overheersing

    en de leiders die dat voortbrengt,

    nog het einde van de eeuw zouden kunnen halen.

    Mannen, vooral 20, 30 en jonger.

    Ook kerels die nog maar net naar het stadium

    van krasse grijsaard aan 't toegroeien waren.

    Allemaal als slachtvee gekrepeerd. Ieder geraakt,

    elk van hen gevallen of uiteengespat.

    Sommige bijeengeveegd, wie weet zonder kist tussen d'aarde geschoven.

    Eugeen Wette, Leopold Berger en Heinz Thormann,

    zoek ze er maar eens tussenuit.Verraden en bedrogen onder het juk van een elite die, verdoken, aan de touwtjes trekt.

    Slachtoffers zoals er nu nog overal ter wereld geofferd worden.

    Primitieve offeranden. Ritueel en barbaars.

    Door bruine wolven en alle andere oorlogskredieten goedkeurende marionetten mee de dood ingeduwd.

    Ter ere van de daaropvolgende heropbouw,

    na de eerste grote, nieuwe bankcrashenreeks.

    In plaats van werk gaf men hen patriotische dromen...

    die na het eerste doodsgevaar, nachtmerries werden.

    Hun geweten pakte men hen af...

    omdat je daarmee na je eerste dode, niet meer leven kan. Hun soldij was een soort werkeloosheidsvergoeding uit die tijd.

    Zo 'verGOEDE' men en vergoelijkt men nog immer een aantal andere gruwelijke en

    ...als vanzelfsprekend gepresenteerde dingen...

    't was zogezegd toch allemaal om ONS belang begonnen ?


    Ik dacht daar in Lommel aan alle geestelijke en andere geneugten des Levens die, deze onzer voorouders als vijanden voorgestelde werkmensen en onze tijdgenoten nu, niet hebben kunnen ervaren.

    Door, als domme kruisvaarders hun even armzalige lotgenoten in andere landen, als op iets rood afstormende stieren te lijf te gaan,

    ondergingen en voerden zij de geschiedenis uit...

    in plaats van deze uit handen van de onderscheiden elites te nemen.

    Uiterst rechtse krachten beslisten voor het werkvolk en wilde de absolute vrijheid van 't grootkapitaal, ...meer ruimte...je kan die ruimte in Lommel gaan overturen. Er zullen er weinigen zijn die hier liggen, die dat moorden met plezier hebben ondergaan...en toch is alles zo gegaan.

    Mensen toch, zij waren niet onze vijanden

    en hadden onze kameraden kunnen zijn.
    octo  http://filosofischverzet.skynetblogs.be


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    12-08-2008, 18:34 geschreven door octo
    Reacties (0)
    03-07-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.licht op ons leven, lichtons leven op
    licht op ons leven, licht ons leven op
    Er bestaan enorm veel mogelijkheden om te leren begrijpen waarom ons leven ons leven is. 
    De wetenschap kan ons evengoed nauwkeurig uitleggen hoe een mug van bijna niets een cel werd als diezelfde wetenschap ons kan verklaren hoe ook wij langs gedeeltelijk dezelfde wegen straling, atoom en cel enzoverder werden. ‘Werden’ is hierbij een verkeerd gebruikd woord, want we zijn nog altijd onze oorsprong.  Ook over de rol van de geschiedenis die grotendeels aan de evolutie van de ekonomie gebonden is, kunnen we in dit achtste jaar van de éénentwintigste eeuw enorm veel vernemen.  Mits een op het positieve, het sociale gericht uitgangspunt, kunnen we daar een enorm klare kijk op ontwikkellen.
    Licht op ons leven dus.              ‘Licht ons leven op’…kan ook, maar neemt ons hele gezamenlijke leven met onszelf en anderen in beslag.   Uit welk godsdienstig of filosofisch of psychologisch werk je ook je inspiratie haalt, de echte waarheden zoals ‘doe een ander niet aan wat je zelf niet graag hebt’, zijn eerst ervaarbaar in je leven zelf.  Veel van wat er in ons leven gebeurdt, is een onvermijdelijk vervolg van wie aan ons voorafgingen; net alsof allen die onmiddellijk aan ons voorafgingen ook nog ergens meedoen in dat dagelijkse theater waar we onze rol in te spelen hebben, of we nu willen of niet.   De holbewoner uit de prehistorie heeft nooit een computer gehad.  Zonder de holbewoner waren wij er ook niet geweest.  In feite heeft de holbewoner ook zijn stukje computer, hij heeft er hard genoeg voor geöverleefd.            Er  zijn nog andere vormen van overleven en doorgeven.  Indien de aarde zoals een stervende ster zou ontploffen, dan zouden we weer mineralen en straling worden en dan begon alles weer opnieuw, gemaakt van materiaal en straling die ooit de onze was. Ergens op m’n homepage formuleer ik de vraag naar oorsprong op de volgende manier :             “Is er ergens een energie die een met ons vergelijkbaar bewustzijn heeft en die heel de weg van straling, atoom en cel enzoverder niet hoefde af te leggen om aan dat bewustzijn te komen” ?  Ik denk van niet.  Zoals alle planeten en elektronen rond een kern draaien, zo draait het zijn of niet-zijn gewoon rond het niet aan nul gelijk willen worden…inhoudsloosheid is geen optie voor de materie die we zijn en wie we nu zijn verdraagt ook al niet teveel druk voordat we doordraaien…nee, kleiner of gelijk aan nul, gaat niet op.  Als je dreigt van honger om te komen, doe je er alles aan om weer te eten, want anders benader je de nul.   Als je je relatie omwille van welke redenen dan ook wil redden, ga je een deel druk wegnemen voordat je beiden ‘ontploft’.  De wetten van de natuurkunde werken ook in het psychologische door.              Licht ons leven op.  En het spirituele dan, hetgeen dat verder dan het biologische leven reikt  ?  Hoe kunnen we daar ons licht laten op schijnen via al wat we kunnen weten en meemaken en voelen ?  Dat, waarde lezer, is waar ‘ons leven oplichten’ om draait.  Hoe goed je daar in bent ?  Je kan dat veel of weinig, te weinig of teveel zelfs.  Hoe bekwaam je daarin kan worden, heeft te maken met de mate waarin je je negatieve emoties overwonnen hebt en hoeveel kennis je bereid bent om op te doen.  Hoe sterk je daarin bent heeft dus ook te maken met de mate van filosofisch, daadwerkelijk verzet dat je tegen bepaalde alles overwoekerende meningen en maatregelen kunt opbrengen of nog kunt opbrengen.  Het heeft ook te maken met de echt religieuse, niet godsdienstige betekenis van ‘geloof’.  Geloof in het leven en de oneindigheid ervan.   Oneindigheid in de wetenschappelijke en menselijke betekenis ervan.  Ook dieren kunnen na de zoveelste big-bangcyclus wel ergens op een planneet opduiken en met wat  ‘geluk ‘ kan er uit de oermaterie waar wij ook deel van uit maken weer een soort ‘mensdom’ ontstaan.Het belangrijkste uit heel het gebeuren dat ik hierboven schetste, blijft echter het ‘hoe’ dat we er met z’n allen en individueel dagellijks in slagen van ons leven ‘op te lichten’, hoe dat we in onze woon-en werkrelaties ageren om ons net die inzichten bij te brengen die we nodig hebben om te begrijpen wie we zijn en van welke wegen we komen om die dingen te doen en zeggen die we doen en zeggen en zullen doen en zullen zeggen.Iedere nieuwe dag in ons leven is gebasseerd op al diegenen die we ontmoeten en op alle informatie die we hebben opgedaan…die komt dan bij mekaar en resulteert steeds weer in nieuwe gedachten en woorden en daden.  Zelfs zonder dat we praten is er op een bepaalde manier wel een soort uitwisseling tussen mensen.  Die uitwisseling zal zich al of niet in woorden en daden vertalen, maar wel altijd ergens sporen nalaten die in toekomstige ontwikkellingen toch via gebeurtenissen en woord-gebeurtenissen aan de oppervlakte zullen komen.  Zelfs ons innerlijke wensen speelt hierbij een belangrijke rol.  Schrijf ik dan de ‘godsdiensten’ af, zal je vragen  ?  Je gaat mij niet horen zeggen dat er geen energie is met een bewustzijn dat geen Einsteinachtige of Darwinachtige evoluties nodig gehad heeft om te ‘zijn’…maar zelfs dan is het belangrijk om aan te voelen of aan te kunnen tonen dat zo’n energie buiten proporties buiten ‘scheppen’ ook ‘richten’ kan…en dat ‘richten’ hangt zéker van ons af…van ons en ons geloof…wat de cirkel weer rond maakt natuurlijk.  Dit soort filosofisch willen begrijpen werd alleen maar mogelijk door kennis op te doen en om te gaan met mensen en hun verhalen die al van zover kwamen en steeds maar doorgaan…op pararelle of andere kruisende paden.  Echt verstaanbaar worden deze inzichten in je eigen leven en dat van anderen.  In het verhaal van de kleinzoon die zich nog steeds afvraagt hoe z’n grootvader was toen hij in het verzet tegen de oorlog in een kluwen van hem omringende tegenstellingen zat.  In het verhaal van al die mensen wiens liefdesleven zich soms aan sommige van die liefdeslevens van vóór hun tijd probeert te ontworstelen.  In het verhaal van alle mensen die opkomen tegen kortzichtigheid en onrechtvaardigheid.  In het verhaal van zij die alle dorpen en steden bouwden, in het verhaal van hen die zorg dragen voor produktie en vooral zorg om mekaar dragen.  Vele verhalen werden al in romans verteld.  Het verhalen van het echte zijn heeft echter ook z’n grenzen.Het échte zijn            Je ziet en voelt en denkt het overal, dat échte zijn.  De eend die in de regen met haar of zijn snavel op een tak in het water zit, is niet die eend die ergens droog zit te broeden.  Net als alle bioleven is ze op die of die moment altijd het meest aktuele vervolg van een reis die al vóór het ontstaan van de eerste cellen begon.  Die cellen stierven af en konden zich niet door deling, door voortplanting vermenigvuldigen.  De energie die ze echter bij leven vormden bleef echter bestaan en begeleidde hen, begeleidde ons, tot in het nu en vandaaruit over het einde van ons zonnestelsel heen bij de volgende poging tot het laten ontstaan van leven.  Dit uitgangspunt houdt in dat er geen leven mogelijk is zonder het afgestorvene dat als een soort intuitie funktioneert.  Niet alleen de overgang van de straling naar het atoom en de molekulen en sterren en planeten en het biologische leven is op dat soort onzichtbare ‘energetische wijsheid’ gebasseerd.   De energie van al wat vóór dit moment van schrijven bestond, blijft bestaan en we zijn ermee verbonden zoals de radio die wel speelt dankzij het feit dat hij in de stroomstekker steekt, maar hetgeen hij laat horen hangt af van van het soort straling dat ‘radiogolven’ noemt.  Voor wat de inhoud van wat er uitgezonden wordt betreft zijn het de mensen van de media die verantwoordelijk zijn voor wat ze met de info van de mensen en maatschappij rondom hen doen.             Die verantwoordelijkheid werkt trouwens in beide richtingen : als wij als individuen én als kollektief niet tegen oorlog, armoede, vervuiling of honger ageren, zal daar in de media ook weinig om te doen zijn.  Het échte zijn werkt dus zowel op een zichtbare, gedeeltelijk zichtbare als onzichtbare manier.  Je kan me nu zien zitten schrijven, wat ik schrijf komt langs vele kanalen en ervaringen tot mij, je kan jezelf het zien lezen…maar wat het met je doet en wat jij er mee doet, zal niet altijd geheel zichtbaar zijn.  Vanwaar komt die briliante kreativiteit van onze geest ?  Stel, je wil aardbeien planten en scheuten gaan kopen; maar terwijl je de voederplank voor de vogels met de recentste broodkruimels verrijkt, overvalt je het idee om er ook een overgebleven aardbei op te leggen…op een dag kom je dan wel ergens wilde aardbeien in het bos achter je chalet tegen denk je dan met binnenpret.  De gedachte komt zomaar ineens, je hebt er alleens geen vogel moeten voor zien poep lossen vanop een tak.  Zo zit de ganse dag vol met van dat soort influisteringen die je niet met iedereen kan delen of  die toch zo moeilijk navertelbaar zijn; men zou je dan op z’n minst raar bekijken.  Een ander voorbeeld van één van de manieren waarop het échte zijn werkt is het meest wezenlijke aan ons : ons levensverhaal en hoe dat met andere levensverhalen verbonden is.  Een deel van de mensen die eigenlijk vrij ongelukkig zijn, heeft dat niet zozeer te wijten aan sommige negatieve emoties waar ze teveel blijven in vastzitten, maar vooral aan het feit dat ze van hun eigen vinden ergens ‘mislukt’ te zijn in het leven.  Je kent dat wel, die hardnekkige gedachten die iedereen wel eens heeft, zo van “had ik dat toch maar gedaan toen of dat niet gezegd, of dat zo niet geschreven…”.  Eigenlijk is dat voor een stuk verspilde tijd en ook weer niet omdat iets niet eerder een andere, meer positieve wending kan  nemen dan dat wijzelf en de tijd er rijp voor zijn; er ondertussen ons hoofd mee breken heeft als funktie van dat leren te beseffen.  Je kan zoveel van het leven houden en er zoveel mogelijk willen over weten dat je daardoor met een berg aan uitdagingen zult komen te zitten.  Zo plots als paddestoelen in de herfst zullen die uitdagingen onder tal van giftige en niet-giftige soorten op je weg komen onder de vorm van gedachten, personen, projekten… .  Als bloemen in de lente zal het leven je tegemoetkomen, je zal de passie van de zomer ontdekken, zowel als de nattigheid of de koude hun échtheid ervaren, famillie van al wat je binnenin voelen kan.Laat ons nu even proberen om hetgeen de intuitie van het échte zijn ons langs de generaties door probeert aan te reiken door enkele verhalen duidelijker te maken.  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    03-07-2008, 21:13 geschreven door octo
    Reacties (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Proficiat!
    Proficiat!

    Uw blog is correct aangemaakt en u kan nu onmiddellijk starten! 

    Met vriendelijke groeten,
    SeniorenNet-team
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - ( Stemmen)
    03-07-2008, 20:25 geschreven door
    Reacties (0)
    Archief per week
  • 11/08-17/08 2008
  • 30/06-06/07 2008
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Blog als favoriet !
    Mijn favorieten
  • seniorennet.be
  • filosofisch verzet
  • octo poetry en filosofische essays

  • Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!