In het hotel zaten we op de derde verdieping. Te hoog om mensen te tekenen : het vogelperspectief is niet flatteus. Tijdens onze lange wandelingen vond ik slechts heel af en toe een rustig hoekje (ik ben te verlegen om opvallend mijn potloden boven te halen) om een schetsje te maken.

Het verlof is achter de rug.  Een week stralende zon en een paar dagen regen. In Malaga stond er een lange file aan te schuiven bij het Picasso-museum.  We zijn maar doorgewandeld, want we waren een paar jaar geleden met de academie van Wilrijk naar de grote overzichtstentoonstelling in London geweest : een belevenis!
In Torremolinos aan de promenade staan "de danseressen" van Picasso.  Hier ben ik even gaan zitten voor een snelle krabbel.

Aan mijn reeksje KLOPPEROP-boekjes heb ik heel veel plezier beleefd.  Het begon met een olieverfschilderijtje op doek van een kabouter dat ik eind 1998 maakte voor mijn oudste kleinzoon, die toen een peutertje was. Bij de geboorte van de tweede kleinzoon maakte ik nog een serietje kabouters.  Later kwam het idee om er verhaaltjes rond te maken, die ik dan illustreerde met aquarel.  Tot slot maakte ik een ruw geboetseerd keramieken beeldje (iets meer dan 20cm hoog, in witbakkende klei, geglazuurd met ijzeroxide) van Jefke, een personnage uit de boekjes.

Met mijn schilderijen wil ik geen ernstige boodschap brengen; ik schilder louter voor het plezier en dat mag je eraan zien.  Het simpelste onderwerp kan me zin geven om mijn penselen boven te halen. Vier 3D-doeken van 40x40. Achtergrond in acryl. Beschilderd in olieverf.