Luister als de boom
Als de wind haar verhalen vertelt
Het is een wijsheid die fluistert
Maar zo veel liefde legt in
een dansend samen spelen
Wensen, dromen en idealen,
een ieder heeft ze in de jeugd
Lachend, vechtend, huilend of vol vreugd
Op een lange weg het leven door
Maar aan het einde van het spoor,
welke wegen je ook deed inslaan,
zijn het de wensen, de dromen en de idealen
die nog altijd bestaan ...
Een interessant adres?
Te vaak beseffen wij niet,
wat wij hebben,tot dat het weg is.
Vaak wachten we te lang om te zeggen
Sorry ik was fout
Mensen denken veel
Mensen praten veel
Mensen voelen weinig
Denk na voordat je iets zegt
Kijk eerst in je eigen hart
Voor je anderen beklad
Woorden doen soms vreselijk pijn
Laat ons lief voor elkander zijn
Vrienden hebben we broodnodig
Al vinden we ze soms overbodig
Maar hoe fijn is het
Als je op een slechte dag
Een ruggesteun van een vriend
Verwachten mag
Zet je hart open en
Laat de zon erin
We zeggen geen grote woorden
maar hopen dat een klein gebaar volstaat
en hopen dat tranen het verdriet verdunt
Zeg nooit: dat kan ik niet
Maar zeg: ik zal het proberen
Dan zul je versteld staan
Hoeveel een mens kan leren
Van harte welkom op mijne blog over psychiatrische problemen bv borderline,depressief,verslaafde,fobie ,enzo....
Iedereen is welkom...........
07-03-2012
De volgende 20 vragen geven je een idee of je de hulp van Al-Anon nodig hebt.
1. Maak je je zorgen over het drinken van iemand anders?
2. Heb je geldproblemen door het drinken van iemand anders?
3. Lieg je om het drinken van een ander te verbergen?
4. Heb je het gevoel dat de drank méér betekent in het leven van je partner dan jezelf?
5. Denk je dat het gedrag van de drinker veroorzaakt wordt door zijn of haar verkeerde vrienden?
6. Worden maaltijden dikwijls uitgesteld omdat de drinker er niet is?
7. Uit je wel eens bedreigingen zoals bijvoorbeeld: 'Als je niet stopt met drinken, verlaat ik je!'
8. Ruik je in het geniep naar zijn of haar adem als je de drinker kust?
9. Geef je hem of haar zoveel mogelijk zijn zin, omdat je bang bent dat hij (of zij) anders gaat drinken?
10. Voel je je vernederd of in verlegenheid gebracht door het gedrag van de drinker?
11. Lijkt het wel alsof alle vakanties en feestdagen bedorven worden door het drinken?
12. Heb je al eens overwogen de politie te bellen voor het gedrag van de drinker?
13. Betrap je jezelf op zoek naar verborgen flessen?
14. Denk je dat de drinker zou moeten stoppen met drinken uit liefde voor je?
15. Weiger je soms uitnodigingen voor feestjes en dergelijke uit schrik of angst?
16. Heb je schuldgevoelens over de manier waarop je de drinker controleert?
17. Denk je dat al je problemen opgelost zouden zijn, als de drinker stopt met drinken?
18. Heb je wel eens gedreigd jezelf iets aan te doen, in de hoop de drinker bang te maken zodat hij zou zeggen: 'Het spijt me' of 'ik hou van je'?
19. Ben je wel eens onrechtvaardig tegen andere mensen (je kinderen, ouders, familie, collega's ... ) omdat je kwaad bent op die ander die teveel drinkt?
20. Heb je het gevoel dat er niemand is die je problemen begrijpt?
Als je JA antwoordt op meer dan drie van deze vragen, dan kan Al-Anon of de jongerenafdeling Alateen je hulp bieden.
Verslaving aan drank is behoorlijk ingrijpend. Drankverslaving trekt zo zijn sporen door de hele samenleving. De hele samenleving lijkt doortrokken van en te maken hebben met drank. Zolang het gebruik beheersbaar is dan kan er nog sprake zijn van genot. Slaat het gebruik om in drank misbruik en dus buitensporig drinken dan is het woord drankverslaving op zijn plek. Het is een hele zoektocht om hier uit te komen.
Er is sprake van drankverslaving als het genot van drank omslaat in een onweerstaanbaar verlangen naar drank. Buitensporige reacties dus van het lichaam in de zoektocht naar drank. Het houdt je de hele dag bezig. In het begin is er een ontkennende houding t.o.v. de drankverslaving. Dat is op zich al een probleem. Voor jezelf ontken je het bestaande probleem en maak je jezelf wijs dat er geen drankverslaving. Je hebt toch het gebruik onder controle? Met de ontwikkeling van het gebruik ontwikkeld zich de alcoholistenlogica ook. Allerlei smoezen en redenen om een glaasje of een glas te drinken lijken vanuit de verslaafde ( Ja, ja zover bent u dan al) legitiem. Met de smoezen die worden verzonnen lijkt het gebruik gerechtvaardigd. Laten wij eerlijk zijn dat dit veel voorkomt. Je hebt het toch verdient om te drinken? De hel dag hard gewerkt of je hebt een inspanning verricht. Iedereen zal de nodige excuses kunnen bedenken. De alcoholistenlogica ontwikkeld zich in gelijke trend met de drankverslaving. En maar drinken natuurlijk.
De gevolgen van de drankverslaving blijven niet uit. Het lichaam gaat zich steeds afhankelijker opstellen als het om de drank gaat. Er zijn namelijk steeds grotere hoeveelheden nodig om in dezelfde roes te komen. Dit zorgt er ook weer voor dat het lichaam op de hoeveelheden reageert. Ontwenningsverschijnselen noemt men dit met een mooi woord. Het gaat samen op m,et drankverslaving. Trillen kennen wij allemaal wel. Dat lijkt vrij onschuldig. Zweten slecht slapen en angstverschijnselen komen voor als er even niet wordt gedronken. Zelfs onderdelen van het lichaam raken door de drankverslaving uit balans of buitenwerking. Dat kan behoorlijke gevolgen hebben. Van de vingers wordt er wel eens bij wijze van grap gezegd je hebt er toch tien. Bij een lever of hart ligt dat anders. Dat kan maar één keer kapot. Drankverslaving heeft op dit gebied de nodige gevolgen.
Ook het werk gaat er na verloop van tijd onder lijden. Houdt je met de drank het nog een heel tijd vol om goed te functioneren, na verloop van tijd worden de verschijnselen zichtbaar. Vergeetachtigheid, afspraken laten liggen e.d., daar begint het mee. De drankverslaving trekt dan zijn sporen op het werk. Het is een logisch gevolg omdat de energie niet meer voor het werk beschikbaar is. Alle energie gaat uit en op naar de zoektocht naar drank. Het is een hele belasting om zo te leven.
Op sociaal vlak heeft drankverslaving ook de nodige impact. Zijn de relaties nog niet stuk dan hebben ze zeker onder drankverslaving te lijden. Drank zet zijn stempel op een relatie omdat het ook iets doet met emoties. Bij de één wordt boosheid groter, de ander krijgt meer last van angst of depressie. Ieder heeft zo zijn negatieve ervaringen met drankverslaving. Per persoon is het verschillend. Toch wordt het wereldje van een verslaafde kleiner. Dit komt omdat de drank op de eerste plaats staat.
Gelukkig komt bij velen het besef: Ja, ik ben echt verslaafd. Al dan niet door de reacties van het thuisfront en op het werk. Laten wij eerlijk zijn: Wanneer komt het moment dat u echt zegt: Zo wil ik dit niet meer? Vaak moet je er diep onderdoor. Toch mag je op dit vlak ook om hulp vragen. Juist bij drankverslaving is het goed om hulp van anderen te vragen en te aanvaarden.
De vraag is dan hoe deze drankverslaving aangepakt moet worden. Daar is geen pasklaar antwoord op. Dat zult u begrijpen. Per individu moet worden gekeken wat het beste bij de persoon past. De huisarts is de eerste persoon waar u terecht kunt. Ook zijn er de nodige ontwenningsklinieken in ons land. Hier worden echt wel goede resultaten geboekt om van de drankverslaving af te komen. Met behulp van programmas wordt de behandeling van drankverslaving ingezet. Het doel is dan ook om volledig abstinent te blijven. Geen druppel mag er meer gedronken worden. Hier sta ik volledig achter. Het motto één is teveel, en twee is te weiniggeldt zeker voor de drankverslaving. Dit punt wil ik benadrukken. Vaak leeft men met de gedachte dat na verloop van tijd het sociaal drinken weer opgepakt kan worden. Ach ja, een glaasje moet toch kunnen, zo hoor je dan. Bij drankverslaving kan dat dus niet. Juist bij drankverslaving reageert het lichaam onmiddellijk op een glaasje. De herinnering er aan kan al zorgen dat het water je door de mond loopt. Niet voor niets wordt het drankverslaving genoemd. De hersenen hebben alle gebeurtenissen waar drank werd genuttigd opgeslagen. Het verlangen slaat zomaar weer toe. En dat is een hele klus. Kies een ontwenningskliniek die bij u past. Vooraf kunt u er op gesprek komen en kijken of de bewuste locatie ook geschikt is om van uw drankverslaving af te komen.
De term 'cannabis' verwijst zowel naar de cannabisplant (cannabis sativa of hennepplant) als naar de voornaamste producten van deze plant, namelijk marihuana en hasj.
DE ACTIEVE STOF: THC
De belangrijkste roesopwekkende stof in marihuana en hasj heet THC of tetrahydrocannabinol. THC komt voornamelijk voor in de vrouwelijke cannabisplant.
Mannelijke en tweeslachtige planten bevatten heel weinig THC. In tegenstelling tot vrouwelijke planten worden ze niet als drug gebruikt en zijn ze niet verboden. Ze worden geteeld voor industrieel gebruik, onder meer voor de productie van olie en vezels.
MARIHUANA
Marihuana (weed/wiet) bestaat uit de gedroogde en gemalen toppen van de vrouwelijke hennepplant. Het ziet eruit als fijne tot grove thee en heeft een sterke, typische geur. De kleur varieert van grijsgroen tot groenbruin.
HASJ
Hasj (shit, hasjiesj) is afkomstig van de harsachtige laag op de toppen van de vrouwelijke hennepplant. Deze kleverige stof wordt op verschillende manieren van de plant losgemaakt en tot een licht- of groenbruine tot zwarte substantie gekneed of geperst. Hasj lijkt nog het meest op een bouillonblokje.
CANNABIS GEBRUIKEN
Roken
Marihuana en hasj worden meestal gerookt: in een gerolde sigaret met een kartonnen filter (joint), in een pijpje (chillum), in een waterpijp of met een verdamper (vaporiser). Cannabis roken wordt vaak blowen of smoren genoemd.
Eten en drinken
Marihuana wordt ook wel in voeding verwerkt, zoals in cake (spacecake) of thee. De effecten komen daarbij trager op gang dan bij blowen: soms pas na negentig minuten. Ze houden ook langer aan. Daardoor is het moeilijk om de roes te doseren. De kans is dus veel groter dat men te veel THC binnenkrijgt en dat het fout loopt.
Stukjes hasj gewoon opeten komt ook voor en dat veroorzaakt eveneens vaak ongewenst sterke effecten.
Voorkomen is altijd beter dan genezen. Een ander woord voor voorkomen is 'preventie'. Daaronder kan je zowel het voorkomen van druggebruik als het voorkomen van drugproblemen verstaan. De beste manier om drugproblemen te voorkomen, is uiteraard geen drugs te gebruiken. Anders gezegd: wie geen risico's wil nemen met drugs, gebruikt ze beter niet.
De realiteit is dat drugs ruim aanwezig zijn in onze samenleving. Daarom kiest VAD (de koepelorganisatie waarvan De DrugLijn een initiatief is) ervoor om de algemene doelstelling (problemen als gevolg van middelengebruik voorkomen) als volgt te specifiëren:
Niet-gebruik aanmoedigen, ondersteunen en bestendigen
Experimenteergedrag uitstellen
Verantwoordelijk gedrag bevorderen
Vroegtijdige aanpak stimuleren
Schade beperken
Lees meer over de VAD-visie op preventie
DRIE MANIEREN OM PREVENTIEF TE WERKEN
Preventie heeft de beste kans op slagen als het een combinatie is van verschillende manieren van aanpakken. Een werk van lange adem dus waarin best zoveel mogelijk mensen werken aan een alcohol-en drugbeleid.
Beleidsmatig kan drugpreventie op verschillende manieren gebeuren:
door iedereen goed te informeren en sociaal weerbaar te maken zodat mensen kunnen omgaan met groepsdruk;
door te zorgen dat de omgeving van mensen mogelijkheden biedt zodat ze niet moeten vluchten in drugs;
door de aanmaak en de handel van drugs te bestrijden en gebruik te bestraffen.
Geen van die drie manieren is op zich sterk genoeg om te slagen. Simpelweg verbieden of bestraffen lukt vaak niet, alleen maar goed informeren door iemand een foldertje te bezorgen biedt evenmin waterdichte garanties, en een goede sfeer in het gezin alleen kan ook onvoldoende zijn om problemen te voorkomen.
De DrugLijn gelooft in de kracht van preventiewerk. Dat blijkt uit het materiaal dat we zelf aanmaken en verspreiden en uit de campagnes waaraan we meewerken.
Eén van de manieren om aan preventie te doen is individueel, van persoon tot persoon. Een goed gesprek in een vertrouwelijke sfeer heeft vaak meer zin dan wat mensen zich meestal bij preventie voorstellen. Dus: misschien ben jijzelf wel de beste preventiewerker.
In de aanpak van persoon tot persoon kan ook De DrugLijn een unieke rol spelen. Een telefoongesprek of een mail laat toe om op maat gesneden informatie aan te bieden, want elke persoon en elke situatie is uniek. Aarzel niet om ons te bellen of te mailen.
Wil je je verder verdiepen in de mogelijkheden van preventie? Op de VAD-website vind je tal van informatiebronnen die kunnen helpen bij het uitwerken van een preventiebeleid.
De meeste ouders hopen dat hun kinderen nooit drugs beginnen te gebruiken.
Je wil al helemaal niet dat je kind verslaafd wordt. Niet aan alcohol, niet aan cannabis of andere illegale drugs. Maar ook niet aan gokken, gamen, chatten of internetten.
Zelfs al probeer je druggebruik te voorkomen door erover te praten en grenzen te stellen, toch is de kans groot dat je kind vroeg of laat met drugs te maken krijgt. Als je vermoedt of merkt dat je kind drugs gebruikt, kan dat hard aankomen.
Druggebruik voorkomen: hoe begin je eraan?
Als je kind (misschien) gebruikt...
Signalen: hoe weet je of iemand drugs gebruikt?
Op zoek naar bewijzen
Is mijn kind verslaafd?
PRATEN MET JE ZOON OF DOCHTER
Een gouden raad: spreek met je kind over drugs en druggebruik, ook al vind je dat moeilijk. Of je kind al lang gebruikt, nog maar pas, of uiteindelijk toch niet: praten blijft belangrijk.
Toegegeven, het onderwerp 'alcohol en andere drugs' is niet altijd gemakkelijk aan te kaarten. Zeker wanneer je kind het onderwerp afwimpelt of bij hoog en bij laag volhoudt dat er niets aan de hand is.
Volgende tips kunnen je helpen:
Voor het gesprek
Wat doe je?
Wat zeg je?
Struikelblokken en valkuilen
GRENZEN STELLEN EN AFSPRAKEN MAKEN
Wie opgroeit, heeft grenzen nodig. Als ouder geef je aan wat kan en niet kan en zo weet je kind hoever het mag gaan. Je biedt duidelijkheid en houvast. Dat geldt ook voor alcohol en andere drugs. Met duidelijke grenzen kan je druggebruik nooit volledig verhinderen, maar ze kunnen wel helpen om meer vat te krijgen op de situatie of om erger te voorkomen.
Grenzen zijn belangrijk
Grenzen stellen: hoe doe je dat?
Wat als je kind experimenteert met alcohol en andere drugs?
Wat als het niet bij experimenteren blijft?
Aanvaardbare grenzen voor alcohol en andere drugs?
JE KIND HELPEN OM TE MINDEREN OF STOPPEN
Als je om iemand geeft, is het normaal dat je wil helpen als die persoon drugs gebruikt. Stoppen met alcohol of andere drugs lukt inderdaad beter met de steun van mensen uit de omgeving.
Wat je als ouder kan doen om je kind te helpen hangt af van de houding van je kind. Je kan je kind immers niet zomaar overtuigen of dwingen om te stoppen. Je kan wel helpen om knopen door te hakken. En als je kind beslist heeft om te stoppen, kan je het steunen, motiveren en aanmoedigen. Dat is heel wat.
Jij vindt dat het druggebruik moet stoppen, je kind niet. Wat nu?
Je kind steunen als het zelf wil stoppen
Valkuilen: wat doe je beter niet?
Ups en downs: als je kind hervalt
ALS PRATEN NIET LUKT
Ouders van druggebruikende kinderen verliezen zichzelf vaak uit het oog. Ze doen hun uiterste best om het tij te doen keren en cijferen zichzelf weg. Ze proberen te praten met hun kind, maar hebben vaak het gevoel dat ze op muren botsen.
Herken je jezelf in dit beeld? Weet dat je een ander maar kan helpen als je zelf nog de nodige kracht hebt. Bijt je tanden niet langer stuk op de problemen van je kind. Zoek ook steun en hulp voor jezelf.
Hoe gaat het met jou?
Afstand nemen en loslaten
Hulp: waar en bij wie kan je terecht?
Activiteiten die je kunnen helpen in het hier en nu blijven.
- verander je lichaamshouding
- adem traag en diep
- ga naar een veilige plaats
- luister naar je naam
- drink een glas koud water
- vertel iemand wat je nodig hebt
- beweeg krachtig om energie kwijt te raken
- benoem mensen en voorwerpen in de kamer
- neem iets vast dat je geruststelt
De aanleiding tot het wisselen van persoonlijkheid is dikwijls te vinden in stress- en conflictsituaties. Je kunt meer controle krijgen op het wisselen door te zoeken welke personen, voorwerpen of gebeurtenissen aanleiding zijn tot stress en conflict, en door te proberen om deze te vermijden.
Een trigger is alles wat aanleiding geeft tot een reactie die zijn oorsprong vindt in het verleden'. Het kan dat je het verband ziet tussen wat er nu gebeurt en de oorspronkelijke gebeurtenis. Het kan ook dat je er geen enkel idee van hebt waar je reactie vandaan komt. Veel voorkomende triggers zijn menigtes, een bepaald tijdstip in de dag of een datum, bepaalde voorwerpen, symbolen, geluiden, een bepaalde geur of een bepaald soort eten.
Triggers kunnen een herbeleving veroorzaken. Een herbeleving is een herinneringen die zo echt lijkt dat het is alsof je de gebeurtenis opnieuw beleeft. De beelden, gevoelens, fysieke gewaarwordingen en gedachten van die ervaring beleef je opnieuw. Triggers kunnen zeer plots en onverwacht een herbeleving veroorzaken.
Je kunt technieken leren om geankerd te blijven in het nu, ook in situaties die triggers bevatten. Zoek mensen, voorwerpen en activiteiten die je helpen om je te concentreren op wat er hier en nu rondom je gebeurt.
Waarom zou ik iets veranderen aan mijn leven met een dissociatieve identiteitsstoornis?
Het vraagt ontzettend veel energie om met velen in een lichaam te leven. Er kunnen organisatorische problemen zijn, er moeten geheimen bewaard worden, en er kunnen heel wat conflicten zijn over de waarden en doelstellingen in het leven.
Je kunt jaren geleefd hebben zonder je bewust te zijn van het bestaan van anderen. Misschien dacht je dat je gewoon wisselvallig was. Misschien hoorde je innerlijke stemmen maar dacht je dat dat bij iedereen zo was. Misschien dacht je dat iedereen dagen, weken of jaren van zijn leven vergat.
Het kan dat je je innerlijke familie kende maar dat je dat geheim hield. Misschien heb je allerlei methodes ontwikkeld om de problemen te verdoezelen die ontstaan doordat je met meerderen je lichaam deelt.
DIS kan het leven erg ingewikkeld maken. Het kan heel moeilijk zijn om beslissingen te nemen omdat er veel verschillende meningen zijn. Het kan een probleem zijn om gebeurtenissen en gesprekken te onthouden. Je kunt dingen die je echt nodig hebt kwijt raken. Het kan dat jij of een van de anderen activiteiten kiest die voor jezelf of voor andere mensen fysisch of emotioneel kwetsend zijn.
Sommigen van de anderen bij jou kunnen je leven verrijken. Anderen zijn moeilijk te begrijpen of te controleren. Misschien doe je soms dingen die je zelf niet had verwacht en die je ongepast of inadequaat lijken. Je kunt in situaties terechtkomen die verwarrend of gevaarlijk zijn. Je kunt gefrustreerd raken door fysische problemen waar geen medische oorzaak of behandeling voor te vinden is. Je kunt betrokken raken bij relaties en activiteiten die je schade berokkenen.
Het ontwikkelen van DIS was een adequate, gezonde keuze toen je keuzemogelijkheden beperkt waren. Nu is je situatie veranderd en heb je de mogelijkheid om andere keuzes te maken. Je kunt keuzes maken die je leven beter en efficiënter maken.
Is een dissociatieve identiteitsstoornis zeldzaam?
Onderzoek toont aan dat het wereldwijd voorkomt, veel meer dan aanvankelijk werd gedacht. Dertig jaar geleden kregen slechts enkele mensen de diagnose. Vijftien jaar geleden werd reeds gerapporteerd over enkele honderden mensen met DIS. Momenteel schat men dat één procent van de volwassen populatie DIS heeft. Dit percentage kan veranderen naargelang er evolutie komt in de bewustwording, diagnose en behandeling van de problematiek.
DIS kan zeldzaam lijken omdat mensen met deze diagnose meestal vrij goed functioneren, behalve in crisissituaties. Veel mensen met DIS leiden een normaal leven, hebben een gezin, werk, een huis Veel van hen leven met het gevoel gek of vreemd te zijn. Dit gevoel berust op gebrek aan informatie. Dergelijke gevoelens zullen afnemen wanneer je meer leert over dissociatie, over jezelf en over de anderen bij jou.
Je bent niet alleen, er zijn veel andere mensen die dezelfde problemen hebben.
Wat is de oorzaak van een dissociatieve identiteitsstoornis?
DIS is het resultaat van het dissociëren van ernstige trauma's in de kindertijd. Meestal is DIS een overlevingstechniek die ontwikkeld wordt door kinderen, die gekwetst worden door grote mensen. Dissociatie is een onbewust verdedigingsmechanisme dat toelaat je gedachten en gevoelens af te splitsen van de hoofdstroom van je denken. Dissociatie is te vergelijken met een uitstap van je geest: je lichaam blijft maar je geest gaat weg. De meeste mensen dissociëren in zekere mate wanneer ze dagdromen of zich sterk concentreren. Bij DIS gaat een deel van de geest weg en neemt een ander deel het bewustzijn over. Een andere persoon wordt zo gecreëerd om een situatie te hanteren die ondraaglijk is.
De personen van binnen houden herinneringen, gevoelens en gedachten bij die veel te overweldigend voor jou waren. Elk persoonlijkheidsdeel heeft een belangrijke functie om je te helpen overleven en goed functioneren in het dagelijkse leven. Veel personen creëren was een gezond antwoord op wat er met je gebeurde!
Jij en de anderen van binnen waren in staat deze wonderbaarlijke overlevingstechniek te ontwikkelen omdat je fantastische kwaliteiten bezit. Jullie zijn sterk, intelligent en creatief.
Wat is een dissociatieve identiteitsstoornis? (DIS)
De definitie van Dissociatieve Identiteits Stoornis (vroeger meervoudige persoonlijkheidsstoornis) in de DSM-
A. De aanwezigheid van twee of meer scherp van elkaar te onderscheiden identiteiten of persoonlijkheidstoestanden (elk met een eigen betrekkelijk langdurig patroon van het waarnemen van, het omgaan met en het denken over de omgeving en zichzelf).
B. Tenminste twee van deze identiteiten of persoonlijkheidstoestanden bepalen geregeld het gedrag van betrokkene.
C. Het onvermogen zich belangrijke persoonlijke gegevens te herinneren is te uitgebreid om verklaard te worden door gewone vergeetachtigheid.
D. De stoornis is niet het gevolg van de directe fysiologische effecten van een middel (bijvoorbeeld complexe partiële insulten).
Een dissociatieve identiteitsstoornis is een verzameling van herinneringen, gevoelens, gedragingen en overtuigingen die veilig opgeborgen en beheerd worden door verschillende persoonlijkheidsfragmenten (alters) die je lichaam delen.
Er kunnen enkele of veel personen of persoonlijkheidsfragmenten bestaan die elkaar afwisselen. Elk ander die het lichaam deelt kan een eigen leven hebben, eigen gevoelens en reacties, eigen activiteiten en een persoonlijke geschiedenis.
Een persoonlijkheidsfragment is een apart deel, maar het is geen volledig ontwikkelde persoonlijkheid. Een persoonlijkheidsfragment kan eigen specifieke herinneringen hebben, eigen gevoelens en gedrag of een eigen overtuiging zonder een apart leven te hebben.
De verschillende persoonlijkheden kunnen zich van elkaar bewust zijn of niet. Wie zich niet bewust is van het bestaan van anderen vanbinnen, heeft het gevoel tijd kwijt te zijn en kan in verwarring raken. Wie wel het bewustzijn deelt, weet van het bestaan van enkele of van alle andere personen, kan de anderen zien, ermee praten, gevoelens delen. Er kan een combinatie zijn van persoonlijkheden die het bewustzijn delen en persoonlijkheden die dat niet doen.
De innerlijke familie of het systeem is uniek wat betreft samenstelling, aantal functie en vóórkomen van zijn leden. Elk lid ervan is kostbaar.
De pijn die ik soms voel,
is niet te beschrijven.
Het zit in mijn hart
en zal er voor altijd blijven.
Ik voel pijn,
omdat dit jou moet overkomen,
en pijn omdat ik het
niet kan voorkomen.
Aan de buitenkant zie je
die pijn meestal niet,
want van binnen zit het
grootste verdriet.
Maar we moeten doorgaan met ons leven,
en niet zomaar opgeven.
Ik zie een meisje in de spiegel,
Ze lacht,
Ze lijkt gelukkig,
Maar ze zit vol verdriet
En er is niemand die het ziet
Iedereen denkt dat ze gelukkig is,
Maar iedereen heeft het goed mis!
Pas als ze alleen is kan ze zichzelf zijn,
Maar misschien gaat het ooit wel mis,
dan is ze verlost van de pijn!!
Lage rugpijn bekendste klacht
Chronische pijn haalt je leven compleet overhoop. Je wilt nog zoveel, maar kan het vaak niet meer. En het onbegrip uit de omgeving helpt ook niet mee. Negentien feiten over chronische pijn.
De leeftijd van mensen met chronische pijn is gemiddeld 50 jaar
Zeven op de tien pijnpatiënten zijn vrouw
64 procent van de pijnpatiënten heeft ernstige tot zeer ernstige klachten
De meeste voorkomende klacht (42 procent) is lage rugpijn
58 procent van de patiënten zoekt langer dan een jaar naar een goede behandeling
47 procent van de pijnpatiënten vindt dat pijn een negatieve invloed heeft op hun relatie met familie en vrienden
24 procent voelt zich door de pijn in een sociaal isolement zitten
Artrose (26 procent) is de meest voorkomende oorzaak van chronische pijn
75 procent gelooft niet binnen een jaar van de pijn af te zijn
30 procent gaat minstens tien keer naar een behandelaar
52 procent is niet tevreden over de opgegeven verklaring voor pijn
73 procent van de patiënten wil graag actief zijn en volop meedraaien in de samenleving
Bij 41 procent is nooit een diagnose gesteld of oorzaak gevonden
70 procent van de mensen met chronische pijn heeft last van slapeloosheid en/of somberheid
32 procent van de patiënten heeft wel eens een pijnpoli bezocht
Bij 25 procent van de patiënten is de oorzaak van de chronische pijn niet bekend
20 procent van de mensen met chronische pijn heeft geen arts of behandelaar bezocht
9 procent van de pijnpatiënten kan de dagelijkse werkzaamheden niet meer uitvoeren
28 procent is bezorgd dat ze door hun pijn geen carrière kunnen maken
Wie meer dan drie tot vier uur per dag overwerkt, heeft meer kans op een zware depressie dan andere werknemers. Dat blijkt uit een onderzoek van het University College Londen en het Finse Instituut voor Arbeidsgeneeskunde.
Hoewel het noodzaak kan zijn om wekelijks overuren te kloppen, mag je hier niet in overdrijven. Te lange werkdagen zijn nefast voor je gezondheid. Werknemers die zich aan het voorziene uurschema houden, hebben minder kans op zware depressies dan zij die dagelijks meer dan drie overuren kloppen. Bovendien blijkt uit andere studies dat mensen zich minder kunnen ontspannen en dat gezinsconflicten en stresshormonen in het bloed frequenter aanwezig zijn.
Geen verklaring
Plausibele verklaringen kunnen de onderzoekers van beide universiteiten niet geven. Zij leidden de resultaten enkel af uit onderzoek dat ze gedurende langere periode afnamen bij beambten van de Britse autoriteiten. In totaal had 3,1 procent (ofwel 66 mensen) van de 2.123 onderzochten last van een depressie. Bij de 1.105 mensen met 7 tot 8 werkuren per dag waren het er 38, bij de 227 ondervraagden met 11 tot 12 werkuren per dag waren het er 10.
Een opvallend resultaat als je weet dat overheidsbeambten er in het algemeen een gezondere levensstijl op nahouden dan de gemiddelde bevolking. Bij hen liggen de cijfers dan ook 3,1 procent lager dan bij de gewone werkbevolking
soms heb ik van die dagen
dat ik niet meer weet wie ik ben
soms is dat gevoel zo sterk
dat ik mezelf zelfs in de spiegel niet meer herken
dagen lang loop ik rond in dezelfde kleren
dikke ongeschoren baard
want heb ook geen zin om me te scheren
ben dan gewoon van de kaart
drink de hele dag door sterke drank
en mijn trillende handen zijn niet te stillen
dus we nemen snel nog een paar flinke slokken
ook al weet ik dat de ware mij
dit gekke gedoe echt niet zou willen
maar
er komt een dag
dan zit ik vol
dan hoef ik even niet meer
totdat de dag weer komt
dat ik
mezelf weer verlies
nee ik ben niet ziek
heb geen vreemde dingen
drink alleen iets te veel
omdat ik wil verdringen
maar het heeft me in zijn macht
ben mezelf een beetje verloren
slaap nog amper in de nacht
en de dag weet me niet te bekoren
tranen vallen niet meer
neem gewoon nog een glas
en alles doet iets minder zeer
vraag me af
wie ik ooit was
Jongerentelefoon krijgt meer vragen over zelfdoding
Voor het eerst is 'zelfdoding' in de top 10 geslopen van populairste gespreksonderwerpen bij de Kinder- en Jongerentelefoon. Dat schrijft De Morgen.
Als jongeren contact opnemen met de Kinder- en Jongerentelefoon (KJT), dan doen ze dat meestal met vragen en verhalen over verliefdheid, conflicten met hun ouders of problemen met vrienden. Maar in 2011 sloop een nieuw thema de top tien van populairste gespreksonderwerpen in: zelfdoding.
Maar liefst 751 gesprekken voerde KJT zo, via de chat haalt zelfdoding zelfs de zesde plaats in het lijstje van populairste thema's.
Er zijn internationale afspraken gemaakt over wanneer je van afhankelijkheid van een middel kunt spreken, in dit geval dus afhankelijk van alcohol. U kunt van afhankelijkheid (verslaving) spreken als gedurende een jaar drie of meer van de volgende zaken aan de orde zijn:
Tolerantie:
U kunt steeds beter tegen drank, u heeft meer nodig om hetzelfde effect te krijgen.
Ontwenning:
U heeft minstens twee van de volgende ontwenningsverschijnselen als u stopt met drinken:
- transpireren of hartslag boven de 100, zonder inspanning.
- trillende handen
- misselijkheid of braken
- dingen zien, voelen of horen die er niet zijn
- geestelijk en lichamelijk onrustig
- angst
- epileptische insulten (toevallen).
U drinkt om deze verschijnselen tegen te gaan.
U drinkt meer en langer dan u van plan was (controleverlies).
U wilt steeds weer stoppen of minderen, maar er komt niet veel van terecht.
Er gaat steeds meer tijd zitten in het kopen en drinken van alcohol en het bijkomen van het drinken.
Sociale contacten, werk en vrijetijdsbesteding worden minder of vallen weg door het drinken.
U weet dat alcohol voor u schade en problemen veroorzaakt, maar toch gaat u door met drinken.
Roken en drinken zijn twee sociaal geaccepteerde vormen van gedrag. Alleen gaat het hier wel om twee potentieel verslavende stoffen: nicotine en alcohol. Wat maakt deze stoffen zo moeilijk weerstaanbaar? Wat doen ze met je lichaam en geest?
Nicotine en alcohol hebben allerlei effecten op ons lichamelijk functioneren. Als het daarbij bleef, zouden we niet snel verslaafd raken, want lichamelijk voelt het uiteindelijk niet erg fijn. De valkuil schuilt 'm in de psychische effecten van nicotine en alcohol. Ze doen iets met je 'beleving'. In mijn zoektocht naar heldere en aanschouwelijke informatie over roken en drinken ten behoeve van mijn cliënten, stuitte ik op de website van Jellinek waar fantastische animaties staan over wat alcohol en nicotine (en andere drugs) in je lichaam en in je hoofd doen.
Lichamelijke effecten
Nicotine belandt doorgaans via je longen in je lichaam (soms via kauwgum of pleisters), alcohol via je slokdarm. Daar triggeren deze stoffen allerlei lichamelijke reacties. Dat zijn niet de reacties waardoor je je 'lekker' gaat voelen. Het gaat hier om de processen die op gang komen om deze (giftige) stoffen te verwerken en weer af te voeren. Als je veel rookt of drinkt leidt dat op den duur tot allerlei ernstige beschadigingen. In de Jellinek-animaties kun je hierover gedetailleerde animaties bekijken. Waar het mij om gaat is het psychische effect van deze stoffen.
Het psychische effect
Wanneer alcohol of nicotine in je lichaam circuleren, komen ze via de bloedbaan ook in de hersenen. Daar treden ze uit de bloedbaan en komen tussen de hersencellen in. Daar veroorzaken ze 'fop-effecten' in zenuwcellen. Nicotine veroorzaakt in de receptorcellen (die ontvangen instructies) een sterker beloningseffect (je 'lekker' voelen) dan de normale stof die daar op die plek moet landen. Een sigaret opsteken doet je dus 'goed' voelen. En je ontwikkelt een hang naar dit kunstmatig 'goede' gevoel: je neemt nog een sigaret en nog een.. Het stofje werkt verslavend en heeft ondertussen ook negatieve lichamelijke effecten (longen, bloedvaten, etc). Alcohol heeft ook een fop-effect: ook alcohol treedt uit de bloedbaan en omstroomt dan de hersencellen. Daar veroorzaakt het dat de receptorcellen steeds inactiever worden. Je ervaart dat in het begin als ontspannend, maar hoe meer je drinkt, hoe meer allerlei hersen- en lichaamsfuncties hun activiteit verliezen (zie figuur): je wordt minder beheerst, je inschattingsvermogen vermindert, je zicht, spraak en motoriek gaan achteruit, je coôrdinatie en evenwicht verminderen. Hoe verder je gaat hoe meer ook je vitale lichaamsfuncties (longen, hart) in het geding komen (coma of erger). En ook van alcohol heb je steeds meer nodig om datzelfde gevoel van 'ontspanning' te bereiken. En dan hebben we het nog niet over de lichamelijke effecten van alcohol en zijn afbraakproducten op je maag, lever, nieren, bloedvaten, etc.
WAT IS EEN ALCOHOLVERSLAVING EN WAAR KUNT U TERECHT VOOR EEN BEHANDELING?
Een alcoholverslaving, alcoholisme, is een verslaving aan alcoholische dranken. In de meeste gevallen ontstaat deze verslaving geleidelijk. Er zijn vier stadia te onderscheiden, namelijk:
de sociale drinker
alcohol als hulpmiddel
gewoonte
gewenning en afhankelijkheid
WAT ZIJN DE KLACHTEN VAN EEN ALCOHOLVERSLAVING?
De klachten van een alcoholverslaving kunnen afhankelijk zijn van het stadium waarin u zich bevindt. Symptomen van alcoholverslaving kunnen het afnemen van uw reactie- en coördinatievermogen, het disfunctioneren op het werk en/of relaties zijn. Daarnaast kan overmatig gebruik van alcohol lichamelijke klachten veroorzaken en kan uw gedrag veranderen.
WAT ZIJN DE MOGELIJKHEDEN VOOR BEHANDELING VAN EEN ALCOHOLVERSLAVING?
U kunt in eerste instantie terecht bij uw huisarts. Uw huisarts kan u zelf behandelen of doorverwijzen naar een bijvoorbeeld een psychotherapeut of een gespecialiseerde instantie, zoals de Anonieme Alcoholisten. Vaak zal gevraagd worden om een alcoholdagboek bij te houden om inzicht te krijgen in uw drinkgedrag.
geniet van de rust
die deze kaars uitstraalt
ik hoop in stilte
dat iedereen er kracht uithaalt
ook voor hen
die van ons zijn gegaan
in gedachte altijd aanwezig
ergens tussen zon en maan
