Welkom in de wondere wereld van de Groene Leguaan.
en leer meer over deze interessante dieren !!
21-09-2006
Groene Leguaan.
.
22-09-2006
Wat is de Groene Leguaan ????
De latijnse benaming voor de Groene Leguaan is Iguana Iguana, deze is te herkennen aan zijn groene kleur, de zak onder zijn keel, een kam op zijn kop en rug en zijn lange staart waarmee hij flinke klappen kan uitdelen. Groene leguanen behoren tot de familie van de leguanen en bewonen grote delen van Midden- en Zuid-Amerika. Binnen dit gebied bewonen ze droge tot zeer vochtige bosbiotopen. Het zijn grote groene tot bruine hagedissen waarvan de kop-romplengte tot 60 cm kan bedragen, de totale lengte kan tot twee meter worden. De leguaan groeit ongeveer drie jaar in de lengte, de volgende twee jaar zal hij nog iets dikker worden, dus na ongeveer vijf jaar is de leguaan volgroeid en volwassen. Sommigen worden wel meer dan twee meter lang en sommige mannetjes wegen dan wel meer dan vijf kilo.
In de dierenwinkels worden meestal babyleguaantjes aangeboden met een totale lengte van ongeveer 40 cm.
Op de leeftijd van één jaar hebben groene leguanen een kopromplengte van ongeveer 15 tot 20 cm. Bij jonge dieren tot een leeftijd van één jaar zijn de geslachten zeer moeilijk te onderscheiden aan de hand van uiterlijke kenmerken. Bij oudere dieren lukt het vaak om de geslachten te onderscheiden op basis van secundaire geslachtskenmerken : mannetjes hebben meestal een veel duidelijkere serie femoraal poriën ter hoogte van de dijen. Bovendien zijn bij mannetjes vaak de beide hemipenes te zien als bilaterale zwellingen, ventraal ter hoogte van de staartbasis. Volwassen mannetjes hebben vaak een massievere kop en een over het algemeen sterker ontwikkelde rugkam en een oranje kleur op de voorpoten en de romp.
Een 100% zekere geslachtsbepaling kan alleen bekomen worden met behulp van endoscopie.
De gemiddelde leeftijd wordt geschat op 15 jaar. Ze eten bladeren vruchten en leven in de natuur meestal heel hoog in de top van de bomen.
Zo ziet het mannetje eruit....
Mannetje
Zo ziet het vrouwtje eruit ...
Vrouwtje
23-09-2006
In dit gedeelte wil ik iedereen die er aan denkt om ooit een Groene Leguaan als huisdier te nemen toch eerst even laten nadenken vooraleer ze een overhaaste beslissing nemen en achteraf het dier moeten wegdoen omdat het te groot of te duur geworden is.......
Als je weet dat zo een dier al vlug 1.50 tot 2.00 meter kan worden, kan je denken dat het diertje al snel een behuizing nodig heeft dat groot genoeg is, een stevig terrarium dat minstens 2 m hoog, 3 m breed en 2 m diep moet zijn, wil je dat het diertje gelukkig is. In zulke ruimte kan je 2 tot max. 3 leguanen houden. Let er ook goed op dat je geen twee mannetjes bijeen zet, want deze kunnen gaan vechten wat tot de dood van één van je diertjes kan leiden.
Als je een jonge leguaan in de winkel koopt zijn de ongeveer 25 tot 40 cm. Deze kleine diertjes kan je best eerst in een klein terrarium onderbrengen zodat ze sneller aan je gewend raken en makkelijker tam te krijgen zijn. Het is daarom, net zo als bij alle andere dieren, om het diertje elke dag op de schoot of de schouder te nemen, het leert uit je hand te laten eten en er veel tijd aan besteed.
Een terrarium is niet goedkoop en hoe groter hoe duurder, denk hier zeker aan voor je een Groene Leguaan koopt. Je kan ook nog altijd zelf een terrarium bouwen of een kamer van je huis afstaan, maar dan nog kost het diertje handen vol geld, als je een kamer afstaat denk dan aan het sociaal kontakt en de lichtinval, vooral het zonlicht in de kamer, een leguaan houdt veel van zonlicht en heeft het ook heel hard nodig voor zijn huid en vitamine D. Maar dit is niet het enige, er komen ook nog allerlei lampen bij kijken : - 1 warmtespotlamp van min. 80 watt per leguaan, zodat elke leguaan een plaatsje heeft om zich op te warmen, vooral in de winter is dit zeer belangrijk, daar de temperatuur in het terrarium nooit onder de 18° mag komen. - 1 speciale zonnelamp met UVB stralen, hiermede maken ze hun vitaminen mee aan, terwijl z dat normaal met natuurlijk zonlicht doen, daarom is het ook heel belangrijk dat er ook natuurlijk zonlicht in hun terrarium of ruimte komt. Deze stralen geven hen vitamine D en doen de huid ook gemakkelijker vervellen. Trek nooit losse huidvellen met de hand eraf, zo kan je het dier zwaar kwetsen, de vellen komen automatisch los en vallen er zelf na enige tijd af. - 1 keramische lamp of dode lamp, deze geeft geen licht, alleen warmte, deze is om de temperatuur van het terrarium hoog genoeg te houden en dit tussen ongeveer 25° 's nachts en 30° à 40° graden overdag. De Groene Leguaan kan zeer goed tegen hoge temperaturen, maar het diertje mag niet koken, houdt daarom zeer goed de temperatuur in 't oog. Zorg ervoor dat de lampen beschermt zijn, zodat het dier zich niet kan verbranden aan de lampen, ze er niet kunnen gaan opliggen en er zeker geen water op kan komen, wat de lampen kan doen springen en exploderen. - als je al deze lampen hebt aangekocht, hetgeen zeer duur is, moet je de lampen nog voorzien van elektriciteit, wat ook niet goedkoop is, deze elektrische bedrading moet veilig weggestoken worden, zodat de dieren er niet aan kunnen en de bedrading zouden kunnen doorbijten, de bedrading mag eveneens ook niet nat worden zoals je kan begrijpen.
Daarbij komt nog dat het dier groeit, heel graag in bomen zit en dat je het terrarium zo moet aanpassen zodat het terrarium de vrije natuur benadert en het dier heel gelukkig is. Dus dikke boomstammen waar het diertje kan in kruipen, veel planten die voor het dier niet giftig zijn en gemakkelijk kunnen vervangen worden, daar het dier ze kan opeten. De Groene Leguaan heeft ook een waterbak nodig, waarin het zich volledig kan baden, dit baden bevordert de vervelling. Als het echt nodig is, kan je eveneens met een spuitbus op regenstraal het dier nat spuiten, maar gebruik dan NOOIT koud water, maar water dat de temperatuur van de kooi heeft, ook niet te warm, in de zomer kan dit voor afkoeling gebruikt worden, maar dan zelfs gebruik je NOOIT koud water maar lauw water, kamertemperatuur.
Af en toe komen er ook kosten bij van de dierenarts. Hopelijk heb je de dierenarts alleen maar nodig voor controle van het dier, maar men dient er steeds rekening mee te houden dat ook een leguaan heel ziek kan worden, zelfs iets kan breken. Ook als de Leguaan zwanger blijkt te zijn kan dit leiden tot een onderzoek bij de dierenarts, net als bij andere dieren kan een bevalling niet goed verlopen, bij de leguaan kan dit bv zijn dat zij haar eieren niet goed kan afleggen enz....
Wil je nog steeds dat lieve kleine groene diertje kopen ???? Lees dan eerst even de rest over wat we nog allemaal nodig hebben aan verzorging en tijd dat je erin moet steken om je groene vriend te socialiseren en gelukkig te maken.
Ik wil je niet doen afschrikken of wil jullie zeker niet ontmoedigen of telleurstellen maar er zijn al zoveel leguanen verkeerd terecht gekomen, omdat de kopers niet wisten waar ze aan begonnen. Daar komt dan nog bij dat een verkoper je veel kan wijsmaken, ze moeten immers ook van hun aangekochte exemplaren af, en dan ben jij een goede prooi indien je er niets van afweet.... Een verkoper zal je wellicht wijsmaken dat : deze dieren maar groeien naargelang de grote van hun terrarium, dat ze niet veel verzorging of eten nodig hebben, enz.... Maar niets is minder waar, geloof ze dus niet want dit is echt niet het geval !!!!
Zorg er dus vooral voor dat je goed geïnformeerd bent en dat je terrarium kant en klaar is vooraleer je het diertje koopt, een Groene Leguaan heeft niet graag dat je steeds in zijn huisje gaat rommelen, ze houden alles graag zoals ze het hebben leren kennen, verhuizingen bezorgen je dier grote stress...
Wat je zeker moet weten over de Groene Leguaan !!!
.
24-09-2006
Hoe manipuleer ik mijn Groene Leguaan ???
.
Groene Leguanen behoren tot de weinige reptielen die werkelijk "handtam" kunnen worden en maar een beperkte binding met de eigenaar kunnen aangaan. Volwassen groene leguanen en dan vooral volwassen mannetjes kunnen echter ook erg agressief zijn en zware verwondingen toebrengen. Agressief gedrag bestaat in de eerste plaats uit dreiggedrag : de dieren staan hoog op de poten, vlakken het lichaam af naar de opponent toe en zetten hun keelkwab open. Als dit dreiggedrag genegeerd wordt, zullen veel leguanen bijten of met de staart slaan. Bovendien krabben leguanen met hun zee scherpe klauwen heel gemakkelijk de huid open, hetgeen diepe wonden nalaat. Door het dragen van lederen handschoenen met armstukken kan dit vermeden worden. Het manipuleren van grote, agressieve leguanen is ten sterkste af te raden aan personen die geen ervaring hebben met het manipuleren van reptielen. Volwassen dieren die niet handtam zijn, moeten met één hand gefixeerd worden achter de kop en over de voorpote, terwijl met de andere hand, over de heup, de beide achterpoten gefixeerd worden. De staart kan onder een arm gestoken worden. Let er wel op dat een slag van de staart gelijk staat als een zware zweepslag en grote wonden teweeg kan brengen. Het handtam maken van de Groene Leguaan begint als hij nog heel klein is, grote agressieve dieren kan je niet meer handtam maken. Als je een jong leguaantje hebt aangekocht laat het dan de eerste dagen even wennen aan zijn niuew huisje, zijn verhuis van de winkel naar zijn eigen huisje bezorgt het diertje al genoeg stress. Na een paar dagen kan je beginnen met het diertje te benaderen, doe dit alrijd zeer rustig en praat met een zeer zachte stem tegen het diertje, geef het ook een naam en gebruik die dan als eerste voor aleer je andere dingen gaat vertellen.Laat het diertje eerst wat aan je wennen en grijp het niet meteen vast. Probeer het iets uit je hand te laten eten, als dit lukt probeer het dan zachtjes te aaien onder zijn kin. Je mag hem ook boven op zijn kop strelen maar dit is af te raden, ze hebben boven op hun kop een soort van derde oog waarmee ze schimmen kunnen zien. Probeer het dier steeds te benaderen zodat het je kan zien zodat het niet schrikt wanneer je het plots aanraakt. Blijf ondertussen maar zachtjes praten tegen het diertje en na een aantal dagen mag je het gerust proberen te nemen, doe dit heel voorzichtig, vastberaden en niet schokkerig, let wel op dat je de leguaan niet duwt of gaat knijpen. Als het diertje ontsnapt, loop er dan niet achter, laat het eerst terug kalmeren en probeer hem met wat voedsel naar je te lokken, neem hem dan zachtjes op en aai het. Een leguaan tam maken gaat niet zomaar van vandaag op morgen, het duurt maanden, soms wel meer dan een jaar. Als je hem echt tam wil krijgen zal je er veel tijd in moeten steken, geduld en er alle dagen minsten één tot drie uren mee bezig moeten zijn.
Wat mooie plaatjes van onze groene vrienden...
.
25-09-2006
Huisvesting van de Groene Leguaan.
Bedenk, bij aanschaf, dat een volwassen groene leguaan een terrarium van minimaal 200 x 300 x 200 cm nodig heeft. daarin kunnen één man en twee vrouwen worden gehouden, leguanen zijn groepsdieren. Dominante mannen zijn onderling vaak onverdraagzaam. In zeer grote terraria met veel schuilgelegenheid kunnen meerdere mannen worden gehuisvest. Jonge dieren kunnen in een kleinere bak worden opgefokt. Zorg voor een hoog terrarium met veel klimtakken. Groene leguanen rusten graag op een horizontale tak, hoog in het terrarium, onder een spot. Maak voldoende schuilplaatsen, zodat de dieren elkaar niet continu zien. Dikke PVC-pijpen met een plank of vloerbekleding erin, of eendenkorven voldoen prima. Het tropische regenwoudterrarium moet een temperatuur van minimaal 25 à 30 ° C hebben, met plaatselijk onder alle persglaslampen (minstens één per dier) 35 tot 40 ° C, 's nachts 20 tot 25 ° C. Besproei het terrarium en de dieren het hele jaar door elke dag, maar niet blijvend nat. Creëer een 5° C koelere, droge tijd in december tot april. Zorg voor een grote waterbak en reinig deze dagelijks. Het is beter een goed filter te gebruiken. Verwarm, met een bodemverwarming of via een verwarming in het filter, het water to ongeveer 25° C. Leguanen poepen (stoelgang) het liefst boven het water. Maak daar gebruik van bij de terrariuminrichting !!! De vloer moet schoon zijn, bedekt met linoleum, tegels, turfmolm, bosblad of houtsnippers. Een inslikbare, scherpe of harde bodemgrond (grind, hydrokorrels) is uit ten boze. Overtollige zouten worden vaak uitgeniest, zodat men regelmatig de voorruit moet poetsen. Groene leguanen zijn prima te combineren met o.a. kolenbranderschildpadden en doosschildpadden (Terrapene) uit warmere regionen. Het combineren met helmbasilisken of wateragamen kan stress veroorzaken, vanwege de gelijkenis in kleur en vorm van de groene leguaan. Vanaf mei tot september kunnen de dieren (op warme dagen) in een (bijverwarmd) buitenterrarium worden gehouden. Ook 's nachts, als de temperatuur maar boven de 20° blijft.
Afbeeldingen van de Kolenbranderschildpad en de doosschildpad.
.
Voeding van de Groene Leguaan.
.
Voer zo gevarieerd mogelijk, vooral bladgroente (van nature 60%), bloemen (30%) en fruit (10%). Gek genoeg voert bijna niemand deze boombewoners boomblad, terwijl ze blad van o.a. wilg graag eten. Drachtige vrouwtjes hebben de eerste vijf weken van de draagtijd (eieren) een grote eetlust. Daarna eten ze weinig of niets meer. Voer jonge dieren (tot ongeveer 2 jaar) en drachtige vrouwtjes ongeveer 15% dierlijk voedsel (insecten, geweekte kattenbrokken, eieren (maar hier later nog meer over)). Overige volwassen exemplaren hebben een voorkeur voor plantaardig voedsel, voer max. 5% dierlijk voer. Te veel dierlijk voedsel geeft (nier)problemen op 3- tot 7 jarige leeftijd.
Zoals al eerder gezegd hebben leguanen een gavrieerd dieet nodig. Ze hebben elke dag verse groenten nodig, maar niet alle groenten zijn goed voor hem, er zijn groenten die zelfs tot de dood van uw dieren kunnen leiden. Geef hem nooit SLA, AARDAPPEL, CITRUSVRUCHTEN en SPINAZIE, hier zit nitraat in en daar kunnen ze dood van gaan. Wel goede en gezonde groenten zijn : andijvie, appel, koolsoorten (maar niet te veel, vermits ze daar erg van spuwen), komkommer, taugé, perzik en nectarine. Ook heb je een soort van korrels (droogvoer : dit geef ik mijn leguaan nooit, maar dit is ieder zijn eigen keuze) waar verschillende soorten vitaminen en voedingswaarden inzitten. Alleen niet alle leguanen vinden het lekker, de kans zit er dus in dat je leguaan het niet eet. Verder hebben ze ook graag dierlijke kost zoals krekels, sprinkhanen, meelwormen en als ze wat ouder zijn muisjes of jonge ratjes (ook dit geef ik mijn leguaan nooit, leven en laten leven, zo is mijn leuze, dus geef ik mijn dieren nooit levend voedsel). Geef ze echter nite te vaak muizen of ratjes want hier kunnen ze nierklachten van krijgen en uiteindelijk dood aan gaan. Het is ook belangrijk dat de kalk en het vitaminegehalte op peil is, strooi daarom op al het eten vitamine/kalk poeder. Dit heb je ook in vloeibare vorm, die kun je in het drinkwater doen. Kattenvoer uit blik bevat ook veel kalk die kun je ook in kleine porties geven. Let hierbij wel op dat je de saus en het vet eerst onder warm water afspoelt. Geef het net als bij de muizen en ratjes niet te vaak, tegen de nierklachten. Verder kun je ook om je leguaan extra kalk te geven stukjes "sepia" (dit zijn de kalk-blokjes in een vogelkoooi) over zijn eten strooien (geraspte sepia).
Omdat de voeding van je Groene vriend zo belangrijk is, zou ik even het soort voedsel willen uitbreiden....
.
Zowel in het wild als in gevangenschap zien we dat jonge leguanen aanvankelijk selectiever zijn, dat wil zeggen meer voedsel opnemen dat rijk aan eiwitten is. Dat is een verklaarbaar instinct, omdat voor de groei relatief veel eiwit nodig is eveneens als kalk. Bij vrouwtjes die eieren gaan aanmaken zie je een vergelijkbaar eetgedrag. Jonge leguanen zijn relatief snel opgewarmd en beginnen al vroeg op de dag te eten, waarbij ze over de dag verspreid een groot aantal porties verwerken. In gevangenschap gehouden dieren kunnen het beste een dieet krijgen van voornamelijk kruidachtige planten en bladgroenten (leguanen zijn bij uitstek eters van bladeren). Verder tot 10% vruchten en 5% bloemen. Vergeet niet (vooral wat betreft bladgroenten) de nodige variatie aan te houden, een éénzijdig dieet is niet natuurlijk en dus ook niet aan te raden.
Onder kruidachtige planten verstaan we : koolzaad, klaver, paardenbloem (loof en bloem), melkdistel, haagwinde, weegbree, dovenetel of jonge brandnetel en druivenblad.
Met bladgroenten gaat de voorkeur uit (door het gunstige calcium- en fosfaatgehalte) naar raapsteeltjes, boerenkool, snijbiet, chinese kool en paksoy, waterkers, prei, andijvie, losse slasoorten (nooit de groene krobsla) zoals krulsla en eikenbladsla, bleekselderij, rucola, chinese kool en spitskool. Voor de broodnodige variatie is geraspte winterspeen of gesneden ui, courgette of komkommer, spruitkool en witlof ook altijd welkom, ook al zijn ze door het calcium en fosforaanbod tweede keus. Anderzijds moet men zeer terughoudend zijn met groenten die veel oxalaat (nitraten) bevatten zoals spinazie, postelein, zuring en rabarber, omdat deze de calciumopname in de darm belemmeren. Op de duur zullen bij uw leguaan calciumtekorten optreden als u niet zeer voedingsbewust uw keuzes maakt bij het inkopen van bladgroenten. Geeft u relatief vaak koolsoorten te eten, dan is af en toe een kelptabletje (verkrijgbaar bij de drogist of apotheker) een nuttige aanvulling, omdat koolsoorten stoffen bevatten die jodium tegenwerken en daarmee de groei vertragen.
Voor het fruit kunt u het beste, peer, appel of ananas kiezen, gezien hun gunstige Ca/P-verhouding. Geschikte bloemen, naast die van de koolzaad, klaver en paardenbloem zijn hibiscus (chinese roos) en Oost-Indische kers, bij voorkeur vrij gekweekt zonder bestrijdingsmiddelen tegen allerlei soorten ongedierte.
Groenten moeten steeds grondig gewassen worden en harde stengels kunnen best fijngesneden worden, vooral als u nog jonge leguanen hebt. Dit voorkomt dat de diertjes zich verslikken, stikken en sterven. Zachte bladsoorten mag vrij grof zijn aangezien ze hier prima mee uit de voeten kunnen. Toch kan het geen kwaad om deze niet te groot te laten zodat ze makkelijker alle soorten groenten naar binnen gaan spelen. Het fruit schillen en versnipperen, bessen en druiven goed afwassen. Geef je leguaan nooit voedsel uit de koelkast, het is te koud. De calcium-fosfor verhouding moet tussen 1.5:1 tot 2:1 liggen. Dat wil zeggen dat de hoeveelheid Calcium in het voer tot tweemaal hoger behoort te zijn dan de hoeveelheid fosfor.
Zoals eerder vermeld zijn er mensen die hun leguaan dierlijke eiwitten geven in de vorm van insecten, honden of kattenvoer, muizen en ratjes.... Dit raad ik u ten stelligste af, ten eerste omdat mijn moto is "leven en laten leven, doodt geen ander dier om jouw dier in leven te houden", maar vooral omdat hun verteringsgestel dit niet kan verteren, hierdoor krijgen deze dieren last van hun nieren, hun beendergestel en krijgen te kampen met jicht. In een verblijf waar de leguaan over een goede UV-verlichting (speciale zonnelamp) beschikt, zullen moeilijkheden met de beenderen zelden of nooit voorkomen, aangenomen dat er uiteraard verder niets aan het calciumaanbod in uw leguanendieet mankeert !!!! Een leguaan die graag kattenbrokjes snoept zal vroeg of laat met jicht te maken krijgen.
26-09-2006
Verwondingen bij de mens veroorzaakt door een leguaan.
.
Eerst aandachtig lezen aub !!!!!
.
Voortplanting bij de Groene Leguaan.
Na ongeveer 2 tot 3 jaar is de leguaan geslachtsrijp, ze leven in groepen met enkele dominante mannetjes. Deze mannetjes laten hun status in de groep weten door te knikken met de kop. Met dit knikken zal de leguaan ook proberen de vrouwtjes te imponeren. Aan het begin van een droog seizoen (in het gebied waar ze normaal leven) zal het vrouwtje 14 tot 75 eieren leggen. Deze legt ze in goed vochtige grond. Na 60 tot 90 dagen zullen de eitjes uitkomen, de moeder is dan al weg en dus moeten de baby-leguaantjes al meteen op eigen pootjes staan.
(Eigenlijk ben ik tegen het massaal kweken van dieren, daar er zoveel gekweekt worden en daarom vele dieren geen goede thuis vinden en aan hun lot worden over gelaten, maar het hoort nu éénmaal bij mijn verhandeling dus zet ik het er bij, maar denk voor je begint te kweken aan al die diertjes die er te veel kunnen zijn, met dank).
Als je met je leguanen wil gaan kweken zal je voor optimale omstandigheden moeten zorgen. Je leguanen moeten het hele jaar door het juiste voedsel, voldoende vitaminen, de juiste belichting en verwarming en voldoende ruimte en rust krijgen, anders zal je merken dat er van het legsel niet veel zal uitkomen. Een vrouwtje dat eieren gaat aanmaken eet dagelijks veel meer, maar je hoeft niet te panikeren als ze een paar weken voor het leggen van de eieren, weinig of zelfs niets meer eet. Plaats in het terraria een 40 cm hoge legkist op of in de bodem, zo groot, dat het vrouwtje er ruim in kan om de eieren te begraven. Zorg voor een nauwe toegangsopening (b.v. via een pijp). De kist moet met een keramische warmtelamp van bovenaf of met een bodemverwarming tot ongeveer 30° C worden verwarmd. Vul de kist met een vochtig turf/zandmengsel. Graaf de eieren zo snel mogelijk op. Het ontbreken van een goede legkist is één van de oorzaken waardoor legnood kan ontstaan : drachtige vrouwtjes kunnen de eieren niet kwijt, moeten in het uiterste geval geopereerd worden, vaak met onvruchtbaarheid of de dood tot gevolg. Soms worden de eieren ook in een open bak met aarde gelegd en soms laat het vrouwtje ze vanaf een tak vallen. Bevruchte eieren zijn ongeveer 38 x 27 mm groot, onbevruchte soms veel kleiner. De eieren gelegd in vermiculiet met water (verhouding 1 : 1) komen, bij 28 tot 30° C, na 65 à 90 (tot 115) dagen uit. Een hogere temperatuur geeft een hoger aandeel mannetjes. In de natuur valt de uitkomst samen met de regentijd, mei en juni.
Het artikel LEGNOOD is copyright en eigendom van "Stichting Doelgroep Groene Leguaan", auteur : Evert Henningheim. Met mijn dank aan de auteur voor het mogen gebruiken van dit artikel.
LEGNOOD
Groene leguanenvrouwtjes in gevangenschap hebben zeer regelmatig voortplantingsproblemen. Hoewel de aanwezigheid van een mannelijke leguaan niet persé noodzakelijk is voor de eisprong of de ontwikkeling van eieren, speelt het baltsgedrag van de man hoogstwaarschijnlijk een belangrijke rol bij de tijdsbepaling van ontvankelijkheid en voortplanting. Het wegblijven van de ovulatie kan komen omdat veel leguanen solitair gehouden worden, maar ook slecht uitgebalanceerde voeding zou hier debet aan kunnen zijn.
Legnood is een relatief veel voorkomen,d probleem bij leguanen. Hiervoor zijn veel verschillende redenen aan te wijzen. Maar in veel gevallen is het niet goed te herleiden wat de oorzaak is geweest.
Onderzoek heeft uitgewezen dat legnood veelvuldig voorkomt bij : - Reptielen die zich voor het eerst voortplanten. - Vrouwtjes die eerder las hebben gehad van legnood. - Vrouwtjes die een onvruchtbaar legsel voortbrengen.
Ten opzichte van andere reptielen zorgt legnood bij leguanen sneller voor een kritieke situatie. Daarom is het noodzakelijk de tekenen van legnood zo vroeg mogelijk te herkennen zodat medisch ingegrepen kan worden. De in hierna besproken behandelmethodes dienen allen te worden uitgevoerd door een in reptielen gespecialiseerde arts.
Oorzaken en de herkenning van legnood Algemene oorzaken van legnood : - Het niet kunnen passeren van de eieren door de eileider en cloaca. - Er kan sprake zijn van een versperring of vernauwing. - Eieren kunnen te groot zijn of liggen verkeerd. - Het bekken kan misvormd zijn. - Er is sprake van een blokkerende massa zoals abcessen of blaas- en nierstenen. - Twee of meer eieren kunnen met elkaar verbonden zijn. - Een ei kan misvormd zijn.
Legnood kan ook voorkomen terwijl er geen sprake is van blokkades of misvormingen. Deze vorm van legnood kan het resultaat zijn van : - Eén of meerdere onvolkomendheden in de leefomstandigheden van het dier. - Een ondeugdelijke legbak. - Onjuiste terrariumtemperaturen. - Slecht uitgebalanceerde voeding waardoor een tekort of overdosering van vitaminen en mineralen ontstaat. Denk bijvoorbeeld aan MBD. - Vochttekort en een slechte lichamelijke conditie van het vrouwtje.
De meest voorkomende oorzaak van legnood bij leguanen is het ontbreken van een legbak of een geschikte legbak. Als de legbak niet deugdelijk gebouwd is, kan de leguaan uren achtereen bezig zijn met rondlopen en graven. Hierbij kan ze ook graafpogingen ondernemen op andere plekken in het terrarium of in het huis. Deze activiteiten zorgen ervoor dat de leguaan zwakker wordt en zichtbaar depressief gedrag vertoont wanneer de druk om eieren te gaan leggen toeneemt. Uitputting kan worden waargenomen, maar ook een prolaps van de cloaca of eileider kan zich voordoen.
Normaal gesproken is een eierendragende leguaan levendig en actief. Gedurende deze periode zal de leguaan geen voedsel tot zich nemen. De fysieke gesteldheid van de leguaan zal zich aanpassen als de eieren zich aan het ontwikkelen zijn en de buik van de leguaan zichtbaar aan het opzwellen is. De leguaan zal in staat zijn rond te kunnen bewegen, te klimmen en gebruik te maken van haar slaapplaats zoals voor het dier gebruikelijk is. Een leguaan met legnood zal sloom en neerslachtig zijn en niet reageren op zijn omgeving.
Wanneer het eieren leggen is begonnen is het raadzaam een oogje in het zeil te houden. Een gezonde leguaan zal gemiddeld binnen vier uur alle eieren leggen, dit zijn er ongeveer 30 à 40. De eerste legsels zijn over het algemeen kleiner. In gevangeschap gehouden reptielen leiden een rustig leven met weinig beweging vergeleken met de dieren die in het wild leven. Een gebrek aan spierkracht kan ervoor zorgen dat de eieren niet in de juiste positie komen te liggen voor het leggen en dat de contracties niet sterk genoeg zijn om de eieren uit de drijven. Het is niet ongewoon dat de laatste eieren, ondanks een goed verloop van het eileggen, niet worden uitgedreven. Mocht een vrouwtje na 24 uur nog steeds niet al haar eieren kwijt zijn, wordt er gesproken over legnood.
Folliculaire stagnatie Een andere vorm van legnood is het stagneren van de ontwikkeling van eitjes in de eierstok. De oorzaak is niet geheel bekend, maar waarschijnlijk heeft dit te maken met een hormonale disbalans.
Als folliculaire stagnatie niet wordt behandeld, kunnen de in ontwikkeling zijnde eitjes (waarbij de schaal nog niet gevormd is) geresorbeerd worden. Waarom de ene leguaan wel resorbeert e de andere niet is vooralsnog onbekend. Ook kan het zo zijn dat een leguaan in het verleden wel eieren heeft geresorbeerd maar dit in de toekomst niet meer doet.
Bij langdurige anorexia kan het vrouwtje zo verzwakt zijn dat zij de eisprong en het leggen van eieren niet kan afronden. Bij een langdurige folliculaire stagnatie verkazen de eieren in de eierstokken. Het chirurgisch verwijderen van de follikels is dan aan de orde.
.
Leguanenei
Operatief ingrijpen bij pre ovulatoire follikel stagnatie.
Behandeling bij legnood Bij behandeling van de leguaan voordat dit absoluut noodzakelijk is, kan schade worden toegebracht aan de leguaan en de ontwikkeling van de eieren. Tegenovergesteld kan het weerhouden of vertragen van behandeling eveneens schade toebrengen. Als het leggen van de eieren begonnen is maar het dier kan dit niet afronden, dient de behandeling binnen 48 uur begonnen te zijn.
Bij vrouwtjes die lijden aan misvorming van het bekken of de eileiders, misvormde of sterk vergrote eieren dragen of een blokkering van de eileider hebben, kunnen door toediening van een weeënopwekkend middel, zoals Oxytocine, complicaties als eibreuk, eileiderbreuk of een bloeding optreden. Dit kan de dood tot gevolg hebben.
Er zijn twee verschillende medicijnen om bij leguanen weeën op te wekken :
Oxytocine is een synthetisch geproduceerd weeënopwekkend hormoon. Dit is een veel gebruikt middel maar het verliest bij reptielen zijn doeltreffendheid naarmate de tijdsduur van legnood toeneemt. Dit middel is zeer effectief bij toediening binnen 48 uur. Tevens zal er naast Oxytocine een injectie met calcium gegeven worden. De effectiviteit van Oxytocine kan positief beïnvloed worden door het dier onder een optimale temperatuur te houden. Helaas is Oxytocine niet zo effectief bij hagedisachtigen als bij slangen.
Arginine vasotocine is een natuurlijk weeënopwekkend hormoon. Het lijkt er op dat dit middel veel beter werkt bij hagedisachtigen dan het veel gebruikte Oxytocine. Helaas is dit product in Nederland, en waarschijnlijk zelfs in geheel Europa, niet te verkrijgen omdat het zeer duur is en de houdbaarheid beperkt is.
Afzuiging Een mogelijke behandeling van legnood is het inbrengen van een naald in het ei waarmee vervolgens de inhoud afgezogen wordt. Het resultaat is een veel kleiner ei wat makkelijker de cloaca kan passeren. Voorzichtigheid dient betracht te worden zodat de inhoud van het ei niet in de buikholte terecht komt. Het afzuigen van een ei dient te gebeuren binnen 48 uur nadat het natuurlijk leggen van de eieren gestopt is. Korte tijd hierna zal de inhoud van de eieren gaan stollen wat afzuiging onmogelijk maakt. Als de eieren niet binnen 48 uur na afzuiging zijn uitgedreven, dienen deze chirurgisch verwijderd te worden. De resultaten van afzuiging zijn echter zeer mager en deze behandeling brengt een groot risico met zich mee. Alleen het ei wat zichtbaar is in de Cloaca zou voor deze behandeling in aanmerking kunnen komen. Afzuiging wordt nagenoeg niet toegepast.
Chirurgisch ingrijpen Wanneer alle pogingen om de eileg op gang te brengen onsuccesvol zijn geweest, zal het reptiel onder narcose moeten worden gebracht om de eieren chirurgisch te verwijderen. Er kan dan nog een poging ondernomen worden manueel de eieren uit te drijven. Omdat door de anesthesie de leguaan en dus de eileiderkringspier ontspannen is, kan dit onder een gereduceerd risico gedaan worden. Uiteraard dient dit voorzichtig en zorgvuldig te gebeuren om een prolaps of breuk van een ei te voorkomen.
Aan de hand wat de chirurg tegenkomt tijdens de operatie kunnen alleen de eieren of een deel dan wel alle voortplantingsorganen verwijderd worden. Als er geen voornemen is om met het vrouwtje te gaan kweken, kan de eigenaar besluiten alle organen voor het reproduceren van eieren te laten verwijderen om legnood in de toekomst te voorkomen.
"Met mijn dank aan "Stichting Doelgroep Groene Leguaan".
27-09-2006
Gezondheid en ziekte.
Net zoals een leguaan verwondingen kan aanrichten bij de mens, kan de mens eveneens door een slechte verzorging of slechte leefruimten aan zijn dier ernstige schade en/of ziekten toebrengen. Maar als de verzorging, voeding en hun leefruimteoptimaal in orde zijn, zullen leguanen niet zo snel ziek worden.
Beenderziekten : Ziekten aan de beenderen worden meestal veroorzaakt door een onjuiste calcium- en fosfaatverhouding. Hier spreken we dan over MBD of Metabolic Bone Disease. MBD ontstaat door calciumgebrek, dat in gevangenschap te wijten is aan onvoldoende of verkeerd samengesteld voedsel dan wel een vitamine D3 tekort. Ook zien we dikwijls bij leguanen in terraria en endere verblijven dat de zo nodige UV-B lampen geheel ontbreken. Door een correcte voeding (Ca:P=2:1) samen met een UV-B lamp kan men hier al heel veel problemen voorkomen.
Huidziekten : Dieren die in stressvolle omstandigheden leven, met kleine verwondingen en dergelijke, ontwikkelen een geïnfecteerde huid die door de dierenarts zo snel mogelijk met antibioticum moet worden behandeld.
28-09-2006
.
Vervellen : Het vervellen bij de leguaan is geen ziekte, maar dit gebeuren mag niet zomaar zonder aandacht eraan te besteden voorbij gaan. Vervellen gebeurt in gedeelten en dus zal je hem plots zien rondlopen met stukjes losse huid. Zorg er dan ook voor dat de juiste vochtigheid wordt aangehouden en het dier twee maal per dag eens flink besproeien met lauw water wordt dan ook wel heel erg op prijs gesteld en zal de vervelling zeker ten goede komen. Het handmatig verwijderen van de vellen op de huid is verboden, je kan door deze handeling lelijke wonden toebrengen aan je dier.
Brandwonden : Brandwonden worden voornamelijk veroorzaakt als er iets met de verwarming niet in orde is en de dieren in aanraking kunnen komen met onbeschermde, foutieve verwarmingsapparatuur. Brandwonden bij leguanen vertonen zelden blaren maar de aangetaste huid is wel verkleurd. De brandwonden moeten voorzichtig gedesinfecteerd en met zalf behandeld worden. Grote brandwonden moeten meteen door een dierenarts worden behandeld.
.
Rachitis of Engelse ziekte : Deze ontstaat door een tekort aan vitamine D en Calcium De ziekte komt speciaal voor bij kinderen in de prille jeugd. Zonnen kan rachitis helpen voorkomen door aanmaak van vitamine D in de huid.
De naam is ontleend aan de Nederlandse naam voor rachitis, een ziekte in de achttiende en negentiende eeuw veelvuldig voorkwam in de geïndustrialiseerde wijken van Londen. Deze wijken werden volgebouwd met hoge huurkazernes. De straten waren nagenoeg onbereikbaar voor het zonlicht. Het lichaam heeft zonlicht nodig om vitamine D aan te maken. Dit is de enige vitamine die ons lichaam zelf aan kan maken. Vitamine D is onder meer nodig voor de botgroei. Bij veel kinderen groeiden door het gebrek aan zonlicht de benen krom. Door de kromme benen liepen de getroffen kinderen moeilijk. Aangezien rachitis voor het eerst in de Engelse grote steden werd waargenomen en vandaaruit in de medische vakbladen werd gepubliceerd, heeft het in de volksmond de naam 'Engelse ziekte' gekregen.
Deze ziekte leidt tot een onvoldoende botvorming, met name de voorlopige groeizone in het botweefsel, gepaard gaande met:
vergroting van kalkloos weefsel,
verkromming van ledematen door spierspanning,
vertraagde sluiting van de grote fontanel,
een groot rechthoekig hoofd,
rachitische rozenkrans.
borst kielvorming,
o-benen,
verkromming van de ruggengraat in zijwaartse richting (scoliose),
stoornissen in de in de gebitsontwikkeling,
aantasting van het algemene welbevinden.
Sinds vitamine D wordt toegevoegd aan melk (in de VS) of aan margarine (in Nederland), komt rachitis vrijwel niet meer voor. Vroeger werd soms een hoogtezon gebruikt als behandeling tegen deze ziekte.
Rachitis kan ook bij dieren, waaronder slangen en reptielen , voorkomen.
Huidzwammen : Huidzwammen hebben bij verkeerde klimaats- omstandigheden in het terrarium zeer goede uitbreidingsmogelijkheden. Grote huidoppervlakten van onze pleegdieren worden aangetast door de zwammen en laten na de genezing lelijke littekens achter. Zorg er dus voor dat het klimaat in het terrarium aangepast is aan de dieren. Te lage temperaturen met tegelijkertijd een hoge vochtigheid zijn gunstig voor de uitbreiding van zwammen. Behandel de aangetaste huidplaatsen met zwamdodende zalf, houd deze behandeling enkele weken vol en let op het juiste aangepaste klimaat.
Lichte diarree : Lichte diarrree is bij veel reptielen normaal. Zo zijn de uitwerpselen van varanen steeds heel dun en ook veel slangen en gekko's hebben echt dunne uitwerpselen. Toch moeten landschildpadden, doornstaartagamen, veel slangen en hagedissen vaste uitwerpselen hebben. Is dit niet het geval dan ligt de oorzaak dikwijls bij een bacterien-of wormenaantasting. Daarom is het belangrijk om de uitwerpselen van de dieren in de gaten te houden.
Legproblemen : Legproblemen worden vaak uitgelokt door een drachtig wijfje naar een ander terrarium te verhuizen. De dieren houden op met eten en liggen apathisch in het terrarium. De eieren zijn duidelijk te zien en u kunt ze aanraken. Raadpleeg een dierenarts bij tekenen van legproblemen. Vaak kunnen de dieren nog operatief geholpen worden. Soms volstaat ook de injectie van een weeopwekkend medicijn.
Mijtenbesmetting : Mijtenbesmetting kan vaak al vastgesteld worden bij de aankoop. U kunt zwarte kleine levende wezens zo groot als het puntje van een naald ontdekken in de buurt van de ogen of cloaca. Om dit tegen te gaan, moet u de dieren in een zak zetten die gedrenkt is in een 0,2% neguvon-oplossing.(ik heb wel gehoord dat dit middel niet meer verkocht mocht worden) Laat de dieren enkele uren daarin. Let wel op : gekko's verdragen dit middel niet.
Longontsteking : Longontsteking uit zich bij reptielen door blaasjes aan de neusgaten en bek en het optreden van slijm in de mond. Rochelende ademgeluiden en het schoksgewijs openen van de mond zijn tekenen van een longontsteking. Dit ontstaat vaak door een te koele behuizing, tocht of steeds dezelfde hoge temperatuur zonder de nodige daling tijdens de nacht. Als uw dieren deze tekenen vertonen, ga dan zo snel mogelijk naar de dierenarts, want u kunt het dier alleen nog redden met een antibioticakuur.
Oogontsteking : Oogontstekingen en zwellingen treden op door een te hoge uv-bestraling tocht of een tekort aan vitaminen A. Controleer het klimaat van het terrarium. De ogen van de dieren moeten dagelijks gebet worden met een vitaminen A zalfen u moet de dieren extra multivitaminenpreparaten geven.
Zware diarree : Zware diarree is bij reptielen vaak te verhelpen door bepaalde preparaten uit de dierenspeciaalzaak. Dikwijls helpt het al om minder water aan te bieden (vooral bij woestijndieren) en de temperatuur te verhogen. Maar als de uitwerpselen zich na drie tot vier dagen nog niet verstevigen, raadpleegt u best een dierenarts.
Gezwellen : Gezwellen op de huid kunnen worden veroorzaakt door bacteriën en parasieten. Gezwellen kunnen ook ontstaan na een wat al te vinnig uitvallen van de partner, met een schram of beet tot gevolg, of door een wond die werd opgelopen door het schuren langs een ruwe tak of scherpe punt van het gaas. Zoek de oorzaak op en corrigeer deze onmiddellijk. Ga naar de dierenarts, deze zal je zeggen welk soort antibiotium je moet gebruiken.
Snij- en schaafwonden : Deze wonden dienen ook meteen gedesinfecteerd te worden en met betadinezalf verzorgd te worden. Ook droge wondpoeder voldoet goed. Diepe snijwonden moeten vaak gehecht worden en het is dan ook aan te raden meteen een dierenarts te raadplegen.
Neuswondjes : Dit komt regelmatog voor in terraria en zijn soms gemakkelijk te behandelen. Controleer gaas- en houtwerk en verwijder eventuele scherpe punten of splinters zla zij de oorzaak kunnen zijn. Heeft een pas aangeschft dier de gewoonte om langs de voorkant van de kooi te schuren, hang hier dan ter bescherming een aantal oude badhanddoeken tegen de kant of bekleed het met tapijt.
Let Op : Als u vermoedt dat een van uw reptielen ziek is ga dan zo spoedig mogelijk naar een dierenarts toe!
10-10-2006
.
Gebroken tenen of poten : Een ongelukkige val kan altijd de oorzaak zijn van gebroken ledematen, het is dan ook een noodzaak om zo snel mogelijk naar de dierenarts te gaan. Bij een open breuk kan je de wonde al desinfecteren (jemoet dan wel een desinfecterend middel in huis hebben, gebruik voor een open wonde nooit alcoolhoudende produkten), ga meteen daana naar een dierenarts, of nog beter : laat de dierenarts naar jou toekomen zo verminder je de stress, angst en pijn bij je dier. Snijwonden en schaafwonden worden best gedesinfecteerd en ingesmeerd met Betadinezalf. Diepe snijwonden dienen gehecht te worden door een dierenarts. Gebroken tenen en poten moeten door een dierenarts behandeld worden, afgebroken nagels of een afgebroken top kunnen als een gewone snijwonde verzorgd worden. Gescheurde nagels kunnen geknipt worden met een hondennageltang. Dit komt regelmatig voor als het verblijf te klein is of als de rusttak te smal is. Dit wordt dan best verholpen. Wanneer een poot enkel verstuikt is, zwelt deze enorm op, de leguaan zal de poot zelfs een tijdje niet gebruiken. Best kan ter controle bij de dierenarts een RX-foto genomen worden om te zien of er niets gebroken is. De staart van de meeste leguaansoorten breekt gemakkelijker af dan die van de meeste hagedissen. Deze autonomie gaat gepaard met een lichte tot hevige bloeding die dan behandeld kan worden als een snijwonde. Breekt de staart echter te dicht bij het lichaam af dan bloedt deze veel erger en dient onmiddellijk een dierenarts geroepen te worden om de wonde dicht te branden of te hechten.
Jicht : Reptielen hebben net als vogels de eigenschap dat ze hun overtollige stikstof uit het lichaam verwijderen als urinezuur, het ziet eruit als een wit kwakje. Leguanen hebben als planteneters geen al te stikstofrijk dieet en vaak wel waterrijk zodat wij in hun ontlasting een hoop vocht aantreffen met wat dunne witte sliertjes urinezuur, naast de zachte keutels. Geven we leguanen echter relatief veel (stikstofrijk) eiwit te eten of te veel droogvoer zonder voldoende mogelijkheid om te drinken, dan plaatsen we de nieren voor grote problemen om het nauwelijks oplosbare urinezuur uit het bloed te verwijderen. Er gaat zich urineneerslag vormen in gewrichten en weefsels, wat zeer pijnlijk is. Dit noemen we jicht. Jicht is nauwelijks te genezen dus kan men dit maar beter voorkomen. Geef vochtrijk plantaardig voedsel en geen lekkere hapjes kattenvoer of hondenbrokken !!!!! Een te eiwitrijk dieet stimuleert calciumverlies via de nieren dus komt dit het beendergestel ook niet ten goede.
Mijn eigen leguaan Groentje
.
Parasieten : Parasieten worden verdeeld in twee soorten: ecto- en endoparasieten.
Endoparasieten zijn inwendige parasieten zoals wormen en flagellaten. Inwendige parasieten kunnen het beste door de dierenarts worden bestreden met een wormenkuur. Bijvoorbeeld Drontal plus vloeibaar. Het is altijd aan te bevelen om eens per jaar de ontlasting van je leguaan door de dierenarts te laten onderzoeken (faeces onderzoek) op wormen en flagellaten. De uitwendige parasieten kan je zelf op meerdere manieren bestrijden.
Ectoparasieten zijn uitwendige parasieten zoals bloedmijten en teken die dus op je leguaan kunnen leven. De parasieten zuigen van het bloed en ondermijnen daardoor de conditie van de leguaan. Ook kunnen ze ziekten overbrengen.
De meest bekende huidparasieten zijn teken en mijten. Teken zijn met het blote oog snel te onderscheiden maar komen bij leguanen maar zelden voor. Mijten daarentegen vallen minder snel op omdat ze tussen de schubben kruipen. Bij leguanen is bloedmijt een niet onbekende huidparasiet. Bloedmijt wordt gemakkelijk, eveneens via de handen van de verzorger(ster) overgebracht van het ene verblijf op het andere en veroorzaakt daar bij de bewoners veel bijtwondjes die geïnfecteerd raken. De dieren krijgen zichtbaar overal jeuk. Het trommelvlies is een geliefde verblijfplaats voor bloedmijt. Het bestrijden van mijt vergt de nodige discipline en nauwkeurigheid, want alle reptielen en hun verblijven in het pand moeten worden behandeld, bij sommige meddelen zelfs bij herhaling. Overleg met uw dierenarts welke middelen voor uw leguaan het meest geschikt zijn.
Reinig meerdere malen per week de verblijfplaats van uw dier en voeg aan het water een desinfecterende vloeistof toe. B.V. : VERMISEPT, dit is een reinigend, hygiëniserend en ontgeurende vloeistof, een geconcentreerd reinigingsmiddel op basis van verscheidene tensio-actieve stoffen en niet giftig voor je dier. (dit middel is een reinigingsmiddel, niet in drinkwater of eten doen). gebruik : 2% Vermisept in water of 100 ml in 5 l water.
11-10-2006
WETGEVING :
In tal van Europese landen is de handel in wilde exotische fauna, bestemd voor de markt van de gezelschapsdieren, de laatste jaren zorgwekkend toegenomen. De bevlieging voor deze ongebruikelijke dieren wordt gevoed door de modefenomenen verbonden met de filmwereld (Jurassic Park, Nemo, enz.).
Zo heeft België tussen 1996 en 2002 grote aantallen van door CITES (1) beschermde soorten ingevoerd: bijna 150.000 reptielen (waarvan meer dan de helft uit groene leguanen en kameleons bestaat), meer dan 900.000 vogels (vnl. exotische zangvogels, parkieten en papegaaien), 13.000 keizerschorpioenen en 470 tarantula's (spinnen). Dit gaat uiteraard ten koste van de biodiversiteit.
Als het grote publiek zich gemakkelijk laat verleiden door deze zeldzame en originele dieren, dan gebeurt dat vaak uit onwetendheid. Veel kopers weten niet dat de handel in bepaalde soorten gereglementeerd is en bepaalde risico's met zich kunnen meebrengen, zowel ecologische risico's (een bedreiging voor de wilde populaties door een te grote afvangst, verdrijving van endemische soorten,) als gezondheidsrisico's (overdracht van ziekten, ontsnapping van gevaarlijke of giftige soorten,). Bovendien is in gevangenschap de mortaliteit onder deze dieren soms hoog omdat ze vaak zeer specifieke eisen aan hun leefomgeving stellen (dieet, temperatuur, luchtvochtigheid, lichtintensiteit).
Verantwoordelijke handelaars zouden hun klanten moeten informeren over de biologische kenmerken en de nodige zorgen van de soorten die ze kopen. Dat is spijtig genoeg niet altijd het geval, zeker niet wanneer jonge slangen en hagedissen op enkele minuten tijd op markten en tentoonstellingen verkocht worden.
Een internet site (www.eu-wildlifetrade.org) in de 11 officiële talen van de Europese Unie, gelanceerd in 2003, bundelt alle informatie over de Europese wetgeving betreffende de handel in wilde soorten en levert heldere uitleg die haar toepassing moet vergemakkelijken. Ook de wettelijke verplichtingen i.v.m. de noodzakelijke vergunningen, het houden en het merken van dieren voor handel komen er aan bod.
Alhoewel in gevangenschap geboren dieren meer en meer worden gebruikt om deze handel te verdedigen, blijft het onttrekken uit de natuur (wat vaak rendabeler is) voor veel soorten de belangrijkste bron van bevoorrading. Tussen 1996 en 2002 was 40% van de reptielen die onder de CITES-wetgeving vallen en in België ingevoerd werden, rechtstreeks uit hun natuurlijke omgeving afkomstig. Voor sommige bevoorradingslanden zoals Madagaskar is zelfs de totaliteit van de Belgische invoer uit de natuur afkomstig.
(1) CITES of de Conventie van Washington controleert en reglementeert de internationale handel in bedreigde soorten, of in soorten die door deze handel in de verdrukking komen. Er bestaat een systeem van toelatingen en certificaten die nodig zijn voor de handel opgelijst in haar bijlagen (I, II of III naargelang de graad ven bescherming die ze nodig hebben).
Het is zeer moeilijk in te schatten hoeveel in het wild gevangen reptielen ingevoerd worden in Europa, zeker niet van de illegale handel. Het invoeren, verhandelen, vervoeren, houden, kweken en verkopen van reptielen is over gans de wereld gereglementeerd en onderworpen aan verschillende wetgevingen en conventies. Zo probeert de overheid deze wildvang en illegale handel te verminderen. Dankzij kwekerijen van groene leguanen in Zuid-Amerika wordt de wildvang ook beperkt.
De internationale wetgeving omvat de "Conventie over internationale handel in bedreigde diersoorten (CITES)" die in 1975 is opgericht. In drie appendices worden de soorten vermeld waarvoor beperkingen gelden. Appendix 1 omvat de bedreigde diersoorten. Appendix 2 bevat de soorten die niet direkt met uitsterven bedreigd worden maar waardoor de commerciële handel bedreigd wordt. Appendix 3 geeft de dieren weer die enkel in bepaalde landen bedreigd zijn. Veel dieren worden hier niet in vermeld en de handel in deze dieren is vrij. Een veterinair gezondheidscertificaat is wel verplicht.
In de Europese Unie gelden sinds 1997 nieuwe regels : het zijn Annexen A tot en met D die corresponderen met het CITES-Verdrag. Bij aanschaf van een dier op de lijst van bijlage B en C bij een handelaar, dient u een kopie van het CITES-formulier (invoervergunning) aan te vragen of het nummer op het aankoopbewijs te vermelden. Wanneer bij een particulier aangekocht wordt, dient deze een overdrachtsverklaring met CITES-nummer mee te geven.
Leguanen staan op de CITES-lijst onderverdeeld onder appendix 2 van B-SITES lijst (CITES, 2005. Mensen die zulke dieren houden of verkopen, moeten kunnen vertellen hoe zij aan die dieren gekomen zijn en dat zij, als de wet dit verplicht, de juiste papieren hebben (een vergunning of een ontheffing)). Als blijkt dat dieren worden gehouden of verkocht terwijl het niet klopt met de wet, wat illegaal is, kunnen de dieren in beslag worden genomen. Ze gaan dan naar bijvoorbeeld een dierentuin of een speciaal opvangcentrum. De rechter kan straf opleggen voor het overtreden van de wet : een boete of gevangenisstraf of allebei.
De Belgische Milieuwetgeving Vlarem I, Bijlage 1 omvat het houden van reptielen en amfibiën vanaf 1 dier tot en met 30 dieren die niet giftig zijn, gevaarlijk of potentieel als gevaarlijk beschouwd worden. Hieronder valt de groene leguaan. Voor deze klasse heeft men een meldingsplicht, d.w.z. dat men vanaf 1 dier de nodige documenten moet invullen : af te halen bij dienst leefmilieu en gezondheid van de stad waar je woont. Of je zendt een aangetekende brief naar de bevoegde dienst van je stad waarin je meldt dat je houder bent van 30 reptielen die niet-giftig of een ander gevaaar kunnen betekenen voor de mens. Dit is verplicht : wanneer je een slang niet aangeeft, kunnen de dieren in beslag genomen worden.
Het identificeren van de dieren kan aan de hand van het inbrengen van een microship. Deze wordt bij de hagedissen ofwel intra-musculair (linker quadriceps) ofwel subcutaan (linker achterbeen) ingebracht.
Omdat de wetgeving vaak verandert, is het aangewezen te informeren bij de bevoegde instanties naar de huidige geldende bepalingen. Voor vragen over de in- en uitvoer kan u altijd terecht bij het minsiterie van landbouw.
FOD VOLKSGEZONDHEID, VEILIGHEID VOEDSELKETEN EN LEEFMILIEU DG Dier, Plant en Voeding - CITES dienst ARCADEN-gebouw, 6de verdieping Pachecolaan 19, bus 5 - 1010 BRUSSEL
Over mijzelf
Ik ben Chrisje, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lightangelke.
Ik ben een vrouw en woon in Boechout (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 18/11/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Druk op bovenstaande foto om meer te weten te komen over mezelf, gelieve de voorstelling niet voor andere doeleinden te gebruiken of deze te plaatsen op het internet. Met dank. Liefs.
Als je op de foto klikt kom je op een website terecht, scroll dan na
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Welkom in het Gastenboek van Lightangelken.....
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Leguanenei
