November is de maand van de crysanten,de bloem bij uitstek,die de graven tooit.

Zij is de konigin der kerhofplanten,die in het rijk des doods haar pracht ontplooit.

De zon zakt immer verder naar het zuiden.

De duisternis wint veld op 't licht , & zwelt tot lange nachten,die de mens beduiden.

Dat konig Winter hier zijn troon opstelt.

De blad'deren aan de bomen zijn verdwenen,ze vielen; zie kaal & eenzaam staan.

We zouden hunne naaktheid haast bewenen,Maar...na de winter breekt de lente aan.