Tim wordt al heel vroeg wakker en kleed zich vlug aan. Door het raam kijkt hij naar buiten. Het is nog donker en hij hoort alleen de wind die door de bomen giert. Hij sluipt stil zijn kamer uit om mamma en pappa niet wakker te maken. Vooral mamma niet. Ze is altijd ongerust als hij nog maar een paar stappen van het kleine boswachtershuisje weggaat.
-'Niet te ver gaan Tim!’ roept ze dan bezorgt. Maar vandaag wordt hij zes jaar oud en hij wordt al flink groot. Daarom wil hij alleen het bos verkennen, als een echte boswachter, net als zijn pappa. Ook dieren ontmoeten en spannende verhalen vertellen zoals pappa altijd doet na zijn ronde door het bos.
Stil sluipt Tim naar buiten. Hij voelt zich plots helemaal alleen. Alleen door de koude stapt hij op het bospad. Alle bladeren zijn van de bomen en het is een beetje mistig in het bos. Pappa vertelt dat het snel winter wordt. Daarom dat Tim de dieren in het bos nog even wil zien voor ze aan hun winterslaap beginnen. Tim stapt zonder kijken het bospad af en onmiddellijk wordt hij door de mist omgeven. Hij ziet zelfs bijna geen boom meer staan. Angstig kijkt hij achterom. Zelfs het boshuisje is in de mist verdwenen. Hij wordt wel een beetje bang. Plots hoort hij gekraak. 'Hé!' roept iemand stil.
Tim kijkt naar beneden en ziet een kleine kabouter staan met een puntmuts op.
-'Wil je wel eens uitkijken waar je trapt, jongetje?' Tim schrikt en doet een stap naar achter. Hij heeft zijn voet op een paddenstoel gezet en nu is deze helemaal kapot. Tim bukt zich en wil de paddenstoel weer rechtzetten, maar puntmuts de kabouter houdt hem tegen.
-'Niet doen Tim, deze paddenstoel is giftig voor de mensen. Wij, kabouters, wonen erin omdat we weten dat jullie mensen deze paddenstoelen niet plukken'.
-'O, sorry, hoor' stamelt Tim: 'Ik wist het niet'.
-'Neen', zegt de kabouter. 'Het geeft niet. Deze paddenstoel was al oud en versleten. Nu wordt het hoog tijd om een nieuw huisje voor mij te zoeken'.
-'Ik help je wel kabouter puntmuts. Want ik heb je huisje kapot gemaakt' zegt Tim nog. De kabouter knikt en samen gaan ze op weg om een nieuwe paddenstoel te vinden.
Tussen de bomen stappen Tim en de kabouter voorzichtig verder op zoek naar een mooie grote paddenstoel. Een mooi huisje voor een kabouter met een puntmuts. Er staan heel veel soorten paddenstoelen in het bos.
Maar in elke huisje woont al een kabouter en in sommige paddenstoelen mag niemand wonen, omdat de grote mensen ze plukken om op te eten. Daar kan geen kabouter in wonen.
Plots horen ze snikken. Vlakbij, op de tak van een dikke boom zit een kleine eekhoorn. De pootjes kunnen een waterval van tranen niet tegenhouden.
– Waarom huil je eekhoorn?' vraagt Tim.
-'Ik vind geen eikels en straks begint de winter. Ik moet nog eten hebben voor mijn kleine kapoenen' snikt mamma eekhoorn.
-'Kunnen wij helpen?' vraagt Tim aan de kabouter.
-'Jazeker!' antwoordt puntmuts en samen zoeken ze onder de afgevallen bladeren naar eikels.
Al gauw hebben ze een handvol gevonden. De eekhoorn is dolblij. Nu heeft ze genoeg om de winter door te komen. Haar kindjes zullen genoeg te eten hebben.
-'Dag kabouter, dag Tim!' roept mamma eekhoorn hen nog achterna.
Blij stappen Tim en de kabouter verder tussen de bomen. Nog steeds op zoek naar een leuke grote paddenstoel om in te wonen. Bij een grote beukenboom zit een kleine egel een beetje sip te kijken.
-'Wat is er aan de hand, egel?' vraagt de kabouter.
-'Ik kan mijn nest nergens meer vinden!' zegt de egel. 'En ik moet aan mijn winterslaap beginnen anders wordt het te laat en sterf ik van de kou.'
-'Wij zullen je helpen egel!' roept Tim.
Met hun drieën zoeken ze onder droge bladeren, onder omgevallen bomen en onder struiken naar het holletje van de egel. Een zacht gepiep trekt de aandacht. Een baby egel steekt zijn snuit uit een klein holletje onder een kleine kale boom. De baby egel roept zijn broertje. Baby-broer was tijdens het spelen afgedwaald en vond zijn nestje niet meer. -'Dank je wel Tim en kabouter puntmuts. Nu kunnen we aan onze winterslaap beginnen'.
Wat verder ziet Tim een mooie paddenstoel staan. Een rode paddenstoel met witte stippen. Hij loopt er snel naartoe en kijkt goed of hij niet bewoont is. Nee hoor de paddenstoel is vrij. Kabouter puntmuts is dolblij. Hij dankt Tim hartelijk en gaat vlug naar binnen.
De zon schijnt ondertussen door de bomen. De mist is verdwenen en Tim ziet dat hij dichtbij het boshuisje is. Pappa en mamma staan bij de deur en roepen zijn naam.-'Tim! Kom binnen, het is te koud buiten. We moeten nog ontbijten'. Tim is blij dat hij terug is bij pappa en mamma.
-'Waar heb je gezeten, kapoen?' vraagt pappa nieuwsgierig.
-'Gewoon, zegt Tim, 'wat wandelen rond ons huisje'. Tim vertelt niets over zijn avonturen in het bos. Maar voortaan blijft hij wel op de bospaden wandelen en kijkt naar de paddenstoelen of er geen puntmuts tevoorschijn komt.
