Ik heb deze tekst, over de zon, geschreven in het voorjaar.
Het was een opdracht van crea in het psychiatrisch revalidatiecentrum 'Hedera'.
Daar verblijf ik nu nog steeds.
Zon, laat je stralen maar op mij neerdalen.
Ik hou van je deugddoende warmte.
Je brengt een lach op mijn gezicht.
Je nodigt mij uit om aan het zingen te gaan, maar dat lukt moeilijk.
Jouw warmte laat de eerste voorjaarsbloeien bloeien.
Ik tracht te genieten van de mooie kleuren.
De tuin begint stilaan op een prachtig schilderij te lijken.
Jij, zon, bent als een kunstschilder die iets moois creëert.
De rode gloed van de opkomende of ondergaande zon fascineert mij.
Zon blijf mijn hart verwarmen zodat ik meer licht zie in mijn duisternis.
Ik wou dat je blijft schijnen!
Blijf maar schijnen, zon.
Ik wou dat ik je vasthouden kon.
Zodat ik je kan omarmen
en mijn hart mij kon verwarmen.
Om nooit meer los te laten!!!!!, mijn lieve zon.
09-07-2015 om 15:44
geschreven door Luc
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
|