bedenkingen en dagboek Beste,
het is de bedoeling dat ik hier regelmatig iets schrijf.
Het zijn enkel en alleen persoonlijke bedenkingen.
groetjes
luc
Sehr geehrter , es ist die Absicht, dass ich regelmäßig schreiben. Sie sind nur persönliche Vorbehalte. Groetjes luc
Een man in Eindhoven belt zijn zoon in Parijs daags voor Kerstavond en zegt "Ik vind het vreselijk om je dag te verpesten maar ik moet je vertellen dat je moeder en ik gaan scheiden, vijfenveertig jaar ellende is genoeg." Waar heb je het over schreeuwt de zoon. We kunnen elkaar niet meer luchten of zien zegt de vader, wij worden ziek van elkaar, het maakt me al beroerd om erover te praten, dus vertel jij het je zuster in Londen maar. De zoon belt als de bliksem zijn zus die zowat explodeert aan de telefoon. Er wordt om de sodemieter niet gescheiden schreeuwt ze, ik regel dit wel. Ze belt Eindhoven en gilt tegen haar vader ER WORDT NIET GESCHEIDEN. Je doet helemaal niks voor dat ik er ben. Ik bel mijn broer terug en wij zijn er morgen en voor die tijd doe je helemaal niks, versta je. De vader hangt de telefoon op. Grijnst tegen zijn vrouw en zegt "Zo, da's geregeld. Ze zijn met Kerst hier en ze betalen zelf de reis".
Een jonge Arabier vraagt aan zijn vader: "Papa, waarom hebben jullie zo'n bizarre hoed op jullie hoofd?" Vader: "Awel da's een kap en die beschermt ons in de woestijn tegen de zon" Zoon: "Ah, zo!.......maar.... papa?" Vader: "Ja jongen!" Zoon: "Wat voor een raar kleed dragen jullie!" Vader: "Da's een burka die ons lichaam beschermt tegen de hevige woestijnzon". Zoon: "Da's goed!...zeg... papa?" Vader: "Zeg eens.... jongen." Zoon: "Waarom die eigenaardige schoenen aan jullie voeten?" Vader: "Ah..ja, dat zijn muiltjes. Die heb je in de woestijn echt nodig om je voeten niet te verbranden." Zoon: "Oke, ...maar.... papa?" Vader: "Wat nu...jongen?" Zoon:"Waarom wonen wij dan in Gent?"