Gezien voor vandaag de zwaarste dagtocht in het verschiet lag, (vanuit Mauterndorf , op 1120 m. via Trogalm, de Speierheckhütte en Grossheck naar de top van de Speierheck ; 2411 m., dus bijna 1.300 m. stijgen) en daarbij de weersverwachtingen op Donderdagnamiddag niet zo positief leken (Vrijdag: zou de slechtste dag van de hele week worden) werden meerdere mogelijkheden en routeplanningen overwogen. De "wet van de bergen" zegt dat men op dergelijke hoogten geen enkel risico neemt bij onweersdreiging. De Cheffin van het hotel was ons op Donderdagavond, zeer behulpzaam bij het opvragen van de plaatselijke weersverwachtingen voor Vrijdag via internet en de vooruitzichten werden gunstiger. Er zou pas op vrijdagavond onweersdreiging zijn. Met de hoop en het verlangen dat de weergoden ons goed gezind zouden zijn om de top te bereiken, werd er toch duidelijk gesteld dat op een hoogte van ong. 1850 m. onze gids de weerstoestand zou evalueren en een beslissing nemen omtrent een eventuele "toppoging" met de ganse groep. (gezien op deze hoogte de laatste mogelijkheid werd geboden om via een alternatief pad naar St. Michael te gaan, en aldus een afdaling van 40% met een hoogte verschil van 480 m. te omzeilen.) Uiteindelijk werd er overeengekomen dat Madeleine, Werner, Hans en Luc om 9.00 u. de kabelbaan zouden nemen tot op ong. 1900 m. De anderen vatten de klim aan om 8.00 u. en bereikten Trogalm op 1850 m. rond 10.00 u. Alleluia !! We kwamen boven de boomgrens uit onder een stralende zon en er was niet de minste regen- of onweersdreiging. Er werd dus niet getwijfeld en op, richting top. Een eerste moeilijkheid diende zich aan.Het paadje dat we dienden te volgen was niet meer te vinden; Hier en daar enkele rood-witte merktekens die waarschijnlijk nog door de "oude Lungauers" waren aangebracht, maar van een begaanbaar pad geen sprake. Kompas en kaart brachten weer uitweg en we bereikten de Speierheckhütte (2.070 m.) rond 11.00 u. Met zicht op het kruis op de top, vatten we de laatste 400 klimmeters aan op de rotsige en door water uitgesleten kam van de Grossheck, de zweetdruppels tellende die via onze wangen en kin de grond bereikten. De laatste klimmeters verliepen op een prachtige rotskam en rond 12u.30' konden we elkaar "Bergheil" wensen rond het "Gipfekkruis" en genoten we van het prachtige bergpanorama van de Lungau. Een groepsfoto mocht hier niet ontbreken; (Zie hierna) Afdaling aangevat om 13.00u. en de Speierheckalterhütte bereikt om 14u.10', waar we de nodige liters verloren vocht weer recupereerden met iets "goudgeels met ne witte kraag" Ter plekke was dat gekend als "ein grosses .........". De zon brandde onze tere huid nog steeds rood en om 15.00u. werd dalwaarts geblazen om rond 16u.30' St. Michael te bereiken. Het zou te mooi geweest zijn als we de laatste dag onze regenjassen of paraplu's niet hadden moeten bovenhalen, maar het kon ons niet meer deren, de tocht zat er op en 't was mooi geweest. We hadden in zes dagen ong. 88 Km. gestapt en ong 11.000 hoogtemeters (klimmen en dalen samen) afgelegd. De autos werden opgehaald en verder naar Hotel/Gasthof Schlickwirt voor een deugddoende douche en bijhorende plichtplegingen bij het afsluiten van deze prachtige "Tauern-Sonnseiten-Tour" (Zie volgend verslag)
Reacties op bericht (2)
30-07-2006
Hallo stappers,
Heb jullie vanop het thuisfront regelmatig gevolgd.
Ook van deze kant petje af voor jullie allemaal.
Groetjes,
Mieke.
30-07-2006 om 20:50
geschreven door Mieke
Petje af
Hallo Fons en al de andere stappers, we hebben jullie dagboek regelmatig gelezen en konden hieruit opmaken dat jullie een fijne reis hebben gehad.
Bij deze, voor de ganse groep petje af want 88 km bergop en bergaf in 6 dagen vinden wij gené kattepis.
Dirk An Stijn en Anneleen
30-07-2006 om 10:18
geschreven door Dirk Van Dessel
