Op zaterdagavond 19 januari, kwam jij in ons leven, wij konden jou heel onze liefde geven. We hadden maandenlang op een dochtertje gehoopt, je werd dan ook WENDY gedoopt.
Als ik s'morgen je in je bedje kwam wekken, moest jij nog vlug je beentjes strekken. Dan zag ik jouw bruine haren, een weinig bedekt met nog ongekamde haren.
Je was nog klein, je verloor je pa, ik bleef bij je, waar je ook heen gaat. Zo werd onze reis verdergezet, we beleefden samen heel veel pret.
Je ging naar de eerste klas, je vertelde hoe leuk het er was. Je werd ouder en wijzer, en ik alsmaar grijzer.
Je ging werken in een restaurant, en wij werden je vaste klant. Wat waren wij dan trots, we wisten we konden bouwen op ja als een rots.
Blijf zo verder leven, enblijf steeds liefde geven. Jij bent de liefste in mijn leven, waar ik alles, maar dan ook alles voor zal geven.
