Dit is een verhaal om zoveel mogelijk mensen te waarschuwen :

In augustus 2008 kreeg mijn vriend moeilijkheden bij het stappen, en dat ging van kwaad naar erger, dus raadpleegden wij onze huisarts.

Die stuurde ons door naar een specialist, een fysiologe. Hij werd daar onderzocht, en vervolgens moest hij onder de MRI scan. Drie dagen na elkaar werden er scans genomen.

Alles leek helemaal normaal, er werd niets gevonden, dus de specialist stuurde ons verder naar een specialist Neurologie. Het zou met het zenuwstelsel te maken hebben, maar ondertussen waren we al september…en verslechterde de toestand. Zijn rechterbeen was stilaan maar zeker aan het verlammen.

Terug scans met contraststof van zijn hoofd, rug, en buik. Ook deze uitslagen waren allemaal goed.

We zijn dan nog een paar dagen naar Zwitserland geweest, en dat hadden we bij nader inzien best niet meer gedaan, maar we hadden wel de toestemming van de specialist.

Terug thuis van het korte tripje opnieuw naar de specialist, want hij had ondertussen een medicament gekregen voor de ziekte van Parkinson – “baat het niet, dan schaadt het niet”-, maar dat heeft helemaal geen nut gehad; hij heeft deze ziekte ook helemaal niet.

De verlamming slaat nu ook toe op zijn linkerbeen, en hij wordt opgenomen in het ziekenhuis.

Daar werden weer scans genomen, tbc-testen gedaan, want ook daar in het ziekenhuis stonden ze voor een raadsel.

Ondertussen zijn we al eind oktober….en door toeval - of was het een bewaarengel - en een gesprek met een verpleegster over een TEKENBEET, is van dan af aan alles in een versneld tempo gegaan.

De onderzoeken die hij toen onderging waren pijnlijk maar beslissend. Er werd hersenvocht uit zijn rug getrokken, en daarna werd er een stukje hersenvlies uit zijn hoofd gehaald , een punctie , maar niet te onderschatten hoor. Het was een snede van meer dan 10cm met 13 haakjes, en dit stukje hersenvliesweefsel werd dan op kweek gezet. Zo een programma duurt 10 tot 14 dagen.

Deze testen bevestigden wel degelijk hun conclusie dat hij besmet is door de ziekte van Lyme oftewel Borrelia, duidelijk veroorzaakt door de Teek.

Tot hiertoe kreeg hij nog geen medicatie, en werd de verlamming zo erg dat hij zich bijna niet meer kon verplaatsen.

We schrijven nu eind november. Het verdikt is gevallen : een zware bacteriële hersenvliesontsteking  ten gevolge van een Tekenbeet. Een zware Antibioticakuur van 28 dagen wordt gestart, nog een week in het ziekenhuis, en dan verder elke dag naar een ziekenhuis dichter bij huis, om een baxter Antibiotica, tot 30 december.

Na dit alles was hij 10kg vermagerd, en een wrak !

Al is hij nu terug aan de beterhand, hij heeft nog een lange weg van herstel en revalidatie af te leggen. Af te wachten ook of/wat "overblijft" : de Lyme-bacterie kan zich overal in het lichaam nestelen, en problemen (blijven) veroorzaken.

Ik schrijf dit neer om mensen te waarschuwen wat een Tekenbeet kan veroorzaken.

Dat wij beiden een zware tijd beleefd hebben - o.a. door de langdurige onzekerheid – hoeft geen betoog.

Denk eraan : het kan iedereen overkomen, en de door het Lyme-virus besmette teken breiden zich hand over hand uit, en wie loopt er niet eens in het gras !
Goede raad : bij een tekenbeet binnen de 48 uur naar de huisdokter om antibiotica.

Mandy