Na een mooi weekend, starten we de week met frisse moed . . .
.
Het kievitsbloemeke staat weer te pronken achter in mijn tuin, en dan mag ik van geluk spreken: daar ik nogal een fervente wiedster ben, en het plantje nogal heel fijne stengels en blaadjes heeft, aanzie ik het nog al eens voor onkruid. Maar dit jaar heb ik geluk !
De muscari of beter bekend als blauwdruifjes, bloeien weelderig in mijn tuin. Ik lees dat ze tot de aspergefamilie behoren, vraag me af hoe dat nu eigenlijk zit ? Vraagje voor Jeske, het vrouwtje van Tuindenhorst?
Ergens is er een natuurgebeuren, de aarde diep in zee splijt zich vanéén. En daar begint het allemaal mee. De zee stapelt zich op. Een muur van water is het gevolg, de golven worden hoger, neemt alles mee op zijn pad. Niets bleef ongeschonden,mensen en kinderen renden wat ze konden. Huizen, treinen, schepen werden op het land gesmeten. Het leed is gigantisch, en niet te pijlen. Beelden die ik zie, nee dan denk ik NIET, het is ver van hier. Geen mens laat deze ramp onberoerd. Mandy
. 
.
