Met de trein naar niemandsland. Mit dem Zug nach Niemandsland.
.
Samen op de foto : 2 zussen en matekes van jongs af. Vandaag neem ik voor altijd afscheid van haar, maar vergeten zal ik haar nooit. Wàt hebben we dikwijls gelachen, ook samen geweend . . . Kinderen heeft ze niet gekregen, en dat heeft haar veel verdriet gedaan. Ze heeft haar ziekte moedig gedragen. Samen hebben we uren gepraat over hoe het verder moest als ze er niet meer was. Zaterdag heeft ze mij geroepen om alles samen met haar man te regelen. Nadien nam ze vrede met het naderende einde. Ik ga stillekes de draad weer opnemen, maar gemakkelijk zal het niet zijn . . . . . . . .
Gemeinsam auf das Bild : 2 Schwester und Freundinnen, von der Kindheit. Heute sage ich für immer Abschied, doch vergessen werde ich sie nie. Wie haben wir oft zusammen gelacht und geweint... Kinder hat sie nicht bekommen, zu ihrem grossen Kummer. Sie hat ihre Krankheit mutig getragen. Gemeinsam haben wir stundenlang gesprochen über wie es weiter soll, wenn sie nicht mehr da ist. Am vergangenen Samstag hat sie mich gerufen um verschiedene Dinge zu arrangieren, zusammen mit ihrem Mann. Danach hat sie sich abgefunden mit dem nahenden Ende. Ich werde allmählich den Faden wieder aufnehmen, doch einfach wird es nicht.
Reacties op bericht (5)
16-09-2011
lieve mandy
ze zal steeds in je gedachten blijven , zo gaat dat met dierbaren .... maar 't gemis blijft ook ,
16-09-2011 om 17:46
geschreven door ani
Mateke
afscheid doet pijn ...maar de mooie herrineringen die blijven...en je zus was blij met een zus gelijk gij ..zeker weten ...met al die steun die ze van je gehad heeft !...Sorry mateke ik ben hier een paar keer geweest ...maar wist niet welke woordjes ik hier moest laten ...mateke een dik gemeend steunknufke hoor !
16-09-2011 om 07:41
geschreven door Jeske
15-09-2011
Wandelgroetjes uit Borgloon
Wandelgroetjes uit Borgloon
Van Johnny en Christiane
15-09-2011 om 20:57
geschreven door Johnny en Christiane
piepeloeren
15-09-2011 om 14:04
geschreven door emmy
Bij elk afscheid worden dierbare herinneringen geboren lieve Mandy
Aan de hemel schijnt een gouden ster Die straalt naar jou en al lijkt het ver Het is diegene in dat Niemandsland Ze neemt je zachtjes bij de hand Kent je verdriet en voelt je pijn Maar zal altijd met je verbonden zijn. Liefde gaat ver over grenzen heen Zij is daar en jij hier maar samen één.
Veel moed en sterkte gewenst lieverd.... Dikke kussen vol steun van Rozemarijn.
15-09-2011 om 11:54
geschreven door roze
TIJD
Ik wens jou TIJD TIJD, je zélf te vinden : elke dag, elk uur als geluk te ondervinden.
