Kijken naar onszelf
Wat is dit voor een samenleving,die wij onszelf hebben geschapen?
Een slagveld of een pretpark?
Of is het een spiegel die tot doel heeft de mens bewust van zichzelf
en de plaats in dit geheel?
alles in zijn eigen tijd en ruimte...
Kunnen wij deze samenleving nog rijmen
met het oorspronkelijke scheppingsplan?
Als wij naar de schepping kijken,kijken wij naar onszelf.
Zien wij haar als toeval,als een niets dat toen ook nog eens explodeerde en waarin uit atomen,
moleculen en gassen uiteindelijk de mens evolueerde die als superieur schepsel heer en meester is van een maakbare wereld?
Als dat zo is zal de schepping dit beeld reflecteren in onszelf,
de natuur,de dierenwereld, en onze creaties,
die een reflectie van ons bewustzijn vormen.
De mens die de schepping als een eenheid ziet,
als een bewust plan,waarin  een doel ten grondslag ligt en zichzelf als deel van deze schepping het leed en de schade zien
die de mens zichzelf , de natuur en de dieren aandoet
en dan zal hij niets anders kunnen concluderen;
dit is niet de weg,of juist we!
Het is door de eeuwen heen een lange dwaalweg geweest,
die mens is nu hier aangekomen,
tot bijna voltooiing van deze planeet,door het groeiende bewustzijn,
is nu een prachtig gegeven!
Wij zij een deel van die schepping.
de maatschappij is onze schepping en hierin toont zich ook
wie we zijn,waar we vandaan komen en waar we naar toe gaan
Zolang de mensheid bestaat worden steeds weer
dezelfde vragen gesteld;
Wie ben je ?Waar kom je vandaan?Waarheen ga je?
Iedereen kan deze vragen op persoonlijk vlak beantwoorden.
Maar hoe zal de zoekende mens,die de schepping als bewust plan ziet,waaraan een hoger doel ten grondslag ligt,
de drie vragen beantwoorden als hij in de spiegel kijkt
en zichzelf als scheping ziet staan?
Vanuit de ontwakend zielenbewustzijn zal hij inzien dat het pure zielenmoord is door te gaan op het materiele pad
van steeds meer en steeds sneller.
Zodra hij de eerste stap op het pad naar het oorspronkelijke leven zet,
zal de ander in ons zichtbaar maken en dit is het begin,
zijn van de totale verandering die leidt tot radicale vernieuwing
van ons wezen.

Het antwoord vanuit het diepste van de ziel

De eerste vraag: mens wie ben je?
klinkt dan vanuit het diepste van zijn  wezen het antwoord;
ïk ben de in de wereld verdwaalde lichtvonk,de verloren zoon.
Als de mens de tweede vraag stelt;''vanwaar kom je?"
Onder ogen gaat zien,zal hij op een gegeven moment innerlijk weten:
"ik ben afkomstig uit de eenheid,uit het Goddelijke licht".
Als je tenslotte de derde vraag beantwoord:"waarheen ga je?"
Kan de persoonlijkheid hierop weer van alles antwoorden,
maar wat deze ook mag bedenken,mijn wezen blijft in de kringloop
van deze planeet,geboorte en dood...

28-03-2011, 20:18 geschreven door mamalou