Oké, daar gaan we dan. Kwam zojuist op het idee voor een blog, nu ik mezelf een aantal dagen afzonder hier op Schier. Eens kijken of ik echt tot schrijven kom n.a.v. alles wat ik hier bepeins, meemaak, ervaar, enz. 

Ik zit in een tiny house, een tuinhuisje van een paar vierkante meter waar zich alles in bevindt, keukenblok, bank, bedhoek, luxe douche en toilet. Je zou zo maar op kamers wonen, riant!

Het huisje ligt mooi, dicht bij de weg naar het strand en duinen, en ook dicht bij het dorp. Ik kon vandaag al eerder terecht dan vier uur, heerlijk mijn spullen uitgestald zodat het huisje wat eigen begint te worden en daarna nog naar het strand. Na een reis in trein, bus en boot met vooral grijs en grauw uitzicht had ik daar wel behoefte aan. Even buiten en frisse lucht happen. Nou dat was niet mis... magnifiek de eerste keer dat ik hier weer voet aan het strand zet!

Prachtige kleuren, ruw paarsbruin en goudzwart, en in de verte gloort de zee, rijst op uit de mist van vandaag.

Verlaten, enkel nog het fundament, met voeten in het water. Wachtend op wat komen gaat.