Vandaag het eiland verder verkend. Op de fiets richting Kobbeduinen. Daar een wandeling gemaakt in de buurt van het baken. Wat was dit mooi om te doen. Lopen met zicht op eindeloze, rood bruine kwelders , en tegen de grijze lucht afgetekend, steeds dit baken.
Baken. Dit wijst mij, steeds weer opnieuw, de weg naar huis. Baken wijst mij de weg, in tijden van duisternis en verdwalen. Wie en wat is mijn baken?!
Aan het einde van de middag vanuit het huisje gelopen, in schemering langs strand en vuurtorenpad. Wederom een baken.
Baken van licht, warm licht, uitstralend over dit eiland en wakend over mij.
Even inkomen vandaag. Half 7 wakker, bezoek aan toilet en terug onder mijn warme dekbed. Duurde even voor ik sliep gisteravond. Vandaag wil ik me moe fietsen en wandelen, genieten van buitenlucht. Nu voelt het tiny house toch wel even als erg warm en beperkt qua uitzicht. Heb wel de fazant vanochtend ontmoet, die stond te pralen voor het raam.
Werd na mijn inslapen vervolgens om half 10 wakker! Mede dankzij de heerlijke vlierbessenwijn misschien waar ik gisteravond heerlijk van gesnoept heb. Oké nu op pad, eens kijken wat de dag me verder brengt.
Oké, daar gaan we dan. Kwam zojuist op het idee voor een blog, nu ik mezelf een aantal dagen afzonder hier op Schier. Eens kijken of ik echt tot schrijven kom n.a.v. alles wat ik hier bepeins, meemaak, ervaar, enz.
Ik zit in een tiny house, een tuinhuisje van een paar vierkante meter waar zich alles in bevindt, keukenblok, bank, bedhoek, luxe douche en toilet. Je zou zo maar op kamers wonen, riant!
Het huisje ligt mooi, dicht bij de weg naar het strand en duinen, en ook dicht bij het dorp. Ik kon vandaag al eerder terecht dan vier uur, heerlijk mijn spullen uitgestald zodat het huisje wat eigen begint te worden en daarna nog naar het strand. Na een reis in trein, bus en boot met vooral grijs en grauw uitzicht had ik daar wel behoefte aan. Even buiten en frisse lucht happen. Nou dat was niet mis... magnifiek de eerste keer dat ik hier weer voet aan het strand zet!
Prachtige kleuren, ruw paarsbruin en goudzwart, en in de verte gloort de zee, rijst op uit de mist van vandaag.
Verlaten, enkel nog het fundament, met voeten in het water. Wachtend op wat komen gaat.