Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
04-11-2013
druppels van kristal
kleine ontelbare druppels als kristal regendruppel klaar en helder weerspiegeling van vergane schoonheid spiegel van leven tastbare kleuren fonkelend fris als sterren van de natuur kleine regendruppel omvat zoveel leven weerspiegeling van al wat mooi is of was ...
vandaag heerlijk ouderwetse zondag luieren nestelen in diepe zetel regen en wind buiten vandaag denk ik niet na laat alles over mij gaan verstand op nul lichaam in rust laat de wereld maar draaien ik blijf even stilstaan geniet van mijn zondag ...
tere bloemblaadjes zachte tonen van eenvoudig levenslied dankbaar geluk trillend tastbaar roze roos kleur van warmte tederheid verwarmt mijn ziel ontdooit mijn hart prille tonen in een vroege morgen jij bent er steeds voor mij ...
je hield van bloemen bonte kleuren in de tuin steeds boeketjes in huis bloemen om mee te geven een gedroogde bloem tussen de bladeren van je boek dit wordt een dag van pijn vadertje telkens ik die bloemen zie zie ik jou voel ik jou nu plant ik bloemen bij jou telkens weer niet enkel vandaag je noemde me steeds 'mijn bloemenkind' vader jij blijft de mooiste bloem in mijn hart ...
donkere zwarte kat op muur bewegend grafsteen plots akelig geluid fladderende vleermuis witte schichten in de hoek schaduwen in de tuin flakkerende kaarsen zonder wind ogen achter gordijn scharnieren gaan open bloedstollend je bent alleen in dit immens groot huis donkere geesten dwalen rond fluisteren je naam ...
ik zal blij zijn als morgen terug de zon door het raam komt piepen !
dein mee met het ritme van het leven hou vast aan je koord laat niet los kijk en bewonder alles om je heen het draait éénmaal mee geluk en verdriet vliegen je zo voorbij ...
langzaam tikt de klok stil traag ragfijne bladeren van een oud boek draai ik om oude wereld komt tot leven minuten tikken voorbij ademloos wil ik vasthouden de tijd neemt mij mee daar waar ik nog genieten kon laat de klok niet verder tikken eventjes nog laat mij als is het maar voor even ...
woeste zware golven donkere nacht huizenhoge torens van waterkracht hoe klein is de mens in dit natuurgeweld toch vaart de visser door hij kan niet aan land hoopt en bidt dat hij straks de veilige vuurtoren naderen kan ...
ja jij je bent mooi waard om gezien te worden naar te luisteren te begrijpen je bent uniek stop je niet weg ga een pas vooruit toon dat je er bent laat je stem horen al is het vaak een gefluister je stem bedaart je ogen strelen zachte handen bedaren mij tonen mij hoe mooi het leven wel is !
bruinzacht milde herfst prachtige dag vol kleur prille tonen eenvoudig herfstlied vol luister en gevoel dans mee reik de bomen je hand fluister haar naam ze gaat me je mee ook al weet je het niet op het ritme van je hart ook al zie je ze niet zij is hier bij jou in elke streling van de fluwelen herfst ...
neem rustig de tijd om jezelf te zijn geen drukte om je heen stilte onderbroken door knappend vuur dikke warme kousen languit in zachte zetel ... je lichaam is moe tollend hoofd weet niet wat eerst gedaan luister naar het ritme van je hart durf te stoppen even nee te zeggen gewoon denken aan jezelf broodnodige rust het is geen luxe tenslotte ben jij ook maar een mens van vlees en bloed ...
straks is het halloween plezant voor de kleintjes alhoewel ... voor mij hoeft het niet er lopen al genoeg heksen rond ik schrik elke dag als ik een krant opensla kelders en graven zwarte raven kat op het vensterbank je ziet dit elke dag daarom feesten ... vergeet het de 'commerce' moet draaien winkels boordevol onnodig spullen peperduur en krijg ik een pompoen tja ... daar maak ik gewoon soep van ! elk zijn meug maar voor mij zijn er mooiere en leukere dingen in het leven ...
diepe trage tonen langzaam stilte verbrekend breekbaar langzaam opstijgend trillend mooi haar hart vult zich met muziek haar lied vult langzaam de leegte ademloos hoor ik toe de snaren van dit levenslied breken mijn ziel luisterend geloven in de kracht van muziek ...
zachte herfst warme kleuren jeugdig geluk alles te begrijpen bonte bladeren zachtgroen mos verstolen rode paddestoel haar kleine wereld ... laat ze in haar prachtig paradijs vereeuwigd onschuldig penseel schept het mooiste schilderij wie doet dit na puur zonder nadenken één met de natuur !
luister ervaar dein zachtjes de wind neemt je mee onvoorstelbaar zacht doorheen de nacht fluistert je naam wiegt je heen en weer omhels je met tedere klanken zachte, tedere wind fluwelen adem in de hals huiver niet hij heeft je lief neemt je mee overal waar jij ook heen wil gaan ...
je bent uniek enig in je soort verblindend wit kracht en durf straal je uit kleurloos bestaat niet alles wat je zegt wat je doet niemand doet dit na je stem overtreft alles iedereen houdt afstand jij bent enig durver altijd paraat nietsontziend ik raak je niet aan maar weet je bent mijn vriend ...
stil en wijs oogverblindend mooi rustig afwachtend niemand doet dit na ontzettend lief of meedogenloos ... onzichtbaar geluid in de nacht huiverend prachtig stuk natuur laat hem ik weet dat hij er is ik wil dat hij er blijft ...
ongewoon samen stil en trots beschermend mooi eenvoudig sereen ademloos zie ik toe mens en dier één ook dit kan ongelofelijk samen leven naast elkaar met elkaar ...
hij is weer daar ... mijn bonte tuinvriend dappere, schrandere oogjes kijken mij aan onderzoekend verlangend hij is terug elke dag staat hij er weer deugniet duiveltje doe het al trots en parmantig wandelt hij voorbij het raam binnenglurend winter voor de deur ? straks komen de anderen vogelgekwetter leven in huis hier in mijn tuintje is plaats voor iedereen
