Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
12-03-2014
leven ...
geen drukte stilte enkel vogelgefluit prille tonen eerste bloemen zacht en teer geurig gras ik wil niet wakker worden laat mij nog even kijk niet naar mij maar vooral zeg geen woord nog even dromen van heerlijk niemandsland hier kan ik mezelf zijn ik voel me leven hier ben ik één mijn brokje natuur voor mij al is het maar voor even ...
opstaan met vogelgefluit helder en klaar in de vroege morgen voel me fris en blij lente zindert door mijn aderen dra terug piepkuikens in de tuin tuin boordevol bloemen vlinders en bijen blij gezoem ook in mijn hart ik verwelkom jou lieve zachte lente je doet me terug leven ...
samen samen één nooit alleen geborgenheid veilige haven niets is vanzelfsprekend het is als een juweel koester het elke dag keer op keer geluk is zo breekbaar teer ongenadig slaat het toe leef je enkel met herinneringen durf elke dag te zeggen ik hou van jou ...
heel diep vaak onzichtbaar parel van de zee uniek onbeschrijfbaar mooi kleurenpalet niet na te doen je zwemt in je paradijs geruisloos ook al ben je klein voor mij ben je groots kleine bonte vis tussen duizend anderen de zee leeft gelukkig maar dat velen je niet zien blijf maar diep heel diep ik heb je éénmaal gezien zwem nu maar weg heel ver heel diep ...
je bent wie je bent wie wil jij zijn ? ik leid mijn weg omgeven met wat de natuur mij gegeven heeft ieder heeft zijn kans gebruik en leer leven wees tevreden omarm je geluk deel het met anderen en vlieg met mij mee samen gaat zoveel beter samen sterk !
eenvoudig stil genietend als een kind lentewind door krullend haar wipneusje op en neer geuren van bloemen blozende wangen dat is lente fris en ongeduldig springen van bloem naar bloem plotse nieuwe vlinder tussen het zachtgroen lentezon verwarm mijn hart ontdooi de kilte laat mij terug leven ...
geen woorden nodig klein geluid haarscherpe blik ontmoet zachte ogen liefde nooit gezien kracht in eenvoud machtige vleugels omfloersen tengere schouders zij houdt van hem teder behoedzaam kijkt zij hem aan zij is niet zijn prooi maar toeverlaat straks gaat hij terug de weidse hemel in stip onder de zon maar weet met één enkele kreet keert hij terug vliegensvlug als in één adem ...
ze zijn zo lief schattig dartel en speels nieuw in huis wat onwennig iedereen draait er om heen wil knuffelen dichtbij zijn geef ze wat tijd om alles te verkennen iedereen te leren kennen eigen hoekje op te zoeken overval hen niet laat hen zoeken spelen ontdekken geef ze warmte vriendschap en worden ze oud niet meer zo schattig en lief wat traag en onbeholpen laat hen niet in de steek ze stonden er steeds voor jou zorg voor hen laat hen niet in de kou ...
warm nest waar je steeds terecht kan eigen hoekje geborgenheid nooit alleen jouw plaats waar je veilig bent ver van alle drukte gewoon jezelf zijn bij mensen die je liefhebben ongeacht wie of wat je bent je bent steeds welkom deur gaat nimmer dicht als je dit bezit koester het denk ook aan hen die later bij jou nestwarmte zoeken laat je deur open ...
de waterval van mijn leven begon zo klein nietig kleine bron bruisend van licht parels van geluk klein stroompje vol plezier dartel en speels maar ik werd een rivier almaar sterker schurend langs dalen almaar voort geluid zwelt aan ook ik kwam aan de waterval luid geraas kolkend water bang stortte ik neer nu wieg ik mee zachtjes in het water gelukkig en tevree tussen bloemen zacht deinend onder de lieflijke stralen van de eeuwige maan ...
nee het is nog geen lente maar ik voel de kriebels snuif de zoete geur eerste bloemen verwelkomen mij teer en fijn zachtjes in het frisgroene gras wiegend in de milde zon ik ben al blij dat ik dit zie zachte zonnestraal verwarmt mijn hart ik huppel rond als een kind nog even wachten dan komen de eerste lammetjes op mij toegelopen god wat voelt dit fijn fris nieuw leven en ik hoor daarbij
mijn lichaam is moe donkere dagen voel mijn hart niet meer onrust snak naar zonlicht heldere dagen blije gezichten vrolijke kleuren moeder natuur kom maar vlug met je grasgroene lente eerste bloemen waar ik mij rustig vleien kan mijn lichaam slorpt terug leven in ik sta terug recht nieuwe verse wind ik ga je omamen voelen en beleven een nieuwe dag een nieuwe lente vol hoop ...
je schuilt achter je masker ongenaakbaar mooi fier en statig ik zie geen lach of traan het is alsof je er niet bent zo ken ik je niet hoor geen klaterende lach enkel stilte geen knipoog of kraaiepootjes je warme glimlach verscholen ook al ben je nu mooi gooi je masker weg wees terug jezelf zodat ik opnieuw je zachte stem horen kan ...
leeg maar ontzettend mooi op verlaten stranden eenzaam wiegend heel stil op de zachte golven half bedolven in het zand eens waren het parels van de zee fier statig sluimerend in het diepblauw vol leven pure schoonheid ik neem ze mee 's avonds hoor ik telkens het ruisen van de zee zo zacht muziek in mijn oren zij blijven mijn mooiste instrumenten dirigenten van de zee ...
moest ik je niet horen of zien ontstaat er plots een stilte komt er even een leegte in de plaats ik vergeet je nooit twijfel niet ik ben er steeds voor jou stilte betekent geen verlies enkel een adempauze wacht op mij ik kom terug nu eventjes niet zoals een vlinder en dat eerste onze lieve heer beestje kom ik telkens weer bij jou terug vergeet dat nooit !
het is niet alles bloemengeur en maneschijn zonovergoten dagen gezellige avonden bij elkaar ieder leidt zijn leven met vallen en opstaan soms milde zon vaak harde regen vechten tegen storm al heb je een grote paraplu bontgekleurd je moet overal door alleen van kind tot ouder iedereen weet wat wenen is ieder heeft zijn weg treuzel niet neem je geluk in beide handen leef laat je niet leven proef van al het mooie blijf niet staan reik steeds naar de zon want zij is de bron van al het leven !
eenzame vogel op zoek vliegt laag waar anderen zijn niemand roept hem toe hij vliegt alleen in de stille morgen opnieuw een eenzame dag doelloos uitkijkend wachten wordt zijn wachten beloond ? klein geritsel in het riet haast onzichtbaar een zachte roep hij draait zachtjes landt hij neer blij gefladder eindelijk nooit meer alleen ...
Valentijn dag van liefde bloemen heel veel bloemen een kaartje bij het ontbijt klein doosje etentje voor twee dat is mooi het is immers Valentijn ... maar wat met ons vele jaren tesamen elke dag voor elkaar met elkaar in liefde en verdriet ziekte en pijn vaak vergeten wij Valentijn maar die eerste kus dat eerste boeketje dat vergeten wij nooit wij hebben geen nood aan één dag om te tonen wat liefde is en toch laat de jongeren ontdekken wat liefde is te beginnen met Valentijn ...
je voelt het elke dag opnieuw knagende onrust bonzend hart op wat komen gaat weg met zachte rust alles gaat vlug veel te vlug geen tijd om te ademen je loopt jezelf voorbij voor je het weet zit je in een andere straat alles moet tijd dringt vandaag druk ik even op de knop heel even opnieuw wat stilte tijd voor mezelf morgen is een andere dag maar denk nu bij mezelf traag gaat ook laat de wereld maar draaien het kan even ook zonder mij ...
