Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
23-11-2015
eeuwige roos ...
laatste bloem ijskristallen omvatten eeuwige roos trots en waardig kijkt zij toe ruik niet meer haar zachte adem maar voor mij schittert zij nog steeds laat geen traan om vergane geluk straks in de lente is zij er weer klein en fijn moedig en fier rode roos straks zien wij elkaar weer ...
woelige dagen kranten donker en grauw mensen stuiven voorbij angst klein woord niemand had het verwacht akelig gevoel van broze vrijheid maar ik geef niet toe leef mijn leven kijk toe heel voorzichtig maar geniet nog van zon en maan zelfs een harde windstoot kan mij niet deren fikse regenbui houdt mij niet tegen leef je leven begin met vandaag ...
storm en regen duistere dagen onbarmhartig beukt de natuur er op los zij laat tonen dat niemand haar verslagen kan ook al denkt de mens dat hij alles kan en mag niemand houdt haar tegen straks laat zij opnieuw toe dat de zon terug gaat schijnen zal ons hart terug verder slaan zal de bloem terug opengaan ...
heel stil blijf ik zitten vanuit mijn stoel bekijk ik de wereld vuur en schichten draaien om me heen ben niet bang nog niet aanschouw een palet van vurige kleuren verre klanken ditmaal geen zachte muziek harde noten weerklinken op de achtergrond maar in mijn hart blijf ik geloven dat morgen weer anders wordt en ontwaken zal vanuit een slechte droom ...
als in een film alles zo broos breekbaar tikkend niet weten waar hoe en wanneer heb er geen antwoord voor enkel een vraag waarom ? het leven is soms al hard genoeg waarom nog zoveel pijn en verdriet ...
ik ga een paar dagen niet aanwezig zijn voel me niet in topform wat ziekjes nu eventjes rusten en volgende week ben ik weer paraat wens jullie allemaal een heel fijn weekend ... mijn gedachten zijn bij die mensen in Parijs die van dichtbij meemaken wat oorlog en geweld is hopelijk blijven wij er van gevrijwaard maar het zet ons toch aan het denken maar vergeet toch niet te genieten van elkaar elke dag opnieuw !
ben ik alleen of zijn er nog 's morgens lusteloos moe precies geen slaap gehad denken veel te korte nachten tè lange dagen is het het weer tijd van het jaar eigenaardige dagen je lichaam wil niet mee hersenen precies opgedroogd ... tja dan maar terug vitamienen slikken en hèèl veel fruit lange wandelingen ontspanning tja als ik eens wat wakker ben ...
ik ontsteek een kaars breng wat licht mijmer waarin geloof ik nog ? waar ga ik heen niemand die het weet niemand die het mij zegt stille kaars ook jij brengt het antwoord niet toch maak je mij rustig denk niet teveel na alles komt op je af geloven of niet een kaars schittert voor iedereen ...
tederheid omvat weinig woorden stil zwijgen rust en tevredenheid uniek onaantastbaar mens en dier verbonden door zelfde taal dat menigen niet verstaat ...
ben jij ook steeds blij weer aan tafel te mogen gaan niet denken aan kilo's , cholesterol vetrolletjes ... heerlijk vette gerechten zalige sausen torenhoge frietjes smak mayonaise er op je glundert bij al die toetjes taartjes met heel veel slagroom lekker kopje koffie achteraf sterk en krachtig met jawel schoteltje pralines van alle soort chocolade heel veel chocolade zo zoet als het maar zijn kan tja lekker is dat wel maar komt ook de dag of is die al gekomen dat de dokter veelzeggend zijn vinger uitsteekt ?
het is niet aan iedereen gegeven heerlijk ontspannende slaap neerliggen in je warm zacht bed 's morgens vroeg heerlijk ontspannen ... vaak is het draaien en keren denken aan morgen schaapjes tellen piekeren en tobben plotse pijnscheut was iedereen maar bedeeld met een gezonde slaaprust je dag wordt een stuk vrolijker hopelijk heb jij die broodnodige rust slaap der onschuldigen ...
ook ben je alleen voel je je eenzaam triest verdrietig de zon schijnt ook voor jou er is steeds eb en vloed dag en nacht reik je handen uit je staat versteld zovelen rondom jou denken zoals jij leef niet alleen geen eenzame schelp op het strand probeer maar even straks voel je je niet meer alleen ...
kon niet binnen blijven moest er op uit dit keer de bossen ingetrokken wat een wereld apart hier voelde ik rust broodnodige rust en stilte raakte niets aan enkel kijken alles in mezelf opnemen ook hier heeft de grote kunstenaar zijn werk gedaan subtiele kleuren intense geuren god ... wat kan het leven mooi zijn ook al zijn het trieste dagen ...
geen natte of winderige dagen stil en kleurrijk weelderige taferelen wat worden we verwend het mooiste van de natuur voor iedereen blijf niet binnen ik laad alvast mijn batterijen op want de winter is nog lang heel lang !
in de vroege morgen reeds volop in de zon zag ik hem roerloos prachtig in onschuld ode aan het leven geen angst teder geluk dit is herfst heb hier geen woorden voor enkel wees stil en bewonder ...
we zitten precies allemaal terug op school hoe was dit ook weer ? één uur erbij of eraf ... velen weten de tel niet meer maar geen denken aan je moet mee met de tijd vandaag is het zondag mij scheelt dat uur niet meer ik maak er alvast een luie zondag van heb ik honger ... dan eet ik heb ik vaak ... dan nodigt de zetel mij uit doe vandaag mijn ding lekker onderuit !
eventjes halt houden samen op het bankje dicht bijeen zachtjes fluisterend kleine of grote geheimpjes stilte alom plaatje van lang vervlogen tijden herkenbaar ook voor jou ? die tedere zachte momenten maar o zo breekbaar als de mooiste bloemenstengel buigend voor de wind ...
vriendschap bedankt om er te zijn om eens naar mij te luisteren soms geef je me goede raad voel me niet zo alleen weet dat er aan het ander eind iemand is zoals jij die wat tijd overhoudt om mijn woorden te lezen te beantwoorden dankjewel lieve vriend of vriendin om er even te zijn voor mij ...
vaak wil ik vluchten ver weg van hier kom mij niet achterna spoorloos wil de wijde wereld in alleen niemand zal mij horen wil even leven niet zoals het moet maar zoals ik het wil de natuur slorpt mij op zal me veilig voelen als is het maar voor even laat de wereld maar draaien voor mij hoeft het even niet ...
