Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
02-11-2017
neem tijd ...
hoog tijd om er even op uit te trekken de natuur is op zijn mooist
heerlijk wegmijmeren langs kleurrijke paden geritsel prachtig bladerdek nog geen regen te bespeuren trotseer de eerste koude geniet van al het moois dat herfst ons te bieden heeft
ga er straks terug even op uit verse lucht stilte om me heen en straks een warm huis dat op me wacht !
terug een nieuwe herfstweek ... voor velen somber en verdrietige dagen 1 november komt nabij je kan er niet omheen terug bloemenzee op kerkhoven veel volk op de been ik heb mijn ding gedaan mooie bloemen geplaatst nu ga ik even niet meer vader en moeder wisten dit 's avonds hier een kaars stille getuige van wat éénmaal was ze bijven in mijn hart dit koester ik alleen ...
de dag begint goed vanmorgen wakker gekomen één oog op wekker ja tenminste langer geslapen heerlijk alhoewel voelde dit niet zo steeds nog moe dan maar naar beneden men zegt de slimme leven met de domme ondergetekende had gisteren vergeten klokje op nachttafel te veranderen
donkere dagen terug tijdverschil lichaam stijgert wil niet mee snakt naar zon en licht laat je hoofd niet op hol brengen breng zelf licht en warmte in huis kop dampende koffie zelfgemaakte koekjes 's avonds languit kaarsen om je heen verdrijf de koude kilte verwarm je hart en dat van anderen ...
straks weer donkere dagen weinig licht al kan de zon ons nog omarmen voor velen sombere dagen maar ik breng jou licht warmte dat jouw hart terug doet leven ook dit kan mooi zijn wens jou zachte avonden met kaarslicht zachte sofa met een spannend boek en een streepje muziek
ongekunsteld door het leven gaan niet bang van regen en wind neem de dag zoals ze is zoek een plaatsje ver weg verscholen van drukte en lawaai geniet van de stilte leef zoals jij wil geniet
twee mensen zij aan zij varen hun levensloop zachtjes gaat de boot vooruit zon en maan regen en wind vergezellen hen toch houdt hun boot stand stevig gebouwd met liefde vaak een tussenstop maar toch genieten van het heden en van wat komen zal
bootje houdt stand bescherm jouw twee mensen laat hen samen varen een heel leven lang ...
herfst stilte kleuren seizoen dat mij zo lief is dik bladerdek fijne zonnestralen doorheen eeuwenoude bomen durf haast niet te ademen langzaam ga ik vooruit wil niet storen alles rustig ver weg van woelig leven hier vind ik rust ben ik gelukkig hier weet ik wie ik ben kan ik even mezelf zijn ...
na een deugddoende vakantie terug thuis je hebt er zo lang naar gewacht eindelijk was ze daar de zon vrij van zorgen even weg van alles je waant de koning te rijk
maar toch komt de dag waarop je ijsberend rondloopt op de luchthaven eindelijk daar opstappen met een hapje en een drankje alhoewel het is meer als sardienen in een doosje krijg je dan een bordje eten waarvan je soms de oorsprong niet kent plastiek bestek waarmee de kleinste kleuter speelt mijn erwtjes sprongen alle kanten uit bestek belandde bij mijn gebuur blozend als een tiener toch blij dat ik kon afstappen terug naar het vertrouwde huis moe maar voldaan terug in je eigen bed ploffen
nog 3 daagjes zon en dan terug naar het frisse Belgie .... eerst wat aanpassen en dan kom ik terug bij jullie op blogbezoek ... tot binnenkort , liefs meeuw
vanavond terug genieten van een prachtige zonsondergang waar de zee de horizon kust langzaam vlieg ik zachtjes wiekend niemand om mij heen tot de avond valt zie morgen een nieuwe dag de zon , mijn vriend zal mij terug begeleiden ...
herfst velen huiveren al zien de schoonheid niet verstoppen ons voor regen en wind maar zie enkel kinderen ervaren de schoonheid van de seizoenen kinderogen glunderen bij vallende bladeren verrukt bij die mooie paddestoel zitten heel stil bij het zien van dat prachtige eekhoorntje liggen op het bladerdek en dromen van kabouters en prinsessen
overvolle velden rijke gewassen heen en weer deinend glimlachend kijk ik toe moeder natuur is gul geweest wandel door de velden kleuren en geuren rijkdom van de natuur groene velden tarwe en koren ons dagelijks brood opnieuw gegeven wij moeten gelukkig zijn niet iedereen is zo bevoordeeld !
langzaam geruisloos zwemt zij voorbij ik hou mijn adem in zoveel sierlijkheid in al haar eenvoud getogen gaat zij naar de andere kant daar wacht hij haar op eeuwig wachtend zij zijn een liefdespaar voor het leven niemand haalt hen uit elkaar ik zie hem niet enkel zij weet waar hij haar ontmoeten zal ...
al zijn wij een ouder paar wij zitten gezellig bij elkaar als het even kan in het groen ver weg van alle drukte geen muziek, gebabbel of lawaai stilte om ons heen daar houden wij van gezellig samen zonder woorden we zijn bij elkaar niets anders telt wij tellen geen dagen genieten van elk moment dat ons gegeven wordt
morgen kan het anders zijn dan kom ik niet meer naar deze plek ...
samen leven zij aan zij woorden overbodig hier geen taal of grens zachte ogen zonder haat warmte en genegenheid geen mens doet dit na dierenrijk zoveel mooier zacht en teder voel me triest mensen moeten terug zoveel leren vroeger toen was vriendschap en liefde oprecht niet zoeken naar een helpende hand zij was er onvoorwaardelijk
alles is stil je ziet hem niet 's nachts hoor je een geluid ik zoek maar vind hem niet weet dat zijn starende ogen mij aankijken argwanend op zijn hoede een parel van de natuur die bijna niemand ziet verstop je maar prachtige vogel zoiets moois mag nooit teloor gaan leef jij maar je leven in de duisternis hier in de dag is geen plaats voor jou hou je maar in de nacht in veiligheid ...
's avonds laat dan ben ik gelukkig laat mij glijden op muziek laat de wereld aan mij voorbijstormen denk aan niets of niemand een moment voor mij alleen waar ik heerlijk mezelf kan zijn glaasje wijn in zachte zetel onder zacht licht meer moet dat niet zijn ben ik weer even mezelf ...
heb jij ook nood aan een beetje tijd voor jezelf aarzel dan niet doe gewoon zoals ik 's morgens ziet het leven er een stuk mooier uit !
</a
