Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
08-06-2020
niemand doet dit na ...
vanmorgen vroeg in tuin malse regen verwelkomt mij toont mij ware kunstwerkjes niemand doet dit na ragfijne blaadjes op elkaar liefdevol tedere regendruppels brengt terug leven kleuren stralen mij toe ben een gelukkig mens dat ik nog blij kan zijn met zoiets kleins ...
we krijgen meer vrijheden alles niet meer zo strak opnieuw gewoon gaan leven ? ren niet te hard vakantie lonkt buiten ziet alles er beter uit kleuren nodigen ons uit maar loop niet te hard van stapel er loert hog heel wat om de hoek onzichtbaar blijf voorzichtig !
ze willen hun blaadjes openen hun schoonheid tonen eerste fijne regendruppels doen hun ontwaken snakken naar hemels vocht prachtige kleuren en geuren willen ze ons geven het is nu hun tijd laat moeder natuur barmhartig zijn even de zon laten verdwijnen straks zijn ze voldaan schenken jou terug vreugde is de wereld weer mooi !
gisterenavond werd aan de deur gebeld had niemand meer verwacht buurmeisje bracht bloemen mee vers geplukt dat tuiltje in die kleine handjes dat mooie gebaar van die kleine ukkepuk deed me weer hopen hartverwarmend weten dat je niet alleen bent hoop ook voor jou dat jouw dag terug licht geeft !
velen van ons leven op hun eiland we moeten wel elkeen probeert er iets van te maken ook al is onze bubbel nog zo mooi snakken toch naar meer wereld is zo groot zoveel te zien maanden gaan voorbij we hebben mensen nodig om te praten om lief te hebben zonlicht is niet zo warm avond niet zo koel als je alleen bent
hopelijk , binnenkort wordt er weer op je deur geklopt !
levenslust laat het je niet ontglippen het is jouw vorm van leven ook jij hebt daar recht op grijp alle kansen durf eens egoistisch te zijn cijfer je niet altijd weg voor een ander maar durf gelukkig te zijn aanvaarden dat jij er ook bij hoort !
mooi lang weekend voor de boeg zou een mooie tijd moeten zijn in je bubbel , of alleen het weer zit alvast mee
maar voor velen toch donkere dagen eenzaamheid knaagt vriendschap vervaagt telefoon blijft stil kindergeluiden veraf maar blijf niet binnen ga er even op uit natuur brengt je tot rust wie weet straks toch iets dat je terug opbeurt je dag weer mooi maakt !
jammer , ik speel geen muziek zou nu graag buiten spelen melodie zit in mijn hoofd maar kan het niet brengen tot bij jou fijne tonen delen met de zee hopen op al wat goed en mooi is
dit blijft maar een droom zal dan maar luisteren naar de zee golven brengen mij tot rust ik, droom maar verder mee ...
het ene doembeeld is nog niet verdwenen terug geconfronteerd met de grillen van moeder natuur wij denken er niet veel bij na lekker douchen gezellig plonsbadje in de tuin 's avonds gras besproeien verkoelend water maar ook hier begint het te morren lockdown op de waterkraan ? terug wennen aan dat klein stroompje water dat uit de kraan sijpelt ... hoe dan ook ook dit gaan we overwinnen met gezond verstand hopelijk van iedereen !
we moeten afstand houden , liefst zo ver mogelijk maar het is zo moeilijk haast ondraaglijk geen kinderhand kunnen vasthouden geen liefde kunnen tonen alles is zo ver , buiten bereik had nooit gedacht dat het zo'n pijn kon doen ... we leggen er ons bij neer wachten tot we terug die liefdevolle hand kunnen nemen tedere kus op geven veilig omarmen zeggen , ik hou van jou !
we krijgen wat meer vrijheid als kind van de zee kijk ik met gemengde gevoelens toe nog nooit meegemaakt strand en zee is van iedereen dacht ik toch plaats waar oud en jong even kon uitblazen pret maken of zalig genieten ... kinderen huppelend in de golven ouderen genietend van ruisen van de zee
ook hier is alles anders het doet zo vreemd aan het is precies mijn strand niet meer de zee lijkt oneindig ver alles wordt in hokjes verdeeld er wordt geteld en overwogen wie wel of niet mag komen ...
het brengt mij onrust grote onrust niets is meer wat is geweest !
samen oud worden zich nog jong voelen nog vlinders in de buik denkend aan die eerste ontmoeting ze weten het maar al te goed !
nu veel ouderen wat naar de achtergrond geschoven nieuwe generatie staat klaar toch zijn zij de pijlers van de brug waarover zij straks moeten gaan ...
wij ouderen hebben zoveel beleefd onze wereld was goed en kwaad wij leven voor onze kinderen dat klein beetje respect dat hebben we toch verdiend !
in alle vroegte ga ik er tegenaan opkomende zon moedigt me aan eerste vogelgefluit doet mij dapper verder gaan niet stilstaan doorgaan wil mijn geluk proeven delen met iedereen ! straks start het leven opnieuw !
de ijsheiligen zijn verdwenen mooi weer in het verschiet prachtig heldere dagen ideaal fietsweer helaas kan dit niet meer mijn trouwe vriend van zoveel jaren laat ik niet in de steek zoveel uren samen beleefd in mooie en kwade dagen nu heeft hij een plekje in mijn tuin overladen met bloemen koester hem nog steeds heeft nog steeds een plekje in mijn hart !
ben nog heel voorzichtig maar zie opnieuw het goede het mooie in een dag we namen het leven voor lief dachten dat het zo moest zijn ...
allen werden we wakker in een andere wereld vol regels en grenzen maar voel me niet zo hulpeloos meer kan terug wat vrijheid proeven kinderen maken me terug gelukkig zoals onze kleine ukkepuk met haar eenvoudige bloempjes alles hoeft niet duur te zijn zolang het maar uit je hart komt je terug kan ademen zonder angst !
blijf in je bubbel maar wij zijn niet gemaakt om alleen te zijn in afzondering te leven daarbuiten is het leven zo mooi zoveel te doen wij snakken naar meer elkeen van ons wil de vleugels uitslaan maar wij moeten de regels volgen ... niet eenvoudig zou een vlinder willen zijn fladderend van bloem tot bloem !
vanmorgen vroeg opgestaan , heerlijk stil eenzame vogel , dartel in de koele lucht vrijheid straks zullen wij ook proeven van dit eenvoudig geluk geen grenzen meer terug de horizon verkennen opnieuw onze vleugels spreiden de zon tegemoet !
wees niet bang durf even loslaten niet denken gewoon leven ...
bekijk de wereld anders spring er even uit geen grenzen durf nog te dromen vergeet even de realiteit een nieuwe dag om te leven ...
dag zonder zorgen dat moet je even nemen straks loop je terug in het gareel maar ondertussen heb je toch genoten van dat stukje vrijheid al is het maar virtueel
we snakken naar het vrije leven lijkt nog zo ver af gaan beetje vooruit maar ongekunsteld uit de bol gaan is nog niet voor even allemaal keurig in de rij voel me een schoolmeisje met allerlei regels en plichten het leven is nog star velen weten niet hoe en wat ...
dat beetje versoepeling zou ons moeten gelukkiger maken ... zou terug die kleine ukkepuk willen zijn rennend door het groen omgeven door dieren maar die grijze massa grijnst me aan niet doen te vroeg te gevaarlijk !
