Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
deinend op de wind
14-02-2010
wie ik ben
Voor diegenen die mij kennen als 'meeuw' weten ze dat ik een kind van de zee ben. Ik ben afkomstig van Oostende, geboren en getogen. Ik kom van een rasechte vissersfamilie. Mijn vader, grootvader en overgrootvader (ijslandvaarder) waren allemaal vissers. Mijn overgrootvader was dikwijls voor 6 maanden weg en vrouw en kinderen (13) waren alleen thuis maar konden goed hun mannetje staan. Moeder werd op handen gedragen en iedereen deed zijn deel in het huishouden. Vroeger toen het stormde en mijn vader was op zee, trooste mijn moeder mij dan en zei: hij ligt voor anker of hij is binnengelopen in een of andere haven. Dan een verlossend telefoontje : ik kom naar huis ! Nooit vergeet ik die intieme momenten toen ik op de kop van de pier uitkeek toen het schip van mijn vader de haven binnenvoer en hij naar mij zwaaide !! Vroeger werd er echt geleefd, dikwijls met veel minder dan nu, maar wat waren we gelukkig en beleefden een gelukkige jeugd ! Zo dit is al een klein beetje dat jullie nu weten over mij
Manlief gaat vanmorgen met de hond wandelen. Zo te zien de gewoonste zaak van de wereld. Maar onze cavalier king charles is zijn grote tuin gewoon waar hij lustig kan ronddartelen tussen de vogels en waar zijn gebuur een lief teefje is !! Leiband aangedaan en ik zie aan het koppeke van de hond dat hij koppig zal zijn. Oef de deur uit allebei, stilte in huis, kan nog wat voor pc zitten rondneuzen en lezen. Maar mijn stilte duurt niet lang, een gebons op de deur "laat mij er in, dat kan toch niet, en de mensen lachen mij uit..". De hond is meegegaan tot het eind van de straat en dan opeens plof, plat op zijn buik: en de rest is nu aan jou. Hij wou hem dan een beetje meeslapen maar kreeg algauw boze blikken toegestuurd: dat doe je toch niet met zo'n arm ding... Dan maar in zijn armen gedragen tot hij thuis was. Onmiddellijk en zonder omkijken is onze kleine schat (!) doorgewandeld naar de tuin waar hij nu ijverig weg en weer aan 't lopen is met het teveke van hiernaast. Ben benieuwd hoe hij het er vanavond er zal afbrengen.
Zondag vandaag, Valentijn, voor velen een fijne dag met een boeketje rozen, een doosje pralines, een geurig parfum, een etentje. Heel fijn... Maar als ik zo bedenk aan diegenen die alleen zijn, die plots iemand verloren zijn of een relatie uiteengespat of kinderen het huis uit zijn, iemand in een bejaardenhuis..... toch kan een teder gebaar, een lief woord of een gewone knuffel even goed doen. Wij thuis met zijn tweetjes zullen Valentijn vieren, gewoon, blij dat we tesamen zijn en nog zoveel dromen hebben. Ik wens jullie allen, ook jullie die alleen zijn een mooie Valentijn toe
Heerlijk geslapen vannacht, na een heerlijk ontbijt ben ik terug paraat om aan de slag te gaan. Eerst wil ik jullie een fijn week-end toewensen, voor diegenen die niet bang zijn voor kou en sneeuw, genieten maar van een fikse wandeling, goed ingeduffeld en dan ergens binnenwippen voor een warme koffie of misschien iets sterkers, een warm wijntje bv... Genieten maar van dit weer, binnenblijven moeten we lang genoeg. Voor diegenen die ook aan zee wonen: ons plekje ligt dichtbij. Vanmorgen ga ik alleen een wandeling maken op het strand, hopelijk is het laagtij dan kan ik genieten van de meeuwen en de andere vogels die rare kapriolen maken langs het water en op de golfbrekers. Tegenwind lopen, de wind aan je kleren voelen rukken en dan maar vooruit, stap voor stap...... en dan terug, gelukkig maar moe met de wind in de rug. Meer moet dat niet zijn voor mij, een gevoel dat ze mij niet kunnen afpakken, één zijn met de natuur.
Vanavond heb ik nu het gevoel dat ik echt gestart ben met mijn nieuwe blog. Het komt mij warm aan het hart met het idee dat ik nu alles vanaf nul moet opstarten. Er zullen fouten gemaakt worden, maar worden die niet gemaakt om te worden rechtgezet ? Als ik jullie blogs lees dan besef ik dat jullie boordevol verhalen, ideeën, ware feiten en mooie toekomsten zitten en dat jullie dat allen aan ons meegeven, waarvoor dank. Want elk lief woord verwarmt het hart ! Morgen ga ik echt van start, eventjes bekomen en laten bezinken ...... Nu wens ik jullie allemaal een fijne en zachte nacht toe.
je bent als dat bloemje in mijn tuin dat in het voorjaar steeds te voorschijn komt en me dan allerliefst toelacht maar ik pluk je niet omdat ik weet dat je dan niet zal wederkeren
het was zomer toen we dansten door de heide op de tonen van een jeugdig vogelgeschal en in de verte speelde de harmonie achter het groene klimopgordijn stemden wel duizend krekels hun instrument en in de lauwe beekjes speelden vissen met dikkopjes het waren dagen van uitbundigheid nu kunnen we enkel zeggen: God, wat waren we toen jong !
Hierbij wens ik al mijn vrienden welkom op mijn (nieuwe en eerste) blog. Het is voor mij een nieuwe start en een unieke gelegenheid om heel wat moois en nieuws door te geven aan jullie om zo het leven wat aangenamer en voller te maken.
zomeren het geldt voor iedereen trek je er op uit of blijf je dichtbij het is het weer dat het hem doet heerlijke zonneschijn zachte avonden samen of gewoon alleen genieten niet iedereen kan zich verre reizen veroorloven kan jij niet niet getreurd hier kan het ook mooi zijn maak het gezellig breng de zomer in je huis misschien ben je wel blij dat je door al die drukte niet moet !
