Opgegroeid in een gezin waar nu de grijzedraden toch een rol van betekenis gaan spelen, vraag ik mij dagelijks af hoe bedruipen mijn mensen het en hoe moeten anderen ermee omgaan in Suriname.

Gedreven door deze overpeinzingen werd ik overladen met zowaar een stapel aan documenten over het oud worden, het oud zijn, statistieken van wat te doen en hoe te doen; zo vul ik met gemak de hele website met documenten nationaal en internationaal over de rol, plaats en positie van het oud worden.

Het frapante hierbij is dat er meer documenten, seminairs en petities zijn geschreven, gehouden, een aangeboden aan en door wie danook in Suriname, zonder dat er een duurzame aanpassing tot op heden te zien is voor deze groep van burgers.

Het ligt mij aan het hart te mogen constateren dat onze senioreburgers meer vervallen zijn tot bedelburgers en bij verkiezingen tot stemburgers met een duimzuigen moraal van politici.

%%%FOTO1%%%

Uit alle documentatie  die doorgenomen is heb ik nergens in, duidelijke bewoordingen gezien of gelezen dat er een aanpassing van duurzame aard wordt geschapen voor senioreburgers en voor de toekomstige senioreburgers.

Het beleid richt zich meer op aditionele oplossingen op korte termijn wat meer op brandjes blussen lijkt dan op daadwerkelijk een oude dagsvoorziening creeeren voor degenen die land en volk hebben gediend in welke vorm danook.

Uitgaande van het gegeven dat “ words are cheap”; kan ik mij indenken dat elke petitie aangeboden aan een leider in Suriname, met zeer veel politieke drama wordt afgewimpeld tot de dag van politiek gewin met een incidentele intensiteit als te zijn “ zie wij denken aan jullie oudjes”.

Uitgaande van de vijf VN hoofddoelstellingen van het IYOP, dat aangeeft onafhankelijkheid, participatie, zorg, zelfontplooiing en waardigheid voor senioreburgers vraag ik mijzelve af wat de surinaamse regering verstaat onder:

1.Ouderen moeten invloed kunnen hebben op de gang van zaken rond hun pensionering (o.a. is dit voor de VN onafhankelijkheid); wist u dat?

2.Ouderen moeten mogelijkheden kunnen zoeken en ontwikkelen voor diensten naar de gemeenschap. Ze moeten kunnen dienen als vrijwilligers en posities passend bij hun interesses en mogelijkheden (o.a. is dit voor de VN participatie); doen wij dat overheid en particulier?

3.Ouderen moeten toegang hebben tot sociale en jurisdische diensten om hun anatomie, bescherming te bieden (o.a. is dit voor de VN zorg); is dit te doen door de groep van senioreburgers?

4.Ouderen moeten toegang hebben tot educatieve, culturele, spirituele en recreatieve bronnen van de maatschappij (o.a. is dit voor de VN zelfontplooing); is dit wel toegangkelijk in financieel, moreel en logistiek opzicht?

5.Ouderen moeten op waardige wijze en volledig veilig kunnen leven en gevrijwaard worden van fysiek of mentaal geweld (o.a. is dit voor de VN waardigheid); voert u dat wel uit, immers wat voor de ene recht is, is voor de ander onrecht?

Het surinaams beleid profileert zich al geruime tijd als stromat van de Verenigde Staten van Amerika, waarbij laatsgenoemde veel doneerd aan waarborg voor veiligheid in Suriname. Luid op denkend kom ik tot de conclusie dat de surinaamse regering zeer pro Amerika is, wat indirect zijn pro ook uitstraalt naar de VN; wanneer zien wij dan een aanpak voor senioreburgers tegemoet zonder onze bedelcultuur toe te passen.

Moet het eerste gebaar komen van de amerikaanse ambassadeur in Suriname met een waarschuwende knipoog richting regering van: “a new age for old age”.

Zal de ministerraad dan opspringen en met salto’s het seniorebeleid duurzaam aanschrijven en uitvoeren net zoals hoe de omgeving in en rondom de amerikaanse ambassade er duurzaam uitziet en heel ogend luikt.

Het wordt nu wel tijd dat wat 23 december 1997 door het DPI-Department voor Publieke Informatie- van de VN werd uitgebracht in een logo gaande over Internationaal Jaar van de Ouderen, nu wel body krijgt te weten “old age in a new age” (een nieuwe tijd voor ouderen).

 

Bejaarden die hun verdiensten hebben gehad, zitten er zo hangend bij?



Een lach en een traan is het oud worden
verworden of niet?