De Boslandcreolen worden al geruime tijd in één lijn getrokken door delen uit de surinaamse gemeenschap als te zijn de oorzaak van crimineel gedrag in Suriname.
Onderzoek hierbij heeft nimmer plaatsgevonden en je zou kunnen praten over een stigma dat wordt ontwikkeld hierdoor.
De vraag binnen deze groep van waarom ben ik het steeds is meer een misnoegen dan een noodkreet.
Laten wij samen lezen wat een bekende Marron, die in Nederland woonachtig is, aangeeft over dit thema bekeken vanuit zijn standplaats Nederland.
Deze Marron genaamd Andre Mosis, levert een indringende doch realistische bijdrage als die op aangeven van de schrijver van dit artikel de zo te noemen inleidende factoren body geeft.
%%%FOTO1%%%
1e factor: Vijf voor- en nadelen van het Marron zijn in Nederland?
Voordelen:
1. Er zijn in Nederland meer mogelijkheden om je te ontwikkelen.
2. Studerende kinderen kunnen in Nederland verder komen met de
mogelijkheden die er zijn.
3. Je wordt in Nederland beter geïnformeerd over mogelijkheden / kansen en
grenzen.
4. De levenstandaard van Marrons in Nederland is op materieëel niveau hoger
dan in Suriname.
5. Individuen kunnen hun wereld beter verkennen door het ontbreken van de
sociale controle.
Nadelen:
1. De sociale Marrons interpreteren bepaalde ontwikkelingen in Nederland
verkeerd.
2. Het individualisme doet zijn intrede bij de Marrons in Nederland het
meest.
3. Marrons in Nederland hebben nog geen oplossing voor culturen die met
elkaar botsen.
4. De Marrongemeenschap in Nederland is niet voldoende gestructureerd en
georganiseerd.
5. De tweede generatie Marrons in Nederland zal alleen op basis van
matrilineaire beginselen nog tot Marrons gerekend worden.
Door het ontbreken van bepaalde culturele-, historische- en sociale kennis zullen
de generaties na deze geen Marrons meer zijn.
Bekijken wij deze uiteenzetting dan valt het op dat uitreden uit de bestaande omgeving voordelen heeft in persoonlijke sfeer maar het nadeel hierbij is dat de eigenwaarde vanuit het zelfbeeld van de cultuur waaruit je bent gekomen drastisch inboet aan houdbaarheid.
2e factor: Drie factoren aangeven, waarbij de integratie is opgestart door de Marrongemeenschap in Nederland?
Factor 1: Deelname aan de ontwikkeling door te werken in diverse sectoren.
Factor 2: Scholing, de basis en hogere opleidingen.
Factor 3: Vorming van organisaties en structurering van de groep.
Hier is de lijfspreuk van het Buro Forum NGO, in Suriname van kracht; “Wij moeten het zelf doen”.
3e factor: In economisch opzicht: Wat is de meerwaarde van de Marron in Nederland?
De Marrons hebben nog geen sterke economische eenheid kunnen vormen in Nederland.
Voor zo ver ik weet zijn er daar ook nog geen serieuze plannen voor.
Aldus Andre Mosis die vanuit zijn standplaats Nederland de scope liet vallen op de doelgroep van dit artikel vanuit Nederland.
Je kan dan luidt op denken en jezelf afvragen als zij zichzelf integreren waarom doen zij dan niets aan de eenwording aldaar om van daaruit capaciteitsversterkende activiteiten te ontplooien die hun leefgemeenschappen ten goede komen in Suriname.
Een Marron netwerk voor behoudt en ontwikkeling vanuit den vreemde naar Suriname, waarbij alle aspecten in economisch opzicht de kern moeten zijn.
Hierdoor geraakt de economische afhankelijkheid van deze doelgroep en anderen uit hun isolement met positieve gevolgen voor samenleving en economie.
Ach dit is maar luidt op denken, hopende dat de lezers het opwakkeren van het nationalistisch gevoel kunnen aanwakkeren vanuit hun betrokkenheid en positie.
Door dit inleidend gedeelte zat de sfeer erin om nader met Andre te praten over algemene aspecten binnen het gestelde thema.
De navolgende vragen werden danook vanuit zijn ratio als Marron beantwoord zonder persoonlijke emotionaliteit erin te verweven.
Hierbij verplaatste hij zich denkbeeldig in de sfeer van de Marron woonachtig in Suriname, daar het op afstand praten over situaties in een ander land identhiek is als natte vingerwerk doen en dat is niet een wezenlijke bijdrage leveren, deze gedachtengang oogste veel respect voor ons naar Andre die het eerlijk weergaf hoe het in elkaar zit als je een mening op afstand moet geven over een situatie.
KN: Als nawee van de binnenlandse oorlog wil ik stellen dat de Binnenlandse bewoners zwaar werden gecriminaliseerd door de leefgemeenschappen in en rondom Paramaribo. Wat is volgens jouw inschatting de diepere, psychologische achterliggende gedachten rondt dit gecriminaliseer van Paramaribo?
AM: De criminaliteit in en rond Paramaribo is een gemeenschappelijk probleem
dat door de regering moet worden aangepakt. Het kan opgelost worden door het te onderzoeken en de kern van het probleem aan te pakken. Met vingerwijzing naar een bepaalde groep lost men het probleem niet op.
KN: Buiten het antwoordt om van vraag 1, hoe kijkt de boslandcreool in algemene zin naar zichzelf binnen de rol, plaats en positie van hem / haar in de Surinaamse en Nederlandse samenleving?
AM: In Nederland probeert de individuele Marron een competente bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van het land.
KN: Aansluitend op het thema, wat antwoordt André Mosis op de vraag: Waarom ben ik het steeds…?
AM: Ik ben nog steeds wie ik ben: Marroncultuur - archivaris, percussionist, kunstschilder, dichter, loonarbeider in deeltijd en klein zelfstandige ondernemer. Als individu ben ik in deze factoren gegroeid.
Met deze indringende bijdrage van Andre Mosis is er een nuchter beeld gegeven over het aspect van het stigma dat wordt opgelegd en soms opgedragen aan de Binnenlandbewoners in Suriname.
André Mosis de cultivering van het zelfbeeld van een bewuste Marron voor generaties te komen!
De Surinaamse dansgroep Kifoko met internationale allure; het boegbeeld dat Marrons meer dan een slechte stigmatisering waard zijn...
|
