In Suriname is het grondbeheer al geruime tijd een levendige handel. Iedereen graait en draait en allocceerd gelden varierend tussen 3000 en 50.000 SRD voor uitgifte tot terugdraaien van aanvragen dan wel achterhouden.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ik blijf echter nogsteeds bij mijn standpunt dat voor het verkrijgen van een lapgrond je geen cent moet betalen aan welke overheid of welke ambtenaar of pseudo ambtenaar danook.

Wat velen niet weten is dat wanneer je een bereidsverklaring hebt, je nog niets hebt om op te staan dat dat stukje grond jou toebehoord. Wat gebeurt er daarom dagelijks in Nickerie:

Velen personen met een bereidsverklaring in handen, wachten in de hoop eens en transport akte te krijgen van hun aanvraag op het lapgrond. Helaas word die onder- en bovenhands geseponneerd en krijgen derden uw transport.

Bronnen geven aan dat je moet aanhoren dat: “ O.k. je hebt een aanvraag van 33 ha dat is gelijk aan 400 bouwkavels man”. Je grond wordt doodleuk verkaveld en je mag gaan waar je wil met je bereidsverklaring. Simpeler kon het niet, tenzij je gewag maakt bij de Burgervader die zijn stoel zeer heilig vindt, dan offert die wel een stro-ambtenaar om een schuldige aan te wijzen.

Anderen hebben langer dan 17 jaren een stukgrond in beheer na noeste arbeid. Hebben alles gedaan om nu eindelijk te kunnen bouwen op de grond. Helaas zijn het geen kapitalisten dus ja de argusogen zijn gericht op dat stukje grond. Wat spelt er nu anno 2009 in Nickerie op dit punt: Politieke bonzen willen de grond nu verkopen met documenten en al aan kapitaalkrachtigen in Nickerie.

Een aanpak die men nu hanteert is te wachten tot de rechtmatige eigenaar komt te overlijden en voordat het nageslacht kan overschrijven wordt de grond afgepakt.

Een andere mode is wel oud maar herleeft nu openlijk:

Personen met een nederlandse nationaliteit hebben gronden op hun naam staan. Dit doen ze onder de noemer van stichtingen als denkmatel, waarbij zij namens de stichting zogenaamd beheersdaden moeten uitvoeren in Suriname / Nickerie.

Ik stel u de volgende gewetensvragen als toekomstige kiezer of als persoon die hart heeft voor Suriname:

-Is dit campagne voeren op weg naar de verkiezingen van 2010 in Suriname?

-Is dit behoorlijk bestuur?

-Is dit de invulling die hoort bij democratie ?

-Is dit wat instand wordt gehouden door wet en recht?

Heb tijdens mijn studententijd aangeleerd dat wat voor de ene recht is, voor de ander onrecht is.

Maar is dit de lijfelijke en letterlijke beleving die Nickerianen en alle Surinamers moeten doorstaan binnen het onrecht van het recht.

Wie volgt / NEXT… u kent het amerikaans TV programma toch…!