schilderen Welkom op de mijn blog.
Het eindeloze, het onbereikbare weergeven.
Het oorspronkelijk gegeven wordt steeds uitgezuiverd, om te eindigen in een non-figuratief en minimalistisch schilderij.
De toeschouwer kan zich in het werk verliezen of zijn eigen fantasiewereld openen.
Graag een reactie op het werk, enkel door kritiek en een andere visie op je werk kan men verbeteren.
29-09-2007
Baai
Ik heb een reeks van 52 kleine schilderijtjes gemaakt. Allen met eitempera en pigmenten. Hier enkele werkjes Afm:10X10
Het 2de jaar op de academie, mijn zoektocht gaat verder. Door te vertrekken van een realistisch beeld, hier een kerkgewelf, tracht ik door vereenvoudiging een abstract werk te krijgen.
Micheline Van Mansart heeft als basisopleiding MODE EN KLEDING. Tijdensdeze opleiding werd ze geconfronteerd met de creativiteit van het ontwerpen en tekenen vankleding en patronen. Alhoewel dit oorspronkelijk een technische materie was bood deze opleiding toch ook de mogelijkheid om creatief bezig te zijn .
Tijdens deze opleiding was de cursus kunstgeschiedenis een van de belangrijkste vakken en dit gaf aanleiding tot een initiatie in de kunst, en vanuit haar persoonlijk interesse heeft ze zich gedurende haar opleiding en professionele loopbaan steeds verder vervolmaakt in het kunstgebeuren.
Het is pas op latere leeftijd dat ze ingegaan is op haar lange droom om zelf aan de slag te gaan. Oorspronkelijk volledig als amateur begon ze met aquareltekeningen, en aangezien dit vrij goed lukte volgde ze de eerste cursussen schilderen in een dienstencentrum. Na een aantal jaren voldeed dit niet meer aan de verwachtingen en liet ze zich inschrijven in de ACADEMIE VOOR BEELDENDE KUNSTEN waar ze vorig jaar afstudeerde in de afdeling schilderen en thans de specialisatierichting volgt.
Werken
Tijdens de verschillende jaren opleiding, en steeds ingaande op alle mogelijkheden om zich te vervolmaken door het aanleren van nieuwe technieken, ontwikkelde ze zich om uiting te geven aan haar impressie om iets op doek te zetten. Oorspronkelijk vertrok ze dikwijls van een fotografisch gegeven waarvan een deel uitvergroot werd en het gegeven steeds uitgezuiverd werd, om te eindigen in een non-figuratief en minimalistisch schilderij.
In haar huidige werken primeert het minimalistisch in een sober lijnenspel en subtiele kleurenschakering. Ze probeert het eindeloze, het onbereikbare weer te geven. Door het versmelten van kleuren wordt een dieptewerking gecreëerd en kan de toeschouwer zich inhet werkverliezen of zijn eigen fantasiewereld openen.
Op deze wijze geeft ze uiting van haar innerlijke gevoelens soms vrolijk, soms droevig al naar het gevoel dat haar overheerst.