schilderen Welkom op de mijn blog.
Het eindeloze, het onbereikbare weergeven.
Het oorspronkelijk gegeven wordt steeds uitgezuiverd, om te eindigen in een non-figuratief en minimalistisch schilderij.
De toeschouwer kan zich in het werk verliezen of zijn eigen fantasiewereld openen.
Graag een reactie op het werk, enkel door kritiek en een andere visie op je werk kan men verbeteren.
11-02-2010
Nog 22 dagen
. Door het slechte weer moeten we thuis werken. Geen probleem er is nog voldoende werk te doen. Gisteren de omlijstingen in beits gestoken. Door de donkere kleur krijgt dit schilderij meer diepte
Morgen ga ik naar het atelier en begin aan de volgende opdracht. In mei is er een groepstentoonstelling met als thema " Wit". In de afgelopen maanden hebben we genoeg inspiratie kunnen opdoen.
Werken aan zaken dat we graag doen, da's een luxe.
Ondanks de drukte ben ik toch naar het atelier geweest. Ik verlang zo naar de kleuren van de lente dat ik ze reeds op doek heb gezet. Hopelijk is het nog droog voor de tentoonstelling.
Even het verstand op nul en enkel werken met kleur en paletmes. Onverwachts ontwikkelde zich dit schilderij onder mijn handen. Het was of ik niets moest doen het ging vanzelf. Voor mij een rare gewaarwording.
Een paar schilderijen zijn al klaar. Gisteren naar het atelier geweest. Zalig!!!!!! Even alle administratie en andere rompslomp vergeten en je uitleven met verf en kleur.
Vandaag portfolio afgewerkt, het is klaar om naar de drukker te doen. Ik ben benieuwd naar het resultaat. Het is tenslotte een samenvatting van je werk, een rechtstreekse confrontatie.
Volgende week bestaat uit inkaderen van de verschillende werken. Toch ga ik even naar het atelier. Ik mis de geur van terpentijn.
Nog 7-tal weken en dan gaat mijn tentoonstelling van start. Vandaag ben ik mijn portfolio aan het maken. Echt verrassend om je eigen evolutie te zien.
Hindernis: is de titel van het werk. Ik maakte dit schilderij in 2002. Voor mij nog maar een begin van de vele hindernissen tot op het verlossend moment van de vernissage.
Deze morgen was het een prachtig zicht. Niets stemmiger dan een sneeuwlandschap. De keerzijde is als we om boodschappen moeten en we glijdend in de winkel belandden.
De rust in het begin van het nieuwe jaar. Je ontwaakt in de stilte van de morgen. De straten zijn leeg de feestvierders nog in bed. Stilaan komt het verkeer tot leven, zij het minder dan andere vrijdagen. Mensen met bloemen en pakjes, kinderen zwaaien naar opa en oma die uitkijken naar hun kroost. De ouders er achteraan nog belast met de overdaad van vannacht.
Zalig die eerste dag, geniet ervan. Morgen is alles weer normaal
Diegene die vertrouwd zijn met mijn werk weten dat het meestal spirituele landschappen zijn. Op een keer zag ik mijn kleinzoon heel aandachtig door de microscoop kijken. Het beeld was zo intens dat ik het vastlegde.
Terug! Een lange periode van rust heb ik toch weer de weg van de creativiteit gevonden. Soms is er een tijd dat alles wat je schilderd of tekend je tegenstaat, het voldoet niet aan je verwachtingen. Dan is het beter om even afstand te nemen en daarna komen de ideeën als van zelf weer naar boven. Het begint te kriebbelen. Begin deze maand heb ik terug de weg naar mijn atelier gevonden en in de komende weken zal er weer regelmatig iets verschijnen.
Door het slechte weer moeten we thuis werken.
De laatste werken afwerken en inpakken.
Deze morgen was het een prachtig zicht. Niets stemmiger dan een sneeuwlandschap.
