schilderen Welkom op de mijn blog.
Het eindeloze, het onbereikbare weergeven.
Het oorspronkelijk gegeven wordt steeds uitgezuiverd, om te eindigen in een non-figuratief en minimalistisch schilderij.
De toeschouwer kan zich in het werk verliezen of zijn eigen fantasiewereld openen.
Graag een reactie op het werk, enkel door kritiek en een andere visie op je werk kan men verbeteren.
22-02-2009
Bos
Afstand nemen van een werk brengt soms, na een tijdje, nieuwe inzichten. Hier heb ik de wegen, die het werk doorlopen, lichter gemaakt. Is het een verbetering?
Reacties op bericht (1)
22-02-2009
De gezichten van een bos
Hoe ik het aanvoel. Dit is dus natuurlijk een persoonlijke interpretatie.Zonder pretentie. --------------------------------------------------------------------------------- Door de vier lichte lijnen wordt het bos als het ware geopend. Het licht maakt het wat minder misterieus, al blijven de donkere silhouetten op de achtergrond toch weer dreigend. Als ik mijn fantasie mag laten gaan, sta ik hier op een open plek in het bos. Bij de vorige voel ik meer het duistere van het bos. Beide uitvoeringen geven dus een verschillend beeld van het bos. (Ik zit hier even te denken aan de schilderijen van Monet, waarop de Kathedraal van Rouen op verschillende tijdstippen en dus met een verschillende belichting te zien is.) -------------------------------------------------------------------------------- Eigenlijk kan ik niet antwoorden op de vraag of dat nu verbetering is. Het zijn eigenlijk twee of meer werken die naast elkaar zouden kunnen hangen en samen de elementen van het bos weergeven .
22-02-2009 om 15:38 geschreven door articosa
Op mijn eigen manier beleef ik kunst. Ik geniet van het kijken. Ik geniet van de zoektocht naar een nieuw schilderij.