Een internationale poppenkastvoorstelling

Op 23 februari werd in Genève de vierde gespreksronde  besloten van de delegatie van de  Syrische Arabische Republiek met de vertegenwoordigers van de oppositiegroepen. Wie als nuchtere buitenstaander  (en slachtoffer) kijkt naar deze gesprekken in Astana en Genève, die handelen over het  staken van de  vijandelijkheden in Syrië, het staken van het bloedvergieten en het herstel van de  vrede, ontdekt dat het een vreemde bedoening is. Immers,  grote aanslagen en verwoestingen schijnen gewoon door te gaan. De algemene visie die de westerse media over de situatie brengen luidt als volgt. Syrië is een dictatuur waarbij de verschillende  volks- en geloofsgroepen  in een bittere burgeroorlog met  elkaar zijn verwikkeld: soennieten, sjiieten, druzen, alawieten, christenen... Ze kunnen er zelf niet uit komen en daarom moet de internationale gemeenschap langs de UNO hen helpen om bevrijd te worden van deze spiraal van onderling geweld door een overeenkomst  over  een goede constitutie,  een regering van nationale eenheid en een aanvaardbare president. Dit lijkt een eenvoudige  beschrijving van de situatie te zijn, maar komt totaal  niet overeen met de werkelijkheid. Syrië heeft al vanaf 2012 een nieuwe constitutie met een democratisch meer-partijen-stelsel en een president die eveneens  democratisch gekozen is en door de grote meerderheid van alle bevolkingslagen aanvaard. Daarom zie je  op vlaggen, winkels en auto’s de foto van de president. Er heerst  geen onderlinge burgeroorlog. Syrië was en is een model van echte lekenstaat, waar het fanatieke islamisme niet wordt geduld en waar alle geloofs- en  volksgroepen in harmonie samenleven. Vanaf het allereerste begin van de oorlog tegen Syrië, is het volk eensgezind blijven protesteren tegen het terrorisme dat vanuit het buitenland wordt gevoed. De overgrote meerderheid van het volk wil geen islamitisch fanatisme maar de harmonieuze lekenstaat. Een CIA rapport uit 1980, bedoeld om Syrië te destabiliseren vermelde toen al de voor hen grote moeilijkheid dat de president “een stabiliteit in Syrië heeft gebracht zoals nooit voorheen”.

En hierover gaat de grote strijd. Op 12 november 2012  werd in Riyad al een zogenaamde “Syrische oppositie” samengesteld onder de naam “Nationale Constitutie”. De huidige leider is Nasr-al-Hariri die in feite de Saoedische koninklijke familie vertegenwoordigt die hun wahabisme willen verspreiden. Daarom heeft hij nogmaals herhaald dat Bachar al Assad weg moet. Na de voorbereidende gesprekken in Astana werd op 24 januari 2017 nochtans een gezamenlijke verklaring uitgegeven van Iran, Rusland en (schoorvoetend) Turkijke waarin herbevestigd worden: “... de soevereiniteit, onafhankelijkheid en territoriale integriteit van de Syrisch Arabische Republiek als multi-etnische, multi-religieuze, niet-confessionele en democratische staat, zoals door de UNO Veiligheidsraad werd erkend” En dit blijft voor de westerse machthebbers en hun bondgenoten van de  golfstaten onaanvaardbaar. Syrië moet in een islamitische chaos en dictatuur veranderd worden opdat het westen en zijn vrienden vrij zouden kunnen beschikken over het land en zijn grondstoffen en om eindelijk zijn pijplijn voor Saoedi-Arabië en Qatar te kunnen aanleggen tegen Rusland en Iran. Robert F. Kennedy Jr. spreekt daarom van “een andere oorlog om de pijplijn in Syrië”.

Ziedaar in grove lijnen de samenstelling van het internationale poppenspel in Genève. De VS, Israël, de golfstaten, de NAVO en Europa zijn de acteurs en aanvallers van Syrië  op het terrein.  De afgevaardigden van de oppositiegroepen in Genève zijn hun marionetten. Syrië, Rusland, Iran en de Hezbollah zijn de  verdedigers op het terrein en in Genève. De half miljoen doden, de grootste vluchtelingenstroom sinds W O II en een prachtig land dat nu verwoest is, dat zijn niet de zorgen van de  acteurs-aanvallers in dit poppenspel.

Het einde van de poppenkastvoorstelling is nog niet  duidelijk. Bepaalde actoren zijn zelf  nog in volle evolutie.  Tot en met Obama, overheerste in de VS de steun aan de “Arabische Lente”, aan de djihadisten, de moslimbroeders, een willekleurige militaire tussenkomst in elk land dat nog onafhankelijk wil blijven. Dat alles onder de vlag van een “nieuwe wereldorde”, een  wereld zonder grenzen, een neoliberalisme, een globalisatie, geleid door de wapenindustrie en de  banken. In zijn verkiezingscampagne heeft D. Trump als een olifant in een porseleinenwinkel enkele pronkstukken tegen de  grond gegooid, zoals de onaantastbare waarheid van de  gevestigde media, de diabolisering van Rusland, de heilige alliantie met de NAVO, de steun aan de terroristen... Sinds hij president is heeft de Amerikaanse onderwereld efficient een aantal onderwerpen terug in de uitstalraam kunnen zetten, maar de strijd tussen D. Trump en de gevestigde machten gaat door en is nog lang niet beslecht. Hopen maar dat hij uiteindelijk toch een radicale ommekeer kan en wil bewerken.

Europa met de NAVO volgde tot heden trouw Big Brother in al zijn wensen en bevelen tot en met de actieve medewerking aan de verwoesting van o.a. Libië en Syrië, alsook de  waanzinnige oorlogsopbouw tegen Rusland. Europa komt echter steeds meer voor  een  beslissende keuze. Ofwel werkt het gewoon verder aan zijn zelfvernietiging met zijn landen zonder grenzen, zonder waarden en zonder identiteit, zijn multiculturalisme, zijn steun aan de nieuwe wereldorde,   zijn morele decadentie en doodscultuur zonder grenzen. Ofwel gaat het de moeizame weg van de terugkeer naar zijn christelijke wortels en  de herwaardering van het gezin met de eigenheid en rijkdom van de afzonderlijke landen. Dan zal het aanleunen bij de  heropstanding van Rusland en daadwerkelijk meehelpen om de christenen in het Midden-Oosten te steunen en van uitroeiing te behoeden. Europa quo vadis?

De volgende voorbereidende voorstelling van de poppenkast gaat door in Astana, hoofdstad van Kazakhstan op 14-15 maart 2017.

Palmyra weer  bevrijd

In mei 2015 werd Palmyra met  zijn  kostbaar werelderfgoed door IS ingenomen. Tien maanden lang zorgden ze voor barbarij en verwoestingen. Op 27 maart 2016 werd Palmyra  bevrijd en de Russen organiseerden er een historische concertuitvoering. Helaas, met hulp van de “internationale coalitie” kon IS Palmyra op 11 december 2016 weer veroveren door een verrassingsaanval op het ogenblik dat Syrië en Rusland hun krachten wijdden aan de  bevrijding van Aleppo. Hierdoor werden weer andere kostbaarheden verwoest zoals een deel van het Romeins theater dat helaas gebruikt werd voor gruwelijke massaslachtingen. Sindsdien werd  de herovering nauwkeurig voorbereid met behulp van de ervaringen van vorige keer. Kolonel Generaal Andrei Kartapalov, opperbevelhebber van de Russische troepen in Syrië gaf vorige zondag meer uitleg over de goede samenwerking tussen de Russische luchtmacht en de Syrische landmacht. Hij prees de Syrische soldaten om hun inzet en moed. Nu IS hier verdreven is, zal de strijd verder gaan tegen de Koerden en Turkije, die hier  beiden hun eigen droom willen verwezenlijken.

“Mary’s Meals” in Aleppo

In zijn pastorale brief “Een vasten van tranen” schetst de Maronitische aartsbisschop van Damascus, Mgr. Samir Nassar een erg somber  beeld van de toestand in Syrië. Hij spreekt van een Apocalyps met ruines alom, ingestorte gebouwen, uitgebrande huizen, spookwijken en dorpen die met de grond gelijk gemaakt zijn. Weinige families zijn nog ongeschonden en 3 miljoen kinderen kunnen niet naar  school. Voor deze laatsten heeft “Mary’s Meals” een nieuw initiatief genomen. De organisatie “Mary’s Meals” is werkzaam in 14 landen (o.a. Malawi, Liberia, Zambia, Kenia, Haïti, Indië en Zuid-Soedan). Het doel is de honger van kinderen bestrijden en helpen bij de opbouw van hun leven in landen die door oorlog worden verwoest. Ze geeft  schoolmaaltijden, waardoor kinderen aangemoedigd worden terug naar school te gaan. Vorig jaar werden deze maaltijden uitgebreid tot Libanon, waar nu ongeveer 1,5 miljoen  Syrische vluchtelingen hun toevlucht hebben gezocht.  Dagelijks kregen kinderen van Syrische vluchtelingen samen met hun Libanese klasgenootjes een maaltijd in een school   vlakbij de hoofdstad Beiroet. De Stichter en directeur  Magnus MacFarlane-Barrow heeft nu besloten deze maaltijden, samen met de regionale partner Dorcas ook in Aleppo te verstrekken. Hierdoor krijgen ongeveer 1500 kinderen in zes scholen over de stad verspreid iedere dag een maaltijd.  De gemiddelde kostprijs om een kind gedurende een volledig jaar via Mary’s Meals een maaltijd te bezorgen op school, bedraagt momenteel slechts €15,60. De Vlaamse afdeling is nog verbonden met Nederland (www.marysmeals.nl), vandaar het Nederlands rekeningnummer voor wie wil helpen: Nl 123 Rabo 0166 2733 41 (Rabonl2u)  op naam van Mary’s Meals Nederland, Melkerstraat 2 Nl 5469 SL ERP (Veghel).

Ondertussen trachten ook wij de mega-keuken in Aleppo nog een tijd te kunnen volhouden door 25.000 warme maaltijden te bezorgen, 5 dagen op de week. Ook dit kan gesteund worden:IBAN BE 32-068-2083244-02  BIC  GKCCBEBB, Abdijlaan 16    B-2400 MOL-POSTEL, Befius, Pachecoln 44,  Brussel.

Deze week werden ons toegestuurd:

v  Het bericht van vorige week (XII/9 van 3 maart 2017), weer geïllustreerd met heerlijke video’s. Hartelijk dank! http://www.golfbrekers.be/een-verslag-uit-syrie-zonder-poco-bril-18/#more-34707 

v  Nogmaals het vorige bericht,  in keurig Italiaans  vertaald door “oraprosiria”:  

/oraprosiria.blogspot.it/2017/03/padre-daniel-intraprendere-un-cammino.html

v  De vorige week reeds vermelde Duitse TV-uitzending over de  westerse berichtgeving als de grootste leugen van deze tijd, nu in het Nederlands vertaald: www.kla.tv/10103

P. Daniel