Eensgezind tegen de islamitische staat en voor de vrede in Syrië?
Eensgezind tegen de islamitische staat en voor de vrede in Syrië?
De westerse coalitie heeft met haar 68 leden in Washington vergaderd op 22 en 23 maart 2017 om de strijd tegen de islamitische staat te coördineren. Als buitenstander zou je denken dat het met zulk een militaire overmacht slechts een koud kunstje is om voor goed af te rekenen met IS. Over het zogenaamde doel zelf blijkt echter alles behalve eensgezindheid te zijn. De Amerikaanse staatsecretaris, Rex Tillerson herinnerde de vergadering er aan dat het de bedoeling van president D. Trump is om IS te vernietigen (en dus niet te “verminderen” zoals Obama wilde). Bovendien erkent hij plots dat de Syrische president door het Syrische volk zelf moet gekozen worden, een democratische uitschuiver die bij de Fransen en de Britten in het verkeerde keelgat schiet. IS bestrijden in Mossoul, Irak zal moeilijk zijn omdat daar vele families met IS verbonden zijn. Wat dat betreft is het in Raqqa, Syrië eenvoudiger. Alle terroristen zijn daar buitenlanders. Om echter het Amerikaanse leger hiertegen officieel te kunnen inzetten moet er eerst een akkoord zijn van het Amerikaanse congres en dat is er (nog) niet. Hoe kunnen de VS (+ NAVO en vrienden van de Golfstaten) het lievelingskind dat ze zelf opgevoed en gekoesterd hebben, nu zomaar vernietigen? (Pepe Escobar, Daesh, Creature of the West, Sputnik international, 24 maart 2017). En vervolgens moet Damascus zijn toestemming geven voor een openlijke militaire actie van de VS. Maar nog grotere moeilijkheden komen van Europa, vooral van Frankrijk en Engeland. Zij blijven hun leugen trouw dat het Syrische leger en de Syrische regering erger zijn dan IS. Hierdoor hebben ze een voorwendsel om een eventueel bevrijd Raqqa niet terug aan Syrië te geven. Ze willen beletten dat Raqqa werkelijk bevrijd wordt zoals Aleppo uiteindelijk bevrijd werd. Wat zal er als “compromis” uit de bus komen? Zal de IS “verplaatst” worden, helemaal naar het noorden van Syrië of naar Turkije zelf? En zo kan de oorlog eindeloos voortgezet worden.
Een beetje licht komt er in de dubbelzinnige rol van Turkije. Op 24 augustus begon Turkije zijn operatie “Eufraat schild” in Noord Syrië om te beletten dat de Koerden daar een onafhankelijke staat zouden maken. Officieel vocht Turkije tegen Daesh en tegen de Koerden. In feite wilde Turkije zijn (onwettige) militaire aanwezigheid en bezetting van Syrië vergroten. Uiteraard is een eenzijdig uitgeroepen onafhankelijke staat voor Damascus onaanvaardbaar. De grote vechtjassen van de VS zagen hierin dan weer een kans om toch de eenheid van Syrië nog te breken en het land te kunnen verdelen. Nu blijkt Washington van deze houding afstand te nemen en voor Turkije is het een reden om met zijn operatie te stoppen, aldus de Russische analist en voormalige diplomaat Vyacheslav Matuzov. Ook de Turkse legerleiding bevestigde dat ze na meer dan een half jaar hun operatie beëindigen.
Woensdag 29 maart 2017 werd in Aman, Jordanië, de 28e topontmoeting gehouden van de Arabische Liga die de staatshoofden samenbracht van Yemen, Djibouti, Qatar, Koeweit, Jordanië, Saoedi-Arabië, Bachrein, Soedan, Egypte, Mauritanië en de Palestijnse president. Zij stellen dat er voor Syrië geen militaire oplossing is maar dat er moet gestreefd worden naar een politieke oplossing met behoud van de integriteit van het land. Prachtige verklaring. Jammer, dat de Arabisch Liga nog nooit een concreet resultaat heeft opgeleverd en dat sommige van de deelnemende landen met hun terroristen Syrië blijven ontwrichten. De Arabisch Liga gaf overigens nog een andere plechtige verklaring uit zonder enig gevolg: Palestina moet een onafhankelijke staat worden en het Israëlisch leger moet zich terugtrekken uit alle Arabische gebieden die het sinds 1976 onwettig bezet. Zij dronken een glas, deden een plas en lieten alles zoals het was.
Ondertussen zegt Gennady Gatilov, de afgevaardigde van het Russisch ministerie van buitenlandse zaken na de vijfde ronde van de vredesonderhandelingen in Geneve woensdag vastberaden dat de gesprekken zullen doorgaan totdat het doel bereikt is, nl. de onafhankelijkheid en de volledige territoriale integriteit van Syrië.
Ondergang van Europa. Opstanding dank zij Hongarije?
Het gaat niet goed in ons land en in de andere Europese landen. Het gaat niet goed met de Europese Unie en met heel Europa. Frankrijk en België zijn bezig aan een langzame, gematigde, democratische zelfvernietiging. Om de toestand te kunnen verbeteren moeten we een goede kijk hebben op de situatie en een duidelijke analyse maken. Daarvoor zijn er studiebureaus, instellingen en bollebozen genoeg. Ik wil slechts enkele elementen aanduiden die iedereen kan waarnemen.
Europa kiest de verkeerde vrienden en vijanden. De golfstaten die hun fascistisch islamisme aan de hele mensheid willen opleggen en daarvoor miljarden uitgeven aan terroristen, worden met open armen als vrienden onthaald. Immers, zij zijn de vrienden van de VS. Zij mogen ook in Europa investeren in megaprojecten om islamitische centra op te richten. Moskees alom, terwijl er bij hen zelfs geen sprake is van godsdienstvrijheid voor christenen. Het is een fatale vergissing. N. Sarkozy verkocht half Frankrijk aan Qatar en Fr. Hollande verkocht de andere helft aan Saoedi-Arabië en nu maar wachten op het moment dat in Frankrijk officieel de sharia wordt ingevoerd. Als het in Parijs regent druppelt het al in Brussel. Bovendien heeft de Europese Unie vanaf het begin geflirt met Turkije, dat precies het tegendeel is van de authentieke Europese waarden. Met een opgewarmde veroveringsgeest van het Ottomaans Rijk wilde men blijkbaar de christelijke wortels van Europa neutraliseren. En de vijanden? Dat zijn de Russen! Het meest negatieve uit de geschiedenis van de Sovjetunie wordt boven gehaald om een ware hysterie tegen Rusland te kweken en sancties af te kondigen. Waanbeelden van een Rusland dat klaar staat om Europa binnen te vallen, dienen om een waanzinnige oorlogsopbouw te beginnen, mét kernwapens. Alle landen van het voormalige Warschaupact alsook een aantal voormalige Sovjetlanden worden in versneld tempo in de NAVO ingelijfd. Waar is het nuchtere besef van het Europa van Lissabon tot Vladivostok, het Europa van de heilige Benedictus en van de heilige Vladimir, prins van Kiev die in de 9e eeuw op de Krim werd gedoopt, het begin van het christelijke Rusland?
En dan de verhouding van de Arabische wereld tot Europa! Het is een echte liefde-haat verhouding, een relatie van bewondering en verwerping. Ze zijn gefascineerd door de wetenschappelijke en technische bijdragen van het westen, waartoe zij met hun achterstand totaal niet in staat zijn. Tegelijk is er een radicale verwerping. Zij willen zich in niets aanpassen aan het volk of het land waarin zij zich vestigen. Zij willen wel het geld, hun werklozensteun, de sociale zekerheid, hun uitkering met behoud van hun eigen leven, maar ze willen geen Fransman, geen Belg zijn… En hoe reageren wij? Met een links liberale dodelijke ideologie. Wie op deze onredelijkheid wijst, wordt als racist of islamofoob uitgescholden. We verloochenen onze eigenheid om alle ruimte te geven aan hun ontkenning van onze cultuur. Alle christelijke en menselijke waarden van respect voor het leven, voor de eigenheid van huwelijk en gezin, de eigenheid van man en vrouw en onze christelijke wortels worden ontmanteld. En terwijl wij van binnenuit onze eigenheid afbreken is er nog de georganiseerde afbraak van buiten uit, vanuit de mondialisatie, die het christelijk Europa wil vervangen door een islamitische cultuur. Daarvoor dient een massale immigratie van moslims. In plaats van de landen in het Midden Oosten met rust te laten zodat de mensen er kunnen blijven wonen, worden ze ontwricht om een vluchtelingenstroom op gang te brengen en dan de Europese landen tot edelmoedige opvang aan te sporen. Nadat we ons van het communisme en nazisme hebben bevrijd, worden we nu aangemoedigd om een fascistische islam te omhelzen.
Als er bij de volgende Franse verkiezingen geen grondige veranderingen komen, zo stelt pater Henri Boulad, gaan we naar een burgeroorlog. Deze 86-jarige jezuïet stamt uit een christelijke familie van Damascus, werd geboren in Alexandrië, Egypte, studeerde in Frankrijk, werd priester gewijd in Libanon, behaalde een doctoraat in de psychologie aan de universiteit van Chicago en doceert theologie in Caïro. Hij wil dat Europa zich ontdoet van een fascistische islam, ook in het voordeel van de moslims zelf. Hij ziet wel een belangrijk lichtpunt in de houding van Hongarije en zijn moedige eerste minister Victor Orban, die door Europese politici ten onrechte wordt verguisd. Het christelijke Hongarije sluit zijn grenzen voor de stroom van moslims en koestert zijn christelijke waarden en eigenheid. “Het kleine land Hongarije is in staat een omwenteling te bewerken in Europa en ik ben van plan me hiervoor in te zetten” aldus p. Henri Boulad. Toen hij deze maand Hongarije bezocht, ontmoette hij de eerste minister Victor Orban en ontving de Hongaarse nationaliteit.
Uitgerekend vandaag krijgen we bezoek van twee Hongaren, die volmondig beamen wat we hierboven schreven. Zij zijn ridders van de orde van Malta en de Hongaarse verantwoordelijken van deze katholieke Caritas organisatie. Zij zijn ook door hun regering erkend als officiële partners voor humanitaire hulp. Zij willen nu in Syrië helpen en kunnen het ook, maar zij zoeken betrouwbare partners. Daarom willen ze moeder Agnes-Mariam contacteren en ook naar Aleppo reizen om er onze megakeuken te zien. Zij vertelden dat de Hongaarse regering weigert de verplichte bijdrage voor de vluchtelingen te betalen aan de UNO en aan de EU. In de plaats daarvan geven zij rechtstreeks het geld aan de christelijke kerken. Dat noemen we moedige solidariteit aan de bedreigde christenen, die overigens zelf zonder onderscheid mensen in nood helpen. Proficiat Victor Orban, volhouden!
Voor een Cultuur van het Leven
Een Europese waarde?
In een voltallige vergadering van dinsdag 21 maart 2017 heeft het Europees parlement in Straatsburg abortus verheven tot een van zijn belangrijke waarden. Het is “bezorgd” om de “negatieve effecten” op de “ontwikkeling” van de volken wegens de beslissing van president D. Trump om geen geld meer te geven aan organisaties die abortus bevorderen. Het Europees parlement wil nu opkomen voor “de gezondheid”, “de veiligheid” en zelfs “de bescherming van het kind” (!) door abortus met alle mogelijke middelen te steunen. Het wil zogenaamd de Europese waarden verdedigen! Jawel, enkele vertegenwoordigers (uit Slovakije, Duitsland, Polen…) bleken nog voldoende gezond verstand, menselijkheid en geweten te hebben. Zij stelden dat abortus moord is en dat dit thema overigens niet onder de bevoegdheid van het Europees parlement valt. Het kon evenwel allemaal niet baten. Er werd een overweldigend pleidooi gehouden om abortus en de dokters “die het leven redden” (!) te steunen. Kortom, deze vergadering toont aan dat de meerderheid van onze Europese parlementariërs, wat dit betreft, volkomen gek geworden is. Ze hebben alle gevoel voor de bescherming van de zwaksten in de samenleving – het waarmerk van iedere democratie en van iedere beschaving! – verloren. Het is een rechtstreekse bijdrage aan de geestelijke en materiele zelfvernietiging van Europa. Het Amerikaans congres heeft inmiddels de financiering stop gezet van klinieken van Family Planning die abortus uitvoeren. Hoe meer de VS het ongeboren leven beschermen, hoe meer Europa de cultuur van de dood wil aanmoedigen.
Met verschillende Europese landen werd ondertussen een initiatief genomen om te verhinderen dat het Europees parlement nog meer afbraakpogingen zou ondernemen tegen de menselijke waardigheid, tegen de rechten van het kind, tegen huwelijk en gezin. Ze hebben al 700.000 handtekeningen gekregen. Je kunt nog tekenen tot 3 april: http://www.mumdadandkids.eu/nl
Mars voor het leven
Tot algemene tevredenheid hebben zondag 26 maart 2017 te Brussel een 3000 mensen deelgenomen aan de mars voor het leven onder het motto: De zwaksten beschermen voor een meer menselijke maatschappij. Een bijzondere gast dit jaar was prof. Stephane Mercier, door de UCL (Université Catholique de Louvain) tot nader orde geschorst omwille van zijn openlijke afkeuring van abortus. Hij krijgt blijkbaar wel de steun van kardinaal J. de Kesel en de betrokken bisschoppen. Eerbied voor het leven en verwerping van abortus behoren tot het onvervreemdbaar menselijk, christelijk en katholiek erfgoed. De volgende mars voor het leven is voorzien op zondag 22 april 2018. Sta op! Kom met een miljoen naar Brussel! De ontworteling van Europa en ons land is zo dramatisch dat we alleen massaal de cultuur van de dood kunnen stoppen.
Martelaar van het leven en de waarheid
Tijden kunnen grondig veranderen. Een foto van de bisschoppen die aanwezig waren op het Tweede Vaticaans concilie (1962-1965) is nagenoeg vlekkeloos wit. Ook de leer was bijna zuiver westers. Wanneer verschillende westerse kerkleiders en hun gezaghebbende theologen de fatale vergissing van hun oordeel over contraceptie openlijk verkondigden, maakten de heftige protesten van bisschoppen uit de ontwikkelingslanden (zoals van Dom Helder Camara van Brazilië, V. D’Souza van India, Sinn van de Filippijnen…) hierop geen enkele indruk. Tijdens de gezinssynode van 2014 en 2015 zijn de rollen precies omgekeerd. Sommige westerse bisschoppen beleggen bijna geheime vergaderingen over hun plannen om het evangelie aan de moderne modetrends aan te passen, terwijl bisschoppen uit de derdewereld onbevangen het licht van het Evangelie en de rijkdom van de authentieke kerkelijke leer laten schijnen. De huidige slappe houding van sommige westerse prelaten is niet opgewassen tegen de heldere visie van een aantal “zwarte” bisschoppen.
Een van de Afrikaanse bisschoppen met een sterke boodschap voor onze tijd is kardinaal Robert Sarah (° 1945, Guinea), nu prefect van de congregatie voor de liturgie en de sacramenten. Als felle tegenstander van de westerse ontwrichtingen inzake huwelijk en seksualiteit, verkondigt hij zijn mening onverbloemd en wereldwijd. Hij schreef al enkele opmerkelijke boeken (God or nothing. A conversation on faith, Ignatius Press, 2015; La force du silence, Fayard, 2016). Op zaterdag 25 maart 2017 hield hij in Parijs een conferentie naar aanleiding van de verjaardag van het sterven van de vermaarde Franse geneticus, professor Jérôme Lejeune (3 april 1994) die de oorzaak van het zogenaamde mongolisme ontdekte. In zijn eerbetoon noemde kardinaal Sarah hem “een martelaar van het leven en van de waarheid”. J. Lejeune was als overtuigde katholiek en als groot wetenschapper een onvermoeibare verdediger van de waardigheid van het menselijk leven vanaf de ontvangenis tot aan de natuurlijke dood. Wereldwijd getuigde hij van de onmiskenbare menselijke waardigheid van de zwaksten. Zijn uitgesproken verdediging van de kerkelijke leer werd in wetenschappelijke en zelfs in kerkelijke middens niet altijd gewaardeerd. Hoewel hij ruimschoots een Nobelprijs voor geneeskunde verdiende, heeft hij die nooit gekregen. Ziehier enkele bemoedigbende gedachten uit het treffende huldebetoog van kardinaal Robert Sarah (http://belgicatho.hautetfort.com/archive/2017/03/27/le-bel-hommage-du-cardinal-sarah-a-la-memoire-du-professeur-5926170.html).
Alleen het christelijk geloof – zo stelde J. Lejeune – heeft een Kind als model, nl. het Kind van Bethlehem. Indien dit Kind geminacht wordt is er geen sprake meer van christelijk geloof. Hij had een oneindig respect voor de wetten die de Schepper in het leven van ieder mens geschreven heeft en was vooral een vriend van de zieke kinderen. Zijn wetenschap én zijn liefdevol geloof gaven hem zijn bekende stralende glimlach. Alleen gewapend met waarheid en liefde heeft hij de eindstrijd ingezet die in het laatste Bijbelboek, de Apocalyps, beschreven wordt en die gevoerd wordt tussen God en Satan. Het grote gevaar komt niet meer van de barbaren van Attila of van de Hunnen en ook niet meer van de verschillende vormen van totalitarisme waartegen de pausen van Pius XI tot Johannes Paulus II gestreden hebben. Het zijn nu de theorieën die kiemvrij in laboratoria worden uitgewerkt en uiterst efficiënt door de media in de openbare opinie worden gebeiteld en door financiële en juridische machten langs wetten worden opgelegd om het leven te vernietigen. Als de jonge David heeft J. Lejeune met het steentje van het Evangelie en het Woord Gods deze arrogantie van Goliath in het voorhoofd getroffen. Op paasmaandag, daags na zijn sterven, schreef zijn grote vriend paus Johannes Paulus II aan kardinaal Jean-Marie Lustiger van Parijs: “Wij maken het sterven mee van een grote christen van de 20e eeuw, een man voor wie de verdediging van het leven zijn apostolaat geworden is en wij willen dank brengen aan God, de Schepper van het leven voor alles wat professor Lejeune was en voor alles wat hij gedaan heeft om de waardigheid van het menselijk leven te verdedigen en te bevorderen”.
(“Ik heb niet het voorecht gehad, zo zei Kardinaal R. Sarah, prof. J. Lejeune gekend te hebben maar ik heb wel zijn weduwe ontmoet.” Zelf heb ik dit voorrecht wel gehad omdat ik hem uitgenodigd heb in de jaren ’80 in Vlaanderen een voordracht te houden. Hij wilde gans de dag blijven en zo vernam ik van hem verschillende merkwaardige uitspraken. Hierover schreef ik in een boek dat volgende maand verschijnt en dat ik over twee weken zal voorstellen.)
De goedheid van de Vader, de vergeving van de Zoon en de kracht van de heilige Geest kome over u allen.
Op 14 maart ontvangt Donald Trump in Washington Mohammad ben Salmane, de kroonprins van Saoedi-Arabië. De volgende dag zijn er twee moordende aanslagen in Damascus (in het justitiepaleis en in een populair hotel). Algemene onverschilligheid hierover in de westerse pers. Ondertussen hebben de leiders van de zogenaamde Syrische oppositie de gesprekken in Astana geboycot. Zij zijn niet geïnteresseerd in een vrede in Syrië, integendeel, zij willen alleen tijd winnen om zich te herbewapenen. Op 17 maart is Israël met vier gevechtsvliegtuigen komen bombarderen in de buurt van al Raqqa. Het Syrische leger heeft een vliegtuig neergehaald. Israël ontkent, maar reageert wel razend op de zelfverdediging van Syrië. De zionisten zullen alles doen om de oorlog in Syrië te laten voortduren en om uiteindelijk de bezette Golan definitief te kunnen inlijven. Op 18 maart bombarderen de VS (nog eens per ongeluk?) de moskee van Al-Jana (provincie Aleppo) met biddende moslims: 40 doden en meer dan 120 gewonden En woensdag 22 maart bombardeerde de internationale coalitie de al Baduyah Addakheliya school (al-Raqqa) die 30 kinderen en moeders doodde en tientallen verwondde (dat had Rusland eens moeten doen!?). Syrië vraagt aan de UNO Veiligheidsraad dat ze eindelijk hun verantwoordelijkheid zouden opnemen en de massaslachtingen door de internationale coalitie in Syrië zouden stoppen.
De buitenlandse politiek van de VS zit vol tegenstrijdigheden. Het ene deel van de regering weet niet wat het andere doet. Wat wil je met een CIA die een jaarlijks budget van 50 miljard dollar krijgt en ruimschoots de middelen heeft om een regering buiten de regering op poten te zetten. De tegenkrachten tegen Donald Trump zijn zeer sterk. Hij zoekt andere bondgenoten. Het zal ook nodig zijn wil hij echt de IS bestrijden, afzien van alle militaire interventie in andere landen en steun aan terroristen wil opgeven. Wie echt IS wil bestrijden kan nu niet anders dan meewerken met hen die het nu doen: Syrië, Rusland. President Trump wil met de Chinese president Xi Jinping afspraken maken en China wil de zijderoute herstellen, die langs Damascus loopt. Er is al een akkoord met de Syrische president waardoor China op alle terreinen aan de heropbouw van Syrië kan meewerken. Als Trump het klaar krijgt om eveneens mee te werken aan de Chinese zijderoute, wordt het in feite onmogelijk voor UK, Saoedi-Arabië, Turkije, Duitsland, Frankrijk om hun oorlog tegen Irak, Syrië en in Oekraïne verder te zetten. Ondertussen blijft het Syrische leger op vele plaatsen overwinningen behalen. De eenheid en weerstand van het Syrische volk blijven toenemen. En de Syrische president zou in deze omstandigheden onmogelijk kunnen overleven als hij niet het grootste deel van de bevolking achter zich had. Is de “internationale gemeenschap” met haar oorlog tegen Syrië aan haar stuiptrekkingen bezig of bereidt ze een nieuwe vernietigende fase voor?
Een ongemakkelijke waarheid
Van nature verlangen we een samenleving waarin een zekere harmonie heerst en waarbij het officiële gezag – zij het op onvolmaakte wijze – aan iedereen tracht te geven wat hij of zij nodig heeft. Daarbij verlangen we dat het nieuws dat ons wordt voorgehouden – zij het ook onvolmaakt of onvolledig – ons iets van de waarheid en de werkelijkheid tracht mee te delen. De meesten blijven dit standpunt vasthouden al is het onhoudbaar. Wie even nadenkt, tuimelt van de ene ontgoocheling in de andere. Het begon met de alom geprezen: “Arabische Lente” en de “spontane volksopstand” van mensen die in vrede protesteerden tegen een dictatuur. Met eigen ogen zagen we het tegendeel en een steeds efficiënter georganiseerde gruwel van vreemden, van buiten af, om een land en volk uit te moorden en te ontwrichten. Voor de politieke en economische belangen van een wereldelite? Eensgezind verspreiden de media goed uit gedachte leugens. Lees het verpletterend getuigenis van Udo Ulfkotte van de Frankfurter Allgemeine Zeitung (waarvan de vertaling “Gekochte journalisten” kortelings bij de Blauwe Tijger zal verschijnen).
“We hebben te maken met een criminele onderneming op wereldvlak... de globale oorlog tegen het terrorisme is een verzinsel, gebouwd op valse veronderstellingen. We leren dat Amerika en het westen tegen een ingebeelde vijand vechten, nl. de islamitische staat, omdat deze islamitische staat in feite volop gesteund en gefinancierd wordt door een westerse militaire alliantie en de bondgenoten van de Golfstaten. Het leert dat moslims terroristen zijn terwijl de terroristen in werkelijkheid het waarmerk “made in Amerika” dragen...” Dr. Michel Chossudovky (http://www.collective-evolution.com/2017/03/06/declassified-cia-report-exposes-25-years-of-u-s-plans-to-destabilize-syria/)
De oorlog tegen Syrië wordt mede in stand gehouden door de macht van de media en de massa mensen die dagelijks “het nieuws op de voet volgen”. Toch geloven steeds meer mensen niet meer in de MSM of mainstream media. De meeste Amerikanen weten nu dat de aanslag op de Twin torens in New York een voorwendsel was om zeven landen aan te vallen (zoals de vier sterren generaal Wesley Clarck ook zei): Irak, Libië, Syrië, Libanon, Somalië, Soedan en Iran. Saoedi-Arabië, waar de terroristen vandaan kwamen, werd de grote bondgenoot van Amerika! Vele mensen weten nu dat de massavernietigingswapens van Irak, de moorden van Kadhaffi op zijn eigen volk, de gruwelijke dictatuur van de Syrische president... verzinsels zijn, maar hun landen zijn ondertussen wel verwoest. Leugens in de media én oorlog in de landen gaan nog onverminderd verder. Geen wapens om oorlog te voeren maar oorlog voeren voor de wapenindustrie. De wapenindustrie groeit als nooit voorheen. En daarom worden mannen zoals Edward Snowden en Julian Assange die af en toe een gordijn neerhalen om de criminele werkelijkheid te tonen, zwaar vervolgd.
Geestelijke verdoving
Iemand die dagelijks de kranten leest of doorneemt en dagelijks het tv-nieuws volgt, is niet meer in staat om te begrijpen in welke wereld hij leeft. Hij zal zich perfect aanpassen aan de oorlogspropaganda, door een gewetenloze elite geleid, om het ene land na het andere te ontwrichten, “regeringswissels” te rechtvaardigen en militaire interventies goed te keuren in dienst van een Nieuwe Wereldorde. Hij zal ook precies vertellen wat er in de verschillende landen eigenlijk mis is en hoe de internationale gemeenschap daar welvaart en democratie zal brengen zonder ge merken dat er chaos gebracht wordt. En daardoor blijft hij volkomen blind voor de werkelijke motieven.
Vele mensen voelen zich veilig onder de paraplu van wat in de algemene opinie aanvaard wordt en volgen dus wat door de openbare opinie wordt opgelegd. Ze zijn geërgerd wanneer ze iemand ontmoeten die van deze algemene opvatting afwijkt. Er zijn vrome mensen en gemeenschappen (niet alle!) van ijverige religieuzen die daardoor niet meer in staat zijn “de tekenen van de tijd” te onderscheiden. Zij hebben niet voldoende innerlijkheid om een weerstand op te bouwen. Ze zijn geestelijk verlamd. Dit lijkt mij een van de grote problemen van onze tijd, helaas ook onder gelovigen. Ziehier tot hoever deze geestelijke verdoving kan leiden.
Vorige dinsdag 21 maart 2017, deelde M. Stéphane Mercier, een jonge professor filosofie aan de Université Catholique de Louvain nota’s uit waarin abortus bestempeld wordt als moord en erger dan verkrachting. Hierop lanceerde een groep anti-katholieken een genadeloze aanval tegen hem. En dit is niet alles. In een communiqué reageerde de UCL dat het “recht op abortus” tot het “Belgisch recht” behoort en dat het verspreiden in het kader van de lessen van nota’s, die hieraan tegengesteld zijn, onaanvaardbaar is omdat ze ingaan tegen de waarden die de universiteit verdedigt, nl. het Belgisch recht. Dat deze universiteit in 1425 als kerkelijke instelling is opgericht en juist dank zij het christelijk geloof zulk een geestelijke en wetenschappelijke hoogte kon bereiken als “gist” in het “deeg” van de maatschappij, komt niet meer aan de orde. Bovendien wordt deze jonge professor veroordeeld met een praktijk uit de middeleeuwen, nl. voordat hij zelf gehoord is. Enkele jaren geleden werd een debat geopend over de vraag of de C in de UCL moest bewaard blijven en men koos voor het behoud van de C. Haar huidige reactie toont dat zij niet alleen de meest katholieke maar ook de meest menselijke principes verloochent, nl. het recht op leven voor iedereen.
Zo beschrijft dr. Nabil Antaki de huidige toestand in Aleppo (Lettre d’Alep nr 29, mondialisation.ca, 16 maart 2017). Op 23 december 2016 eindigde daar de nachtmerrie die meer dan vier jaar heeft geduurd. Rebellen en terroristen vertrokken onder neutrale begeleiding naar Idlib, vanwaar ze nog af en toe aanslagen plegen. ‘n 15.000 personen, familie en sympatizanten verlieten met hen de stad. De meer dan 100.000 bleven en waren gek van vreugde. Samen met de 1,5 miljoen inwoners van W Aleppo was de stad weer een. Maar... het opbouwwerk is immens, materieel en geestelijk. Hoe de wonden helen en weer een leefbaar leven realiseren voor klein en groot?
Om het leven te bemoeilijken gaan de leugens in de media verder. De onafhankelijke Canadese journaliste Eva Barlett die tijdens de bevrijding van Aleppo de grote nieuwsankers op 2 minuten tijd in hun hemd zette, wordt nu zwaar aangevallen door de eigen Canadese media. Zij gaat evenwel onverminderd verder en getuigt met gedetailleerde bewijzen dat IS en Al Qaida gesteund worden door de VS, de NAVO, Saoedi-Arabië en Israël, die van Syrië een terroristenstaat willen maken. Onze VRT maakt het nog groffer met zijn artikel: “Syrië is in zes jaar burgeroorlog “folterkamer” geworden”. Na zes jaar kan de VRT nog steeds niets anders dan alle monsterleugens als een papegaai herhalen. Deze grootste humanitaire ramp zou dan de schuld zijn van de president, het leger en het volk zelf. Dat alle mensen van goede wil nu meehelpen om land en volk helemaal van de kaart te vagen en er een rijk voor terroristen van te maken dan kan het westen met zijn vrienden uit de Golfstaten de bodemrijkdommen redden!
Nu de overwinning van Syrië onafwendbaar is en uiteindelijk de vrede toch in zicht komt, worden terroristische aanslagen als wanhopige pogingen opgevoerd. Een zelfmoord-aanslag woensdag in het justitiepaleis van Damascus heeft 31mensen gedood en 60 verwond. Volgens Najm al-Ahmad, minister van justitie was het de bedoeling om de bewijzen van de misdaden van IS in Syrië te vernietigen. Later was er een tweede aanslag in een hotel met nogmaals 20 gewonden. En vorige zaterdag was er al een dubbele zelfmoordaanslag geweest bij Bab al-Saghir in Damascus met 40 doden en 120 gewonden. Deze aanslagen samen met het aanhouden van de sancties willen beletten dat de oorlog tegen Syrië zou beëindigd worden.
De derde ronde van de voorbereidende gesprekken in Astana werden op 14 en 15 maart gehouden tussen Syrië, Rusland en Iran. Amerika en grote bondgenoten UK en Frankrijk zijn er merkwaardigerwijze niet bij. En de “oppositie” wilde niet komen. De vragen waren: Hoe kunnen we de vijandelijkheden stoppen? Hoe kunnen we het terrorisme bestrijden? Hoe kunnen we de gewapende groepen scheiden van IS en Al-Nusra? De minister van buitenlandse zaken van Kazakhstan, Akylbek Kamaldinov zei dat deze gesprekken ondanks alles een integraal deel zijn van de gesprekken in Genève.
Waar de VS verwoesten, bouwt Rusland op
De Russen worden als de wrede indringers en agressors voorgesteld. Zij moeten weg om aan de VS, de NAVO en vrienden van de Golfstaten de vrijheid te geven hun vredesmissie te voltooien door een andere leider aan te stellen in Syrië. Wanneer je eenmaal weet dat het de CIA is die rechstreeks de westerse media beheerst en manipuleert om de Amerikaanse belangen wereldwijd te doen gelden, begin je achter de berichtgeving de werkelijkheid te ontwaren. Ook voor de houding van de hoge hakkenmadame van het Europees buitenlands beleid, Frederica Mogherini, kunnen we geen eerbied opbrengen. Zij wil dat de E U een grotere rol speelt om vrede te brengen in Syrië. Spontaan denk je dan, dat zal wel goed komen. De helft van de mensen die Syrië ontvluchten, doen dit uit vrees voor het terrorisme, maar de andere helft doet het omdat hun leven wegens de sancties geen toekomst meer heeft. Gaat Frederica nu helpen om die sancties op te heffen? Helemaal niet. Ze wil meer inspraak in de zogenaamde nieuwe grondwet om tot het laatste moment toe, in plaats van het Syrische volk te kunnen beslissen hoe de westerse belangen opgelegd kunnen worden aan een bevolking en een land dat ze heeft helpen uitmoorden en verwoesten. Wat een huichelarij.
En wat komen de VS eigenlijk doen in de landen van het Midden-Oosten? Het ligt aan de andere kant van de Atlantische Oceaan, terwijl het voor Rusland buurlanden zijn. En hoe zijn de VS en Rusland in feite in Syrië geraakt? De Amerikaanse politieke commentator Randy Martin (die schrijft voor worldburning.com) zegt het zo: ”De VS zijn en waren altijd alleen maar in het Midden-Oosten betrokken om de uitbuiting van zijn grote oliebronnen... De enige manier waarop Amerika zijn aanwezigheid in het Midden-Oosten kan handhaven is door met militaire macht over anderen te heersen. Met andere woorden, door op te treden als een agressor, zij het onder de cynische schijn van een beschermer”. En het contrast tussen de twee landen is het duidelijkst in Syrië. “Het is Rusland dat onder Poetin geloofwaardig een uitweg zoekt voor de oorlog. Ondertussen zijn de VS en hun bondgenoten verantwoordelijk voor de uitbuiting en verwoesting van het land met hun criminele oorlogen en hun complot van regeringswissel”. Generaal Wesley Clark liet zich ontvallen dat de VS na 2001 van plan waren om 7 landen om te vormen: Irak, Syrië, Libië, Libanon, Somalië, Soedan en Iran. Allemaal om de bodemrijkdommen te plunderen. Tegelijk speelt hierbij het uitschakelen van Rusland en Iran mee. En daarom willen de VS en hun vazallen met militaire overmacht aanwezig blijven.
Rusland heeft een defensieve militaire macht, de VS en hun partners zijn agressors maar doen alle moeite om het omgekeerde beeld in de openbare opinie te prenten. Rusland is nu duidelijk de voornaamste speler in het Midden Oosten omwille van zijn integer politiek beleid. Moskou wil een multipolaire wereld en een regio van vrede waar de soevereiniteit van de landen gerespecteerd wordt alsook het UNO handvest. Precies het tegendeel van wat Washington en Europa nastreven. Rusland handelt volkomen volgens internationaal recht in Syrië. Washington en hun lakeien respecteren hier geen enkel internationaal recht.(Finian Cunningham, Russia Builds Where US Destroyed, Sputnik International, 13 maart 2017). Ondertussen moeten de 180 Amerikaanse kernbommen (B-61), geïnstalleerd in Italië, Duitsland, België, Nederland en Turkije vervangen worden door een nog grotere vernietigingsmacht: B61-12. Laten we hier toch iets goede bijvoegen van de huidige Amerikaanse president. Trump blijft weigeren abortus te promoten en te betalen uit respect voor het menselijk leven. En hij heeft beslist de helft van de Amerikaanse bijdrage aan de UNO te schrappen. Dit kan helpen om de UNO te dwingen hun werkwijze te herzien. Nu worden onrechtvaardige oorlogen zoals tegen Syrië en Donbass juist vanuit de UNO gesteund. De UNO zou daarentegen een garantie moeten zijn voor respect voor de soevereiniteit van de landen.
Sta op en getuig!
Onze moderne democratieën zonder grenzen en waarden zijn op weg naar een dodend totalitarisme. Een onbeperkte verheerlijking van de zelfontplooiing en zelfbeschikking leidt tot een absoluut relativisme, waarbij het recht van de ander wordt ontkend. Alles wordt geregeld met onderlinge overeenkomst of consensus, die geen rekening houdt met de werkelijkheid of waardigheid van de mens. Hier geldt alleen de macht van de sterkste. Ideologieën worden onder dwang opgelegd en het openbaar gezag vertegenwoordigt de terreur van een tirannieke staat. Het zijn waarschuwingen van de heilige paus Johannes II, al bijna een kwart eeuw geleden (Veritatis splendor, 1993, o.a. nrs 99 en 101; Evangelium vitae, 1995, o.a. nrs 20 en 96). Hij reageerde hiermee o.m. tegen de abortuswetgeving in de huidige democratieën. De ideologie van “baas in eigen buik” wordt als recht en zelfs plicht opgelegd om het meest kwetsbare menselijk leven te vermoorden. Hiertegen is dan zelfs geen gewetensbezwaar mogelijk. Zwangerschap wordt beschouwd als een ziekte die “behandeld” moet worden door moord en deze “zorgverlening” mag niet geweigerd worden. Of hoe democratie tot waanzin verwordt. Je kunt hiertegen ook reageren door deze petitie te tekenen: http://petit.io/petition/droit-de-naitre/defendons-la-liberte-de-conscience-des-medecins
Er zijn concrete acties mogelijk om een Cultuur van het Leven te herstellen. Rose DELATTRE, Pardon les enfants, Salvator, 2016 biedt ons een schitterend voorbeeld. Het lijkt een roman maar het is de authentieke ervaring van een vrouw. In haar chaotisch leven zocht ze naar geluk, maakte de verkeerde keuzes, werd verkracht en koos voor abortus. Sindsdien verloor ze de zin van haar leven, had schuldgevoelens en werd depressief. Haar abortus bleef zij als een knagende pijn meedragen. In deze ellende kwam ze tot een grondige bekering. Ze ontdekte de barmhartigheid van de Vader en een levende ontmoeting met Christus wekte in haar nieuw leven. Vanuit eigen ervaring getuigt ze nu dat er genezing mogelijk is op drie voorwaarden: berouw hebben, biechten en getuigen. Ontelbare vrouwen en meisjes blijven hun abortus als de grootste verscheurdheid in hun leven meedragen, uur na uur, dag na dag, jaar na jaar. Ze durven er niet van getuigen omdat de openbare opinie deze diepe pijn radicaal ontkent en voorhoudt dat er na abortus alleen maar bevrijding is. Ontelbare vrouwen die kozen voor abortus betreuren ten diepste deze keuze en geen enkele vrouw die er uiteindelijk voor koos om haar kindje te houden heeft er spijt van. Dikwijls werden de laatsten afgeschrikt door de voorspelling dat het kind gehandicapt zal zijn. Talrijk zijn de getuigenissen van hen die zeggen dat hun kindje toch als normaal geboren werd. Volgens Rose Delattre kan de grote menigte van al deze vrouwen de dodelijke kanker van de abortuswetgeving in onze samenleving wegnemen door hun weerstand te overwinnen en openlijk te spreken over wat ze beleven. Voor deze massa getuigenissen zullen alle valse voorstellingen van abortus in het niet verdwijnen. Sta op en getuig! Tot eer van God, de barmhartige Vader, van Jezus Christus onze enige Redder, van de heilige Geest, die leven (her)geeft.
P.S. Weer ontvingen we het vorig bericht, mooi geïllustreerd met video’s (over de Akathist hymne, het leven van Efraem de Syrier, een CIA rapport over de geplande ontwrichting van Syrië, de echte reden van de oorlog: een pijplijn, de bevrijding van Palmyra, het voor de VS vernietigend getuigenis van Robert Kennedy jr. enz...) http://www.golfbrekers.be/een-verslag-uit-syrie-zonder-poco-bril-19/
Op 23 februari werd in Genève de vierde gespreksronde besloten van de delegatie van de Syrische Arabische Republiek met de vertegenwoordigers van de oppositiegroepen. Wie als nuchtere buitenstaander (en slachtoffer) kijkt naar deze gesprekken in Astana en Genève, die handelen over het staken van de vijandelijkheden in Syrië, het staken van het bloedvergieten en het herstel van de vrede, ontdekt dat het een vreemde bedoening is. Immers, grote aanslagen en verwoestingen schijnen gewoon door te gaan. De algemene visie die de westerse media over de situatie brengen luidt als volgt. Syrië is een dictatuur waarbij de verschillende volks- en geloofsgroepen in een bittere burgeroorlog met elkaar zijn verwikkeld: soennieten, sjiieten, druzen, alawieten, christenen... Ze kunnen er zelf niet uit komen en daarom moet de internationale gemeenschap langs de UNO hen helpen om bevrijd te worden van deze spiraal van onderling geweld door een overeenkomst over een goede constitutie, een regering van nationale eenheid en een aanvaardbare president. Dit lijkt een eenvoudige beschrijving van de situatie te zijn, maar komt totaal niet overeen met de werkelijkheid. Syrië heeft al vanaf 2012 een nieuwe constitutie met een democratisch meer-partijen-stelsel en een president die eveneens democratisch gekozen is en door de grote meerderheid van alle bevolkingslagen aanvaard. Daarom zie je op vlaggen, winkels en auto’s de foto van de president. Er heerst geen onderlinge burgeroorlog. Syrië was en is een model van echte lekenstaat, waar het fanatieke islamisme niet wordt geduld en waar alle geloofs- en volksgroepen in harmonie samenleven. Vanaf het allereerste begin van de oorlog tegen Syrië, is het volk eensgezind blijven protesteren tegen het terrorisme dat vanuit het buitenland wordt gevoed. De overgrote meerderheid van het volk wil geen islamitisch fanatisme maar de harmonieuze lekenstaat. Een CIA rapport uit 1980, bedoeld om Syrië te destabiliseren vermelde toen al de voor hen grote moeilijkheid dat de president “een stabiliteit in Syrië heeft gebracht zoals nooit voorheen”.
En hierover gaat de grote strijd. Op 12 november 2012 werd in Riyad al een zogenaamde “Syrische oppositie” samengesteld onder de naam “Nationale Constitutie”. De huidige leider is Nasr-al-Hariri die in feite de Saoedische koninklijke familie vertegenwoordigt die hun wahabisme willen verspreiden. Daarom heeft hij nogmaals herhaald dat Bachar al Assad weg moet. Na de voorbereidende gesprekken in Astana werd op 24 januari 2017 nochtans een gezamenlijke verklaring uitgegeven van Iran, Rusland en (schoorvoetend) Turkijke waarin herbevestigd worden: “... de soevereiniteit, onafhankelijkheid en territoriale integriteit van de Syrisch Arabische Republiek als multi-etnische, multi-religieuze, niet-confessionele en democratische staat, zoals door de UNO Veiligheidsraad werd erkend” En dit blijft voor de westerse machthebbers en hun bondgenoten van de golfstaten onaanvaardbaar. Syrië moet in een islamitische chaos en dictatuur veranderd worden opdat het westen en zijn vrienden vrij zouden kunnen beschikken over het land en zijn grondstoffen en om eindelijk zijn pijplijn voor Saoedi-Arabië en Qatar te kunnen aanleggen tegen Rusland en Iran. Robert F. Kennedy Jr. spreekt daarom van “een andere oorlog om de pijplijn in Syrië”.
Ziedaar in grove lijnen de samenstelling van het internationale poppenspel in Genève. De VS, Israël, de golfstaten, de NAVO en Europa zijn de acteurs en aanvallers van Syrië op het terrein. De afgevaardigden van de oppositiegroepen in Genève zijn hun marionetten. Syrië, Rusland, Iran en de Hezbollah zijn de verdedigers op het terrein en in Genève. De half miljoen doden, de grootste vluchtelingenstroom sinds W O II en een prachtig land dat nu verwoest is, dat zijn niet de zorgen van de acteurs-aanvallers in dit poppenspel.
Het einde van de poppenkastvoorstelling is nog niet duidelijk. Bepaalde actoren zijn zelf nog in volle evolutie. Tot en met Obama, overheerste in de VS de steun aan de “Arabische Lente”, aan de djihadisten, de moslimbroeders, een willekleurige militaire tussenkomst in elk land dat nog onafhankelijk wil blijven. Dat alles onder de vlag van een “nieuwe wereldorde”, een wereld zonder grenzen, een neoliberalisme, een globalisatie, geleid door de wapenindustrie en de banken. In zijn verkiezingscampagne heeft D. Trump als een olifant in een porseleinenwinkel enkele pronkstukken tegen de grond gegooid, zoals de onaantastbare waarheid van de gevestigde media, de diabolisering van Rusland, de heilige alliantie met de NAVO, de steun aan de terroristen... Sinds hij president is heeft de Amerikaanse onderwereld efficient een aantal onderwerpen terug in de uitstalraam kunnen zetten, maar de strijd tussen D. Trump en de gevestigde machten gaat door en is nog lang niet beslecht. Hopen maar dat hij uiteindelijk toch een radicale ommekeer kan en wil bewerken.
Europa met de NAVO volgde tot heden trouw Big Brother in al zijn wensen en bevelen tot en met de actieve medewerking aan de verwoesting van o.a. Libië en Syrië, alsook de waanzinnige oorlogsopbouw tegen Rusland. Europa komt echter steeds meer voor een beslissende keuze. Ofwel werkt het gewoon verder aan zijn zelfvernietiging met zijn landen zonder grenzen, zonder waarden en zonder identiteit, zijn multiculturalisme, zijn steun aan de nieuwe wereldorde, zijn morele decadentie en doodscultuur zonder grenzen. Ofwel gaat het de moeizame weg van de terugkeer naar zijn christelijke wortels en de herwaardering van het gezin met de eigenheid en rijkdom van de afzonderlijke landen. Dan zal het aanleunen bij de heropstanding van Rusland en daadwerkelijk meehelpen om de christenen in het Midden-Oosten te steunen en van uitroeiing te behoeden. Europa quo vadis?
De volgende voorbereidende voorstelling van de poppenkast gaat door in Astana, hoofdstad van Kazakhstan op 14-15 maart 2017.
Palmyra weer bevrijd
In mei 2015 werd Palmyra met zijn kostbaar werelderfgoed door IS ingenomen. Tien maanden lang zorgden ze voor barbarij en verwoestingen. Op 27 maart 2016 werd Palmyra bevrijd en de Russen organiseerden er een historische concertuitvoering. Helaas, met hulp van de “internationale coalitie” kon IS Palmyra op 11 december 2016 weer veroveren door een verrassingsaanval op het ogenblik dat Syrië en Rusland hun krachten wijdden aan de bevrijding van Aleppo. Hierdoor werden weer andere kostbaarheden verwoest zoals een deel van het Romeins theater dat helaas gebruikt werd voor gruwelijke massaslachtingen. Sindsdien werd de herovering nauwkeurig voorbereid met behulp van de ervaringen van vorige keer. Kolonel Generaal Andrei Kartapalov, opperbevelhebber van de Russische troepen in Syrië gaf vorige zondag meer uitleg over de goede samenwerking tussen de Russische luchtmacht en de Syrische landmacht. Hij prees de Syrische soldaten om hun inzet en moed. Nu IS hier verdreven is, zal de strijd verder gaan tegen de Koerden en Turkije, die hier beiden hun eigen droom willen verwezenlijken.
“Mary’s Meals” in Aleppo
In zijn pastorale brief “Een vasten van tranen” schetst de Maronitische aartsbisschop van Damascus, Mgr. Samir Nassar een erg somber beeld van de toestand in Syrië. Hij spreekt van een Apocalyps met ruines alom, ingestorte gebouwen, uitgebrande huizen, spookwijken en dorpen die met de grond gelijk gemaakt zijn. Weinige families zijn nog ongeschonden en 3 miljoen kinderen kunnen niet naar school. Voor deze laatsten heeft “Mary’s Meals” een nieuw initiatief genomen. De organisatie “Mary’s Meals” is werkzaam in 14 landen (o.a. Malawi, Liberia, Zambia, Kenia, Haïti, Indië en Zuid-Soedan). Het doel is de honger van kinderen bestrijden en helpen bij de opbouw van hun leven in landen die door oorlog worden verwoest. Ze geeft schoolmaaltijden, waardoor kinderen aangemoedigd worden terug naar school te gaan. Vorig jaar werden deze maaltijden uitgebreid tot Libanon, waar nu ongeveer 1,5 miljoen Syrische vluchtelingen hun toevlucht hebben gezocht. Dagelijks kregen kinderen van Syrische vluchtelingen samen met hun Libanese klasgenootjes een maaltijd in een school vlakbij de hoofdstad Beiroet. De Stichter en directeur Magnus MacFarlane-Barrow heeft nu besloten deze maaltijden, samen met de regionale partner Dorcas ook in Aleppo te verstrekken. Hierdoor krijgen ongeveer 1500 kinderen in zes scholen over de stad verspreid iedere dag een maaltijd. De gemiddelde kostprijs om een kind gedurende een volledig jaar via Mary’s Meals een maaltijd te bezorgen op school, bedraagt momenteel slechts €15,60. De Vlaamse afdeling is nog verbonden met Nederland (www.marysmeals.nl), vandaar het Nederlands rekeningnummer voor wie wil helpen: Nl 123 Rabo 0166 2733 41 (Rabonl2u) op naam van Mary’s Meals Nederland, Melkerstraat 2 Nl 5469 SL ERP (Veghel).
Ondertussen trachten ook wij de mega-keuken in Aleppo nog een tijd te kunnen volhouden door 25.000 warme maaltijden te bezorgen, 5 dagen op de week. Ook dit kan gesteund worden:IBAN BE 32-068-2083244-02 BIC GKCCBEBB, Abdijlaan 16 B-2400 MOL-POSTEL, Befius, Pachecoln 44, Brussel.
v De vorige week reeds vermelde Duitse TV-uitzending over de westerse berichtgeving als de grootste leugen van deze tijd, nu in het Nederlands vertaald: www.kla.tv/10103
