Vandaag is mijn verlof begonnen. Alessio was al vroeg wakker maar hij kan zijn plan al trekken. Hij gaat meteen onder tv kijken en is heel braaf. Ben dan maar ook vroeg opgestaan om mijn werk wat te doen in't huishouden. Straks gaan we met z'n tweeën naar de winkel (weet hij nu nog niet) en gaan we een klein geschenkje kopen met zijn s'zondagsgeld. Zo weet hij dat hij moet sparen om iets te kopen anders is alles maar zo van zelfsprekend. Ze zeggen wel tegen me " ja maar hij is toch maar enigskind" maar dat vind ik niet goed hoor! Zo maak je je kind nooit meer blij met iets als je ze maar alles geeft. (nog een foto van ons tweeën in Spanje 2006)
|