 
07/07/2006
We hebben ons overslapen. We gaan dan maar met het treintje van 11h naar boven. Omdat Amber niet mee kan zoeken we een parkeerplaats in de schaduw zodat het wat fris blijft in de mobilhome. We stappen naar het stadion en René gaat twee tickets kopen. Maar hij komt met lege handen terug. Alles is al volzet en de volgende vertrekt maar eerst om 14h. We staan wat te draaien en te keren en weten niet goed wat te doen. Ofwel wachten ofwel doorrijden en het treinritje voor de volgende reis houden. Het wordt het laatste. We vinden het wel spijtig maar dan hebben we dat nog te goed. Na een uurtje rijden verlaten we de Peloponnesos langs de mooie brug. We gaan in Nafpaktos boodschappen doen, vooral naar een apotheker om Voltaren zalf want mijn heup blijft pijn doen. We volgen nu de kust weg en hebben een prachtig zicht op het gebergte van de Peloponnesos. Onderweg moeten we diesel tanken en de uitbaatster probeert met René een gesprek aan te knopen, maar ze praat alleen Grieks. Spijtig natuurlijk want met de lokale bevolking praten is dikwijls heel leerrijk. In het oude havendorpje Galadixi houden we halt en aan een kleine baai en een parkje vinden we een parkeerplaats. Tegen de avond komen de inwoners allemaal buiten en wordt het een gezellige drukte. De mensen groeten ons met een "Ja sas" en ze willen met ons een gesprekje aanknoppen. We doen ons best met een woordenboekje bij de hand maar een goed gesprek kun je toch niet voeren. Na het avondeten, maken we nog een toerke naar de grote haven, waar de vele restaurantjes en tavernes zijn. Hier is het wel wat chiquer. Er liggen vele grote zeilers met een Amerikaanse vlag. Je ziet de plaatselijk meisjes rond de boten hangen, ik denk dat de Amerikaanse jongens hier wel gegeerd zijn. We zitten gezellig op een terras en zoals op ander plaatsen komen de mensen naar Amber als een bij naar honing. Vooral kinderen zijn verzot op haar en zij ook op kinderen. Ze laat haar graag strelen,vooral op haar buikje. De maan staat al lang aan de hemel als we terug aan de mobilhome komen. Met het geluid van het klotsen van de zee tegen de kademuur vallen we in slaap.
|
