Ik ben myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moekeontour.
Ik ben een vrouw en woon in (belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 19/08/1949 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: buiten reizen hou ik van tennis en ben ik fan van Kim Clijsters.
Mijn reisgezel is mijn man René en mijn hond, Amber.
we genieten van de natuur, de mensen. we blijven staan en trekken verder. we leven vrij maar respecteren de anderen
04-08-2005
Wandeling in de buurt van La Clusaz
04/08/2005 De zon schijnt. René wordt wakker en voelt dat hij in zijn lip ook geen gevoel meer heeft. Ik denk dat het een soort kou is op de spieren want hij zet altijd de venster open terwijl wij rijden. Hij gaat naar de bakker om verse croissants en brood want we blijven hier een dagje staan. We vinden een wandeling in de buurt zodat Amber wat los kan lopen. We wandelen voorbij een beekje en ze is niet te houden. Ze geniet van het frisse water. Ook een drinkbak voor de koeien moet er aan geloven.Ze is een echte labrador. Na de wandeling gaan we op een bank in het zonnetje zitten en kijken neer op het dorp. Op het podium houdt een clown de kinderen bezig met zijn liedjes. Zo zien we dat er aan de toerist wordt gedacht en er voor animatie wordt gezorgd.
03/08/2005 Deze morgen is het nog grijs en mistig. Toch besluiten we verder te rijden. Rustig langs de D 925 naar de skidorpen Hauteluce en Les Saisies, waar we stoppen om de beentjes te strekken. Daarna over de Col de Saisies naar Notre Dame de Bellecombe. We volgen dan de Gorges de l'Arondine tot La Cluzas. Dit dorp lijkt ons een goede stopplaats. We rijden wat rond op zoek naar een parking. We rijden dan naar boven en hier is een grote parking. Boven ons komen de kabines van de kabelbaan voorbij. Die wordt nu vooral gebruikt door de wandelaars en mountain-bikers. Het dorp zelf ligt aan onze voeten. Hiet zien we een zomersleebaan, een soort survivalroute en vele sportpleinen. We gaan te voet naar beneden en komen in een massa toeristen uit. Het krioelt hier van het volk. Er zijn dan ook vele winkels, het meeste sportwinkels en restaurantjes en hotels. Op het pleintje staat een podium, waar straks muziek wordt gemaakt. We zullen er mee van genieten. Er is een krantenwinkel maar de vlaamse is uitverkocht. Dan een klein tasje koffie en een klein pintje gaan drinken op een terrasje. Amaai het is hier duur. We tellen 4,80euro neer. We genieten langzaam onze comsuptie uit en stappen naar boven. Het weer klaart wat op. De zon komt af en toe piepen. René vertelt dat hij deze morgen is wakker geworden met een verdoofde tong. Het is alsof hij naar de tandarts is geweest. Eigenaardig. We blijven nog een dagje hier
02/08/2005 Regen, regen, regen, we wisten niet meer hoe dat er uitzag, maar het is nog altijd nat. Het was deze nacht koud. Nu liggen al de bergen in de mist. We blijven wat langer in bed liggen, maar we moeten dan toch opstaan. René laat Amber buiten en ik ruim op. Het is eigenaardig hoe het weer op iemands humeur kan werken. We hebben nog maar pas wat slecht weer en we zijn het al beu. Ja we zijn dan ook al verwend geweest. We beslissen om niet te wachten en richting Le Bourg-d'Oisans te rijden. Langs de Gorges de la Romanche tot Vizille, de ring rond Grenoble en de D 523 op. We gaan naar Albertville, of liever naar Conflans. Dit is het oude gedeelte van Albertville. Hier moet je de wagen laten staan op een parking en dan verder te voet naar boven. Het is een oude vestingstad met smalle steile straten. Het is een van de bezienswaardigheden van de Savoie. Op de parking staan veel auto's maar tegen de avond zijn die allemaal weg en staan we alleen.
01/08/2005 De eerste dag van onze laatste maand, zo zit het. Ons plan om weg te blijven tot oktober is door omstandigheden verkort tot eind augustus. Maar niet getreurd er komen nog jaren hoop ik. We vervolgen onze weg naar Embrun en Guillestre, ons bekend want René is daar naar de kapper geweest. Met de Durance naast ons rijden we richting Briançon, de hoogst gelegen stad van Europa waarvan de wallen gebouwd zijn door Vauban in de 17de eeuw. Daar nemen we de N 93 want we willen naar de Col du Lautaret. Het is nu prachtig weer en we gaan de Col du Galibier op. Verleden jaar zijn we hem naar boven gereden in de dichte mist zodat we van het panorama niets hebben gezien. Dat zal morgen wel anders zijn. We staan nu met veel campers op de Col. Het is hier frisser, we zitten dan ook in de bergen. We gaan buiten en we moeten toch een jasje aandoen. We stappen naar de top waar een hotel en enkele winkeltjes zijn. We zien nu enkele wolken voorbij drijven. Oei dat belooft.
31/07/2005 Het is de laatste dag van de maand. Op de teller staan nu 10.159km. René heeft als ontbijt verse croissants gekocht. Lekker met wat confituur of met wat boter en kaas. Met een buikje vol rijden we verder richting Alpen. We zien op de kaart dat we in Diè de D 93 moeten volgen naar Veynes. Deze stad is mij bekend. We hebben daar reeds de verbinding D 20 met de N 85 genomen. Dat is een baantje om "U" tegen te zeggen. Het is smal, kronkelig en soms rij je naast een afgrond. Er is een dorpje Barcillonnette, niet verwisselen met Barcelonnette, waar de huisjes heel dicht bij elkaar staan. We moeten daar de spiegels naar binnen klappen want anders kan ik niet door. Omdat het zondag is denk ik dat er niet veel verkeer zal zijn. Het is hier prachtig. Je rijdt steeds in de bergen maar je moet wel wat kunnen slalomen. We komen dus op de N85 en volgen de Durance tot de Barrage de Serre-Ponçon. Dit is een van de grootse Europese stuwmeren met zijn 3000 ha. oppervlakte. Het heeft 14 miljoen l. water inhoud, is 143 m. diep en de rotsen steken 600 m. boven het water uit. We nemen de D 3 en zoeken een plaatsje aan het water. Ik rij een zandwegje in en kom zo aan een zeilclub en iets verder staan verschillende campers. We worden verwelkomt met een groet en zoeken een plaatsje om te overnachten.
30/07/2005 We hebben water getank, geloosd en toilet gereinigd. We kunnen weer verder. We rijden nu naar de Alpen. Daarvoor moeten we richting Aubenas en Privas.,de autoroute du Soleil over. We stoppen aan de Drôme in het dorp Aouste-sur Sye. Hier vloeit de Sye in de Drôme. Het is een typisch Frans dorpje. We staan op het plein voor het cultureel centrum. We wandelen wat door het dorpje en vinden een bakker. Hij is morgenvroeg open dus kan René verse broodjes gaan halen. We worden hier vriendelijk door iedereen gegroet. Zo weten we dat we hier welkom zijn.
29/07/2005 We blijven vandaag hier een dagje rusten. Het is heerlijk weer en het stadje is een bezoek waard. In de straatjes staan de kramen met streekproducten. We kopen hier lekkere wijn en kaas. Ook fruit staat op ons lijstje. Ik lust dol graag kerzen en in de Provence en hier zijn ze overvloedig te vinden aan een schappelijke prijs. In een krantenwinkel vinden we een vlaamse krant en op een terrasje wordt die reeds uitgepluisd. Er zijn veel toeristen op stap en ze vanop het terras in het oog houden is al een bezigheid op zich. Daarna wandelen we rustig naar de camper. We zien een autobusje staan langs de kant van de straat. Het brengt de toeristen naar de Ardèche. Om 15 h. is de volgende rit, dus hebben we nog tijd om te eten. Ik ben moe en wil graag een dutje doen. René gaat dan maar alleen wandelen en Amber staat reeds klaar om mee te gaan. Ik wuif ze uit en leg mij op bed met mijn voetjes in een bak koud water. Het is hier ook zeer warm. Zo slaap ik enkele uurtjes en zet de koffie klaar voor de wandelaars. Het is een goede trip geweest maar te warm zegt René. Amber heeft gezwommen en is nog nat. Ze is moe en legt zich op het bed. Ik ben blij dat ik niet ben meegegaan.
28/07/2005 We zijn reeds in Vallon-Pont-d'Arc geweest maar de Gorges is nog een geheim voor ons. Het is dus tijd om dit te onthullen. We nemen de D 20 naar de D 94 richting Bolllène. We rijden de autostrade over naar Pont-St-Esprit. We zien daar de kinderen spelen aan het strandje. Zo komen we in St. Martin-d'Ardèche, het begin punt voor ons van de Gorges. We hebben niet veel geluk want de parkings langs de weg staan vol auto's. Dus zijn we steeds verplicht om door te rijden en kunnen geen kijkje gaan nemen in de kloof. Dat is natuurlijk altijd moeilijk met een camper. Zo passeren we de Belvédère du Ranc-Pointu. De baan is smal en kronkelig en loopt boven de rivier. Zo hebben we een uitzicht op een van de duizelingwekkende kloven van Frankrijk. Er is rechts van de baan een parking waar we gebruik van kunnen maken. Dus stappen we uit en bewonderen de weidse uitzichten. De rotsmuren zijn een 300 m. hoog en we zien heel kleine mensjes kanovaren in de rivier. Zo rijden we langs de Belvédères de la Haute Corniche en we eindigen in Vallon-Pont-d'Arc. Hier is nu een speciale camperparking. In 2003 was die er nog niet en stond ik op de parking voor het stadje. Nu hebben we hier een sanitaire blok, dus alle voorzieningen zijn aanwezig. Het is wel rustig. We staan hier alleen. Af en toe komt een camper aan maar dat is om water te tanken. Tegen de avond komen er toch overnachters bij. We zitten buiten en achter onze camper zie ik braambessen staan. Ik ga samen met Amber er plukken want zij lust dat ook. Ze lust alles behalve sla. Iedere avond eet René een appeltje en dan zit ze vlak vóór hem voor haar stukjes. Ze weet heel goed dat als hij tijdens de reklame op tv opstaat, het is om een appel en mesje te nemen. Daarna legt ze zich op haar plaats op het bed en ge hoort of ziet ze niet meer.
27/07/2005 René gaat strijken. Ja dames, ik heb een ventje uit de duizend. Hij kookt, strijkt, doet graag boodschappen en als ik het wil doen neemt hij het uit mijn handen. Alleen met de camper rijden doet hij niet. Afwassen en poetsen is ook voor mij. Ik moet toch ook iets doen. Ik ga met Amber wandelen en als ik terug kom is de strijk gedaan. We rijden dan verder langs Carpentras, een stad gekend om zijn Berlingos. Dit zijn kleine snoepjes met fruitsmaak. In de verte zien we de Mont Ventoux liggen. Dit jaar rijden we niet naar boven. We zetten koers naar Vaison. De parking ligt naast een Romeinse opgraving. Hier krijg je 's avonds een koncert van de "cigalles" en kikkers. Niet van Hugo en Nicole maar van de echte krekels. Vaison-la-Romaine is meer een stadje. Aan de overkant van de brug over de Ouvéze is het middeleeuws gedeelte. Het heeft een eeuw leeg gestaan tot er in 1950 enkele kunstenaars de huisjes weer bewoonbaar maakten. Nu zijn er hotels en restaurantjes in ondergebracht. Van uit ons bed kunnen we de krekels en kikkers horen. Het is een mooie serenade.
26/07/2005 Vanmorgen met een lui gevoel wakker geworden. Het is hier echt zalig.We ontbijten en René gaat met Amber wandelen terwijl ik de camper op orde breng. Een bezoekje aan het stadje staat nog op het programma, voor de krant en de winkeltjes. Snollen in de boetiekjes is toch een vrouwelijke deugd hé. Een tasje koffie smaakt altijd en we krijgen er nog muziek bij ook. Een jongen zet zich met gitaar op een stoel en speelt wat zigeunermuziek. Het is om altijd hier te blijven, maar plicht roept, dus gaan we naar de camper, eten een boterhammeke en rijden door. De volgende bestemming is Fontaine-de-Vaucluse. Ik ga er lolly's kopen. Verleden jaar had ik enkele gekocht. Ze waren zo lekker dat ik er enkele wil kopen voor de kleinkinderen. Het blijft toch hetzelfde waar je gaat overnachten en hier is een grote camperparking tussen de bomen en aan de rivier. Bij aankomst zoek ik een plekje uit waar de sateliet boven de bomen uitkomt, want anders hebben we geen beeld. Amber kan gaan zwemmen. René en Amber spelen met een oude tennisraket, die ze uit het water moet halen. René hangt ze in een boom en wij wandelen rustig naar het centrum. Het is hier niet groot maar gezellig. Voor de brug staan enkele grote bomen die het pleintje voorzien van de nodige schaduw. Naar de bron van de Vaucluse wandelen is een must. Er staat weer minder water in dan vorig jaar. In 2003 was ik hier in maart en dan stoomde het waterbekken over en stortte zich met veel kabaal over de rotsen. Nu is de rivier een mak lammetje. We slenteren rustig terug en Amber rent vlug naar de boom. Ze weet nog goed waar René de raket verstopt heeft. Amber kijkt hem aan met een vragende blik. Zij houdt haar kopje dan links en rechts schuin en aan die blik kan je toch niet weerstaan. Ze heeft weer wat publiek. De wandelaars blijven staan om naar haar te kijken. Het doet deugd om te zien hoe ze geniet van het spelletje. We krijgen zoveel liefde van haar maar wij houden altijd rekening met haar. Haar een hele dag alleen laten in de camper doen we niet. Wanneer ze niet mee kan, houden we daar rekening mee of ik blijf bij haar.
25/07/2005 We rijden eerst naar de sanitaire blok en daarna wordt de tocht verder gezet richting Camargue. René zou graag nog eens naar Stes. Maries-de-la-Mer gaan. Dus daarheen. We rijden terug naar Fleury, nemen de N 9 voorbij Beziërs en dan de N 112 voorbij Agde en Sète. Voor Montpellier nemen we de D 185 naar Pavalas, waar ook een mooie camperparking is naast de jachthaven. Dan Aigues-Mortes, stadje dat we in 1985 bezocht hebben, voorbij naar Stes Maries. Daar heb je ook een zeer grote parking met sanitaire blok. Men moet er 6 euro voor betalen. Het staat hier vol. We komen rond 15 h. aan en ik moet al naar een plekje zoeken. Er staan dit jaar wel enkele Belgen bij. Naast de parking is een laverie, dus gaan we eerst wassen. Daarna slenteren we wat door de gezellige straatjes. Verleden jaar heb ik hier 2 shorts gekocht. Een vlaamse krant vind je hier ook, zodat we wat nieuws uit België kunnen lezen. We zien op BVN om 19.15 h. ook naar het nieuws maar in een krant staat toch wat meer. We gaan iets drinken op een terrasje. We schrikken allebei van de prijzen. We zijn de Spaanse en Portugese prijzen gewoon en hier is het wel veel duurder. We slenteren naar de camper terug en zetten ons met de stoeltjes buiten. Amber ligt aan de lange lijn, dan heeft ze ook wat ruimte. Het is nog rustig, de meeste mensen liggen aan het strand of doen een dutje. Het is hier zalig.
24/07/2005 Het is zondag en wij rijden tot St. Pierre sur Mer, daar is een camperplaats aan de Etang de Pissevaches. Men kan er water lozen, tanken en het toilet reinigen. Het is wel in het gras staan en men moet de putten mijden maar het is er rustig. Aan de overkant is een camping en een tennisschool. Van hier kan men te voet langs een pad naar het stadje wandelen. Het strand ligt vlak naast Nabonne-Plage, maar het is niet zo mondain.
23/07/2005 We gaan langs bekende stadjes rijden die ons nog steeds bekoren, zoals Villefranche de Conflent, Prades en Vinça. Voor Perpignan nemen we de autostade en in Rivesaltes de D 83 naar Leucate. Aan de Etang de Leucate weten we een mooie plaats, maar we zijn natuurlijk niet alleen. Vooral de surfers kennen het.
22/07/2005 Adieu Spanje, hallo Andorra, adieu Andorra, hallo France. Dat is in het kort de weg die we vandaag hebben afgelegd. We rijden het drukke Andorra binnen en tanken goedkope diesel. We gaan in een supermarkt een fles JB kopen voor Dirk, onze schoonzoon en een paellapan, voor een kennis van René. Dat is dus Andorra binnen en terug buiten. Aan de splitsing nemen we de baan rechts, de N 20 naar de Col de Puymorens. Het is hier prachtig in de Pyreneeën, de bergen met de besneeuwde toppen en de blauwe hemel. We rijden langzaam en genieten van de natuur. In Bourg Madame nemen we de richting Font-Romeu naar Perpignan. We blijven in Mont-Louis overnachten.
21/07/2005 Onze laatste dag in Spanje. We rijden naar Lerida en hopen nog een carrefour te vinden. In die supermarkt kopen we altijd asperges in blik en die zijn heel lekker. We eten ze op Vlaamse wijze met een eitje en botersaus. Maar in Lerida is geen carrefour, dus weer zonder asperges naar huis. Dat is al de tweede keer. We nemen de C 13 langs de El Segre. In Artesa de Segre gaan we dan boodschappen doen. Nu is het stijgen en door de bossen rijden tot in Seo de Urgel. Dit stadje ligt op een 20 km. voor Andorra. Het is onze laatste avond in Spanje. Er staan nu 9371 km. op de teller. We gaan nog een maand in Frankrijk rondtrekken voor we naar huis gaan.
20/07/2005 We nemen de autostrade rond Valencia en in Sagunt rijden we weer op de N 340. We gaan vandaag voorbij de monding van de Ebro in Tortosa terug naar het binnenland. We volgen dan de Ebro en overnachten aan de Panta de Riba-Roja, een klein stuwmeer van de Ebro. Daarvoor moeten we van de baan in Flix en een smal baantje op dat doodloopt aan het stuwmeer. We vinden dikwijls zo rustige plekjes, maar je moet soms wel wat rondrijden om ze te vinden.
19/07/2005 Het is altijd rechtdoor voorbij Benidorm, met zijn hoge gebouwen, Gandia, een industriestad. We overnachten in El Perellonet. De naam is mooiere dan het dorp. Het is hier de streek van het fruit en de groentenkweek. We zien vooral de witte daken van de serres. Er is ook veel verkeer op deze baan wat normaal is.
18/07/2005 Vanmorgen stopt naast ons een politieauto. Ik ben in de badkamer en René slaapt nog. Zij kloppen op de deur en ik maak René vlug wakker. Hij slaagt een handdoek om en opent de deur. Ze komen zeggen dat we hier niet mogen overnachten. Wij houden ons van kromme haas en ze stappen rustig naar hun auto en vertrekken. We staan hier nog met 5 campers, maar ze vinden het niet de moeite om de andere ook te verwittigen. Maar we hebben goed geslapen en rijden toch door. We rijden tot voorbij Alicante en staan nu in Villajoyosa aan een nieuwe urbanisatie. Alle woningen staan nog leeg en sommige straten zijn ze nog aan het asfalteren. We gaan naar de zee en laten Amber zwemmen. Het is hier ook heet. René heeft de termometer buiten gezet en het is 39°. Ik heb er iets op gevonden. Ik zit met mijn voetjes in een bak met koud water. Dat brengt wat afkoeling.
17/07/2005 We schieten goed op. We gaan vandaag eens goed doorrijden zodat we vlug in Frankrijk zijn. We willen daar nog wat rondtrekken. We gaan nog een 100 km. de autovia nemen en dan terug langs de kust. Dit is langzamer maar met veel meer afwisseling. We stoppen aan Cabo Cope, aan een groot strand. Daar het zondag is staat het vol met spanjaarden. Alle hebben hun bbq. bij en dat ruikt heerlijk. Er staan ook enkele campers waar onder een Engelsman. Hij heeft een engelse setter bij die door Amber uitgebreid wordt gekeurd en goed bevonden. Ze spelen met elkaar tot ze er bij neervallen. Ze ligt nu te hijgen en verlangt naar een bad, maar dat gaat nog niet want er liggen nog te veel mensen en vooral kinderen op het strand. Ze houdt veel van kinderen maar hier hebben ze bang van een hond, dus letten wij op en wachten tot iedereen weg is om met haar naar de zee te gaan. De brit vertelt dat het hier heel het weekend feest is geweest met muziek en drank(met vrouwen weet ik niet) het is dus overal zo. Maar nu laden ze alles in en verlaten één voor één het strand. We laten Amber zwemmen en genieten van de rust. We gaan goed slapen hoop ik.
16/07/2005 Vannacht was het weer het zelfde. Ze kiezen ons uit denk ik. Rond 22 h. kwam een auto naast ons parkeren. De deur ging open, de radio hard aan en de flessen werden open gedaan. Nog 2 andere kwamen erbij staan. De parking is reuze groot maar vlak naast ons moet het gebeuren. Rond 2.30h. stonden ze er nog maar ik ben van vermoeidheid toch in slaap gevallen. We hebben vandaag dan maar een 100 km. gereden tot Adra een stadje voor Almeria.
Ik ben myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moekeontour.
