Ik ben myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moekeontour.
Ik ben een vrouw en woon in (belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 19/08/1949 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: buiten reizen hou ik van tennis en ben ik fan van Kim Clijsters.
Mijn reisgezel is mijn man René en mijn hond, Amber.
we genieten van de natuur, de mensen. we blijven staan en trekken verder. we leven vrij maar respecteren de anderen
30-05-2005
We verlaten de bergen en trekken naar de kust
30/05/2005 Het regent niet meer. We gaan naar boven wandelen en de grot en de basiliek bezoeken. Een ernorm groot klooster en een hotel maken ook deel uit van het dorpje, dat bestaat uit 100 inwoners. Na een half uurtje staan we terug aan de camper. We zetten onze weg verder langs de AS 114 naar Panes zodat we terug op het punt komen waar we onze trip door de Picos begonnen zijn. We nemen dan de kustweg ,de N634 en stoppen in Lanes. Daar vinden we een parking buiten het dorpje. We gaan onze beentjes strekken en ook Amber is blij dat ze wat kan rondrennen. Ze uit dat door in een spurt weg de rennen en dan even snel bij ons terug te komen, als of ze ons wil bedanken. We wandelen langs een met gras bezaaide Paseo de San Pedro. Van hier uit kan men het strand en de zee zien. Amber reukt de zee en gaat steeds op het muurtje staan en kijkt ons dan vragend aan, maar het is veel te hoog en zij kan nergens uit het water, dus niet zwemmen vandaag. Morgen vinden we wel een plaatsje waar ze wel in zee kan.
31/05/2005 We zijn vandaag enkele grote steden voorbij getrokken Villaviciosa (centrum van de cider) Gijon (met grote industriehaven) en Avilés ( veel industrie) Daar we meer van de nartuur houden laten we de steden links liggen en rijden zo verder langs de kust en kleine dorpjes.Zo zie je hier de vierkante horreos van Asturie, die gebruikt worden om het stro en de mais te laten drogen en te bewaren buiten het bereik van de ratten en muizen.Ze staan gewoonlijk op 6 betonnen paddestoelen. Aan ieder huisje staat er wel een. We zijn dus gestopt in Salinas, een grote badplaats. Daar is voldoende parking zodat we nu op een goed plaatske staan met zicht op zee.
01/06/2005 We zijn deze voormiddag gaan wandelen. Het weer is prachtig. Op het einde van de boulevard is een gedenkteken voor de slachtoffers van de zee. Buiten de paseo is er niet veel te zien in het stadje. We rijden dus verder langs de N634. In Tapia zoeken we een plaatsje om onze boterhammetjes op te eten, maar nergens iets te vinden. We zijn dan maar langs de baan gestopt om te eten. Door een ingeving rij ik in Foz van de baan en hier vinden we een mooie plaats met zicht op zee. De gemeente heeft hier veel werk geleverd. Zij hebben de duinen hier voorzien van trappen en wandelpaden. We zijn naar het stadje gewandeld om boodschappen te doen. In de duinen zitten veel meeuwen met hun kuikens. We blijven hier een dagje staan.
02/06/2005 Gisterenavond is er nog een camper naast ons komen staan. Het zijn Fransen op weg naar huis. Ze hebben al een trip naar Portugal achter de rug. Dus hebben wij van hun een aantal bruikbare tipjes gekregen. Wij hebben hun een aantal plaatsen aangeduid die de moeite zijn om te bezoeken. Deze nacht heeft het wat geregend maar nu schijnt de zon terug. We besluiten om hier een dagje te blijven. Het is hier mooi, rustig en de zon schijnt, wat moet men meer hebben. We gaan naar het stadje langs de duinen. Amber heeft een trap gevonden langs waar ze naar beneden kan om naar het water te lopen. Nu kunnen we ze niet meer tegen houden. Zij kronkelt zich in het water van geluk. Zij komt dan naar ons gelopen en vlak naast mij schudt ze zich uit. We stappen verder en ontdekken een gezellig terrasje. De uitbater blijkt een beetje nederlands, frans en duits te spreken. Hij heeft in die landen gewerkt als laborant en daarna deze taverne overgenomen. Hij is echt blij om ons in het frans te woord te kunnen staan en voor ons is het gemakkelijk om eens een goed gesprek met een inwoner te hebben. Zo weten we nu dan een asturiër vriendelijk en sociaal is en een galiciër heel gesloten en onvriendelijk. Dat moeten we natuurlijk zelf nog ondervinden, want morgen rijden we Galicië binnen.
03/06/2005 Deze voormiddag hebben we op het noorgelijkste punt van Spanje gestaan We pakkeren onze camper naast 2 auto's en gaan naar de Punta de la Estaca de Bares kijken. Het waait daar maar het uitzicht is prachtig. We blijven een tijdje op een rots zitten, terwijl Amber met een nieuw vriendje over de rotsen springt en zich eens goed uitleeft. Terwijl we terug gaan, komen enkele mensen naar ons met de vraag of wij iets verdachts gezien hebben op de parking. Bij het jonge koppel die we gekruisd hebben op de weg, is ingebroken. Wij hebben niets opvallends gezien, want buiten de 2 auto's was er niemand op de parking. We zijn dan ook gaan kijken en bij ons is alles in orde. Bij de andere auto is de ruit ingeslagen en alles is er uitgenomen. Spijtig voor het koppel die op huwelijksreis is. We rijden dan naar het vissersdorpje Cedeira. Aan de haven is een grote parking, waar we gerust kunnen staan. Een beetje verder staat een standbeeld van een meisje. In de haven is niet veel te zien dus gaan we morgen naar het dorpje zelf.
04/06/2005 We blijven hier nog een dagje staan, want deze namiddag speelt Justine de finale tegen Mary Pierce op Roland Garros. We zijn dan in de voormiddag naar het stadje gewandeld en boodschappen gedaan. Ook hier vind je al de glazen gevels, zoals ze in A Coruna te zien zijn. Deze namiddag dus naar de tennis gekeken. De match is niet zo spannend want Justine wint met 6-1 en 6-1. Hopelijk is de mannenfinale morgen spannender.
05/06/2005 We zijn vandaag naar A Coruna gereden. Dit is een grote stad gelegen aan de kust. Ze is vooral gekend voor zijn goede voetbalploeg. Daar het zondag is en er een stoet rond trekt, staan we in de file en moeten we langs verschillende smalle straatjes rijden. We komen zo op een soort ring rond de stad. We hebben een stadsplan op onze kaart en rijden naar de Torre de Hercules, in de hoop daar een parking te vinden. Inderdaad, hier is veel plaats om te staan. Het is mooi aangelegd met grasvelden en paadjes. De grasvelden worden door de spanjaarden gebruikt als pick-nick plaats. Wij gaan eventjes naar de toren en dan naar binnen, want de tennisfinale herren op Roland Garros begint en dat wil ik niet missen. René gaat voor mij een ijsje kopen. Dat smaakt met zo 'n warm weer. Het is een spannende match geweest. Het is uiteindelijk een 5setter geworden met Nadal als winnaar. We gaan daarna ook wat buiten zitten en zien dat er verschillende bussen stoppen, hun passagiers lossen die met koelboxen en grote zakken naar het grasveld stappen. Ze zetten zich neer, laden alles uit en beginnen te eten. Een uurtje daarna stappen ze in de bus en vertrekken terug. Dit is de vrijetijdsbesteding bij uitstek van de spanjaard. Overal zie je gebouwde barbeques en houten tafels en banken. Met de warmte hier is dat nu wel gevaarlijk. Zo is er in de buurt van Madrid een bos afgebrand door een slecht gedoofde barbeque. Tegen dat het donker is staan we hier alleen. Iets later komt er nog een camper aan.Het zijn portugezen. Ze zijn niet zo ver van huis. We gaan ze groeten maar buiten portugees spreken ze geen andere taal. Ons gesprek is kort. Dat belooft voor later.