Ik ben myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moekeontour.
Ik ben een vrouw en woon in (belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 19/08/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: buiten reizen hou ik van tennis en ben ik fan van Kim Clijsters.
Mijn reisgezel is mijn man René en mijn hond, Amber.
we genieten van de natuur, de mensen. we blijven staan en trekken verder. we leven vrij maar respecteren de anderen
28-06-2004
De Mont Ventoux
28/06/2004 De Mont Ventoux roept ons deze morgen uit ons bed. René gaat naar de bakker om een baguet en lekkere croissants. Het is al goed warm en we ontbijten dan ook met de deur open. Amber ligt in het gras te zonnen. Na het ontbijt ruim ik alles op en René neemt Amber mee voor een kleine wandeling. We vertrekken dan naar de bekende berg. We rijden terug naar Malaucène en daar nemen we de D 974. Van in het begin is het klimmen maar de mobilhome kan dat zeer goed aan. Er fietsen reeds vele toeristen naar boven. Daar er nog niemand naar beneden komt kan ik gerust links rijden en de fietsers veel plaats laten. We rijden door een desolate omgeving. Als we boven komen begrijpen we waarom het de Mont Ventoux noemt. Het waait hier en het is zelfs frisjes. We parkeren ons en genieten dan van het prachtige uitzicht, welke je hier hebt op de omgeving. Dan wordt het le "moment supréme" een bezoek aan het monument van Tom Simpson. Ik zat voor het tv-scherm toen hij op deze plaats in elkaar zakte. Het wordt dan ook een stil en ingetogen moment. Rustig naar beneden rijden is nu de boodschap. Het is al drukker op de baan en het wordt laveren tussen de fietsers en zelfs wandelaars. Heelhuids komen we beneden en nemen dan richting Vaison voorbij naar Nyons. Daar rijden we door de Gorges de Eygues, een mooie kloof en in Serres rijden we naar Aspres-s-Buéch, onze overnachtingsplaats. Ik vind daar een parking aan het station. We staan hier naast een groot grasveld en we kunnen hier dan ook buiten eten. Amber ligt weer in het gras te genieten. Het zal een rustig nacht worden.
29-06-2004 We gaan vandaag een route nemen,welke zeker een belevenis zal worden. Het is de D 20 van Veynes richting N 85. Op de kaart is het een witte lijntje met groen naast. Het is inderdaad een smalle baan, maar we rijden hier wel alleen. De kloof is niet breed en we rijden op sommige plaatsen vlak naast de afgrond. Na dit korte stuk nemen we de N 85 en volgen de Durance op zijn weg naar het stuwmeer. Aan de Lac de Serre-Ponçon zoeken we een plaatsje en gaan wandelen. Amber maak natuurlijk van de gelegenheid gebruik om te zwemmen. Na de wandeling gaat het verder richting Guillestre. We komen het stadje binnen en in het centrum nemen we de afslag links steil naar boven om de Champ de Foire te bereiken. Hier is een speciale camperparking. René gaat naar de kapper en ik ga met Amber het stadje verkennen. Het is een druk toeristenplaatsje gelegen tussen het Parc Naturel du Queyras en het Parc Naturel des Ecrins. Na ons avondeten komen er nog verschillende campers bij staan. Zo we staan deze nacht toch niet alleen.
30/06/2004 Ik vind in het boekje "Franse Alpen" van de ANWB serie "Actief en Anders" een wandeling in de bergen die hier in Guillestre begint. Het is een wandeling langs het bergriviertje, de Change en we lopen steeds in de bossen. Voor een warme dag zoals vandaag is het er heerlijk wandelen. Amber geniet van het frisse water en wij van de uitzichten die we soms krijgen op de omliggende bergen. Het is een wandeling van een 13 km en iets na de middag komen we terug aan de mobilhome. Na het eten vervolgen we onze route richting Col d'Izoard. Daarvoor rijden we langs de Combe du Queyras op de D 902 en door de Casse Déserte. De weg naar boven is bijzonder bochtig en steil, dus langzaam rijden. Aangekomen op de Col parkeren we ons en gaan ook eens kijken naar het mooie zicht op de hoge bergen, zoals de Pic de Rochebrunne die 3325 m hoog is. Daarna wordt het weer rustig dalen richting Briançon. Dit is de hoogst gelegen stad van Europa. We staan hier nu op een grote parking vlak naast het oude gedeelte van de stad. Dit gedeelte is een vesting gebouwd door Vauban, waar heb ik die naam nog al eens gelezen. De hoofdstraat is heel steil naar beneden en in het midden loopt nog een gootje zoals het vroeger in de Middeleeuwen. Er zijn mooie winkels die vooral de specialiteiten van de streek verkopen. We kopen enkele kaartjes om naar huis te sturen en vinden daar dan ook een vlaamse krant. We worden nu echt verwend. Het is de laatste dag van de maand en op de teller staan 10.129 km.
01/07/2004 We rijden vandaag door een stukje Italië. Voorbij Montgenèvre, een bekend ski-oord rijden we Italië binnen. We nemen daar de S 24 langs de Dora Riparia. In Oulx laten we de Tunnel de Fréjus links liggen en nemen de S 335 naar Susa. Dan wordt het klimmen met een paarhaarspeld-bochten erbij. Plots duiken twee vrachtwagens op die zeer dicht tegen ons "plakken". Op een steil stuk steken ze mij voorbij. Ik ben blij dat ze weg zijn want die chauffeurs hebben echt geen tijd en jagen mij op. Ik rij liever rustig naar boven zodat ik de mobilhome niet moet forceren. In Susa nemen we de S 25 naar de Col du Mont Cenis. Deze plaats werd ons aanbevolen door een Franse campercollega. Inderdaad het is hier parchtig. We stijgen tot 2100 m en de bergen die ons omringen zijn allemaal boven de 3000 m. Aan het meer gekomen zoeken we een parking en voorbij het kerkje zien we een weg naar beneden waar we een parking vinden op het gras. Voor ons ligt het meer omringd door de hoge bergen. Het is hier zeker bekend want er staan een 20tal campers, vooral Italianen. Zij groeten ons hartelijk en vooral Amber wordt enthousiast onthaald."Bella, bella, bella" horen we van alle kanten roepen. Ze komen naar ons en willen allen weten hoe haar naam is en of ze haar mogen strelen. Ze laat hen rustig doen en vind bij hen ook een vriendje om mee te spelen. Het is een blonde labrador, die direkt op haar verliefd is en haar ook steeds naloopt. Tot haar genoegen want nu kan ze nog eens hard lopen. Ze gaan ook samen het water in. Ja, hier is het echt heerlijk voor ons allemaal.
02/07/2004 Het is hier zo mooi dat we beslissen om hier een rustdag te nemen. We gaan wandelen rond het meer. Het heeft heel de nacht flink gewaaid en de zon heeft zich ook achter de wolken verstopt. We moeten onze jas aan doen maar een goede wandeling doet toch deugd. Amber ligt na de wandeling uitgeput op het bed te slapen. Wij kijken naar tv en genieten van een tasje koffie met een stukje taart, dat René gisteren bij de bakker in Italië gekocht heeft. Hm lekker. Morgen rijden we verder richting Mont Blanc.
03/07/2004 Na een rustdag zijn we weer blij om onze tocht verder te zetten. We dalen naar Lanslebourg-Mont-Cenis en nemen dan rechts de D 902. Het wordt vandaag een mooie rit door de Franse Alpen. De eerste hindernis is de Col de l'Iseran. Links van ons ligt het Parque National de la Vanoise met bergen boven de 3000 m. Het baantje naar de top is smal en bochtig. De zon schijnt maar hier boven is het toch koud en er ligt ook nog wat sneeuw. We staan dan ook op een hoogte van 2734m. Na een stop op de Col rijden we richting Val d'Isère. Het is een mooi Alpenstadje maar de prijzen zijn hier niet voor onze geldbeugel, dus rijden we verder naar Tignes aan het meer Lac de Chevril. Aan de overkant van het meer ligt Tignes, maar dat kan ons niet bekoren. Het is een van d vele moderne stadjes zoals er in de jaren 70-80 gebouwd werden om de grote toeloop van skieërs te kunnen ontvangen. De weg naar Bourg-St. Maurice langs de Isère daalt en zo komen we in de stad. We gaan boodschappen doen en met een voorraad voor enkele dagen rijden we verder door de Vallée des Chapieux. Het baantje is werkelijk smal en ik moet verschillende keren uitwijken, maar het zicht op bergen vergoed veel. We volgen de Tournant des Glaciers tot de Cormet de Roselend. Voor mij is het alsof we in Canada zitten, met de vele sparrenbossen en het water van de Barrage de Roselend. Het lijkt ons hier een goede plaats om te overnachten. We vinden een kleine parking en we krijgen nog enkele campers als geburen. We hebben een prachtig zicht op het stuwmeer en de bossen.
04/07/2004 Het is vandaag Renés verjaardag. We plannen om dit vanavond in Chamonix te vieren. We vertrekken dus vandaag naar het dak van Europa, naar de Mont-blanc. We krijgen eerst nog een pittig baantje voor de wielen geschoven. Voorbij Beaufort rijden we dan rechts naar boven richting Hauteluce, een ski-oord dat er nu wat verlaten bij ligt. Het volgende dorp is Les Saisies, waar we een plaatsje zoeken om onze boterhammekes op te eten. Naast ons komt een auto staan met enkele jongeren. Ze gaan een grote tocht maken in de bergen. Gepakt en gezakt groeten ze ons en vertrekken naar de lift. Het moet een hele belevenis zijn zo een tocht te kunnen maken. René heeft enkele jaren geleden zo een tocht gemaakt in Zwitserland, in de buurt van Sankt-Moritz. Dus hij weet wat het is. We vervolgen onze weg tot Notre Dame de Bellecombe en nemen daar de N 212.Rechts van ons zien we het Mont-Blanc Massief liggen. Het is werkelijk een pracht zicht op de hoogste berg van ons werelddeel. We rijden rond Megève en door het kuuroord St Gervais- les-Bains. Megève lijkt ons heel mondain en St Gervais bekoord ons door de vele aangelegde bloemenperken. Maar ons eindbestemming voor vandaag is Chamonix-Mont-Blanc. Hier is een grote mobilhome parking aan de voet van de berg, onder aan de kabelbaan die naar de Aiguille du Midi gaat. We staan hier dicht tegen de stad. We moeten enkel onder de autostrade door stappen , om de stad te bereiken. Ik parkeer de mobilhome in de zon, zodat het zonnepaneel haar werk kan doen en de batterijen verder kan opladen. Dan wandelen we naar het centrum. Chamonix bevalt ons meer dan we gedacht hadden. Het blijkt een levendige, gezellige stad te zijn. Ik geniet van het window-shoppen. Op een pleintje laat een zangkoor de toeristen genieten van hun kunne en de terrasjes zitten dan ook vol. Iets verder staat het standbeeld van de dokter en zijn knecht, die als eerste de Mont-Blanc hebben overwonnen. Zij wijzen naar de top, die vandaag in de wolken ligt. We slenteren dan terug naar huis en nemen een douchke. Amber blijft vanavond thuis. Wij gaan eens lekker eten en vinden een klein restaurantje waar ze de specialiteit van Savoie opdienen. We bestellen Tartifllette, een gerecht met aardappelen, uien en Reblouchon. Het smaakt ons en we nemen nog een dessertje. René neemt kaas en ik iets zoets. Daarna kuieren we nog door de straatjes en dan gaat het richting mobilhome naar Amber. Zij is gelukkig ons te zien en René neemt haar nog eens mee naar buiten. Het was een heerlijke dag met een mooie rit door de bergen en als afsluiter een lekker etentje. Wat kan een mens nog meer verlangen.
Ik ben myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moekeontour.
