Ik ben myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moekeontour.
Ik ben een vrouw en woon in (belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 19/08/1949 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: buiten reizen hou ik van tennis en ben ik fan van Kim Clijsters.
Mijn reisgezel is mijn man René en mijn hond, Amber.
we genieten van de natuur, de mensen. we blijven staan en trekken verder. we leven vrij maar respecteren de anderen
13-06-2005
Een bezoek aan de top van de San Tecla
13/06/2005 Er loopt een tolweggetje naar de top van de Monte San Tecla. Wij wandelen liever door de bossen naar boven. Er is een wandelweg aangelegd en het is toch niet ver.Eerst komen we voorbij een gerestaureerde Keltische nederzetting uit de 6de eeuw voor Christus. Daarna een kruisweg en een mooi kerkje. Hier is ook een altaar om buiten een H. Mis te celebreren. Van hier zie je de Mino, de rivier die de grens vormt tussen Spanje en Portugal. We zien dus van hier Portugal liggen.We kijken nieuwsgierig naar de overkant. Dat is voor morgen. Vandaag nog hier in A Guardia rondsnuffelen en dan....
14/06/2005 We steken de grens naar Portugal over in Tui. We nemen de autopista en komen in Valença do Minho uit. We nemen de N 13 en rijden zo langs de Rio Minho tot de kust. Wat voor wegen hebben ze hier. Ze lijken op zwitserse kaas. Ja hier is nog veel werk te doen. In Viana do Castelo doen we boodschappen en tot onze verrassing is het hier goedkoop. Je vindt hier vele soorten vis,vooral bacalhau onze stokvis en vlees. Vandaar de 202 op naar Ponte de Lima en ponte de Barca. Volgens onze camperboek is er een camperparking in Entre-Ambios-do-Rios aan de oever van de rivier. Dus wij op zoek. Rechts van ons ligt het dorp en links de rivier. Dus sla ik links af en we komen de bossen in. Ik rij rechtdoor en plots loopt de baan in het water. Er staat een visser die ons met grote ogen aankijk. Hij denkt ook wat komen die hier doen. Dus moet ik draaien op een breedte van 4 à 5 m. Met een camper van 6 m. is dat dus niet simpel, maar het lukt mij na verschillende keren vooruit en achteruit te rijden. Zo ver staan we dan. Het wordt avond en we staan graag op ons overnachtingsplaats voor het echt donker is. We rijden verder richting Lindoso en onderweg vinden we een grote parking. Ze ligt wel langs de baan maar er is toch niets beter. Ik parkeer ons zo ver mogelijk van de straat weg. De omgeving is anders prachtig. We zien de Minho liggen ingegraven in de bergen. Aan de overkant ligt het Parque Nacional da Peneda-Gerês. Daar gaan we morgen heen.
15/06/2005 Het is hier mooi en heet. Gisteren was het wat bewolkt maar vandaag is het terug warm. We gaan vandaag van Citadelhe naar Ermelo, Soajo naar Mezio. We rijden langs hele kleine dorpjes, met traditionele huisjes. De weg is smal, kronkelig en stijgt met 12%, maar het uitzicht is prachtig. De dorpjes bestaan dikwijls uit maar enkele huisjes. We stoppen in Mezio, aan het ontmoetingscentrum. Vandaar kan men een wandeling maken door de bossen. We wandelen langs een beekje, dat door Amber wordt gekeurd en goed bevonden. Hier vinden we ook enkele menhirs en dollmen van ca. 3000 v. Chr. We zoeken een drankgelegenheid maar er is niets te vinden. Dan maar ingestapt en verder naar Arcos de Valderez. Hier zijn ze de baan aan het herstellen. Ze hebben de baan helemaal uitgegraven en ik moet bijna 15cm lager rijden. Het is hier echt rot om te rijden. Buiten Arcos rijden we de N 101 op terug richting Spanje. We komen voorbij het Palácio da Brejoeira, een 19de eeuwse kopie van het Palácio da Ajuda uit Lissabon. Aan de overkant van de ingang liggen de wijngaarden welke volgens kenners de beste en duurste "vinho verde" voorbrengt. We naderen het stadje Monçao. Daar wordt een feest geviert en heel de omgeving is er bij. Het stadje staat vol auto's, en hier wordt tot mijn spijt ook geparkeerd zoals in Spanje. Na een slalom kom ik aan het treinstation uit. Er is geen keren aan en ik moet een zandweg op naar beneden. Oef dat hebben we ook weer gehad. Nergens is een plaatske voor ons te vinden en we rijden dan de grens terug over. In Salvatierra de Mino vinden we een grote parking tussen de bomen. Het is nog altijd heet. Vandaag stijgt de thermometer naar de 38°. Het wordt met de dag warmer. Ik heb veel last van de warmte, René gelukkig niet. Amber gaat ook in de zon liggen en ik blijf lekker binnen en zet de airco aan. We gaan een lekker varkenslapje met gestoofde groentjes eten. Het vlees is hier heel lekker en het stuk dat je in de pan legt komt er even groot uit. Ze snijden de lapjes alleen heel dun en als René een dikker sneetje vraagt begrijpen ze dat dikwijls niet, maar wij vinden dat beter. Dus smakelijk en tot morgen logboek.
17/06/2005 De dag begint goed René bakt pannekoekjes. Als we zonder brood zitten eten we dat als ontbijt, zoals in de 5 sterren hotels. We rijden terug de grens over de N 101 op naar Arcos. We staan weer vast voor de werken. Ik schat mijn breedte slecht in en heb meer aandacht voor de put voor mij, ik raak dan ook een vrachtwagen. Het is met de luifel die een deuk krijgt. Aan de vrachtwagen is gelukkig niets aan. Iets verder stop ik en ga de schade eens goed bekijken. Het is erger dan ik dacht. Heel het draaisysteem is stuk en de luifel hangt een stukje open. René kan het enkel herstellen met er een touw rond te binden. Ik ben kwaad op mezelf, maar ja het is gebeurt. René troost mij met te zeggen dat het nog niet zo erg is maar toch... We rijden dan langs de N 201 richting Braga. Die stad gaan we op de terugweg bezoeken. We nemen de N 103. Ik zie een wegwijzer naar Vieira do Minho en René vindt er een klein winkeltje waar hij aardappelen en brood kan kopen. Ik moet hem afzetten en rond rijden want er is geen plaats. Ik kies op de gps de weg naar Chaves. In een helder moment vindt hij de baan. En wat voor een baan. Hij zoekt gewoonlijk de kortste weg en dat brengt ons in heel mooie gebieden maar ook soms in moeilijkheden. Dit was zo iets. Eerst mooie asfalt dan smaller dan niet breder dan camper. Onderweg staat een nederlander met een kleine camper. De stoeltjes en tafel buiten en rustig een boekje aan het lezen. Ge vraagt je af of hij ook een gps heeft. In ieder geval we komen maar 1 auto tegen, gelukkig op een plaats waar hij kan uitwijken. Verder gaat de baan over in grint en zo rijden we de berg over. De camper schut en kreunt maar hij doet zijn best. Na een paar kilometer rijden we terug op asfalt en komen weer uit op de N 103. We passeren de Baragem do Alto Rabagao, een stuwmeer maar nergens de mogelijkheid om te overnachten. In Gralhos aan een kerkje langs de weg hebben we geluk. Het kerkje is nog niet zo lang geleden gebouwd en er is een grote parking en plaats voor bbq aan. Hier kunnen we blijven overnachten.
18/06/2005 We zijn vanmorgen weer met veel moed vertrokken. We willen naar de warme waterbronnen van Chaves. De romeinen hadden hier in de eerste eeuw na Chr. reeds een nederzetting rond de bronnen. Het werd dan ook een belangrijk verkeersknooppunt op weg van Braga naar Rome. De romeinen vonden de bronnen maar wij niet. Volgens het eerder geraadpleegd boekje is er een parking naast het kuuroord waar de campers een sanitaire stop kunnen maken en water lozen en tanken. We zien verschillende wegwijzers naar de bronnen maar dichter bij het centrum zijn ze verdwenen. We nemen al de wegen van het centrum naar buiten toe maar behalve enkele mooie straatjes komen we iedere keer in the middle of now where uit. We rijden zelfs een straatje in waar René de spiegels naar binnen moet klappen. Dus daar gaan onze warm waterbronnen en we rijden verder naar Bragança. Onderweg gaan we diesel tanken en vragen aan de eigenaar of we ook water mogen nemen. Heel vriendelijk wijst hij René het kraantje en laat ons alles vullen. We nemen niet alleen water voor de tank, maar we vullen ook altijd enkele flessen. Die dienen dan om koffie te maken en te koken. Ook Amber lust het water uit de tank niet en zij krijgt dan ook flessenwater. We gaan betalen en geven hem 2 euro voor het water. Hij weigert die maar onze leuze is wij betalen voor alles ook voor water. We zijn al heel gelukkig dat we die kans hebben aan een tankstation. Na ons komen misschien nog campers en dan zal men meer geneigd zijn dit toe te staan. We rijden verder langs de N 103. Anders dan de letter doet vermoeden is het een smal kronkelig baantje. Door de aanhoudende warmte ben ik vlug moe en in het dorp Vinhâis stoppen we aan een parking in de schaduw van de bomen. Het is vandaag weer 38° . We gaan beiden overleggen wat we gaan doen. In het binnenland blijven zoals we geplant hadden of terug naar de kust rijden. We zullen zien.
19/06/2005 Het is nog warm. Veel te warm om in de stad te blijven. We rijden dus terug naar de kust. We nemen de E 82, dit is een mooie brede baan. Dat doet eens deugd, want anders zijn het putten met asfalt rond. Het is rustig op de baan want het is zondag. In Mirandela gaan we op zoek naar een bakker want ons brood is op en onze bloem ook. In een piepklein winkeltje vindt René wat hij nodig heeft en ik zoek dan een rustig koel plekje om te eten. Aan de oever van een beekje staan reeds verschillende auto's maar ik vind nog een plaatske. Zo nu kunnen we de innerlijk mens spijzen en wat rusten. We vervolgen onze weg en gaan op zoek naar Solar de Mateus. Dit is het landhuis dat zijn naam gegeven heeft aan de beroemde "Mateus Rosé". We rijden er voorbij en zien dat er veel volk is. Ik heb niet veel goesting om in die warmte in de rij te staan. We passeren Vila Real en enkele kilometers verder rijden we op de Alto do Espinho naar de parador. De parking is reeds volzet. Spijtig want hier heeft men een prachtig zicht op de omgeving. We moeten opzij gaan staan want een groepje renners met Portugese zwaantjes komen naar boven. We hebben veel beziens, want onze nummerplaat kennen ze hier niet. Ze staan altijd versteld als we zeggen dat we uit België komen. Op dit baantje rijden we Gondor binnen en vinden een overnachtingsplaats. Hier stoppen we voor vandaag.