Ik ben myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moekeontour.
Ik ben een vrouw en woon in (belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 19/08/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: buiten reizen hou ik van tennis en ben ik fan van Kim Clijsters.
Mijn reisgezel is mijn man René en mijn hond, Amber.
we genieten van de natuur, de mensen. we blijven staan en trekken verder. we leven vrij maar respecteren de anderen
23-05-2005
in het spoor van de dinosauriërs
23/05/20025 We zijn op zoek gegaan naar de dinosauriërs. Vanmorgen zijn we langs de N111 naar Estella, de oude hoofdstad van Navarra gereden en dan bij de splitsing de NA132 naar Tafalla en Olite en de LR115 naar Arnedo. Van daar uit naar het dorpje Encisio. Een klein dorpje waar vele versteende dinosaurussporen gevonden zijn. er is zelfs een dino-route. Wij zijn door het dorpje gereden en overal waren er wegwijzers met een dino op maar gelijk waar we reden, nergens geen sporen te vinden. Na een uur zoeken hebben we de moed opgegeven en zijn dan maar naar Calahorra gereden. Dat is een stadje in La Rioja aan de andere zijde van de pelgrimsroute. Op de weg naar Logrono zien we veel ooievaarsnesten op de schouwen en vooral op de electriciteitspalen. Nog voor de stad slaan we de N120 op naar Najera en als stopplaats kiezen we Ste Domingo de la Calzada. Daar zijn twee paradors en gewoonlijk mag men daar op de parking staan. Inderdaad twee wegwijzers naar de parador, maar de ene leidt ons naar buiten en niets te vinden en de andere leidt ons naar binnen, maar daar kunnen we niet in want we zijn te groot. Dus op zoek naar een ander plaatske. We staan hier nu in een buitenwijk waar ze nog volop aan het bouwen zijn. Dus rustig waar we de deur kunnen openzetten en de luifel uit. Terwijl ik onze dagboek bijschrijf schilt René de patatjes. Zo hebben wij het werk verdeeld. Ik rij en hij kookt. Ik doe de afwas en hij gaat dan wandelen met Amber. Als men leeft op zo een kleine oppervlakte zoals een camper moet men goede afspraken maken, want anders zit men vlug op elkaars lip. Zo blijf ik 's morgens liggen en hij maakt het ontbijt klaar. Dan sta ik op en we ontbijten samen. Dan gaat hij buitmen met Amber en ik ruim op. Zo is alles goed verdeeld.
24/05/2005 Vandaag rijden we terug naar de kust. Vanuit Ste Domingo rijden we richting Haro en dan nemen we de N232. Vanaf Ona loopt de Ebro langs de baan. Eens het stuwmeer van de Ebro voorbij en dan de puento del Escudo op. Daarna loopt de N232 door een smalle kloof. Gelukkig is er niet veel verkeer. Buiten af en toe een auto rijden we hier moederziel alleen.Het lichtje van de dieseltank brandde al een tijdje en het was nu wel dringend om een tankstation te vinden. Ik moet erbij vertellen dat ik niet graag ga tanken. Ik heb daar sinds ik met de auto rijd een hekel aan. Met gevolg dat we dikwijls op het laatste nippertje gaan tanken. Als we thuis zijn is dat geen probleem maar hier in de middle of nowhere is dat wel een probleem. Mijn man is het aan een spanjaard gaan vragen en we moesten nog een 10km rijden. Het is weer op het nippertje en ik beloof dat ik in het vervolg op tijd ga tanken. We hebben ook water getankt. Hier is het wel soms moeilijk om water te tanken, te lozen en wc te reinigen, maar we vinden daar wel altijd een oplossing voor. Aan de tankstations hebben ze water en mits een kleine vergoeding, die ze soms nog weigeren kunnen wij ons bevoorraden. We hebben dan een bezoekje gebracht aan Santillana del Mar, een stadje waarvan de oude kern goed bewaard is Hier liepen weer vele toeristen rond, ook japaners. Een japaneese dame kwam naar ons, wees naar Amber en zei " Perro?" mijn man anwoordt " si perro negro" dan zij weer " Perro negro?" mijn man " si labrador" dan zij weer "whats name?" mijn man "Amber" dan zij weer " Ambell?" mijn man heel droog weg " No Amberrr" toen moest ik mij omdraaien want ik kreeg de slappe lach want de japaneese nam een vriendin bij de arm en zei " perro negro labrador Ambel" ik kon niet meer vooruit van het lachen, ze vroeg dan nog "me picture with Ambel?" iets dat we natuurlijk toestonden en zo is Ambel op de foto mee naar Osaka. Als we nu tegen Amber af en toe Ambel zeggen begint zij te kwispelen alsof zij zich de Japaneese herinnert. In dit stadje staan we nu nog op een speciale toeristenparking die ons door een vriendelijk agent werd aangewezen
25/05/2005 Het is warm. Het is zeker 30° in de zon. Vandaag zijn we naar de Picos d'Europa gereden. Deze bergketen was het eerste dat Columbus zag van Europa toen hij terug kwam van zijn wereldreizen. We rijden door de kloof van Hermida, hier de Desfiladero de Hermida genoemd. Zeker zo mooi en smal als die van de Tarn. Daarna een stop in Potes om boodschappen te doen. René is de kok en dus ook de inkoper. Hij moet er mij dikwijls attent op maken dat we zonder brood of drinken zitten. Daar de winkels hier gesloten zijn tot 16.30h iets wat wij niet gewoon zijn, slenteren wij wat door het stadje en laten Amber zwemmen in de Rio Deva. Daarna rijden we verder tot Fuente Dé, het hoogste punt welk men kan bereiken met de auto. Met de kabelbaan kan men nog tot een hoogte van 1800m en van daar uit lopen verschillende wandelpaden. Hier is alleen een parador, het station van de kabelbaan en een grote parking, waar wij nu op staan. Morgen gaan wij hier een wandeling maken.
26/05/2005 Vanmorgen paniek. Onze garagist uit Aartselaar belt ons op om te zeggen dat het bestelde stuk binnen is. Nu is de camper voor een groot nazicht binnen geweest voor de afreis en ze hadden mij verzekerd dat alles in orde was. Daar René nog ik zelf iets afweet van mechaniek heb ik graag dat alles goed in orde wordt gebracht voor wij vertrekken. Dus val ik uit de lucht want ik weet van niets. Nu blijkt er een stuk van een gedeelte van de krukas versleten te zijn en dat moet vervangen worden. Dus moeten wij een garage zoeken die niet te ver af gelegen is en liefst in een stad, want die heeft gewoonlijk wel een voorraad. In het boekje staat een garage vermeld in Santander. Dus zijn wij deze voormiddag naar daar vertrokken en dank zij de gps hebben we de garage vlug gevonden. René heeft dan met hand en tand uitgelegd welk het probleem was, gelukkig was er iemand in het bureel dat frans sprak. Geloof het of niet, ze hadden dat stuk binnen en op een halfuurtje reed ik de camper terug buiten. Nu staan we aan de zee in San Vicente de la Barquera op een groot grasplein aan de plaja Mehou. We zijn allebei opgelucht dat het zo goed verlopen is. Morgen rijden we terug naar de Picos.
27/05/2005 Ik heb Kim vanmorgen zien spelen op Roland Garros. Ze moest tennissen tegen Hatchukova en heeft natuurlijk weer glansrijk gewonnen. We zijn dus tot deze middag blijven staan en na de match terug richting Picos. Nu is het te hopen dat we daar een wandeling kunnen maken. Het is vandaag stikkend heet. In Potes is René nog boodschappen gaan doen en ik ben in de camper gebleven. Wij hebben airco, maar alleen in het woongedeelte. In de cockpit ( het rijgedeelte) zoals wij die noemen is het dus altijd warm. Toen we verder naar Fuente Dé reden zag ik dat René zijn venster had opengedraait, dus tastte ik naar de hendel om ook mijn venster open te draaien. Het viel René op dat ik steeds naar iets zocht en na een paar minuten vroeg hij wat er gaande was. Op dat moment besefte ik wat ik deed en begon gierend te lachen. Hij begreep er niets van en toen ik het hem vertelde zei hij dat dit nu met een knopje ging. Ik rij nu al 3 jaar met de camper en hoe kon ik zo verstrooit zijn. Zulke zaken gebeuren dikwijls bij mij. De kinderen zijn dat al gewoon en vragen steeds na de reis wat ik nu weer verkeerd gedaan of gezegd heb. Met tranen in de ogen zijn we dan aangekomen op de parking. Daar stond nu ook een belgisch koppel met hun camper. We zijn kennis gaan maken. Zij reden reeds een week in de buurt rond en ze wisten ons te vertellen dat hier nog beren en wolven leefden, maar ik geloof dat we die niet zullen zien. We gaan nu nog wat lezen en dan het bed in want morgen gaan we de bergen in.
28/05/2005 Het is vanmorgen heel ander weer dan gisteren. De bergen liggen in de mist en de temperatuur is met een 10° gezakt. We maken ons wel klaar met wandelschoenen en sticks en gaan dan toch op stap. Ons plan is om de kabelbaan te nemen en dan een wandelpad af te stappen. Blijkt nu dat Amber niet in de kabelbaan wordt toegelaten. Dit is wel een teleurstelling maar wij laten haar niet graag achter en zoeken dus naar een padje om toch maar onze beentjes te kunnen strekken. Na een twee uurtjes zijn we al rond en gaan dan een koffietje drinken op het terras. We hadden iets anders verwacht van deze dag en we beslissen om morgen dan maar verder naar de kust te rijden.
Naar Covadonga,de bakermat van de spaanse monarchie
29/05/2005 Het is zondag en René bakt pannekoekjes. Lekker als ontbijt met een dampend tasje koffie en een fijne babbel. Het is nog altijd nat en mistig. Dan moet men het binnen maar gezellig maken. Toch vertrekken we vandaag naar Covadonga. In de prachtige Sierra de Covadonga is de Spaanse monarchie geboren. Hier vocht het kleine leger van Pelayo in 718 tegen het leger van de emir van Cordoba. Asturias koos Pelayo als vorst, de eerste cristenkoning van Spanje. We nemen de N621 en rijden langs de Desfilandero de Liesba, dan volgen we de Rio Yuso het stuwmeer van Riano,verder naar de Puerto dol Ponton en zo de Desfilandero de los Beyos in. Spijtig dat alles zo in de mist ligt. Op sommige plaatsen zien we maar 10 meter voor ons. Ik moet met de gps de weg volgen, want ik zie die zelfs niet. De volgende keer moeten we dit nog eens overdoen maar dan met mooi weer. We passeren Cangas de Onis en zo langs de AS262 naar Covadonga. Men kan naar de Mirador del Reina rijden,maar dit met een stijging van 18% en dat ga ik de camper niet aandoen. Dus stoppen we aan de kathedraal, maar al de parkings zijn volzet. Het is dan ook zondag en geen enkele spanjaard blijft dan thuis. We zijn dan maar een stukje naar beneden gereden en op een lager geleden parking was nog plaats genoeg. Het water komt nog met emmers naar beneden en wij beslissen tot morgen te wachten om het heiligdom te bezichtigen. René gaat met Amber buiten en ik zet een bakje troost en neem een belgisch koekje om het wat op te fleuren. Hopelijk is het morgen beter weer.>
Ik ben myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moekeontour.
