Ik ben myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moekeontour.
Ik ben een vrouw en woon in (belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 19/08/1949 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: buiten reizen hou ik van tennis en ben ik fan van Kim Clijsters.
Mijn reisgezel is mijn man René en mijn hond, Amber.
we genieten van de natuur, de mensen. we blijven staan en trekken verder. we leven vrij maar respecteren de anderen
14-06-2004
Door de Camargue
14/06/2004 Vandaag vervolgen we onze route richting de Provence. We nemen voorbij Béziers de kustweg, de N 112 en met de Golfe du Lion langs onze rechtse zijde passeren we Sète, Palavas, La Grande Motte, Le Grau-du-Roi en dan de Camargue in langs de D 58. We zien hier de flamingo's vliegen en op enkele weien staan zwarte stieren. In Les Stes Maries-de-la-Mer zoeken we de campingcar parking. We installeren ons tussen de andere campers en gaan een praatje maken met enkele Franse collega-zwervers. Wanneer de zon ondergaat laat ze een prachtige hemel achter. René, als pasteltekenaar neemt daar dan ook een foto van.
15/06/2004 Stes Maries is een mooi stadje met smalle winkelstraatjes en vele eethuisjes en terrasjes. Ik ga hier eens neuzen in de winkeltjes want ik kan nog wel het een en ander gebruiken. Ik heb twee shorts gevonden, en René een vlaamse krant en een brood. Zo zijn we allebei weer tevreden. Op een terrasje onder een boom drinken we onze koffie en lezen het nieuws uit ons Vlaanderen land. We pluizen heel de krant uit. Dan weten we weeral wat er in onze landje gebeurd. De krant staat vol van de verkiezing natuurlijk. We slenteren terug naar de mobilhome. Na het middageten vertrekken we naar Arles, de stad van Van Gogh. Op zoek naar een parking welke vermeld staat in ons camperboekje wordt ik door de gps dwars door Arles gestuurd. Door zo een smalle straatjes en plots sta ik op een T punt. Ik moet naar links en draaien is hier geen sinecure. Achteruit gaat ook niet meer want er staan zeker 5 auto's achter mij. René stapt uit en een voorbijganger loodsen mij met veel vooruit en achteruit rijden toch terug in de goede richting. Onze helper steekt zijn duim op om te zeggen "goed gedaan". Ik ben in ieder geval blij dan we er zonder kleerscheuren door gekomen zijn. Nu nog een stukje en we staan op een reuse grote parking naast de Rhône met een prachtig zicht op de rivier. Alhoewel Van Gogh toch veel naam heeft gegeven aan Arles zie je hier niet zo veel van de schilder. Het café waar hij altijd kwam is gesloten en staat te verkomeren. We gaan dan het hotel zoeken waar hij verbleef en het blijkt dichtbij onze parking te staan. Na het avondeten gaan we tv zien. Het is vandaag Duitsland tegen Nederland. Het wordt zeker een mooie match.
16/06/2004 Het heeft gisterenavond gedonderd en gebliksemd. We hebben dus niet veel van de voetbal kunnen zien. Onze schoonzoon gsmt. dat Duitsland-Nederland 1-1 werd. Dus heb ik een puntje gewonnen met goed te gokken.We gaan nu naar de markt. Er heerst een gezellige sfeer zoals je alleen in het zuiden van Frankrijk vindt met de vele marktkramers, ie in hun smakelijk dialect hun waren aanprijzen. We kopen fruit en brood en slenteren dan naar de arena van Arles. Die moeten we toch ook gezien hebben. Er wordt geen mensenbloed meer vergoten maar nu is het aan de beurt van de stieren. Hoewel ik denk dat hier de stieren niet meer gedood worden. We vervolgen in de namiddag onze route en wel naar St. Remy-de-Provence, naar de kliniek waar Van Gogh verbleef nadat hij zijn linkeroor had afgesneden. Hier in de Clinique St Paul heerst een volledige stilte. Het was een voormalig klooster dat in de 18de eeuw een inrichting voor geesteszieken werd. We horen hier alleen de krekels met hun vleugels lawaai maken. Dit geluid zal ons nog gedurende vele dagen begeleiden. We brengen een bezoek aan de kamer van de schilder en als je uit het raam kijkt zie je waarom hij ook hier schilderde. Na het bezoek zetten we onze weg verder naar de Lac de Ste Croix, naar het dorpje Ste Croix-de -Verdon. Boven het dorp ligt een camperparking met een prachtig zicht op het meer. Er staan hier vele soortgenoten en we moeten dan ook ons tussen twee campers wringen om er nog bij te kunnen. We gaan nog naar beneden wandelen langs het meer. Het doet goed buiten te zijn en Amber geniet van het water. Plots ziet ze een poes en het is alsof er vuur uit haar poten komt zo vlug vertrekt ze. De dikke poes heeft moeite om over de draad te klimmen en we roepen haar dan ook terug.Lachend wandelen we dan terug naar boven. Ik ga het nog dikwijls herhalen maar het is hier prachtig. Het is echt genieten van de natuur en ook van elkaar. Wanneer het donker wordt en iedereen zich in zijn huisje heeft teruggetrokken hoor je alleen nog de "cigalles" Ik weet dat ik hier goed ga slapen.
17/06/2004 Van hier uit gaan we langs de Gorges du Verdon rijden. Het is steeds een wens van ons geweest en nu staan we ervoor. We rijden langs de D 111 over de Barrage de Ste Croix de D 71 op richting les Salles-sur-Verdon en nemen dan de D 19 en rijden zo de Corniche Sublime op. Deze tocht is adembenemend, we hebben nu al veel gezien maar dit fenomeen is werkelijk schitterend. Het is alleen voor mij oppassen geblazen want er zijn veel haarspeldbochten en de baan is niet zo breed. Soms moet René zelfs de rechterbuitenspiegel naar binnenklappen. Het is spijtig dat we op sommige plaatsen niet kunnen stoppen, maar aan de Pont de l Artuby waar ze ook aan Bengyspringen doen vinden we een parking. Van op de brug heb je een prachtig zicht. God, wat is het hoog. Voor iemand met hoogtevrees zoals ik is het effen slikken. We eten hier ons middagmaal op en rusten wat. Op het standje welk hier staat koop ik een boek over de hele Gorges. Het is dikwijls leerrijk voor de kleinkinderen. We rijden dan verder naar Comps-sur-Artuby en vandaar nemen we de D 955 om de andere kant van de Gorges du Verdon af te rijden. We komen zo voorbij de Pointe Sublime en de Belvedére de Mayreste om in Moustiers-Ste Marie uit te komen. Daar moeten we opzoek naar een winkel want onze voorraad is op en René ziet al groen van de honger. Hier is niets te vinden en we vervolgen onze weg dan maar naar Riez. Hier is een supermarkt en kan René weer zijn hartje ophalen. Ik blijf bij Amber dan kan hij rustig winkelen. We rijden dan verder en in Allemagne-en-Provence vinden we een goede overnachtingsplaats. Met een lekker rood wijntje in ons glas genieten we beiden nog na van zo een prachtige rit.
18/06/2004 We hebben goed geslapen en na een lekker ontbijt met een stuk baguet en wat kaas, rijden we door langs de mooie Franse wegen naar het hart van de Provence. We passeren Manosque en nemen dan de korste weg naar Apt. Dit is een grote stad maar onze weg leidt ons naar Roussillon. Het is even zoeken naar een parking, die aan de buitenkant van het dorp ligt. Dan gaat het te voet naar de prachtige rotsen met de dieprode aarde. Voor een schilder zoals René, die met pastel werkt is dit iets speciaals. Hij staat even versteld over de mooie kleuren welke hier te zien zijn. Het is moeilijk de kleuren te beschrijven zelfs op foto is het niet over te brengen. Van Roussillon naar Gordes is het maar enkele kms en we zien van in de verte het geklasseerde stadje liggen op de heuvel. We zien helemaal van boven het Château de Gordes, welke door de schilder Vasarély werd aangekocht. We vinden buiten het dorp een camperparking en blijven hier overnachten.
19/06/2004 We worden wakker met een prachtige mooie hemel, maar terwijl we ontbijten begint het te onweren. Onze wandeling naar het dorp valt dus in het water en we rijden dan door naar Isle-sur-la-Sorgue op zoek naar een wasserette. We kunnen op een grote parking staan en wandelen dan naar het centrum. Het is opgehouden met regenen en de zon komt er weer door. We vinden een laverie en terwijl de wasmachines hun werk doen slenteren we door het stadje. Alle steegjes komen samen aan de Notre-Dame-des-Anges. Elke dag is hier een vlooienmarkt met tweedehands waren. We zijn nu te laat, het is reeds namiddag maar we blijven hier zodat we morgenvoormiddag naar de markt kunnen gaan.
20/06/2004 De zon schijnt en geeft reeds veel warmte. Het is heerlijk. We laten Amber nu thuis en gaan alleen op stap. Het is op zo een markt veel te druk en dan is het voor haar moeilijk rustig bij ons te blijven. Langs de Sorgue staan het antiek uitgestald en in het stadje staan ze met voeding en kleren. Het is een gezellige bedoening. Overal ruikt je de geuren van lavendel en van de Provençaalse tapenade. Nergens zie je zoveel soorten tapenade als hier. We nemen ook wat mee voor bij de aperitief. Voor diegene die tapenade niet kennen, het is een puree van olijven, ansjovis, kappertjes en verschillende kruiden en dan gemengd met olijfolie. Het wordt op een stukje geroosterd brood gesmeerd en dan bij de aperitief geserveerd. We gaan naar de mobilhome terug want we laten Amber niet graag te lang alleen. René zet het venster open en laat de luifel wat uit. Daarna zetten we ons buiten en genieten van een wit wijntje en onze lekkere tapenade. Een fransman uit een andere camper komt naar ons en vraagt of er bij ons ook ingebroken is. Nu blijkt dat iedere camper het bezoek van dieven hebben gehad. Bij ons niet, maar dat komt misschien door de aanwezigheid van Amber. Ik beloof haar dat ze een lekker been krijgt nu dat ze zich zo goed van haar taak heeft gekweten. Na het middagmaal vertrekken we terug naar Gordes, want dit dorp willen we nu zeker bezoeken.
Ik ben myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moekeontour.
![parking in Arles](http://img91.imageshack.us/img91/9291/parkinginarlesge2.jpg")
