Onze jongens waren nog heel jong (in het tweede leerjaar = 7 jaar zeker), toen we al zagen dat het , net als de papa en de mama, zeer sportieve gasten zouden worden.Reeds op die leeftijd speelden ze met de papa in de tuin een beetje volleybal. We trokken met hen naar Ternat, naar Kruikenburg, waar men aan zulke gasten reeds volley-initiatie gaf.Van volley was er bijna geen sprake, maar wel op een speelse manier leren omgaan met de bal. Al snel waren onze kinderen uitgekeken op deze vorm van amusement. Dan maar naar den basket...Ook dit viel niet in goeie aarde...omdat er voor deze leeftijd geen competitie bestond....vonden onze jongens het maar niks. Ondertussen kwamen ze in het vierde leerjaar terecht.We verhuisden en woonden rechtover het voetbalplein. Wat had je gedacht ??? Inderdaad...mogen we ne keer gaan kijken mama en papa ??? Zo begon het avontuur. (wordt vervolgd)
Aangezien het voor de beide jongens winterstop is, is er ook geen groot nieuws. Ze hebben wel allebei een programma meegekregen van de club. JA...toch wel...ze volgen het programma al zeer goed. Zouden ze het volhouden ??? Ik hoop het. Nu ja deze week hadden ze steeds gezelschap van de papa. Hij houdt het wel bij 'gezelschap' want hij 'zou moeten toegeven' dat hij zijn twee zonen niet meer kan bijhouden. We zien het uiteraard wel, maar hij laat het niet over zijn lippen komen. Fierheid van de papa ??? Oh ja ...een vrolijk kerstfeest en alvast een goede start in 2009.
Aangezien het voor de beide jongens winterstop is, is er ook geen groot nieuws. 
