we reden van de dokter in blankenberge naar knokke-heist,de meeste aanwijzingen die de dokter uitgelegd had om er te geraken waren we tegen gekomen,maar femke begon haar bewustzijn te verliezen .Ik praate tegen haar om haar toch maar wakker te houden.mijn man zei dat ze waarschijnlijk moe was en dat ik haar moest laten. maar ik had het gevoel dat als ze ging slapen ze niet meer wakker zou worden. we geraakten in paniek,we vonden de weg niet meer,toen zagen we een verkeersbord met politie erop,maar het bureau dat vonden we niet(ha neen,want achteraf hoorden we dat het bureau verhuist was maar het bord nog niet). totaal in paniek,zag mijn man in de verte een taxi,hij besloot dan maar in het midden van de weg te rijden en te knipperen naar de taxi.gelukkig stopte de man.we vroegen de weg naar het ziekenhuis,de man zag aan ons dat we in paniek waren en zei ons hem te volgen.we waren niet ver meer van het ziekenhuis ,maar moesten straatje in straatje uit rijden.Daar aangekomen,liepen we binnen in het ziekenhuis,mijn man vroeg ondertussen aan de taximan hoeveel ons schuld was,en die man antwoordde ."niks,haast je maar met je kindje naar spoed" Die man had het ziekenhuis en zijn baas al verwittigd dat hij met ons onderweg was.Ons femke was het bewustzijn al verloren.
