Een warme Mei zindert als een schalmei

de lach van een kind

dansen op het gras

de rozenknop ontluikt

ontglipt het leven ons

verstrengeld,als twee geliefden

breng kleur

Langs groene twijgen,gespikkeld met bloemen

De dagen rijgen aaneen als steken van een gobelin

de warmte van de lentezon

het borrelt en kriebelt

is sluw

als mijn tranen vloeien

van ongekende verten

brengt heel kies

maaltijd houden,van elkaar houden

Mama wil je even luisteren??

naar dat grote wonder

geeft je het leven..

voelde me geborgen

Eerste viergeslacht