Deze Blog word bewerkt door Nina en Fried.Wij bedanken iedereen die onze blog bekijken en in onze gastenboek schrijft.Veel liefst toe gewenst aan iedereen.
Wisewiske zette dit op haar blog en vroeg aan iedereen om solidair te zijn en het ook bij hen te plaatsen, ik doe dit met heel veel plezier. Laten we allemaal onze krachten bundelen, samen zijn we sterk... Mijn ogen zijn opgezwollen, ik kan niet zien. Ik zal wel dom zijn, ik zal wel slecht zijn, wat anders? Zou ik mijn papa zo boos hebben gemaakt? Ik zou willen wensen dat ik beter was, ik wens dat ik niet zo lelijk was. Misschien zou mijn mama mij nog willen knuffelen. Ik kan niet spreken. Ik kan niets fout doen, anders word ik opgesloten, de hele dag. Als ik wakker word ben ik alleen. Het huis is donker, mijn ouders zijn niet thuis. Wanneer mijn mama wel komt probeer ik lief te zijn. Misschien krijg ik vanavond dan maar 1 klap. Maak geen geluid, ik hoorde net een geluid. Mijn papa is terug van Charlie's bar. Ik hoor hem vloeken, het is mijn naam dat hij roept. Ik druk mezelf tegen de muur, ik probeer me te verstoppen van zijn kwade ogen. Ik ben zo bang, ik begin te huilen. Hij vind me huilend en hij schreeuwt lelijke woorden. Hij zegt dat het mijn schuld is.Hij slaat en schopt me. Ik bevrijd me eindelijk en ren naar de deur. Hij heeft hem al op slot gedaan. Ik rol me op tot een bal. Hij pakt me op en gooit me tegen de harde muur aan, ik val op de grond. Mijn botten gebroken maar papa gaat door. Nog meer lelijke woorden worden er geschreewd. Ik huil "HET SPIJT ME!!" Zijn gezicht veranderd in een nog groter aanzienlijke haat van het kwetsende en de pijn. Opnieuw en opnieuw. Oh God, alstublieft, heb medelijden! Plotseling stopt hij en loopt richting de deur. Ik lig daar, onbeweeglijk gespreid over de vloer. Mijn naam is HEIDI, ik ben drie jaar... Vanavond heeft mijn papa mij vermoord!!! Nu heb je 2 keuzes:
1) Zet dit verhaal ook op je blog of stuur het door om iedereen wakker te schudden... 2)of doe alsof het je niet raakt en ga gewoon weg maar kom hier niet meer terug, laat de kinderen stikken, de toekomst van morgen...