Ik ben toch weer alleen thuis, dus zet ik er nog maar wat bij op in mijn blog. Ik ben gisteren voor de eerste keer aan figuurtraing gaan doen. Ja wat zeg, Ik heb afgezien. Het begon allemaal vrij goed. Goede muziek en een beetje dansen, allee ja, draaien en springen en bewegen. Ik begon er van te zweten, maar ik kon het volhouden, maar dan kwam het. Beenspieroefeningen. Ik heb spieren gevoeld, die ik in de afgelopen 24 jaar nog nooit gevoeld heb. Wat was dat allemaal. Het zweet liep over mijne rug. Maar gelukkig was ik niet alleen, iedereen stond daar. Eindelijk waren die beenspieroefeningen gedaan en ik dacht: ja oef, nog wat stretchen en zo en over een kwartiertje zit de les er op. Begon die lerares toch niet over buikspieren zeker? Allee vooruit, daar lagen we, op de grond en schouders omhoog. Normaal beginnen ze op de voetbal en zo met 10 situps. Hier waren het er zeker 40. Amai, pijn dat dat deed. en toen moesten de schuine buikspieren nog komen en dan zwijg ik nog over de armspieren. Awel, ik heb afgezien, maar ik ga volgende week terug. Het heeft me goed gedaan en het beste van al, ik ben vandaag niet stijf of zo. En meestal ben ik dat wel na de voetbal of het joggen. Jullie gaan zien, binnenkort heb ik zo'n slank figuurtje als al die fotomodellen (ik zal maar verder dromen, zeker?) Enfin, voor iedereen die er zin moest in hebben: figuurtrainen is heel leuk, zowel voor jong als voor oud. Alle leeftijden waren er aanwezig, dik, dun, groot, klein, jong, oud, knap, lelyk, ....
Volgende week een nieuw verslag over de les. Groetjes Noëlla
Jaja, jullie hebben de titel goed gelezen. Ik vrees dat ik een kat in de zak gekocht heb. Ik heb geen hond gekregen maar een mini-ezeltje, denk ik. Ik zal eventjes uitleggen hoe dat komt. Onze Tommy is nu al meer dan een maand hier bij ons in huis. Hij is een echt schatje (vooral als hij slaapt). Maar hij kan toch zo ezelen, hé. Eindelijk hebben we hem zo ver gekregen dat hij van rond een uur of 11 's avonds tot 's morgens half acht slaapt en zijn bench proper houdt. Maar overdag is het een ramp. Als we eens even voor een paar uurtjes weg zijn, dan hebben we prijs. Dan kunnen we heel de bench poetsen. Maar ja, hij moet ook nog leren, en tis een beetje nieuw voor hem om overdag alleen te zitten. Dus deze middag toen we naar de winkel gingen, eerst Tommyke buiten laten. Alles ging perfect, een kleine en een grote behoefte buiten. We konden dus met een gerust hartje vertrekken naar de winkel. We zijn hoop en al een uurtje weg geweest. En raad eens???? Jaja, 't was weer prijs. Maar hij had er wel veel moeite voor moeten doen hoor, want het was maar een klein hoopke. Dus raprap, alles in de ijskast en weer beginnen poetsen. Gewoon omdat hij ezelt omdat hij alleen thuis moet zitten. Erg, hé Maar allee, we zijn het weer vergeten en vergeven, hij ligt hier nu naast mij in zijn mandje te slapen. Hij heeft daarnet zijn buikske nog rond gegeten met spaghetti ( verse, hé, niet uit pottekes). Dus hij mag niet klagen. Voor de rest gaat het met onze Tommu vrij goed. Hij heeft de laatste dagen, buiten zijn bench dan, niet meer in huis gedaan, hij gaat af en toe aan de deur staan als hij buiten wilt, dus de volgende opdracht voor mij: de hond leren blaffen als hij buiten moet. We weten dus weer wat doen. Maar ja, eigenlijk is dat niet zo erg, ik heb toch niks te doen. Ik ben nog altijd werkloos. Daar kunnen we onze minister van het onderwijs alweer voor bedanken. Als hij de vervangingspool niet had afgeschaft, stonden er nu geen 8000 leerkrachten te wachten op hun stempelgeld. 't Wordt misschien nog eens tijd dat we eens gaan staken als leerkrachten. Want het is toch weer een tijdje geleden, denk ik. Maar of dat allemaal iets gaat uithalen, weet ik niet. En dan zijn er nog die leuke sollicitatiebaantjes. In kinderdagverblijven en zo. Dan denk je, daar ga ik voor. Dag jan, vergeet het maar. Het heeft zelfs geen nut om te solliciteren, want je diploma is te hoog. Waarom zou een mens dus nog eigenlijk gaan verder studeren? Klagen en zagen zal niet helpen, zeker?! Maar enfin, wachten en wachten en nog eens wachten tot ze me opbellen om te gaan werken. Als ik ergans mag beginnen dan houd ik jullie allemaal zeker op de hoogte
Groetjes en nog een goede avond voor iedereen. Noëlla
Ik ben een echte voetbalheld kijk mij maar gaan daar op het veld. Met mijn voet geef ik de bal een enorme knal. Hij vliegt tegen de hemel, tegen het blauw hij gaat erin, kijk nou! Maar dan schopt de zon mijn bal met een haal zomaar uit de lucht, tegen de paal. Maar ooit maak ik een doelpunt, misschien wel tien dat zul je zien. Want op dat hardgroene voetbalveld ben ik een echte voetbalheld.
