Schuld

Ik durf het woordje schuldig amper in de mond nemen. Het is moeilijk te zeggen “ het is uw eigen schuld”tegen iemand. Ik geloof echter wel in een soort collectieve schuld. Met zijn allen zijn we schuldig aan heel veel dingen. Als we het dan toch over schuld hebben gaat het altijd over iets negatief, aan iets positief daar voelen we geen schuld over maar daar zijn we meestal erg fier over. Ik denk dat het schuldig gevoel dat de mens heeft zijn oorsprong vindt in zijn ikzucht. Egoïsme is de bakermat van ons schuldgevoel. Alle negatieve eigenschappen van de mens komen voort uit zijn egoïstische neigingen, zoals machtswellust, begeerte, wraak, onrechtvaardigheid, racisme, onderscheidingsdrang, woede, leugen, gierigheid, onderdrukking, uitbuiting enz.

Soms is het egoïsme van de mens zo extreem dat het tot excessen leidt en door de meeste andere mensen uiteindelijk veroordeeld wordt.  Denken we maar aan Marcos en Imelda, Hitler, Milosjevitch, bij ons Marc Dutroux en zovele andere.  Hier zijn we wel geneigd de schuld aan de personen in kwestie zelf te geven, alhoewel deze mensen in het begin door velen gesteund werden en in die zin zelf niet alle schuld hebben aan het kwaad dat ze veroorzaakt hebben. Denken we B.V aan de inquisitie, de holocaust, de slavernij, de Palestijnse kwestie, de uitbuiting van de armelanden door de rijkere enz. Alhoewel we beweren hieraan geen rechtstreekse schuld te hebben kopen we  bijvoorbeeld toch maar al te graag de producten die tegen armoelonen in de zgn. ontwikkelingslanden gemaakt zijn.  En kiezen we ook niet voor de politiekers die ons beloven niet te veel aan onze centen te zitten, ook al gaan ze met die centen de ontwikkelingshulp wat opvijzelen? Ik hoor het u al zeggen “ zijn er wel zulke politiekers”? Ze krijgen meestal niet veel kansen om aan de macht te komen. Wantrouwen (soms terecht) is nog zo één van die producten die gebaseerd zijn op egoïsme.

Heel veel lijden in de wereld is een puur gevolg van onze egoïstische instelling. Mochten we er ooit in slagen de gentechnologie nuttig toe te passen, dan hier misschien. Om dit uit te roeien zie ik geen andere mogelijkheid. Maar een beetje ikzuchtig zijn mag toch wel denk ik! Als ge u zelf niet gaarne meer ziet, hoe moet dat dan met uw medemensen aflopen? Dus oppassen met die technologie!

wicha

16-11-2008, 17:57 Geschreven door wicha
Reageren (0)

Lawaai

Lawaai is Eén van de ergste milieuproblemen

Lawaai is asociaal

Lawaai tiranniseert en terroriseert

Dit zijn woorden van “De bond zonder naam “. Misschien is het de moeite waard wat dieper op deze problematiek in te gaan. Laten we het niet hebben over de algemeen aanvaarde lawaaihinder van het verkeer, de bouwwerken, de muziekfestivals, kermissen en andere eenmalige festiviteiten maar laten we vooral ingaan op de hinder die veroorzaakt wordt door individuen die al dan niet bewust zich het recht toe-eigenen hun medeburgers te hinderen met volledig nutteloze lawaaihinder zoals schetterende muziek uit radio’s terwijl ze de auto kuisen op de straat of zelf aan het werk zijn in of rond hun huis of op een of andere bouwwerf, dikwijls tijdens activiteiten waarbij ze zelf van die muziek niets kunnen horen.

Het lijkt erop dat deze mensen schrik hebben van de stilte. Misschien hebben ze angst dat de stilte hen zal dwingen na te denken over de vele problemen waar ze al mee zitten. Het lawaai beheerst hun leven al grotendeels. Ratelende drilboren, knetterende motoren, oorverdovende machines, de verkeersdrukte, en thuisgekomen zijn er misschien de huilende kinderen en de luidruchtige televisie met zijn vele gewelddadige feuilletons. Muziek is voor hen een vluchtweg, een reactie tegen, en als ze hard genoeg staat, tegen al dat andere lawaai. De muziek wordt stilaan hun tiran. Deze tiran vraagt steeds meer decibels en gewillig draaien ze de volumeknop wat hoger. Ten slotte sleuren ze hun tiran overal met zich mee, het wordt hun enige vriend, de stilte wordt hun vijand en dus ook de mensen die van stilte houden en zeker zij die voor hun rechten durven op te komen. Ze merken zelf niet meer dat ze al maar agressiever worden. De muziek is hun drug en ze hebben er alles voor over. Deze drug tiranniseert hen en zo terroriseren zij op hun beurt hun medeburgers die nog van de stilte houden. Tirannen zijn niet alleen mensen, het kunnen ook gewoontes zijn, die stilaan uitgroeien tot obsessies...ze kunnen ten slotte niet meer zonder...het is een stuk van hun leven geworden. De hardrock of andere banale zgn. muziek kleeft als het ware aan hun lijf. Ze sleuren ze overal mee, ja zelfs op bus en trein zetten sommigen het geluid nog hard genoeg op de koptelefoon om hun buren nog te storen.

16-11-2008, 17:51 Geschreven door wicha
Reageren (0)