Met een schok kwam ze terug in de realiteit, complicaties... dat had ze nu echt niet meer nodig.
Ze besloot terug te bellen, het moest gebeuren. Op één minuut tijd was ze terug de koele gevoelloze Sandra en toetste de sneltoets van Dr. De Groot in...

Sandra keek wezenloos voor zich uit en wachtte tot er opgenomen werd.
Het duurde te lang... 4, 5, 6 7, 8....

-'Goedemiddag, met de praktijk van Dr. De Groot...'

Verdorie dat was vlug...

-'Goedemiddag, u spreekt met Sandra... Sandra van de complicaties...'
-'Ja, mevrouw de dokter is er nu niet meer... hij werd dringend weggeroepen. Hij is tot 12u45 aanwezig geweest...'

Als hij dringend werd weggeroepen, zullen mijn complicaties wel niet zo 'urgent' zijn...

-'Ja, sorry... maar ik heb hier een noodgeval gehad!
-'Oh, ik hoop toch niets ernstig mevrouw?'

Snel keek ze de woonkamer door, en plots viel haar oog op de keukendeur...

-'Ik had een grote lek... in de keuken... een buis... die was gesprongen. Op één minuut tijd zat de hele keuken onder water...'

Ja... dat kwam er vlot uit...

-'Oei, mevrouw dat klinkt niet goed! Ik zal kijken of de dokter u straks nog kan ontvangen...'

NEE!

-'Euh.. zo dat eventueel morgenvroeg kunnen? Ik heb nog veel werk door dat lek weet u...'
-'Ja, natuurlijk... om 9u, schikt u dat?'

Nee...

-'Ja, dat is goed... tot morgenvroeg dan...'
-'Ok, tot morgenvroeg mevrouw!'

Verdorie...

Sandra ging naar de keuken en deed nog wat koffie in haar mok, hij was lauw en smaakte vies.
Het deerde haar niet, het was vocht en vocht had ze nodig. Ze keek door het raam, en zag de auto van haar dochter de oprit op rijden. Toen Els, haar dochter, uitstapte en naar boven keek, vloog ze door twee blauwe ogen even weer terug in de tijd...

-'Els, Els Els!'

Els, de 17 jarige zus van steven kwam met een grote zucht de keuken binnen, greep snel een appel uit de fruitmand en keek haar broer aan...

-'Waar brand het nu weer?'
-'Binnenkort onder mijn wielen Els!'

Els keek haar moeder aan, maar Sandra lachte alleen maar even...

-'Onder je wielen? Meer uitleg graag, of ik ga nog echt denken dat er iets mis is met jou!'
-'Jij bent al net als mam! Ik krijg een bromfiets van pap Els... een coole zoals David!'
-'Damn... daar gaat mijn extra zakgeld! Steven, ik vind dat je jezelf moet opofferen voor je oudere zus... als je het nu niet doet, ga je er later spijt van krijgen!'
Els keek smekend naar haar broer, maar die keek terug alsof ze gek was.

Sandra schrok van de bel, en begreep dat ze weer in het verleden op bezoek was geweest. Ze was verbaasd dat haar dochter aanbelde, ze had toch een sleutel?
Toen ze op weg was naar de voordeur, overzag ze de chaos van haar woonkamer. Els zal weer zeuren, ze haatte het wanneer Sandra weer alles op een andere plaats had gezet.
Met haar hand op de deurklink riep ze haar dochter al toe...

-'Je mag binnen als je niet gaat zeuren Els... '

Els piepte achter de intussen open deur en rolde met haar ogen...

-'Mam, dat meen je niet! Dat is al de vijfde keer deze maand!'
-'Dat is raar... want ik heb je hier maar drie keer op bezoek gehad... heb je soms spionnen?'

Sandra zag dat haar dochter schuldbewust haar ogen neersloeg...

-'Pap heeft het er over gehad toen hij laatst Steven's foto's kwam brengen... hij vind het ook niet leuk meer mam! Hij zei dat hij de kelder ging inrichten als er nog eens iets veranderde in huis...'
-'Pffffff... de kelder... hij mag die hebben!'
-'Mam!'
-'Els, als ik zin heb om mijn huis een beetje te veranderen dan doe ik dat ook! Als iemand daar moeite mee heeft dan moeten ze hier maar niet meer binnen komen!'

Els keek haar boos aan, maar zweeg... ze zag dat haar moeder weer in een ontkenningsfase zat, en dan was het net als tegen de muren praten.

Sandra op haar beurt zag de gelaatsuitdrukking bij Els, maar vond het niet haar probleem... ze had al zorgen genoeg!

-'Maar vertel eens dochter, wat kom je eigenlijk doen?'

-Daar gaan we dan...- dacht Els.

-'Wel mam, pap zei dat je zondag niet mee kwam... en ik kom vragen of je alstublieft wel mee wil komen?'


©nutswritingkate2006