onze nieuwe wereld

meegaan in de veranderingen

29-11-2008
Pijnlichamen die elkaar versterken
Dag lieve mensen, Ik hoop dat mijn uiteenzetting en die van de grote meester Tolle, een beetje begrepen is. Zelf in mijn omgeving ken ik een koppel wiens leven er op gericht is hun pijnlichamen te voeden. De ene is nog koppiger dan de ander en het rare is dat ik, hoe graag ik dat ook wil, niet kan doordringen tot de echte mens, de enige echte ik van deze 2 personen. De pijnlichamen zijn continue in een dusdanige staat van opwinding, dan hun IK volledig in het niets verdwijnt. En dat alle vele lange jaren. De man ligt nu in het ziekenhuis. Ik weet zeker dat het veel te maken heeft met de stress situatie die hij ondervindt. Hij is in het ziekenhuis veel opener dan thuis, als hij bij zijn vrouw is. Als ik hem alleen zie, kan ik echt praten met hem. Het pijnlichaam blijft wel aanwezig, dat merk ik wel, maar er is een gesprek mogelijk. Ik moet wel uitkijken dat ik de boel weer niet op laat flakkeren. Het gekke is dat zijn pijnlichaam ook mijne tracht te bereiken, door bepaalde opmerkingen. Zijn vrouw was eigenlijk in dezelfde staat. Zij is nu al een week alleen thuis en meer aanspreekbaar als anders. Alleen zocht zij meer openingen om mij te treffen,uit te dagen, zodat ik hem dan weer kan treffen. Raar hoor. Maar ik ben niets meer dan een toeschouwer. Ik kijk en observeer en ik kies voor geen van beiden of moet ik zeg, ik kies voor beiden. Dat maakt het wel moeilijk voor het koppel. Hun dochter is nl op haar "hand"; de zus van de man is op zijn "hand". En ik, de vriend van het koppel ben neutraal. Toch ben ik niet klaar om deze mensen echt te helpen. Ik kan eigenlijk alleen luisteren en mij niet laten vangen. Zware dag was het dus. Maar dat was al in het verleden. Nu zit ik alweer in het NU, lekker wat te typen. In de toekomst ;-) over een uurtje staat mijn witlofsoepje klaar, die ik dan,met een boel oude kaas, in het heden lekker kan opslurpen. Mmmmmmmm. Dag lieve mensen, Namaste, Freekje

Geef hier uw reactie door

Uw naam *
Uw e-mail *
URL
Titel *
Reactie *
	Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)

Reacties op bericht (0)

Over mijzelf

Ik ben Fred, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Freekje.
Ik ben een man en woon in Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is zaakvoerder transportbedrijf.
Ik ben geboren op 21/08/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, wandelen met vrouw en honden,mijn werk, films,eten en eten bereiden voor vrienden.
Enige jaren geleden div.problemen opgelost door o.a. meditatie/yoga. Deze moeilijke periode, dacht ik, was voor mij vernietigend.Hierdoor raakte ik verzeild in "de mooie wereld" van meditatie en bleken deze problemen een gift te zijn.

Mijn favorieten