Ik denk niet dat we hier kunnen spreken van ijshaar omdat dit enkel kan ontstaan op dood en nat kernhout van takken. De ijsstructuur is ook anders, het zijn meer lange haarachtige en wollige slierten ijs. We zien hier toch wel een ijsstructuur van pinnige ijspegeltjes tegen een wazige achtergrond.
Een aanzet tot een golfbreker. Steekt mooi af op het lichtblauwe water. Misschien een stukje van het strand tot het begin van de dwarse lijn die horizontaal door het beeld loopt. Ik denk dat het de foto dan een stuk sterker maakt.
Less is more. Weeral een bewijs dat je met één klein item (pluimpje) op een mooie gestructureerde ondergrond (golvend water) een prachtig en rustig beeld kan weergeven.
Splash-fotografie, zoals op dit mooi voorbeeld, zijn het objecten die we in het water laten vallen en met een beetje oefenen krijgen we dan een mooie splash met het voorwerp nog duidelijk herkenbaar. Geen dure aangelegenheid en je kan je er fantasie in kwijt.
Druppelfotografie, een specifieke disipline. Hier zien we de parapluvorm. In feite komt het hier op neer. Een eerste druppel valt in het water op dat moment komt er een tweede druppel aan. Deze botst dan met de kegel die omhoog gaat en zo ontstaat de parapluvorm.
Mooi uitgevoerd in een gaaf geheel tegen een zachte gekleurde achtergrond.
Een stilleven, samengesteld met een helleborusbloem en enkele waterdruppels. De bloem zorgt voor een kleuraccent voor in het overige een bijna zwart-wit scenario.
Goede scherpte, maar deze had iets meer op het hart van de bloem kunnen richten en natuurlijke kleuren.
Eenvoud staat dikwijls garant voor een sterke foto. Een stuk waterbuis, beetje bevroren water en een scherpe ijspegel. Dit alles steekt mooi af tegen een wazige achtergrond.
Nog niet helemaal met een grijze hemel, de wolken bedekken stilaan het blauwe firmament. Een contrast tussen de twee oevers, oranje links, groen rechts met een breed blauw lint van water in het midden. Een mooi gebied dat naar ik verneem terug is gegeven aan de natuur.
Structuurfoto in zwart /wit van een bosbodem met bladeren vastgelegd door bevroren water. Een beeld waar we in gaan zoeken wat er nu eigenlijk ligt op deze bodem.
Titel: Een getijdengeul in het slik van de Schelde.
Een detail van een geul met afstromend water in het slik. Als fotograaf zie je hier de structuur van het slikke en de golvingen van het water. Een mooie compositie waar beide elementen in evenwicht zijn.
Wilgenbomen aan de waterkant, ze worden terug gewaardeerd en beschermt, dit was vroeger wel anders. We zien hier een klein streepje water maar O zo belangrijk. Mooie compositie en een spiegeling die meer suggereert.
Een eenvoudig beeld van een glas water dat gevuld wordt onder een kraan. Bij ons een gewone zaak waar we helder en zuiver water krijgen. In vele gebieden is dit wel anders.
Met zijn metaalkleurige veertjes, zijn stevige bek en oranje pootjes heeft deze spreeuw het drinkbakje opgeeist. Water is zowat het belangrijkste om te overleven. Mooie keus en compositie om dit te benadukken.
Fijne low key van een glas gevuld met water en het flesje ernaast. Low key kenmerkt zich door een donkere tot zwarte achtergrond en contrastrijke belichte lijnen van het onderwerp. Dit is hier zeker mooi tot stand gekomen.
Heeft deze meeuw zich mesrekend bij het landen op het water, we zullen het niet te weten komen. Een fotograaf die bij de pinken is en dit beeld voor ons kon vastleggen. Scherpte mooi vastgelegd op de snavel van deze meeuw.
