Inhoud blog
  • KLEINDOCHTER
  • KLEINDOCHTER
  • ALS BIJ AVOND
  • DE WEELDE
  • OP DE TOTEM
    stilte brengt je tot bij jezelf
    het ontdekken van je eigenheid
    laat je groeien tot wie je worden wil.

    Edith Oeyen
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Foto
    ZELFMOORD

    Woorden noteren
    tot je barst
    en koud wordt.

    Edith Oeyen
    Als kinderen poëzie zijn
    wil ik steeds bij
    de jongeren horen.

    Edith Oeyen
    Gebrek aan zuurstof
    doet velen happen  naar lucht
    zoveel zomerzon.

    Edith Oeyen
    Laat ons samen
    de zomer vieren
    en drinken
    van het frisse water.

    Edith Oeyen

    Foto
    Foto
    Foto
    Zij heeft een mond
    als een schuurpoort zei opa:
    hij zoende hem dicht

    Edith Oeyen
    Foto
    Secretaris, penningmeester, voorzitter en cultureel afgevaardigde van de Koninklijke Vereniging van Limburgse Schrijvers.
    Foto
    Zoeken in blog

    Foto
    Foto

    Titels van verschenen werk:

    Glimlach van een zonnebloem, 1981

    Neveldraden en morgendauw, 1983

    1000 Jaar Jericho, 1985

    De schaduw van witte bloemen, 1985

    Het oog parelt, 1986

    De wolken nabij, (met anderen) 1986

    Een huis met duizend ramen, 1987

    Als al de dagen geuren naar jouw naam, 1989

    Een kruisweg door het huis van eenzaamheid, 1990

    De boom van stilte draagt vruchten van vrede, (met anderen) 1990

    Als een zwerfspin schuim ik langs jou, 1993

    Whitehaven, met Deen Engels) 1993

    Op vleugels van verlegen schaamte, 1994

    Dwalend langs onbekende wegen, (met anderen) 1997

    Woeste golven slaan hoog op uit zee, 1999

    Expressie, (met ingrid Lenaerts) 2001

    Van Beringen tot Brussel, 2002

    De ijslaag die ons draagt is dun, 2005

    De Witte Slaap, 2005

    In voorbereiding: DE KNIEPROTHESE



    KINDERVERHALEN

    Leila Muggelijn, 1983

    De zingende roos, 1986

    De toverbloemboom, 1990

     

    Toneel

    Korte stukjes  voor verenigingen.

    en vele andere

    Musicals voor kinderen

    Vivaldi's Lente

    De kinderen van het plein

    Herman, doe iets

    Poëzietheaters

    4 stuks

    Monografie over haar en haar werk

    Geschreven door Raoul Maria de Puydt, over haar werk en haar leven, verscheen in november 2005

    In februari 1993 mocht zij de oorkonde en de medaille van Ridder in de Orde van leopold II in ontvangst nemen als blijk en erkentelijkheid voor haar inzet als letterkundige.Dit ereteken werd verleend door zijne Majesteit Koning Boudewijn.


    Op 3 december 2006 verleende Zijne Majesteit Koning Albert II,  dit op voordracht van de eerste Minister, het ereteken van RIDDER IN DE KROONORDE, als blijk van erkentelijkheid voor bewezen diensten, als letterkundige.

    Foto
    Willy Nelissen en Edith Oeyen op de alg. vergadering van de KVLS oktober 2009
    Foto
    Foto
    Foto

    Recente foto's van de presentatie van de bundel 'EEN NAALD ZONDER OOG', de inleiding werd gedaan door Ina Stabergh en Willy Nelissen, Edith Oeyen en Ingrid Lenaerts lazen gedichten. Het Beverkoor bracht enkele liederen En Raymond Alberghs wist de honderdtwintig aanwezig aangenaam te verrassen met wondermooie pianoklanken.

    Welkom bij De Vrolijke Bloggers
    Welkom op mijn blog!
    Foto
    Foto
    Gedichten: Edith Oeyen, poëzie is mijn passie
    elke dag een gedicht
    16-10-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZIE ZE


    OUDE HUIZEN


    Zie ze daar staan

    de vervallen huizen

    huiverend in hun voegen

    als de wind

    om hun muren huilt

     

    ze werden verlaten

    verkild en verkrot

    zijn ze nu

    het onaanzienlijke

    van de stad 

     

    wij zien ze staan

    onbewoond

    en weten dat straks

    steen na steen

    naar beneden dondert

     

    zolang ze maar

    van mijn hoofd blijven.

     

     

    Edith Oeyen

    16-10-2007 om 23:22 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (2)
    05-10-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MIJN ZOON

    MIJN ZOON

     

     

    Dit is het niet, zegt hij

    grijpt naar mijn hand

    het witte zand dat in potjes troont

    is ijscreme in alle kleuren.

     

    Vanille, pistache, chocolade en citroen

    wat zal ik doen denk ik heel even

    voel mijn denken zweven

    de pop, de bal en ook het bos,

    daar liet ik al mijn dromen los,

    ik lach en weet geluk herleven.

     

    Het witte zand korrelt in mijn hand

    glijdt door mijn vingers heen.

     

    Wat is het groot dat kind naast mij.

     

    Alleen de zon verpinkt even.

     

     

    Edith Oeyen

     

     

     

    05-10-2007 om 00:00 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DUIZEND NACHTBLOEMEN

    DUIZEND  NACHTBLOEMEN

            

               

                Wanneer er sprake was van kernafval te dumpen in de mijngangen

                van de mijnen van Beringen

     

    Als lamgeslagen buig ik mijn stramme leden

    tot op de grond die ik bewoon

    ik wil grote schoonmaak houden

    maar gedempt fluisteren stemmen

    zwanger van vernieling liggen dagen voor ons.

     

    Zwarte dagen

    die op ons bewust  zijn roepen

    terwijl een dodenwind

    over het avondland ruist.

     

    De mijn van mijn stad

    zal als opbergkast worden gebruikt.

    Kernafval zal onze grond vervuilen.

     

    Waar blijft het drinkbaar water

    de toekomst van onze kinderen?

     

    Zal ik mij bevragen bij een late nacht

    of moet ik onrust laten groeien?

     

    Is er geen weg terug

    als elkeen zich op de borst slaat

    en kijkt.

     

    Als lamgeslagen buig ik weer mijn stramme leden

    wil betogen voor de grond waarop ik woon

    kernafval mag niet worden gedumpt.

     

    Ik vraag

    duizend nachtbloemen te planten

    in elke schacht

    van onze weldra gesloten mijn.

     

     

    Edith Oeyen

     

    05-10-2007 om 00:00 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    04-10-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Luister,

    de muren fluisteren

    hoe de innigheid van regen

    met ons verbonden is.

     

    Wij rillen als een zonnebloem

    op een zomernacht, vrezen

    de ochtendwind die argeloos

    zijn lied laat horen, kennen bloemen

    bij naam, zoeken het koraal

    dat bij ons hoort.

     

    Je stem is van glas

    als je wimpers uit mijn ogen veegt

    als je vraagt wat ik eet en drink

    als je wil weten hoe ik slaap

    als je zegt niet te wenen

    als je lacht met mijn lach.

     

     

    Laten we die bereikbaarheid

    niet verspelen…

     

     

    Edith Oeyen

     

    04-10-2007 om 21:01 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Luister,

    de muren fluisteren

    hoe de innigheid van regen

    met ons verbonden is.

     

    Wij rillen als een zonnebloem

    op een zomernacht, vrezen

    de ochtendwind die argeloos

    zijn lied laat horen, kennen bloemen

    bij naam, zoeken het koraal

    dat bij ons hoort.

     

    Je stem is van glas

    als je wimpers uit mijn ogen veegt

    als je vraagt wat ik eet en drink

    als je wil weten hoe ik slaap

    als je zegt niet te wenen

    als je lacht met mijn lach.

     

     

    Laten we die bereikbaarheid

    niet verspelen…

     

     

    Edith Oeyen

     

    04-10-2007 om 21:01 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.AAN ZEE

    AAN ZEE

     

    Als een zonderling

    waad ik mijn weg op je strand.

    Sterven wil ik

    als jij doodgaat.

     

    Vaag verdriet streelt mijn tranen

    terwijl ik naar de eeuwigheid

    van de wind tast.

     

    Een lucht die blauwe linten weeft

    laat zich beminnen

    om haar schoonheid.

     

    In onvruchtbaar zand

    schrijf ik een afscheidsbrief

    met oneindigheid aan woorden.

     

    Later,

    veel later

    herinner jij mijn wandelgang

    als de stilte hoorbaar wordt.

     

     

     

    Edith Oeyen

     

    04-10-2007 om 20:41 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dit gevoel

    DIT GEVOEL BEWOONT MIJ REEDS JAREN

     

                      aan mijn overleden vader.

     

    Sinds de dag dat jij

    vertrokken bent naar het huis

    met duizend ramen en één deur

    voel ik pijn die steeds erger wordt.

     

    Het jong zijn heb ik afgelegd

    ik zoek overal jouw aanwezigheid

    doch de kilte tocht in mijn rug.

     

    Op de binnenkoer van het gebouw

    stapte jij in twee passen rond,

    rozen bloeiden daar.

     

    Wanneer het zondag werd

    en ik aan de hand van moeder

    naar jou toekwam was het feest.

     

    Te jong om te begrijpen

    omhelsde ik jou

    maar de tijd bracht andere dingen.

     

    In het schemerlicht van de maan

    denk ik aan jou en wil ik met jou praten.

     

    Dan overvalt de eenzaamheid mij

    en groeit er verdriet in mijn hart.

     

    Dit gevoel bewoont mij reeds jaren

    sinds de dag dat jij vertrokken bent

    naar het huis met duizend ramen en één deur.

     

     

    Edith Oeyen

    04-10-2007 om 20:40 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DE DAG

    De dag

     

     

    Aarzelend begroette hij mij

    in schoonheid en

    zachte vriendelijkheid

     

     

    de zon hoog hangend

    glimlachte nog even

    het was zomer weer

    en op elk terras

    was blijheid neergestreken 

     

    zoveel warmte op een paar uren

    heeft mensen gelukkig gemaakt

     

    ik dwaal nu bij avond

    door het denken van de middag

    en weet vogels zingen

    weer in de ochtend.

     

     

    Edith Oeyen

    04-10-2007 om 20:12 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    27-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ruimte

     

    RUIMTE

     

     

     

    Angst doet mij sidderen

    bidden zal ik om het woord

    tot langzaam de

    werkelijkheid vervaagt.

     

    Oproepen de helderziendheid

    om te weten

    hoe de streling zal zijn,

    een bliksemschicht

    een veiligheid?

     

    Vingertoppen roeren water

    een heldenmoed

    of gratie van liefde.

     

    Ruimte is benauwdheid

    als straatstenen

    troost worden bij

    valavond.

     



    Edith Oeyen 

    27-09-2007 om 12:47 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.OOSTENDE

    OOSTENDE

     

     

    Het is een openbare verlamming

    die mij traag vergaat,

    zon

    zwervende vingers

    langs verloren straten.

     

    Oostende

    meeuwenvleugels

    wonderlijke zuurstofverdelers.

     

    nimmer wil ik in woestenij

    in wildernis verloren lopen.

     

    Nauwelijks opperde ik een wens

    of vreugde werd gekoeld,

    bij mijn thuiskomst

    wachtte een bed zonder gezel.

     


    Edith Oeyen

    27-09-2007 om 12:45 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    26-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Waar vind ik
    Klik op de afbeelding om de link te volgen









    Waar vind ik het woord

    verstaanbaarheid

    want telkens weer botst men tegen

    muren vol onbegrip

     

    welke taal dient men te spreken

    vooraleer mensen inzien

    dat eenzaamheid een riem bindt

    om je lenden

    dat een mens verlamd van

    druk

     

     

    waar vind ik het woord

    dat liefde heet.

     

     

    Edith Oeyen

     

     

    26-09-2007 om 05:30 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZULLEN ZE WEER

    3

     

    Zullen ze weer de draaideuren openen

    haar voetstappen tellen

    tot zij in het bed beland

     

    haar daar een aantal dagen

    laten lijden of verlossen

    van het leed dat kwelt 

    niemand zegt haar wat

     

    het raadselachtige dat haar omgord

    is als een roos met doornen

    zij wil niet meer zo afhankelijk zijn

    maar springen en dansen

    zoals jonge meisjes doen

     

    hoewel jong is hier van ver geleden

    mogelijk draagt de tijd

    haar mee naar de zomerkant van het leven

     

    het is al te lang wintertijd geweest.


    Edith Oeyen 

    26-09-2007 om 00:00 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    25-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.OP DE DREMPEL

    2

     

    Op de drempel van de nacht

    malen haar gedachten

    als een mallemolen

     

    over het hoe en het waarom

    over de kwelling en de pijn

    over het soms zo hulpeloos zijn

     

    zij draait en draait

    haar bed is gewillig

    en als de slaap dan eindelijk

    vat op haar krijgt

     

    hoopt zij dat hij

    wandelt in haar denken

    dat zij samen kijken

    naar de tijd

    dat de zon voor hun beiden

     

     

    scheen hij liet haar alleen.

     

     Edith Oeyen

     

     

    25-09-2007 om 04:45 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.HET IS ONMACHT

    1

     

    Het is de onmacht

    die haar om de oren slaat

    haar klein maakt en opstandig

     

    nee, ze wil geen medelijden

    begrip dat mag

     

    toch is het tellen van de dagen

    met traagte verlopen

    zo vaak welden tranen op

    telkens weer werden ze verbannen

     

    nu echter draagt zij de twijfel

    die iemand aan haar opdroeg

    zij zou een enigma zijn

    een moeilijkheid voor hulpverleners

     

    wat kan zij het maken

    dat haar lijf tegenwerkt

    dat medicijnen allergieën geven

    dat mes en beitel niet helpen

     

    zij vraagt even om begrip

    en nieuwe cellen in haar lijf

    want haar geest is nog jong

    en wil weer werken.


    Edith Oeyen

    25-09-2007 om 04:44 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    20-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Leven

    Het leven is een zucht

    die opgenomen wordt door de wind,

    wij zuchten maar even

    nemen dan de vlucht naar de eeuwigheid.

     

    Edith Oeyen

    20-09-2007 om 13:43 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    18-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.BLOSEMS

    BLOESEMS IN DIT BLAUWE LAND

     

     

    Morgenlicht leg heerlijkheid

    van lang geleden op mijn schouders

     

    straks ben je er weer

     

    luisterend naar het zacht gefluister

    werd ik opgeschrikt door

    openspringende bloesems

    zij weerspiegelen zich

    tegen een  toverlucht vol licht

     

    er klinkt een lied in de verte

     

    mijn denken zwerft over dit blauwe land

    en weer proef ik de zoetheid van lente

     

    ik zing

    dans

    jubel en hoop

    dat mijn bloed alles wat wit is

    vredig maakt

     

    terwijl engelen waken in de verte

    beslapen wij het bruidsbed

    tussen sneeuwwitte lakens.

     

    Edith Oeyen

    18-09-2007 om 17:19 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    15-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.LAAT ONS
    Klik op de afbeelding om de link te volgen




    Laat ons vanaf hier

    de wereld bereizen

    onze gedachten dwalen

    over de vele continenten 

     

    om daarna

    monnik te zijn

    en te overdenken

    hoe onze levenswandel was

     

    want wie liefkoost

    zwijgt in de najaarstuin

    vangt nog een late vlinder

    liefkoost hem als kind

     in beide handen

     

    en weet als alles verdort

    blijft er niets meer over

    laat ons hier zoeken

    naar de rustplaats

    voor verdwaalde vogels.

     

     

     

    Edith Oeyen

    15-09-2007 om 12:00 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DE AARDE
    Klik op de afbeelding om de link te volgen











     

     






    De aarde ademt nog

    de warmte van hun huid

     

    een blauwe lucht verhaalt

    nog hun verhalen

     

    licht dat de mijngebouwen bespeelt

    wandelt als een witte mars voorbij

     

    het regent in mij

    als ik aan betraande ogen denk

     

    nog horen wij

    het bonzen van hun hart

    ontdekken wij

    de heimwee die hier leeft

     

    en zie in de bomen ginds

    hangen witte sluiers van de morgen

    laat ons nog zoeken

    naar verre herinneringen

    en luisteren naar het zachte zingen

    van bomen in de wind

     

    velen hier waren

    een mijnwerkerskind.

     

     

    Edith Oeyen

     

     

    15-09-2007 om 11:55 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    11-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZE VERTELDE

    ZE VERTELDE

     

     

    Ze vertelde me

    over niet meer zien

     terwijl haar ogen

    naar licht zochten

     

    luisterend naar

    zoveel heimwee,

    slikte ik

     

    ze borg herinneringen

    in haar hart

     

    dagen reeds

    draagt ze onzekerheid

    haar glimlach blijft

    tot de avond

    valt.

     

     

    Edith Oeyen

    11-09-2007 om 00:00 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    10-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Beroofde vrijheid

    Beroofde vrijheid

     

    We moeten als vreemdeling gaan

    sporen zoeken in de nacht

    grenzen telkens weer verleggen

    stormen trotseren, onze vleugels uitslaan 

     

    als dan het leven een woning biedt

    bomen dromen in de zomerwind

    verwerpen we onze oude huid

    zodat men onze werkelijkheid ziet

     

    maar ook het landschap kent zijn kronkels

    sprookjes eindigen wel eens mooi

    wie zei ooit: we voelen ons als vogels

    opgesloten in een gouden kooi.

     

    Edith Oeyen

    10-09-2007 om 13:40 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)

    Archief per week
  • 21/04-27/04 2014
  • 20/05-26/05 2013
  • 13/05-19/05 2013
  • 06/05-12/05 2013
  • 29/04-05/05 2013
  • 31/10-06/11 2011
  • 05/09-11/09 2011
  • 24/01-30/01 2011
  • 06/12-12/12 2010
  • 01/11-07/11 2010
  • 04/10-10/10 2010
  • 20/09-26/09 2010
  • 13/09-19/09 2010
  • 30/08-05/09 2010
  • 09/08-15/08 2010
  • 02/08-08/08 2010
  • 26/07-01/08 2010
  • 19/07-25/07 2010
  • 12/07-18/07 2010
  • 28/06-04/07 2010
  • 08/03-14/03 2010
  • 08/02-14/02 2010
  • 18/01-24/01 2010
  • 14/09-20/09 2009
  • 10/08-16/08 2009
  • 13/07-19/07 2009
  • 22/06-28/06 2009
  • 23/02-01/03 2009
  • 22/12-28/12 2008
  • 06/10-12/10 2008
  • 21/07-27/07 2008
  • 14/04-20/04 2008
  • 07/04-13/04 2008
  • 31/03-06/04 2008
  • 04/02-10/02 2008
  • 21/01-27/01 2008
  • 07/01-13/01 2008
  • 17/12-23/12 2007
  • 12/11-18/11 2007
  • 29/10-04/11 2007
  • 15/10-21/10 2007
  • 01/10-07/10 2007
  • 24/09-30/09 2007
  • 17/09-23/09 2007
  • 10/09-16/09 2007
  • 03/09-09/09 2007
  • 20/08-26/08 2007
  • 06/08-12/08 2007
  • 09/07-15/07 2007
  • 25/06-01/07 2007
  • 18/06-24/06 2007
  • 11/06-17/06 2007
  • 28/05-03/06 2007
  • 21/05-27/05 2007
  • 14/05-20/05 2007
  • 07/05-13/05 2007
  • 30/04-06/05 2007
  • 23/04-29/04 2007
  • 16/04-22/04 2007
  • 09/04-15/04 2007
  • 02/04-08/04 2007
  • 26/03-01/04 2007
  • 19/03-25/03 2007
  • 12/03-18/03 2007
  • 05/03-11/03 2007
  • 26/02-04/03 2007
  • 19/02-25/02 2007
  • 12/02-18/02 2007
  • 05/02-11/02 2007
  • 29/01-04/02 2007
  • 22/01-28/01 2007
  • 15/01-21/01 2007
  • 08/01-14/01 2007
  • 01/01-07/01 2007
  • 25/12-31/12 2006
  • 18/12-24/12 2006
  • 11/12-17/12 2006
  • 04/12-10/12 2006
  • 27/11-03/12 2006
  • 20/11-26/11 2006
  • 13/11-19/11 2006
  • 06/11-12/11 2006
  • 30/10-05/11 2006
  • 23/10-29/10 2006
  • 16/10-22/10 2006
  • 09/10-15/10 2006
  • 18/09-24/09 2006
  • 11/09-17/09 2006
  • 04/09-10/09 2006
  • 28/08-03/09 2006
  • 21/08-27/08 2006
  • 07/08-13/08 2006
  • 31/07-06/08 2006
  • 24/07-30/07 2006
  • 17/07-23/07 2006

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek



    Foto

    Foto

    Laatste commentaren
  • Autisme Storm (Autisme Storm)
        op KLEINDOCHTER
  • ...... (micheline.)
        op Vanop afstand
  • PNJuwJCCdTMQA (pYTZKdbsjhY)
        op WEERAL IS DE TIJD
  • mYwZUsbvZOHHmZSLr (QrDLDjLVJOaD)
        op
  • zeer mooi (veerle Ruijsch van Dugteren)
        op Als angst
  • ppsjes en nog van alles (georges)
        op
  • dag Edith (ingridstranella)
        op HET PLEIN
  • Prachtig gedicht blogmaatje (marylou)
        op eenzaamheid
  • .... (merel)
        op MIJN KLEINZOON
  • Lieve groetjes vanuit De Klinge (Lana & Pip)
        op
  • PPSJES LINK NAAR ONZE UITSTAPPEN EN NOG WAT (georges)
        op Zelfs
  • hey :o) (Lutje)
        op WEERAL IS DE TIJD
  • Lieve winter groetjes van uit De Klinge (Lana en Pip)
        op WEERAL IS DE TIJD
  • uitnodiging (jovo)
        op uitnodiging
  • Een zaterdag groet (Patricia)
        op Groeten
  • ontzettend knap verwoord edith (hartendame2)
        op GOOI ALLE
  • het was (merel)
        op GOOI ALLE
  • ook (merel)
        op Beste wensen aan allen
  • Dag (cleo)
        op ZIE ZE
  • met (merel)
        op Voor zijn tijd
  • Mooie poëzie Edith (Pierre Van Laeken)
        op Voor zijn tijd
  • wat knap verwoord!! (hartendame2)
        op ALLERHEILIGEN
  • even (merel)
        op ZIE ZE
  • even komen (merel)
        op Ruimte
  • Heel mooi gedichtje...lieve groetjes (Athea )
        op OP DE DREMPEL
  • voor? (Hilde De Backer)
        op VRIENDEN
  • Leopold Laarmans (Leopold)
        op INGEPAKT
  • Mooi Edith. (Pierre Van Laeken)
        op
  • wat mooi (merel)
        op
  • maak er (merel)
        op Waarover
  • dag edith (hartendame2)
        op Waarover
  • lang (merel)
        op Hier dreigen
  • mooi verwoord edith (hartendame2)
        op WAT IK NOOIT ZOU WILLEN
  • inderdaad (maarten)
        op we
  • zoals altijd (merel)
        op WAT IK NOOIT ZOU WILLEN
  • prachtig gedicht (hartendame2)
        op Bij Muziek van Trigon over Lichtmis
  • mooi (merel)
        op we
  • Heel toevallig . . . (merel)
        op
  • groeten (naneke)
        op is het
  • mooi (merel)
        op woorden
  • mooi (begrijphetnietje)
        op Mijn moeder
  • Ik wens u een fijne zondag. Erwin (Eros)
        op Nu nog
  • wensjes (begrijphetnietje)
        op Lente 4
  • prachtig (hartendame2)
        op BEN IK
  • gedichten (begrijphetnietje)
        op BEN IK
  • mooi (begrijphetnietje)
        op Leef ik
  • vind ik heel mooi edith (hartendame2)
        op Leef ik
  • ontmoetingsplaats (ingridstranella)
        op Haiku
  • een beetje (begrijphetnietje)
        op Hier ben ik
  • bezoekje (hartendame2)
        op Zo werd ik niets
  • lentezon (begrijphetnietje)
        op Niets
  • haiku's (begrijphetnietje)
        op twee kinderen
  • geluk (begrijphetnietje)
        op Een doosje
  • mooi (begrijphetnietje)
        op Zoveel
  • witte engel (begrijphetnietje)
        op Verpleegster X
  • hoop (begrijphetnietje)
        op EEN STILLE PLEK
  • moord (Pp)
        op ONDER
  • mooi (begrijphetnietje)
        op DE DICHTER
  • universeel (ingridstranella)
        op WINTER
  • feestdag (begrijphetnietje)
        op
  • gedicht 15/12 (ingridstranella)
        op Als een
  • mooi (begrijphetnietje)
        op Kinderen
  • kerstwensen (ingridstranella)
        op Kerstwensen
  • natuur (begrijphetnietje)
        op Onrust
  • op de drempel van december (ingridstranella)
        op Op de drempel
  • gedicht 02/12/06 (ingridstranella)
        op NU DE STILTE
  • 26/11/2006 (ingridstranella)
        op Zal ik
  • dit is een prachtig gedicht (Erna)
        op REGENDRUPPELS
  • gedicht van 21/11/2006 (ingridstranella)
        op REGENDRUPPELS
  • woord en dank (ingridstranella)
        op soms
  • mooi (begrijphetnietje)
        op soms
  • ik schrijf (ingridstranella)
        op IK SCHRIJF
  • liefde (begrijphetnietje)
        op liefde
  • gedichten (begrijphetnietje)
        op Muzikaal landscahp
  • dit gedicht (ingridstranella)
        op NU DE WIND
  • waarheid (begrijphetnietje)
        op EEN WERELD VOL PIJN
  • raar (begrijphetnietje)
        op Jullie jeugd
  • het leven (begrijphetnietje)
        op Ontmantel
  • Als de dood (hartendame2)
        op Als de dood
  • heimwee (begrijphetnietje)
        op Herfstwonder
  • Prachtig Edith!! (hartendame2)
        op Vergiftigd zweet
  • mooi (diaspora)
        op Vergiftigd zweet
  • heel mooi (begrijphetnietje)
        op Samen
  • mooi (begrijphetnietje)
        op VERTROUWEN
  • Hallo Edith (thea)
        op VERTROUWEN
  • ...bekoren. (Herman Coppens)
        op Dit zonderling geheim
  • koude rillingen (begrijphetnietje)
        op Mistige blik
  • gedicht (begrijphetnietje)
        op Dit landschap draagt
  • dit lanschap (ingridstranella)
        op Dit landschap draagt
  • wie zijn wij? (ingridstranella)
        op Wie zijn wij
  • vorige maand (ingridstranella)
        op Vorige maand
  • eenzaamheid (begrijphetnietje)
        op Avond te brussel
  • bij dit gedicht (ingridstanella)
        op MEISJE
  • hallo palued (ingridstanella)
        op WOORD
  • mijnstreek (ingridstranella)
        op Vergane weelde


  • Foto

    Foto


    DE IJSLAAG DIE ONS DRAAGT IS DUN'.

    Deze bundel wordt voorgesteld op het stadhuis te Beringen om 20.00 uur. Hierover schrijft Ingrid Lenaerts: 'In “De ijslaag die ons draagt is dun” viert  Edith de verbintenis van haar wereld met de puurste romantiek die ze aan het witte blad kan toevertrouwen. Ze heeft een patent op een duurzame taallegering verworven, zowel naar vorm als naar inhoud.

    Haar levenspad wordt doorkruist door het voor haar zo kenmerkend gedachtegoed, de analyse van thema’s die de dagdagelijkse dingen omvatten.

    Ze exploreert natuur en liefde, geboorte en dood in een beeldspraak en taalkoloriet die niemand haar kan ontnemen. Daar en alleen daar groeien haar verzen waar zij haar woorden en emoties aan de dichtersgrond toevertrouwt.

    Hier in deze bundel zijn haar gedichten vaak miniaturen van liefde, ongekunstelde landschappen, bloeiende tuinen of kunstwerken om in te wandelen, te verblijven of te verdwalen.

    Maar je vindt er zeker je weg in, de gedichten van Edith geven liefde, ze vragen liefde, ze zijn soms zo eenzaam, dan klateren ze weer van ontzettend zonnelicht. ( Ingrid Lenaerts)


    Foto

    beste

    Na een periode van een drietal weken zal ik weer de draad opnemen  en met de regelmaat van de klok een gedicht plaatsen op deze blog. Een heelkundige ingreep heeft me een tijdje op non actief gezet.
    Groetjes


    Edith
    Mijn favorieten
  • seniorennet.be
  • gedichten ingrid lenaerts
  • met hart en ziel
  • begrijphetnietje

  • Mijn favorieten
  • seniorennet.be
  • begrijphetnietje
  • jovo

  • Foto

    Foto

    Mijn favorieten
  • seniorennet.be
  • http://erna


  • Blog als favoriet !



    Foto

    Foto

    Foto

    Blog als favoriet !

    Blog als favoriet !

    Foto


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!