Hallo Allemaal.

Hier het eerste berichtje.

We zijn zachtjes aan met het voorbereiden begonnen om op pinkstermaandag te vertrekken voor de pelgrimstocht. We hebben al zo´n 1200 km training achter de rug. Het eerste deel vanaf Zonhoven zal Mary (mijn echtgenote) met me meerijden, dat is ongeveer 1400 km. In Lourdes neemt Manuel (mijn Zoon) het over van Mary. We gaan dan een stuk door de Pyreneeën naar St. Jean-Pied-de –Port. Dat is ongeveer 150 km Daar gaan we dan de originele route fietsen. Dat is ongeveer 775 km .Dit gebeurt met een mountainbike want met een gewone fiets lukt dat niet. In 2003 ben ik met Mary vanuit Zonhoven via St. Jean-Pied-de –Port de fiets route gevolgd met een trekking-fiets. Deze route ging over de verharde wegen. De route die we nu gaan doen is het meeste onverhard. Het fietsen op een mountainbike is toch heel anders dan op een koersfiets of een trekking-fiets. De banden zijn veel breder dus de rolweerstand van de weg is vele malen hoger dan met een koersfiets. Dat merk je goed en dat is een stuk zwaarder.

Onze route is globaal:

Zonhoven, Namen, Dinant, Givet, Revin, Chalons en Champagne. Hier gaan we verder met de pelgrimsroute die heet “Langs oude Wegen”. Deze gaat dan via globaal: Troyes, Auxerre,Vézelay, Nevers, St Amand-Montrond,La Châtre, la Souterraine, Brive, Rocamadour, Cahors, Lectoure, Maubouguet en dan Lourdes.

Via Lourdes naar Oloron-Ste.Marie en dan St. Jean-Pied-de-Port. Hier begint de Pelgrimsroute die men noemt ”Camino Francés”. De route loopt globaal via Pamplona, Logroño, Burgos, Frómista, León, Astorga, Cruz de Ferro, Ponferrada, Cebreiro, Portomarin, Arzúa, Santiago de Compostela.

Deze plaatsnamen zijn voor diegenen die het op de kaart willen volgen.

MAANDAG 28 MEI 2007

Dag 1 Zonhoven-Namen
Vertrek 07.50 Aankomst 16.00
Afstand km 90.14
Hoogste snelheid P 53.00/ M 58.80
Gem. snelheid 17.14
Fietstijd 5u15min
Slaapplaats Jeugdherberg 29 euro incl ontbijt

Vertrek vanuit huis om 07.50u richting tentakel (cultureel centrum) waar de crew van het rode kruis op ons wachtte om uit te zwaaien. Leuk initiatief. Hil kwam achter ons aan met de auto. Guapa was erg teleurgesteld en depri dat we weer weg gingen. Tot 12u was het droog. Eigenlijk buiten verwachting want de weersverwachting was niet echt gunstig en het zag er ook niet mooi uit. Daarna miezerig en af en toe droog. Gelukkig geen harde buiten. Nog een stukje verkeerd gereden. Dit leverde een bonus op van 8 extra kilometers. Tot St. Truiden is het allemaal lekker vlak maar daarna is het toch wel weer pittig voor zo’n eerste dag. De bagage weegt ook lekker door en alles moet natuurlijk weer wennen.
Gegeten langs de N80. We dachten dat het hetzelfde ding was als toen met Marry en Corrie,4 jaar geleden. We hadden toen frietjes en hamburger gegeten en hadden dat erg lekker gevonden. Nu was het een restaurantje geworden. Klein maar wel leuk en druk. Wij hadden net 1 van de laatste tafeltjes. Lekker gegeten alleen aanmerkelijk duurder dan toen het friettent was, maar ja, het is Pinksteren en zo’n eerste dag mag het wel.
Hoe verder we van Zonhoven afgingen hoe meer het klimmen werd. Na zo’n 60km ga je het toch wel weer voelen dat je nog niet echt ingefietst bent. Een km of 6 voor Namen kregen we een erg lange klim en aardig hoog. Viel natuurlijk erg tegen. Naar beneden was beter te doen, 58.8km p/u en toen ben ik gaan remmen want ik durfde niet nog harder. Dit schiet tenminste even lekker op. Om 4u waren we bij de jeugdherberg. Ligt aan de Maas dus een leuk uitzicht. Er staan 6 bedden op een zaal. Het ziet er allemaal keurig uit. Tot op heden liggen we samen dus dat is wel lekker. Je moet wel je eigen bed opmaken. Even lekker douchen en de spullen een beetje geordend. Het is weer even wennen om alles bij elkaar te houden en een plaatsje voor alles te zoeken. Het regent weer. Het is ook behoorlijk frisjes. Zijn toch nog maar even naar buiten gegaan met paraplu om wat langs de Maas te wandelen. We hebben een biertje gedronken in een cafeetje waar nog wat verklede mensen zaten. Vanmiddag was hier n.l. een optocht met grote praalwagens, misschien vanwege Pinksteren, ik weet het niet. Het grote gebeuren was helaas al over dus na ons biertje maar weer terug naar de jeugdherberg. Gelukkig was er niemand op de kamer bijgekomen. Aan de bar nog maar een Belgisch biertje genomen want in Frankrijk zal dit waarschijnlijk niet meer in elk café te krijgen zijn. Krentenbollen van huis gegeten en nu maar lekker slapen want morgen is het weer 90km met wat lekkere klimmetjes.

DINSDAG 29 MEI 2007

Dag 2 Namen-Revin
Vertrek 09.00 Aankomst 15.45
Afstand km 83.98
Hoogste snelheid 48.00
Gem. snelheid 17.52
Fietstijd 4u48min
Slaapplaats Hotel 48,60 incl ontbijt

Opgestaan rond 7.15u.Tassen weer gevuld. Het meeste hebben we gisterenavond er al weer ingedaan. Bedden afgehaald want de lakens moesten we weer beneden inleveren. Op naar de eetzaal voor ons ontbijt. Boterhammen geroosterd want het Belgische brood is altijd erg droog en zeker als het van de dag ervoor is. Er was smeerkaas, jam en pasta. Koffie en thee en cornflakes met melk. Ook nog een sapje dus eigenlijk was het wel o.k. Nog even een praatje gemaakt met een mijnheer uit Zutphen. Hij was lopend onderweg. Nu 14 dagen. Hij had een soort grote boodschappenkar met lange handvatten en een band voor om zijn buik. Luchtbandjes en een grote bagagezak. Hij had nu weliswaar geen rugzak op maar hij vertelde dat op sommige wegen het ook niet mee viel om het ding te trekken. Hij had tot oktober de tijd dus hij dacht nog wel een poosje onderweg te zijn.Nog even afwassen want dat moet toch nog steeds in de jeugdherberg, ook voor 29 euro.
Vertrokken rond 9u in de regen. Het regende niet zo erg hard maar het was koud. Koude voeten/handen weer. Niks aan op deze manier.
De eerste 50km waren vrij vlak. Natuurlijk weer even gestopt in Dinant en wat foto’s gemaakt. Het is met dit weer ook helemaal niet leuk om lang te stoppen. Het is foto maken, plassen en weer gaan. Daar kwam ons een man tegemoet op een helling, fiets aan de hand. Hij vroeg ons in het Engels of we soms 3 fietsers waren tegengekomen. Hij kwam uit San Francisco en was zijn fietsmaatjes kwijt. Hij had wat lang ergens stilgestaan en zij waren klaarblijkelijk doorgegaan. Hij was helemaal in paniek en erg nerveus. Hij moest naar Givet. Daar moesten wij ook heen maar de arme man was wel bezig de verkeerde kant op te gaan. Hij was ook niet meer een van de jongsten. Gelukkig konden we hem weer op het juiste pad brengen. In Givet lekker gegeten (menu du jour) Toen zagen we de Amerikaan ook weer langs fietsen, gelukkig ditmaal met zijn reismaatjes. Wel zielig hoor, want het was toch een heel eind fietsen langs de Maas en dan helemaal alleen. Met een zonnetje is het wel leuk en gezellig maar met regen en wind en kou is het saai en duurt het lang. Daarna werd het zwaar fietsen. Veel klimmen en weinig beloning in de vorm van een snelle afdaling. Best wel veel verkeer waaronder veel vrachtwagens die je erg krap passeren. Er is langs deze weg geen plaats voor fietsers dus je moet maar hopen dat ze je niet omver rijden en je tijdig zien.Rond 16.00u aangekomen in Revin. Een hotelletje aan de Maas met een leuk uitzicht. Het was wel aan de dure kant maar er was verder geen keus en om op de camping te gaan staan met dit weer hadden we ook geen zin in. Eerst maar een lekkere hete douche om de spieren weer wat te verwennen en op te peppen want die hebben hard moeten werken vandaag, zeker de spieren in de bovenbenen.
Na het douchen kwam zowaar de zon te voorschijn. Alles is dan gelijk weer groener, blauwer en gezelliger, en uiteraard is het dan weer een beetje warmer, nog niet echt warm maar in ieder geval behaaglijker.
Wat boodschapjes gedaan bij Leader Price, een soort Lidl, en gegeten op de kamer. Dit eten bestaat uit een stokbrood, wat beleg en uiteraard een fles wijn. We eten per slot tussen de middag warm dus meer hebben we niet nodig.Nu alles maar weer gereedmaken voor de nacht want die lijkt heeeel erg kort na zo’n zware dag.
Hopelijk is het morgen eens zomerweer en kunnen we fietsen in korte broek. Nu hebben we 2 broeken aan, een lange zonder zeem over de korte met zeem. Dit zit niet echt comfortabel, 2 van die elastieken in je taille. Welterusten dus maar weer.

WOENSDAG 30 MEI 2007

Dag 3 Revin-Rethel
Vertrek 08.30 Aankomst 17.00
Afstand km 75.70
Hoogste snelheid 45.00
Gem. snelheid 15.06
Fietstijd 5u01min
Slaapplaats Hotel 43,00 zonder ontbijt

Hoera, de zon schijnt. Alles ziet er alweer veel beter uit. De regenjassen maar even opgeborgen (hopelijk voor de hele dag) Toen ik door het raam naar buiten keek had ik een schitterend zicht op de Maas. Heel mooi in het ochtendlicht en allemaal damp boven het water. Na een, volgens Franse begrippen en in een budgethotel, lekker ontbijt (croissant,2 stukjes stokbrood, veel beleg, appelmoes, een sapje en koffie) rond 08.30u vertrokken. Het is verbazingwekkend dat de spieren, die gisteren nog dik en warm op mijn bovenbenen lagen, (Peet heeft hier minder last van ) zich toch weer grotendeels hebben hersteld (of komt dit door het smeersel van Jan?) Op de fiets gestapt, rechts af, 50m vlak,300m helling van 10%, weer 500m vlak, daarna weer een “helling” van 7%, 6km lang. Heel erg zwaar om zo de dag te moeten beginnen. Maar na een kilometertje of 2 begint het lichaam toch zich aan te passen. De ademhaling wordt beter en regelmatiger en het trappen wordt ook een regelmaat, kortom, het went zo’n lange klim. Op den duur is het ook eigenlijk minder vermoeiend dan het klimmen, dan weer dalen en dan weer naar boven. Er was erg veel wind dus als je naar beneden ging ging je nog niet echt naar beneden. Het was natuurlijk wel minder trappen maar je ging niet echt lekker met een vaartje naar beneden. De lange broek en shirt met lange mouwen moesten ook nog aan want echt warm was het niet. De hele dag is erg zwaar gebleven. Het was constant klimmen, een beetje dalen en weer klimmen. Er waren stukken bij van 3km. Ook het verkeer wat maar langs je heen raast is niet zo prettig. Het is ook erg veel lawaai. Ook hier weer erg kort passerende vrachtwagens, eng hoor. Het gaat ook allemaal erg hard. Tussen de middag weer heerlijk gegeten bij een hotel/restaurant waar we 4jaar geleden, tijdens ons rondje Frankrijk, geslapen hebben. Na de lunch is het altijd erg pijnlijk als je weer op de fiets stapt en je benen moeten weer werken na die 2 glazen wijn en het 3 gangen menu. De omgeving was weer erg mooi. Groen en glooiend met veel nieuwsgierige koeien. Gelukkig dat zij in Frankrijk wonen en nog lekker in de wei mogen dartelen. Rond 2u was de zon weer verdwenen en was het weer een stuk frisser geworden. Gelukkig wel droog maar weer erg veel wind. Aangekomen in Rethel wilden we naar de chambre d’hôtel van 4jaar geleden gaan want daar was het erg leuk en toen konden we ook geen ander behoorlijk hotel vinden. Helaas bleek de vrouw in het ziekenhuis te zijn en de boel was gesloten. Toen toch maar naar dezelfde hotels wezen kijken die we 4jaar geleden hebben afgewezen. Het VVV was al dicht( om 16.15u, een beetje vroeg vonden we) dus die kon ook geen uitkomst bieden. Het eerste hotel, een beetje donker, oud geval, had wel een kamer maar vroeg ook nog eens 6euro om de fietsen in de garage te stallen. Belachelijk. Het 2^de hotel, ook 4 jaar geleden door ons afgewezen, vroeg 4.50euro voor de garage, maar ja, het was inmiddels 17.30u dus we hadden eigenlijk weinig keus en wederom was het geen campingweer. Ik ga wel een klacht indienen bij hun (in mijn beste Frans) over die garage want het blijft toch belachelijk dat je voor je fiets moet betalen. We kregen een kamer 3hoog achter, hoger kon echt niet. Dat is dan ook weer een heel gesjouw om je bagage boven te krijgen. Je moet dan wel 2x de trappen op en af en dat na een hele dag zwaar fietsen. En voor dit alles moesten we 43euro betalen. Boodschappen gedaan voor ons avondeten.Het begon weer te gieten dus snel terug. Op onze kamer gegeten. Nu, onder het genot van een wijntje, nog even dit dagboekje bijschrijven en dan maar weer de spieren, na ze ingesmeerd te hebben met de helende crème, te rusten leggen. Hopelijk wordt het morgen een wat minder zware dag. Weerbericht gezien, belooft niet veel goeds voor morgen dus regenjas, lange broek en bodywarmer maar weer bij de hand houden. Welterusten

DONDERDAG 31 MEI 2007

Dag 4 Rethel-Chalon en Champagne
Vertrek 08.30 Aankomst 16.00
Afstand km 69.90
Hoogste snelheid 36.00
Gem. snelheid 15.16
Fietstijd 4u36min
Slaapplaats Hotel F1 39,80 incl ontbijt

Na het nuttigen van ons gekochte ontbijt (een bak platte kaas (kwark), bananen en een fruitsapje) met 5 tassen tegelijk (maar geprobeerd om alles onder de armen te pakken want 2x lopen is ook vermoeiend) de 3 verdiepingen naar beneden gegaan. Eigenlijk zijn het er 4 want de fietsen staan in de garage en dat is nog 1 verdieping lager. Je bent eigenlijk al moe voordat je op de fiets zit. Bij het afrekenen de brief gegeven die ik had geschreven n.a.v. het moeten betalen van de garage. Er stond nu een andere vrouw bij de receptie en zij rekende geen garage dus ik heb weer gauw mijn brief teruggevraagd. Ze keek wel een beetje vreemd, maar ja, het zij zo. Toen maar weer aan onze tocht begonnen. De tassen maar alvast voorzien van de regenhoesjes want het zag er weer niet zo mooi uit. Het waaide ook weer behoorlijk wat wederom heel erg vervelend en extra zwaar was. Ik had toch al heel veel moeite om de trappers rond gedraaid te krijgen. Er waren stukken bij dat je dacht: goh, dit is toch vlak, maar je trapte je het rambam. Ik ben zelfs een keer afgestapt want ik dacht dat ik een lekke band had, zo langzaam kwam ik vooruit. Dat is nu wat ze noemen vals plat. Afijn, de weg was weer op en neer, soms kleine klimmen, soms wat pittiger. Wel weer heel erg mooie landschappen, groen en wijds. Om 11.30u bleek Peet een lekke band te hebben. Hij weer. Ik heb al 7.500km op mijn fiets gereden zonder lekke band maar hij presteert het alweer om op de 4^de dag er een te hebben. Spijkertje gelukkig snel gevonden in de buitenband dus ook het gaatje in de binnenband. Na 30min was de klus weer geklaard en konden we weer verder. Het weer was redelijk, het ene moment lekker zonnig, het volgende weer wat bewolkt. Niet koud, alleen die rot wind. Om 12.30u een restaurantje gevonden en weer heerlijk gegeten. Croissant uit de oven met ham en kaas, daarna kalfsvlees met een aardappel/kaas schotel, erg lekker maar vreselijk machtig, daarna een kaasschotel met 7 soorten kaas waarvan je kon pakken wat en zoveel je wilde en toen nog een toetje. Daarna maar weer de fiets op. Lekkere klimmetjes en dalen met wind tegen dus weinig profijt. Het schoot echt niet op vandaag. Je hebt wel eens van die dagen ertussen dat je denkt: is dit nu leuk??? De laatste 4km reden we op een 4-baans weg. Echt vervelend hoor, jij met je fietsje op een stukje van 50cm naast de witte streep en al dat langsrazende verkeer. Het voelde absoluut niet lekker en ik had ook het idee dat we daar helemaal niet mochten fietsen. Er kwamen 2 motoragenten langs maar die zeiden niks dus het was toch in orde.
Om 16.00u aankomst F1. Eerst even een biertje gehaald bij Intermarche want dat hadden we wel weer verdiend. Dat aan de picnicktafel bij F1 heerlijk opgedronken. Douchen, omkleden en toen even naar de Lidl voor ons avondeten. Ditmaal stokbrood met aardbeien (heerlijk) wijntje en een jogurtje toe. Meer hoeft het niet te zijn. Nu, om 20.30u gaan we de fietsen op de kamer zetten en lekker slapen. Het weer was trouwens in de middag mooi geworden. Zonnig en warm dus hopelijk morgen eindelijk eens een korte broek.

VRIJDAG 1 JUNI 2007

Dag 5 Chalon en Champagne-Troyes
Vertrek 08.30 Aankomst 16.00
Afstand km 105.96
Hoogste snelheid P 41.00 M 43.20
Gem. snelheid 16.21
Fietstijd 6u32min
Slaapplaats Hotel 38,00 euro zonder ontbijt

Het regende bij het opstaan maar toen we zover waren om te vertrekken was het gelukkig weer droog. Het waaide nog steeds, het was bewolkt en dus nog steeds lange broeken-weer. Bah, echt niet lekker hoor, alle dagen met 2 broeken aan fietsen. Het fietsen ging gelukkig weer goed. Nergens meer last van dus dat was wel fijn want zoals het gisteren ging was echt niet leuk. Onderweg kwamen we nog een man tegen uit Reuzel, op een racefiets met enkel een rugzak als bagage. Das beter dan 5 tassen aan je fiets. Even een praatje gemaakt en hij wilde graag met een van ons op de foto. Hij wilde vandaag tot Troyes komen. Wij hadden nog geen vast plan. Troyes leek een beetje te ver, 100km. De omgeving was niet echt spannend, eigenlijk meer saai te noemen. Soms een heel stuk rechte weg, soms wat heuvelachtig, niet al te steile klimmetjes dus heel goed te doen voor de verandering. Rond het middaguur kwamen we weer 2 fietsers tegen, ditmaal een koppel uit Appingedam. Zij waren al 2 weken onderweg en ook zij deden de tocht voor de tweede maal. Eerste keer in 2004. Zij wilden ook in Troyes eindigen vandaag want zij gingen op camping en eerder kwamen ze niks tegen. Zij klaagden ook over de straffe wind. Er was trouwens onderweg helemaal niks. We wilden zo rond 12.15u eten maar helemaal niks, zelfs geen bakker, alleen kleine dorpjes waar je niemand zag. Wel overal schitterende nieuwe huizen. Die oude bouwvallen, die je vroeger veel zag zijn toch wel grotendeels verdwenen en vervangen door nieuwbouw. Afijn, uiteindelijk hebben we, staande naast de fiets, maar wat sultana’s en een reep gegeten en een blikje cola gedronken. Helaas, vervelend maar het was niet anders. Zodoende hebben we anderhalf uur gewonnen en zijn toen ook maar doorgefietst. In het centrum van Troyes naar het VVV gegaan en daar een hotel besproken. Het was toen 5uur. Het was een leuk, oud, sfeervol hotel in het centrum. Het had verschillende soorten kamers van verschillende prijzen. De onze kostte 38euro dus dat was nog te doen. De wielrenner uit Reuzel stond ook bij het VVV en was zeer verbaasd dat wij er ook al waren. Hij noemde ons racemonsters. Ik had ook niet verwacht hem weer hier terug te zien omdat hij ’s-morgens bij ons wegspoot en al snel uit het zicht was verdwenen. We hebben eerst nog even bij Leader Price onze boodschapjes gedaan. Daar moesten we wel weer 4km voor fietsen. Op de terugweg bij een chinees gegeten. Heerlijk en weer eens even iets anders als de onvermijdelijke steak frites die je meestal geserveerd krijgt als menu van de dag. Toen nog wat door het centrum gaan wandelen. Erg leuk, gezellig, met veel terrasjes en mooie vakwerkhuizen. In de middag was het trouwens mooi weer geworden. De wind was er nog wel maar het zonnetje maakte het aangenaam. We konden zowaar onze lange broek uitdoen. Wat een heerlijkheid, fietsen met blote benen. Verder was er in het centrum niet zoveel te doen. Er liepen allemaal van die rare typetjes en ook veel buitenlanders. Naar de kamer gegaan en nog een flesje wijn opengemaakt. Had ik vanmiddag gemist. Nu nog even douchen, spieren insmeren en lekker gaan slapen en hopen dat het morgen een mooie dag wordt en dat het fietsen weer zo lekker gaat. Er waren vandaag wel schitterende wolkenluchten. Het was gewoon een plezier om ernaar te kijken. Weer eens iets anders dan het landschap.
Nou, welterusten en tot morgen.

ZATERDAG 2 JUNI 2007

Dag 6 Troyes-Auxerre
Vertrek 08.20 Aankomst 16.15
Afstand km 91,08
Hoogste snelheid 48.00
Gem. snelheid 16.08
Fietstijd 5u39min
Slaapplaats Camping 9,00 euro zonder ontbijt

Weggereden uit ons leuke hotelletje om 08.20u. Het was droog maar de lucht was grijs en het was maar 14 graden dus ook weer niet overweldigend. Lange broek maar weer aan want dat is net iets te koud voor de spieren en ook maar weer het wintershirt met lange mouwen.We kwamen nog 2 Belgen tegen die de route andersom deden. Zij waren dus op de terugweg. Zij kwamen uit Maaseik. Ze hadden ook erg veel slecht weer gehad. Van de 14 dagen 4 dagen geen regen. Ze hadden de Pyreneeën wel gevoeld maar niet gezien. Mist, kou en regen. Daarna kwam de wielrenner ons weer achterop. Hij had inmiddels een gelzadel gekocht want hij had erge pijn in zijn billen en kon niet meer op zijn oude zadel zitten. Hij zei nu al dat hij blij zou zijn als hij weer in het vliegtuig zou zitten op weg naar huis. Ik had trouwens ook zere billen. Kan mij niet herinneren dat ik dat 4jaar geleden ook had. Komt vast van die dubbele broeken.
Het begin van de route was niet al te zwaar, weliswaar heuvel op, heuvel af maar niet al te steil. Het was ook een beetje saai, niet veel te zien, geen mooie luchten, geen mooie vergezichten.
Tussen de middag bij een café een steakhachee met frites gegeten. Op zaterdag/zondag is er geen menu van de dag, das altijd wel jammer.
Toen kon zowaar de lange broek weer uit en ook het wintershirt kon geruild worden voor een korte mouwen shirt. Heerlijk.
Daarna werd de route steeds zwaarder. Er kwam helaas ook weer meer wind. Vooral de laatste 25 km tot aan Auxerre waren erg zwaar. Lange, steile hellingen. Tot het einde aan toe was het klimmen, alleen de laatste 3 km was een afdaling dus dat was even lekker want we  hoefden niet meer omhoog. Meestal moet je na zo’n afdaling weer terug omhoog klauteren.Om 16.15u bij het VVV aangekomen. Alle hotels in een straal van 20km bleken vol te zijn want er was een of ander sportevenement. Er zat dus niks anders op dan maar naar de camping te gaan. Gelukkig hadden we deze mogelijkheid want anders sta je toch wel even raar te kijken want je kunt niet nog eens even 20 km verder gaan. Het wordt dus even afzien vannacht en morgenochtend want dan moet alles weer ingepakt worden en zo’n eerste keer moet je toch weer even wennen en alles weer een plaatsje geven in je kleine tentje. We hebben gegeten bij Mac Donald, ook wel eens lekker hoor. Nog even door de stad gefietst maar er is ook hier niet veel te beleven.
We zitten nu op een bankje bij de speeltuin op de camping met ons bekertje wijn.
Straks dan maar lekker in ons tentje en maar hopen dat het droog blijft. De mensen uit Appingedam arriveerden hier rond 18.30u. Zij hadden bij de laatste beklimming heel veel regen gehad dus wij hebben nog geboft.
Nou, dat waren dan weer de belevenissen van vandaag. Hopelijk morgen minder zere billen.
Welterusten.

ZONDAG 3 JUNI 2007

Dag 7 Auxerre-Vézelay
Vertrek 09.15 Aankomst 15.15
Afstand km 59,33
Hoogste snelheid 45,70
Gem. snelheid
Fietstijd 3u52min
Slaapplaats Pelgrimshuis 15,00 euro zonder ontbijt

Toen we vanochtend wakker werden scheen zowaar het zonnetje. Vertrokken in korte broek (wauw) om 9.15u. Het is een heel werk om alles weer in te pakken en te organiseren, en we hebben ook nog wat gekletst met 2 mannen die lopend onderweg waren en dan gaat de tijd snel. De tent moest ook nog een beetje drogen dus die hebben we opgehangen op een pingpong tafel. Het droogt vrij snel dus tegen de tijd dat wij hadden gedoucht, gegeten en ingepakt was hij alweer opgedroogd. Op de camping stonden verschillende pelgrims, zowel lopers als fietsers. Naast ons stond een Duitse man. Ook hij was onderweg en had een tent bij zich. De meeste pelgrims slapen toch op de camping. Mocht het nog zover komen (wat betreft de gezondheid) dat we volgend jaar naar Rome gaan fietsen dan nemen we ook een tent mee maar dan een grotere als die we nu hebben. Dit is gewoon een noodtentje en niet voor iedere nacht.Het begin van de route was makkelijk. Wel een geleidelijke steiging maar niet zwaar. Konden lekker doortrappen met een snelheid van 20km p/u. We reden de meeste tijd langs een kanaal. De omgeving was wederom schitterend, vooral ook omdat het zonnig en warm was. Dat doet dan gelijk al heel anders aan. Eigenlijk was het best wennen aan die warmte.Tussen de middag een pizza gegeten want wederom geen menu van de dag.Daarna was het helaas niet meer zo makkelijk. Klimmetjes van 2, 21/2 en 1km lengte wisselden elkaar af.
 Om 15.15u aankomst in Vézelay. Dat was een hele klim naar boven. Het fietsboek adviseerde zelfs om bepakte fietsen maar beneden te laten staan ivm de moeilijkheidsgraad van de steil naar bovenlopende straat. Iedereen keek ons bewonderend na want het was echt steil en we wilden toch proberen om al fietsende boven te komen. Bij het VVV, wat ongeveer op de helft van de straat lag, geïnformeerd naar pelgrimskamers. Dezen waren gelegen in een voormalig klooster bij zusters. Het kostte 15 euro voor ons beiden. Je moet wel pelgrim zijn en een pelgrimspas hebben om hier binnen te mogen. Het zijn ook allemaal oudere dames die hier de boel runnen. Erg vriendelijk. We hebben een kamer voor samen, er staan 5 bedden maar het is rustig dus we boffen wederom. In de keuken staat van alles zoals Nescafé, rijst, gewone koffie + apparaat, soep, pakken chili con carne, suiker, enz. dit alles vrij te pakken en te gebruiken. Je kunt hier ook koken want alles is daarvoor aanwezig. Het is een groot gebouw met vele kamers en een dakterras met stoeltjes en een tafel en wat droogrekjes dus gauw even een wasje gedaan en opgehangen. Douches en toiletten apart op de gang. Ideaal, vooral omdat we samen de kamer bewonen. Gisteren was het wel erg druk geweest en was alles vol. De basiliek gaan bekijken. Erg mooi en oud. Een biertje gedronken en nog even naar beneden gewandeld. Erg veel is er hier verder ook niet te doen. Het plaatsje is leuk met die steile straat en de winkeltjes en de vele kunstgaleries. Gelukkig was er nog 1 winkeltje waar we onze kwark, stokbroodje en wijn konden kopen. In de koelkast stond ook nog rollade, paté en worst maar daar hadden we geen trek in en bovendien was het maar de vraag: hoe lang staat dit hier al. We houden ons maar gewoon aan ons eigen menuutje van brood, kaas en wijn. Op het dakterras gegeten. Heerlijk hoor, lekker op een stoeltje met tafel buiten in het zonnetje. Nu zit ik weer op de kamer te schrijven want de zon is van het terras verdwenen en het werd een beetje fris en vochtig. Het droogrekje maar even mee naar binnen genomen want buiten droogt het natuurlijk ook niet.
Nu kruipen we maar weer lekker in onze lakenzak want de dagen zijn toch erg vermoeiend, zeker nu de zon zo lekker schijnt want dat breekt je toch wel af hoor, en de nacht is kort.
Morgen krijgen we weer verschillende zware klimmen voor onze kiezen dus: oogjes dicht en snaveltjes toe.

Wetenswaardigheden over Vézelay:
Vézelay ligt in het departement Yonne, regio Bourgondië, op een ca. 300 m hoge heuvel boven de Cure, een zijrivier van de Yonne. In de straten ziet u boekwinkels, antiquairs en kunstgaleries.
Basiliek Sainte-Madeleine
De voormalige kloosterkerk is opgericht in 864 en werd één van de belangrijkste ontmoetingsplaats voor de pelgrims op weg naar Santiago de Compostela. Vanaf de elfde eeuw kwamen er veel gelovigen naar de vermeende relikwieën van Maria Magdalena. In de twaalfde eeuw werden deze relikwieën door de paus erkent waardoor het aantal bezoekers fors groeide.
In 1280 neemt het grote aantal pelgrims die deze kerk bezochten drastisch af. Men meende de echte relikwieën van Maria Magdalena te hebben gevonden. De relikwieën in Vézelay werden vervolgens als nep beschouwd.
Toen veel pelgrims de relikwieën kwamen aanbidden, heeft men de kerk vergroot. In 1120 verwoestte een brand het schip. Men herstelde de kerk en voegde rond 1145 een voorhal toe. Het schip is romaans terwijl het koor in gotische stijl is gebouwd in 1215.
Het kolossale inwendige is met zijn hoogte van 18 meter en zijn lengte van 62 meter een meesterwerk van de Romaanse architectuur. Omdat men moest vrezen dat de muren mettertijd naar buiten zouden wijken, werden in de vroege 13de eeuw steunberen aan de buitenkant aangebracht die de enorme druk van de gewelven moesten verwerken. In de zestiende eeuw werd de basiliek door protestanten beschadigd en ook de revolutie liet zijn sporen na. Nadat de abdij in 1796 was verkocht als staatseigendom, werd het klooster afgebroken. De Sainte.-Madeleine was in een erg slechte staat toen zij tussen 1840 en 1859 werd gerestaureerd door Viollet-le-Duc.

MAANDAG 4 JUNI 2007

Dag 8 Vézelay-Prémery
Vertrek 08.30 Aankomst 14.15
Afstand km 68,65
Hoogste snelheid 55,70
Gem. snelheid 16.48
Fietstijd 4u09min
Slaapplaats Camping 7,00 euro zonder ontbijt

Vanmorgen scheen gelukkig het zonnetje weer. Ontbijtje op de kamer. Wasrekje leeggehaald, de was was droog en zo niet, dan trekken we het gewoon weer nat aan want dan droogt het ook wel weer. Je trekt je spullen droog aan maar na een klimmetje is alles toch weer drijfnat. Om 08.30u vertrokken. Het begon heeel goed. Een afdaling van een paar kilometer. Daarna was het allemaal niet meer zo goed. Veel klimwerk waarvan sommige hellingen behoorlijk steil waren. Er waren ook wel leuke afdalingen bij, dit blijkt wel uit de hoogste snelheid, maar dit stond toch niet in verhouding tot het vele klimwerk. Het was behoorlijk warm. De dorpjes waar we doorheen kwamen waren grotendeels verlaten. Geen kip te zien alleen weer de nieuwsgierige koeien en af en toe wat paarden. De natuur was wel weer heel erg mooi. Om 12u wilden we wel weer eens een hapje eten maar mooi nergens een restaurant. Jammer want dan kun je tenminste even ontspannen en uitrusten op een behoorlijke stoel. Nu was het dus weer staande wat sultana’s eten en een blikje drinken, deze hadden we nog van thuis dus die zijn lang meegesjouwd. Maar ook hier weer: wie wat bewaart (meesjouwt) heeft wat. Het is n.l. wel lekker om even iets anders te drinken dat het water met siroop uit de bidon.
Om 14u15 waren we in Prémery. We besloten naar de camping te gaan, ook vanwege het feit dat het mooi weer was en dat we geen VVV konden vinden. Het is een camping municipal, kost 7euro maar er is verder helemaal niets, zelfs geen receptie of winkeltje. Ook geen bankjes en dat is natuurlijk heel vervelend als je alleen een tentje hebt. Je kon je ook niet melden. Even nagevraagd aan een kampeerder en die zei dat je maar gewoon een plaatsje moest zoeken en dat de beheerder om 19.00u langs kwam om te kijken wie er nieuw waren. Bij het huisje van de beheerder stonden 3 tuinstoeltjes dus hebben we die maar meegenomen. Hadden we tenminste iets om op te zitten en een tafel. Het is beter als met je poep in het gras te moeten zitten. Bij de champion, die niet zo ver van de camping af was, boodschappen gedaan. Eerst gekeken of er ergens een restaurantje was maar alles was dicht. Gingen misschien wel later open, rond 7 uur of zo, maar we hadden geen zin om dan weer terug te moeten gaan dus hebben we maar brood, beleg (worst die er lekker uitzag maar toch niet zo goed beviel, hond van de kampeerders tegenover ons was er blij mee) en wijn gekocht en natuurlijk ons ontbijt voor morgenochtend.
Nu maar weer een beetje alles organiseren, eten en gaan liggen want ik ben behoorlijk moe. Ook de afwas moest nog gedaan worden.
Nou, dan was het dan weer. Tot morgen.

DINSDAG 5 JUNI 2007

Dag 9 Prémery-Nevers
Vertrek 09.00 Aankomst 12.15
Afstand km 37,72
Hoogste snelheid 51,00
Gem. snelheid 16.47
Fietstijd 2u17min
Slaapplaats Hotel F1 29,00 euro zonder ontbijt

Vanochtend kwam ik de toiletten binnen op de camping en toen zei een mijnheer tegen mij: Goedemorgen Barneveld. Hij bleek ons van gezicht te kennen en ook van het leger. Had gewoond in de Primulastraat, woonde nu op de Vaarst. Grappig, hè, dat je toch in den vreemde nog mensen uit je voormalige woonplaats tegenkomt. Wat die mensen 3 maanden op die camping moeten is ons een raadsel want er is echt helemaal niks, ook niet in het plaatsje zelf. Om te fietsen in de omgeving is ook zwaar want het is erg heuvelachtig dus als je niet getraind bent is dat haast niet te doen en ook niet zo leuk denk ik. Het gesprek kostte wat tijd maar ja, dat is het leuke van een camping. Zijn vrouw kwam ook nog even kijken. In beginsel kwam ze mij niet bekend voor maar later herinnerde ik me haar wel van het dorp. Spulletjes weer ingepakt (het gaat alweer wat sneller dan de eerste keer) tent weer even te drogen gelegd want die is aan de binnenkant kletsnat van het condens. Toen rond 9u weggereden. Toch nog een aanvaardbare tijd voor de camping. Het begon, na 3km, weer met een stevige klim. Je bent dan nog niet echt ingefietst dus is het heel zwaar. Er waren ook wel wat lekkere afdalingen maar ja, na een afdaling komt meestal weer een klim, das nou zo jammer. Andersom meestal ook dus in feite zit je steeds voor niks te klimmen want je moet toch weer naar beneden. We hadden voor vandaag een korte rit gepland omdat we wilden internetten en Nevers bekijken. We waren rond het middaguur bij de F1. Het hotel wat er iets voor lag, hotel Europa, leek net zo iets, was 3 euro duurder maar had wel toilet/douche op de kamer. Het was jammer genoeg al vol vanwege een congres dus we schrokken alweer en dachten dat f1 dan ook wel vol zou zijn. Gelukkig was dit niet het geval. De fietsen mochten niet op de kamer maar na overleg met de vrouw van de beheerder kregen we de sleutel van een soort tuinhuisje waar hun spullen stonden en ook hun fietsen en mochten we ze daarbijzetten. Het paste allemaal net. We vonden het in ieder geval heel aardig en attent van de mensen. Een broodje gegeten aan tafel voor F1. Daarna naar het centrum gefietst en een stadstourtje gedaan. Het centrum was niet echt indrukwekkend. Wel gezellig met een paar leuke dingen om te bekijken en veel winkels maar ja, ik kan toch niks meenemen dus winkelen is even niet aan de orde. Het was trouwens behoorlijk warm geworden, zo rond de 29graden. Wat boodschapjes gedaan bij Aldi en daarna nog even doorgefietst naar intermarche want die heeft toch meer sortering.
Wederom weer brood gegeten voor de deur van het hotel. Het was nog te vroeg om ergens te gaan eten en we wilden niet weer helemaal terug fietsen. Daarna maar weer naar boven om eens lekker vroeg naar bed te gaan. Tot morgen.

WOENSDAG 6 JUNI 2007

Dag 10 Nevers-St Amand Montrond
Vertrek 08.15 Aankomst 14.30
Afstand km 87.69
Hoogste snelheid 41.70
Gem. snelheid 17.22
Fietstijd 4u58min
Slaapplaats Pelgrimshuis 10,00 euro (Vrijwillige bijdrage) zonder ontbijt

Het gewone ochtendritueel gevolgd. Het was zonnig dus dat was alweer meegenomen. Onze fietsen uit het hok gehaald en voor de deur van het hotel beladen. We hoefden in ieder geval niet al te veel te sjouwen met de tassen. Maar weer op weg. Het was deze keer eens allemaal vrij vlak met hier en daar een heuveltje, maar dat was allemaal goed te doen. Het leek zelfs of we de wind, die af en toe langs kwam, in de rug hadden op sommige trajecten. Om 12u weer getracht om iets te eten te vinden in een restaurant. We kwamen er 2 naast elkaar tegen, beiden gesloten op woensdag. Bakker gezocht, gesloten op woensdag. Lekker allemaal weer. De proviandtas dan maar weer geopend. Geroosterde broodjes, boter en worst en een blikje tonic. Voldoende maar af en toe wil je toch wel eens iets anders. Tegenover de bakker stond gelukkig een bankje dus daar onze lunch maar verorberd. Toen moesten we nog 35km naar St. Amand Montrond. Het was inmiddels aardig heet geworden. Mijn rug is geloof ik wel een beetje verbrand. Aangekomen in het plaatsje zijn we gelijk, na nog even terug gereden te zijn naar Le Clerc om een frisse, koude melk te kopen (1.05euro) maar het VVV gegaan en daar gevraagd of ze slaapgelegenheid hadden voor pelgrims. Dit was er, weer bij de franciscaner zusters. Een beetje hetzelfde als in Vézelay, alleen is het hier wat ouder en vuiler en minder onderhouden. De bedden zien er ook niet zo netjes oud en zakken een beetje door, maar ja, alles beter dan het kleine tentje. Er is ook een grote keuken waar je kunt koken en een etenskast met wederom allerlei spulletjes en gelukkig ook koffie + apparaat. Verder zijn er 3 slaapvertrekken, 1 toilet en 1 douche. Het gebouw is apart van het gebouw waar de zusters bivakkeren.
Gauw even een wasje gedaan want er was een tuin met drooglijnen en knijpers. Onze fietsen stonden onder een afdak. Het verblijf hier is gratis maar je kunt doneren, wat we uiteraard natuurlijk zullen doen. Daarna in het dorp onze spullen voor het ontbijt van morgenochtend gehaald. Even thuis neergezet en toen naar Mac Do gefietst want we wilden nu wel weer eens een frietje en een hamburger is ook op zijn tijd wel eens lekker. De menu’s zijn ’s-avonds in de restaurants een stuk duurder dus dat doen we niet. Nog even bij de Lidl binnengewipt die we onderweg naar Mac Donald tegenkwamen, maar ja, we hadden alles al in huis dus hebben daar niks meer gekocht(te duur want bij Lidl is het natuurlijk veel voordeliger).Toen we aan onze big Mac zaten begon het ineens te gieten. Jammer voor ons wasje. Peet zei nog: misschien heeft de zuster het wel binnengehaald maar dat kon ik niet geloven. Het was wel zo, ze had alles keurig onder het afdakje gehangen. Hoe zorgzaam en attent. Nu zitten we lekker aan een bakkie koffie. Heerlijk hoor, na zoveel dagen zonder.
Nu nog even douchen en dan maar weer gereed maken voor de nacht. Er is altijd best nog wel veel te doen tijdens de avonduren. Tassen weer inpakken, dagboek schrijven, bidons uitspoelen en nog wat van die kleine karweitjes. Dan is het zo weer 10u en bedtijd
Welterusten.

DONDERDAG 7 JUNI 2007

Dag 11 St Amand Montrond-La Châtre
Vertrek 08.45 Aankomst 14.45
Afstand km 59.68
Hoogste snelheid 55.34
Gem. snelheid 15.53
Fietstijd 3u52min
Slaapplaats Pelgrimshuis 10,00 euro

Na ons ontbijtje nog een kopje koffie gezet, nu was de gelegenheid er dus wel even lekker. De boel een beetje opgeruimd en wat aangeveegd. Het was gelukkig droog maar wel zwaar bewolkt en erg vochtig.
Ons parcour was toch wel weer zwaar. Niet al te steile hellingen maar van die ‘plakwegen’ waarbij je het gevoel hebt dat je aan de weg zit vastgeplakt of er in wegzakt. De omgeving was een beetje saai. Wel veel van die ‘bosjes’ witte koeien die je liggen/staan aan te staren als je voorbij komt. Ik heb een belletje aan mijn tasje hangen dus horen ze mij altijd aankomen. Onze golden retriever heeft, met haar grote ogen en roze neus, toch wel iets weg van zo’n koe (ocharm).
Tussen de middag een restaurantje gevonden voor de lunch maar het viel heel erg tegen. Het was n.l. lever. Normaal vind ik het heerlijk en lust Peet het niet, deze keer was het andersom. Ik kreeg het niet weg en werd er misselijk van terwijl Peet het opat. Ik bedacht later dat het wel eens lams lever geweest kon zijn want ik herinnerde me het menu en daar stond iets op van agneau. Bah, bah, bah. Er zaten uienringen bij, gebakken, wel lekker maar weinig dus daar kon je ook je honger niet mee weg eten. Afijn, al met al was het niet veel bijzonders, maar we waren weer uitgerust en het wijntje was tenminste wel lekker. Het was na 3 dagen weer eens een warme lunch en als het dan tegenvalt is het een dubbele tegenvaller. Rond 3uur aangekomen bij het VVV in La Châtre. Gevraagd naar kamers voor pelgrims. Hadden ze inderdaad, gratis, maar pas om 6uur open. Dat was een beetje vervelend dat we nog zo lang moesten wachten, maar ja, het zij zo. Er ging al een kwartier om bij het VVV want ik ben 3x naar binnen geweest, iedere keer was er weer iets anders wat we wilden weten. Er was ook nog een fietser uit Duitsland. Daar even een praatje mee gemaakt. We zijn, om de tijd te doden, maar naar de supermarkt gegaan en vast onze boodschappen gedaan en daarna gaan internetten (2euro p/u) Om 17.45u stonden we voor de deur van het pelgrimsverblijf. Het lag achter de kerk. De beheerder kwam er toen ook al aan. Een beetje een raar typetje, ongeschoren, weinig woorden. Er zijn 4 bedden, er is een tv, een grote transistorradio, een wasbak, een kast met borden en bestek en blikjes eten maar geen vuur om te koken. We zijn weer met ons tweeën. We kregen lakens en een handdoek en …..eten. Om 19.15u kregen we van de beheerder een hapjespan vol met cous cous. We vonden het niet lekker, waarschijnlijk was het ook uit blik want er zaten van die vieze bonken vlees in. We hebben er wat van gegeten en een groot deel in een plastic zakje gedaan en dat de volgende ochtend buiten weggegooid. Ik vond het sneu om alles te laten staan. Hoe is het mogelijk dat dit alles gratis is, eten, onderdak, lakens en handdoeken.
Morgenochtend om 6.30u krijgen we ook nog een kan koffie werd ons medegedeeld en om 07.30u moeten we weg zijn. Wel avontuurlijk hoor, leuker als in een onpersoonlijk hotel waar alles eigenlijk hetzelfde is en natuurlijk een stuk goedkoper. Ook hier stond weer een potje voor donatie.
Zo, nu maar weer slapen want morgen wordt een zware klimdag.

VRIJDAG 8 JUNI 2007

Dag 12 La Châtre-La Souterraine
Vertrek 07.15 Aankomst 15.00
Afstand km 80.01
Hoogste snelheid 52.00
Gem. snelheid 15.12
Fietstijd 5u17min
Slaapplaats Hotel 33,00 euro

Vroeg opgestaan. De wekker liep af om 5.50u. We moesten natuurlijk op tijd weg zijn en haasten hebben we een hekel aan, en het zou een zware etappe worden dus wilden we ook daarom vroeg vertrekken.
Om precies 06.30u kwam de beheerder een kan koffie brengen. Wat een service. De bedden afgehaald en spullen weer ingepakt. Het gaat steeds sneller. Om 07.15u waren we klaar. De beheerder stond onder de douche dus hebben we gedag geroepen. Uiteraard onze donatie achtergelaten.
Het was voor de verandering weer eens zwaar bewolkt en triest maar niet koud. Ik had op tv beelden uit N. Fr. gezien met modderstromen en erg veel regen en het weerbericht zag er ook niet al te best uit. We hebben wel het idee dat we het allerslechtste weer gelukkig steeds voor zijn. Gelukkig maar want als je vaak in de regen moet fietsen is de lol er gauw vanaf.
  Na ongeveer 5km, welke absoluut niet vlak waren te noemen (maar daar wordt in het boekje helemaal niet over gesproken, net als er over heel veel klimmetjes niets wordt gezegd) konden we gelijk weer aan het zware werk beginnen. Dit bleef eigenlijk de hele dag zo doorgaan. Soms klimmen van 8% en dat dan over 2km. Dit is echt hard werken hoor. Het water liep in stromen uit mijn haar en de kleding was ook kletsnat. Om 11.45u kwamen we door Crozant, een dorpje op 700m hoogte. Een leuk dorp, wel erg toeristisch. Bij een brasserie heerlijk gegeten. Onze jacks over de fietsen te drogen gehangen en toen we klaar waren konden we in ons shirt verder en waren de jassen weer droog. Om 14.00u brak de zon door. Toen werd het gelijk een heel stuk warmer, ik denk ongeveer 26graden.Toen was het natuurlijk helemaal zweten.
Op een gegeven moment stopten we bij een wei waar wat paarden liepen. Een paard was net bevallen van een veulentje. Dit lag op de grond, gedeeltelijk nog in het vlies. Het bewoog niet en was dood. Moeder stond het een beetje te likken en in het snoetje te bijten alsof ze wilde zeggen: kom nou, sta nou op. Het was heel triest om dit te moeten aanzien. De andere paarden (2) wilden ook komen kijken maar werden steeds weggejaagd door de moeder. We hebben mevrouw, een die uit een huis tegenover de wei kwam, erbij geroepen en zij zou de eigenaar gaan waarschuwen. We vonden dit een hele nare ervaring en hebben er de hele middag eigenlijk last van gehad. Aankomst in La Souterraine om 15.00u. Het was inmiddels zo’n graadje of 28 geworden. We hebben een leuk hotelletje gevonden voor 33euro. Er waren hier ook wel pelgrimskamers maar ze vroegen 15euro p/p . Een beetje veel voor een pelgrimskamer. Je krijgt dan het idee dat er iemand snel rijk wil worden van de pelgrim.
Even wezen internetten bij de bibliotheek. Het was gratis. Niet al te lang want we moesten ook nog boodschappen doen en het was al 18.30u. Gegeten op de kamer.
Het is nu alweer 21.00u dus voor ons weer een mooie tijd om te gaan slapen.Welterusten en tot morgen. Dit wordt, volgens het boekje, ook weer een zware dag dus we willen weer vroeg vertrekken.

ZATERDAG 9 JUNI 2007

Dag 13 La Souterraine-St. Léonard-de-Noblat
Vertrek 07.05 Aankomst 14.45
Afstand km 72.42
Hoogste snelheid 51.68
Gem. snelheid 15.39
Fietstijd 4u42min
Slaapplaats Pelgrimshuis 12,00 euro zonder ontbijt

Zoals gezegd vroeg uit bed want we wilden voor de lunch al veel kilometers hebben gemaakt. Mijn benen waren nog wel heel erg moe toen ik uit bed kwam en ook erg pijnlijk. Het was eigenlijk alweer even geleden dat mijn spieren zo pijn deden.
We vertrokken om 07.05u. Toen ik eenmaal op de fiets zat dacht ik: hoe kom ik vandaag 70km verder want het ging allemaal niet zo soepeltjes.
Het werd weer erg zwaar, te zien op de tekening in het boek. Hier staan n.l. grafieken in van de verschillende aan.
hoogtes. Het was nevelig maar niet koud, 17 graden. Na een km of 5 ging het trappen ietsje beter maar nog niet echt soepel. Ook Peet had de km van gisteren nog in zijn benen en had wat last van zijn lies. Afijn, verstand maar weer op 0, aan andere dingen denken, niet vooruit kijken naar de berg die je moet beklimmen en maar gewoon je benen blijven ronddraaien. Leuk hé, zo’n pelgrimstocht!!!
Om een uur of 9 ging gelukkig de zon schijnen. Het werd toen ook meteen warm. Jackje uit en een topje De omgeving was weer erg mooi. Ook erg groen en dan heel veel verschillende kleuren groen. Erg veel koeien, nu de Limousin koeien, die bruin zijn. Het zijn eigenlijk maar stomme beesten. Ze liggen/staan of hangen of eten altijd in een groepje en meestal staan ze allemaal gericht naar dezelfde kant. Maar het blijft een grappig en mooi gezicht, die groepjes koeien in die groene omgeving.
Het waren lange, soms zware klimmen maar er waren ook wel lange, snelle afdalingen bij. Dan maakte je tenminste weer even wat kilometers. Het nadeel van die lange afdalingen is dat je dan weer helemaal op gang moet komen.
Rond 12.30u hadden we er al 60km opzitten en hebben we een hapje gegeten. Entrecote met rostie. Viel een beetje tegen. Toen moesten we nog een kilometer of 10. Ik hoopte zonder klimmen maar dat bleek niet het geval te zijn. Heel de weg had ik al het idee dat ik het vandaag niet zou gaan redden maar toch kwam ik, wonder boven wonder, iedere keer weer boven. Een mens kan toch veel meer als hij denkt, ook als je denkt aan het eind van je krachten te zijn, lukt het toch
weer. Kwamen nog 2 mannen tegen die de route andersom deden, dus vliegen naar Lourdes en dan terug fietsen. Vonden het na 585km ook wel behoorlijk zwaar. Hadden ook klachten over het routeboekje. Liepen tegen dezelfde dingen op als wij, onduidelijkheden, niet vermelde klimmen, rare beschrijvingen.
Rond 14.45u aankomst in St. Leonard bij het VVV. Er was een onderkomen voor pelgrims, 8 bedden, prijs tussen 5 en 10 euro, wat je zelf wilde. Het is een heel mooi onderkomen, eigenlijk een soort appartement, 3 slaapkamers, 1 huiskamer met tv en open keuken met magnetron en, verbaas je niet, een wasdroger. Ook hier in de kast weer van alles zoals rijst, koffie, macaroni, siroop, blikken eten enz.
Er zat een raar kereltje binnen, in het donker, toen wij aankwamen. Hij deed wel Het is nu 21.00u Ik ga ermee stoppen, afwassen, opruimen en naar bed.

ZONDAG 10 JUNI 2007

Dag 14 St. Léonard-de-Noblat-Uzerche
Vertrek 08.15 Aankomst 16.00
Afstand km 66.79
Hoogste snelheid 47,15
Gem. snelheid 14.46
Fietstijd 4u37min
Slaapplaats Camping 10,50 euro zonder ontbijt

Slecht geslapen door die rare vent. We waren er eindelijk achter dat het gewoon een alcoholist was die op de een of andere manier de sleutel had weten te bemachtigen. Hij had dus al het nodige bier op en zijn 2 flessen wijn waren ook leeg. Hij is op de bank tv gaan kijken en wij zijn naar bed gegaan. Ik had toch eerder moeten zien dat er iets mis was, alleen al aan zijn koppie, echt zo’n verslaafden hoofd met half verrotte tandjes en zo’n muizenbekkie. Om 00.30u werd ik ergens wakker van en moest plassen. Hij snurkte als een gek en de tv was ook nog aan. Lekker hoor. Ik heb gelijk eens even in zijn tas gekeken wat er nu werkelijk in zat. Nou, niet veel, alleen een winterjack en een toilettas. Hij rookte ook dus ik was als de dood dat hij de boel in de brand zou steken dus je slaapt niet meer rustig verder.
Om 06.30u liep de wekker weer af en om 07.00u opgestaan. Hij snurkte nog net zo hard en lag nog steeds op de bank. Hij had blijkbaar ook nog eten gemaakt want er stond een vuile hapjespan en een vuil bord. Hij wist natuurlijk dat er op zondag niemand komt om schoon te maken dus kon hij lekker zijn roes uitslapen.
Ik moet wel zeggen dat hij verder geen herrie maakte en ons niet lastig viel. Afijn, hebben we ook weer overleefd.
We moesten de sleutel weer inleveren bij het VVV en daar heb ik een briefje aangedaan met het hele verhaal erop. Hij zou het nog allemaal kunnen verpesten voor de echte pelgrim.
Vertrokken rond 07.45u.Het begon gelijk alweer zwaar, na een snelle afdaling van 2km. Het is de hele ochtend, tot aan de lunch, zwaar gebleven Wel lange afdalingen maar erg zwaar klimmen van 2 tot 3 km. Het was bewolkt met af en toe zon maar wel warm. Om 12.30u gestopt bij een restaurant aan een meer (etang de la Piquette) Het was er erg druk, allemaal reservaties. We konden gelukkig nog buiten aan een tafeltje zitten. Heerlijk gegeten. Vooraf salade, dan entrecote met aardappelblokjes en salade, toen een witlofsalade, welke heel erg lekker was, toen een kaasschotel en een café viennoise toe. Heerlijk allemaal. Maar toen weer de fiets op. Oh ja, 2 Belgen vroegen nog even de weg want die waren ook al een paar keer verloren gereden. Wij hebben op dit stukje ook verschillende malen de weg moeten vragen. Het was allemaal erg onduidelijk in het boek en het waren allemaal kleine, smalle landweggetjes dus soms vroeg je je af: waar kom ik terecht?? Maar het was wel allemaal landelijk en schitterend van landschap.
We hadden nog een paar gemene klimmetjes, wat erg tegenviel na die heerlijke en veel te veel gegeten hebbende maaltijd, maar verder ging het veelal naar beneden.
Rond 16.00u aankomst in Uzerche, een leuk oud, toeristisch dorp. De VVV was natuurlijk al dicht en er was niks aangeplakt op de ramen over een pelgrimsverblijf. Jammer. Dan maar weer naar de camping. We hebben nog even de kathedraal bekeken en zijn toen ons huis maar weer gaan opbouwen. Bij deze camping kon je wildwaterkanoën en bergbeklimmen, verder was er eigenlijk niks. Er waren 52 standplaatsen maar er was maar 1 washok met 2 toiletten en 2 douchen, erg weinig vonden we. We hebben ons tentje geparkeerd bij een picknick tafel zodat we tenminste nog kunnen zitten. Je moest wel een trap op om naar de douche en de toiletten te gaan.
Nu maar gauw weer slapen want morgen wordt wederom een zware dag met klimmen van 3km tot 8%.

MAANDAG 11 JUNI2007

Dag 15 Uzerche-Brive
Vertrek 08.15 Aankomst 12.15
Afstand km 41.39
Hoogste snelheid 52.69
Gem. snelheid 13.38
Fietstijd 3u26min
Slaapplaats St Antonio (Soort Pelgrimshuis) 26,60 euro met ontbijt

Vanmorgen rond 07.00u eruit. Gisteravond rond 21.00u begon het te onweren, te bliksemen en keihard te regenen dus maar gauw in de tent gekropen en proberen te slapen. Ik haalde me van alles in mijn hoofd, van weggespoelde tent tot modderstromen over de camping. Ik weet wel dat ik niet meer aan een riviertje ga staan als ik weer ga kamperen. Het zal niet de eerste keer zijn dat een kalm riviertje een woest kolkende modderstroom wordt die alles meesleurt.
Gelukkig is dit alles ons bespaard gebleven en konden we deze ochtend gezond en wel weer uit ons tentje kruipen. Het is wel eng, die donderslagen boven je hoofd. Het is net of er iemand boven boos is en aan het brommen is.
Het was droog maar nog niet zo lang want alles was nog drijfnat. Daar zit je dan met die drijfnatte tent. Gelukkig was binnen alles droog gebleven. Dit was de eerste keer dat we regen op ons tentje hebben gekregen maar het is toch aardig waterproof.
De spullen ingepakt, gelukkig kon dit op de picknick tafel en de buitentent nog even over de trapleuning gehangen. Het droogde natuurlijk voor geen meter. Maar goed, we konden ook niet gaan zitten wachten tot de tent droog zou zijn en droog blazen ging ook niet.
Rond 09.00u opgestapt na een karig ontbijt van 4 geroosterde boterhammetjes en een half blikje cola p.p. plus een banaan. Meer hadden we niet in huis. Een echt pelgrimsontbijt. De camping af en wouw: gelijk 3 km klimmen. Dat viel weer effe tegen.Toen mochten we een eindje naar beneden en weer 2 km omhoog. Ik ga nooooiiiit meer fietsen in de Dordogne.
Het waren ook nog eens vrij steile hellingen. Het was nog frisjes met wat wind. De route werd vervolgens iets vriendelijker, in de zin van niet van die zware hellingen en niet zo lang. Rond 12.15u aankomst in Brive. Het laatste stuk was ook nog behoorlijk klimmen maar heel Brive is klimmen en dalen en niet van die kleine klimmetjes, hele straten lang. Ik zou daar echt geen boodschappen gaan doen op de fiets. We hebben eerst een restaurantje gezocht en zijn gaan lunchen. Het was weer lekker. Na een bezoek aan de kathedraal, niet veel bijzonders, zijn we het VVV gaan zoeken. Zij wisten wel een slaapplaats in een huis bij de grotten van Antonius van Padua.
Dat was ook weer een vreselijke klim naar boven. Gelukkig was er een kamer vrij. Netjes, pas vernieuwd, op de tweede verdieping maar ditmaal was er gelukkig een lift. Het was niet erg sfeervol en ook niet bedoeld voor pelgrims, meer voor mensen die op retraite gaan of bezinning, of hoe je zo iets maar wilt noemen. Het leek ook net een ziekenhuisgang. Het was er ook vreselijk warm op de kamer.
De plaats waar dit huis staat is wel erg moooi. Het is een soort park met allerlei heiligenbeelden en uiteraard de grot van Antonius. Er zullen ook nog wel zusters aanwezig zijn.
Nog even door Brive gefietst. Wilde het eerst niet doen want naar beneden gaan betekent ook weer naar boven. Maar ja, op die warme kamer zitten schoot ook niet op en we wilden ook graag een biertje drinken. Er zijn wat winkels maar verder stelt het dorp ook niet veel voor. Een internetcafé gevonden en daar een uurtje getypt. Het was een vreselijk langzame verbinding. Daarna de supermarkt bezocht voor onze dagelijkse boodschappen, een biertje gedronken op terras, het was zonnig en lekker weer, toen weer terug naar onze kamer, weer die vreselijke klim van 1km, zelfs zonder bagage was het vermoeiend, eten, schrijven en naar bed.

DINSDAG 12 JUNI 2007

Dag 16 Brive-Rocamadour
Vertrek 08.45 Aankomst 16.00
Afstand km 65.00
Hoogste snelheid 47.56
Gem. snelheid 13.38
Fietstijd 4u51min
Slaapplaats La Cantou ( Pelgrimshuis) 10,00 euro met ontbijt

Na alweer een karig ontbijt (oud brood, koffie in een soepkom want daar moet je je oude brood in soppen en thee en uiteraard de jam) bij de grotten van Antoine de Padoue, waarbij steeds allerlei mensen binnenkwamen die iedereen een hand gingen geven (dit waren ouderen dus geen pelgrims) zijn we rond 07.50u vertrokken. Ik wilde daar snel weg want voelde me toch niet op mijn plaats hier.
We konden er gelijk weer tegenaan: 10km klimmen en het was echt KLIMMEN. Om Brive uit te komen moesten we door een straat die 1km zo steil omhoog ging dat we tot de helft konden fietsen en de rest moesten we lopen. Daarna bleef het klimmen tot we een km of 10 verder waren. Toen kwam er een afdaling van 8%, een vrij lange maar heel moeilijke want het was een smalle weg, anderhalve auto breed, asfalt maar het lag vol met grind en had alleen maar bochten dus het was constant in de remmen hangen. Daarna was het eigenlijk alleen maar zwoegen en zweten want het was behoorlijk heet geworden, dit in tegenstelling tot vroeg in de ochtend. Toen reden we behoorlijk in de mist, wat eigenlijk heel gevaarlijk was want we waren niet echt goed zichtbaar. Peet reed voor mij maar ik kon hem ook niet echt goed zien. Onze achterlichten hebben we ook niks aan want daar hangt de tent voor en bij mij de matrasjes. Het was fijn dat op een gegeven moment de zon doorbrak.
Tussen Brive en Murat ligt het zwaarste gedeelte van de route. Alleen maar heuvels met weinig profijt van afdalingen.
Nog een heel leuk dorp doorgereden, Turenne, wel erg toeristisch.
Turenne is één van 100 mooiste middeleeuwse stadjes in Frankrijk. Het ligt in een cirkel op een rots en was het laatste onafhankelijke feodale leengoed in Frankrijk. Tot 1738 stond Turenne het onder de absolute heerschappij van de familie De la Tour d’Auvergne. Henri de la Tour Auvergne was maarschalk onder Lodewijk XIV en een van de grootste militairen van de moderne tijd. De enige overblijfselen van het Château de Turenne zijn de 13e eeuwse klokken en de 11e eeuwse Toren van César, van waar u een prachtig uitzicht heeft over de Cantal aan de overkant van de Dordognevallei.
Ook daar een paar Nederlanders ontmoet. Een stel met race fietsen en een mevrouw die daar woonde.
In Martel heerlijk gegeten. We hadden het idee (het boek gaf ons dit) dat het wat minder zwaar zou worden, NIET DUS. Soms staan er dingen in het route boekje waar niks van klopt en daar heb je dan verwachtingen over die ook niet uitkomen en meestal is het in het nadeel van ons. Het bleef maar zwoegen, klimmen en zweten.
Bij Hospitalet, ook een heel toeristisch dorpje, een prachtig zicht op Rocamadour, onze eindbestemming. We hebben nog even overwogen om hier te blijven maar zijn toch maar doorgegaan naar Rocamadour.
Het plaatsje is tegen de rotsen gebouwd en is enkel toegankelijk voor voetgangers, behalve dan een enkele bewoner die er met de auto in mag.
Bij het VVV geïnformeerd naar slaapgelegenheid voor pelgrims. Dit was er, alleen via een trap van 200 treden bereikbaar of omfietsen met weer 1km helling met stukken die gelopen moesten worden. Vreselijk. Maar toch, je denkt ik kan nu echt niet meer en ben aan mijn eind en zie, je komt toch weer boven.
Het is hier een groot huis met boven 8 kleine 1 persoons kamertjes voor pelgrims. Een keuken erbij met alles erop en eraan maar weinig te eten in de kast. Er zijn nog 2 andere pelgrims, 1 Italiaanse jongen en een man die we verder niet gezien/gesproken hebben. Het geheel wordt geleid door 2 zusters, waarvan 1 bijdehand en 1 die alleen maar roept en verder niet veel doet. Er zijn hier helemaal geen winkels in de zin van supermarkten, alleen restaurantjes en souvenirwinkels. We kwamen gelukkig nog wel een bakker tegen die nog net 1 stokbroodje en wat luxe broodjes had. Gelukkig staat er hier in de keuken een kruik wijn dus brood met wijn, meer hoeft het niet te zijn.
We zijn dus nog even door de straat beneden gelopen (dus weer trappen af en uiteraard weer op) en hebben de kerk en naastgelegen gebouwen bekeken. Erg mooi en interessant. De grote horde toeristen was al weg en de meeste winkels gingen ook om 6uur dicht. Uiteraard nog even een biertje genuttigd.
Boven in ons huisje ons avondeten genuttigd. De Italiaan is er nog niet dus die zal wel beneden op restaurant gegaan zijn. Jammer want ik had wel even met hem willen babbelen.
Nou, mijn handen doen pijn, ik heb inmiddels geen muisduimen maar versnellingsduimen van het schakelen en schrijven. Ik stop ermee.
Morgen begint het weer zwaar dus maar hopen dat we voldoende gerecupereerd zijn.

Wetenswaardigheden van Rocamadour:
Rocamadour is een oude stad die het verhaal vertelt van eeuwen geloof en menselijke moed. De stad kijkt uit over de rivier Alzou. Is gebouwd tegen een oprijzende rotswand van 120 meter hoog. Pelgrims komen al vanaf de 9e eeuw hier naar toe. De stad is door toedoen van maagd Maria al negen eeuwen lang voor veel mensen het symbool van hoop en geloof. Het ontstaan van Rocamadour wordt toegewezen aan het vinden van een dode inwoner. Waarschijnlijk na een goddelijke inspiratie zo luiden diverse vertellingen en geschriften. Het lichaam wordt begraven bij het altaar in de kerk. Het zou gaan om het lichaam van Amadour.Bijna 400 jaar na de ontdekking van het lichaam is het nog steeds nagenoeg ongeschonden. Vandaar dat er ook een verband wordt gelegd met een speciale spirituele of goddelijke ervaring. Eén ding is echter wel zeker en dat is dat de stad Rocamadour als Amadour is begonnen. Tegenwoordig is Rocamadour geen pelgrimsplaats meer. Wel zijn er nog vele pelgrimrelikwieën te bezichtigen in een van de vele musea. Wanneer de pelgrims in vroeger tijden de zware tocht naar Rocamadour volbrachten, kregen ze als aandenken een relikwie mee genaamd La Sportelle.
Rocamadour is ook bekend door de aanwezigheid van de Zwarte maagd. Volgens sommige geloven brengt deze ongeluk en voor andere geloven heeft de zwarte maagd een grote aantrekkingskracht. Wie heeft er gelijk? We weten het niet, wel is het vreemd dat er tot de 17e eeuw er nooit eerder geschreven is over de zwarte maagd Maria. Er worden genezende krachten aan haar toegeschreven. Vele Pelgrims hebben dan ook oog in oog met dit beeld gestaan door de vele eeuwen heen. Dat is het enige concrete wat haar aantrekkingskracht op de vele pelgrims kan verklaren.Er zijn om precies te zijn 126 verhalen over de wonderen die de zwarte Maagd Maria heeft verricht. Later wordt er dan ook een verband gelegd tussen het beeld en de wonderbaarlijke conservering van het lichaam van Amadour. In het tijdsbeeld wat destijds heerste waren het de rondtrekkende zangers, vertellers en troubadours die de wonderen van de Maagd Maria over Europa heen verspreiden. De toehoorders vertelden vervolgens op hun beurt weer de verhalen en wonderen verder door. En zo kwam Europa in beweging om Rocamadour te bezoeken hopende op een wonder of genezing. In de eerste eeuwen na het bovenstaande verhaal komen er al jaarlijks 20 tot 30 duizend pelgrims de stad bezoeken. Waaronder een later hele bekende Franse dame. Deze vrouw zocht de koning van Frankrijk op en beweerde dat zij door God was gestuurd om de Engelsen te verdrijven die Rocamadour belegerden. Het gaat om Jeanne d’Arc. Die later ook plaatsen als Chinon, Jargeau en Patay bevrijdde. Later wordt Rocamadour door oorlogen en plunderingen meerdere malen verwoest. In 1317 vervangt Paus Johannes XXII de monikken van Rocamadour door Kanunniken. Die krijgen een bescheidener inkomen dan de monniken. Indirect leidt dit tot het verval van de bedevaart. En later volgt daarop ook nog een periode genaamd “de grote pest” en de honderdjarige oorlog. Het is het einde van een tijdperk. Onder Napoleon I werd Rocamadour toevertrouwd aan de bischoppen van Tulle. Deze restaureerden de Sanctuaria en deden de bedevaart weer opleven. Een belangrijke gebeurtenis is geweest Benjamin Caillau. Hij begaf zich ernstig ziek naar Rocamadour en geneest na zijn aankomst geheel onverwachts. Na deze wonderbaarlijke genezing legt hij een gelofte af om een boek te schrijven waarmee hij zal trachten om Rocamadour weer meer bekendheid te geven. Een andere belangrijke persoon voor de wederopstanding van Rocamadour is Monsigneur Bardou. Hij is de Bisschop van Cahors en is de belangrijkste geldschieter voor de restauratiue van de stad. De kapellen worden hersteld en Rocamadour krijgt eindelijk weer de aanzien terug die het ooit heeft gehad. Dit was in een notendop de omvangrijke geschiedenis van Rocamadour. Rocamadour is momenteel meer een soort bedevaartsoord voor toeristen geworden.

WOENSDAG 13 JUNI 2007

Dag 17 Rocamadour-Cahors
Vertrek 08.15 Aankomst 15.45
Afstand km 66.69
Hoogste snelheid 54.00
Gem. snelheid 15.27
Fietstijd 4u21min
Slaapplaats Jeugdherberg 21,00 euro zonder ontbijt

Onze dag begon weer goed. Eerst 3km klimmen, een kleine afdaling waar je weinig aan had, dan weer anderhalve km, 7%, vervolgens een afdaling en toen weer een aardig klimmetje. Eigenlijk waren de eerste 30km erg zwaar. Rond 11.30u hadden we pas rond de 32km gereden.
Bij een supermarkt wat dingetjes gekocht. Een mijnheer in een auto hield ons nog even aan. Hij vond het erg knap wat wij deden en vertelde en passant nog even dat er nog een behoorlijk zwaar stuk zou komen. De tour de France was daar ook een keer geweest. Lekker om te weten. We hadden nu ook nog eens een meevallertje, een afdaling van 20km. Dat was dus wel heel erg lekker na die zware kilometers. We moesten nog wel iets meetrappen maar haalden toch wel tussen 22 en 30km. We kregen ook nog een regenbui over ons heen maar die duurde gelukkig niet al te lang. Daarna was het weer warm.
Tussen de middag lekker gegeten. Daarna moesten we nog 18km met wat pittige klimmen erin, de eerste direct na het eten. Das altijd zo fijn, met een volle maag en 2 wijntjes.
De omgeving was soms mooi maar ook wel een beetje saai. Het leek net of je door een bos reed. De wegen zijn hier ook af en toe bar slecht. Hebben ze wel eens wat van België te zeggen maar het is hier ook niet al te best. Het asfalt is erg bobbelig en ligt vol met steentjes dus bij een afdaling moet je heel goed uitkijken. Ook de bochten zijn vrij scherp.
Aankomst hier in Cahors zo rond 15.45u. Eerst maar weer even naar het VVV. Voor de deur zaten allemaal van die rare jongelui, daklozen of zwervers, ik weet het niet, maar ze hadden allemaal een hond dus er liepen/lagen daar zo’n 8 of 9 honden. Verder hadden ze hun flesjes bier op de waterstralen van een fontein gezet. Dat dit allemaal getolereerd wordt dat snappen we niet. Voor de supermarkt zaten ook weer 2 van die kerels met grote rottweilers.
We zitten hier in een jeugdherberg. Het ziet er niet uit, allemaal vreselijk oude troep en veel dingen kapot zoals de kranen in de douche, sloten op de deur en al dat soort dingen. Als we dit van tevoren hadden kunnen bedenken waren we hier zeker niet heengegaan. Dan hadden we doorgefietst naar F1 We zitten weer eens op de derde verdieping dus lekker gesjouw om de bagage boven te krijgen. Staat er zo’n griet bij van de jeugd herberg, maar vragen of ze soms iets kan dragen, nee hoor, alleen toekijken. Ergerlijk hoor. Gelukkig is er verder niemand op onze kamer. Er staan 8 bedden en er lopen allemaal van die rare lui rond hier. Het lijken wel verslaafden die hier voor weinig geld overnachten. Wat betreft toezicht: Weinig van kunnen merken of zien. De onthaal bestaat ook uit jong personeel die, zoals boven gezegd, alleen maar staan toe te kijken hoe jij alles naar boven krijgt. Nee, in Namen was het heel wat beter en netter. Je moest ook van alles bijbetalen zoals een kussen (0.50c) of een slaapzak. De basisprijs was 10euro p/p dus niet eens zo goedkoop voor die ouwe troep.
Cahors is ook niet zoveel aan Rommelig, rare lui en niet gezellig.
We hebben nog even ge-internet. Modern spul allemaal. 2euro p/u. De jeugd zit hier allemaal een erg gewelddadig spel te spelen, zo te horen pas weer uit.
Maar het is nu weer bedtijd dus gaan we maar slapen. Ik ben niet helemaal gerust want ik heb eens lopen rondkijken en bedenken dat het toch wel erg brandgevaarlijk is hier en dan allemaal van die rare gasten. Maar afin, we moeten toch naar bed. Tot morgen.

.

DONDERDAG 14 JUNI 2007

Dag 18 Cahors-Moissac
Vertrek 07.30 Aankomst 14.15
Afstand km 65.45
Hoogste snelheid 46.00
Gem. snelheid 15.73
Fietstijd 4u09min
Slaapplaats Pelgrimshuis 12,50 euro met ontbijt

Om 07.30u vertrokken uit de jeugdherberg. We moesten gelijk beginnen met een klim van 4km maar deze was gelukkig niet zo erg zwaar. Ik zeg gelukkig want ik had erg zere benen en het ging niet echt heel soepeltjes. Gewoon fietsen ging goed maar als er inspanning bijkwam was het erg zwaar en pijnlijk. Niet leuk hoor, zo fietsen. We hadden gepland om een kilometertje of 62 te fietsen. We waren rond 12.45u bij een cafetaria vlak voor Moissac waar we gegeten hebben. Viel erg tegen, prijs/kwaliteit was niet goed. Toen we Moissac binnenreden waren er restaurantjes te kust en te keur, maar ja, dat weet je allemaal niet vooruit. We hadden wat in onze maag.
Ons gemeld bij het VVV en gevraagd naar het pelgrimsonderkomen. Ditmaal ook weer bij de zusters. Ontvangen door een vriendelijke mijnheer, een vrijwilliger. Gelukkig sprak deze man goed engels. We hebben een 2-pers. kamer en er is ook nog een kamer met 5 bedden dus daar liggen ook 2 koppels. We hebben nog even rondgefietst door het dorpje. Het is een leuk wat beter en sfeervoller als Cahors. Nog even geprobeerd te internetten maar de zaak zat vol. Toen onze boodschappen gaan doen bij de Lidl, een plaatsje, heel half uurtje gerust en toen gegeten met de vrijwilliger en nog 1 koppel. Was erg gezellig en lekker. De man had ratatouille gemaakt. Er was wijn bij en kaas toe. Dit allemaal gratis. Er wordt uiteraard wel een donatie gevraagd/verwacht.
We zijn toen nog boven in de kapel geweest waar een zangdienst was van de zusters. Zij hebben 20 min. gezongen. Was toch wel erg mooi. Nu is het weer slaaptijd. Het heeft trouwens, tijdens ons eten, vreselijk geonweerd, gebliksemd en geregend. Dan ben je toch erg blij dat je niet in je kleine tentje ligt.
Verder was het deze dag in de ochtend zwaar bewolkt maar in de middag erg warm.

VRIJDAG 15 JUNI  2007

Dag 19 Moissac-Castéra Verduzan
Vertrek 07.15 Aankomst 15.45
Afstand km 85.38
Hoogste snelheid 52.00
Gem. snelheid 14.64
Fietstijd 5u49min
Slaapplaats Hotel 42,30 euro zonder ontbijt

Vanmorgen lekker op tijd vertrokken, om 07.15u. De mijnheer had een ontbijt klaargezet met cake-brood-jam, koffie en thee. We wisten het niet en hadden dus gisteren ons eigen ontbijtje gekocht, zoals altijd jus en kwark en banaan. We hebben dit lekker aan tafel opgegeten, eet toch lekkerder als op bed, en we hadden nu koffie en thee erbij dus dat was ook weer verwennerij.
Het was gelukkig zonnig dus we konden in ons shirt vertrekken. We hadden beiden diaree dus eerst nog even verschillende malen naar het toilet geweest voordat we op de fiets konden stappen en daadwerkelijk vertrekken.
De vrijwilliger, ( hij woont in Frans Baskenland, is getrouwd, heeft 3 kinderen en 3 kleinkinderen. De Camino ofwel de Chemin in het Frans, is zijn hobby dus daarvandaan werkt hij zo af en toe in een pelgrimshuis,) zwaaide ons uit.
Het begon goed. 19 km langs een kanaal dus dat schoot lekker op. Maar daarna was het helaas geen opschieten meer. Het was weer klimmen en dalen maar, zoals gewoonlijk was het klimmen langer. Er waren stukjes bij van 9 en 10% . Ik ben 2x afgestapt om een stukje te lopen. Dit is mij 4 jaar geleden niet overkomen. Als de snelheid zakt naar 4km p/u dan gaan de trappers niet meer rond. Het lopen is ook erg zwaar want je moet alles naar boven duwen. Na zo’n 100m maar weer opgestapt en geprobeerd om te trappen want mijn kuiten protesteerden al na zo’n klein stukje. Gelukkig was het toen iets minder steil en ging het wel weer. De omgeving was echt schitterend. Het weer ook. Zonnig en warm alleen in de middag kwam er wind dus de afdalingen waren toen al helemaal niet meer zo snel want vanwege die wind moest je mee trappen. Veel lopers gezien onderweg. Ik denk dat lopen of fietsen elkaar toch in zwaarte niet veel zal ontlopen. Wij moeten veel klimmen en de lopers hebben meestal een ander pad, niet zo hoog, maar wij hebben nog wel eens fijne afdalingen waarbij je ook weer een beetje afkoelt en dat hebben de lopers weer niet.
Met mijn benen ging het gelukkig weer goed want anders had ik dit klimmen niet kunnen volbrengen vandaag. Ik had eergister geen crème erop gedaan. Het kan toeval zijn maar het kan ook goed genezend werken, deze crème. Rond 4u aangekomen in het dorp. VVV was gesloten. Er zijn 2 hotels en een camping. We hadden in de camping niet zo veel zin, ook al vanwege het feit dat het al meerdere avonden heeft geregend, dus maar een hotel genomen. Fietsen staan in de strijkkamer, waar we de sleutel van hebben gekregen want de mevrouw wilde morgen uitslapen en aangezien we toch niet wilden ontbijten wilde zij ook niet zo vroeg opstaan. We willen n.l. om 7.15u vertrekken. Nou, ons was het best hoor op deze manier.
Nog even een paar boodschapjes gedaan, brood met tonijn gegeten en nu maar weer spullen inpakken en slapen.
Heerlijk, lekker liggen, ontspannen en niet trappen of klimmen.
We zijn er inmiddels wel achter dat deze route veel en veel zwaarder is dan die van 4 jaar geleden.

ZATERDAG 16 JUNI 2007

Dag 20 Castéra Verduzan-Maubourguet
Vertrek 07.05 Aankomst 15.30
Afstand km 80.00
Hoogste snelheid 54.84
Gem. snelheid 13.86
Fietstijd 5u45min
Slaapplaats Camping Pelgrims Chalet 20,00 euro zonder ontbijt

Vertrokken om 07.05u. Het was nog een beetje frisjes. Mijn benen voelden absoluut niet goed. Vermoeid en weer erg pijnlijke spieren. De tocht van vandaag zou rond de 70km zijn. Het begin was gelukkig niet al te zwaar want anders zou ik het niet hebben gered (denk ik, want achteraf kun je toch meer dan je denkt) Een paar maal crème op de spieren gesmeerd en een paracetamol genomen. Zoals ik al eerder zei is het niet echt leuk om op deze manier te moeten fietsen. Om 12u een restaurantje tegengekomen waar het’’ uitzonderlijk ‘’ menu van de dag was op zaterdag dus boften we. Soep, salade, steak gebakken aardappels en een dame-blanche toe en wijn erbij voor 11.50euro. En nog lekker ook.
Op ons gemakje gegeten en weer mijn spieren ingesmeerd en een paracetamol genomen. Het ging gelukkig iets beter, zal wel door de wijn komen (hahaha)
We moesten nog 15km met 3 klimmen van 5-7%. Het was inmiddels behoorlijk warm geworden. Rond 15.30u waren we in Maubourget. Het VVV was natuurlijk om 12uur alweer dichtgegaan. Er stonden wel 2 telefoonnrs.op een papiertje en een adres voor pelgrims. Op het adres deed niemand open en het telefoonnr gaf ook geen gehoor. Ik had gevraagd bij een makelaarskantoor of ze even voor mij wilden bellen want aan de telefoon Frans spreken zag ik niet zo zitten.
We zaten op een bankje te overleggen wat te doen: Camping, hotel (45euro), chambre d’hôtel (60 euro) toen er een mijnheer uit de supermarkt (waar we voor zaten) kwam. Hij zei dat hij ook pelgrim was (loper) en dat hij in een ‘chalet’ sliep op de camping. Een mede bewoonster was in de supermarkt en wilde wel even voor ons bellen of we daar ook konden verblijven. Nou, dat kon. Het chalet is een soort  groot tuinhuis met 5 bedden en een tafel erin gepropt voor 10euro p.p. Echt wel erg veel voor dit hok. Geen stoelen, ja 2, rond de tafel dus dat schiet dan ook niet op als je met 5 mensen bent. Wij waren nu gelukkig met 4, er was ook nog dat Franse meisje die voor ons had gebeld, ook een loper, dus dat scheelt weer rommel van 1 persoon, want ook daar was uiteraard niet zoveel plek voor om dat ergens te plaatsen. Maar ja, we zijn blij met deze slaapplaats en als je even erin bent dan went het ook weer en is het prima maar als je net binnenkomt dan valt het een beetje tegen. Er was verder niemand op de camping want eigenlijk was deze gesloten. Voor de douche en het toilet moest je steeds een sleutel meenemen. Raar gedoe hoor. Zo kun je wel lekker verdienen aan de pelgrims want een nachtje levert toch 50euro op.
Maar goed, we hebben een bed, kunnen douchen dus dat is het voornaamste.
We gaan nu maar ons broodje eten en ons wijntje drinken en dan maar douchen en slapen. Hopelijk gaat het morgen, mijn laatste dag, weer wat beter met mijn spieren.
Wat betreft internet: daar komt de laatste dagen ook niet zoveel van, of het is er niet of het is te druk. Jammer voor het blog.

ZONDAG 17 JUNI 2007

Dag 21 Maubourguet-Lourdes
Vertrek 07.15 Aankomst 14.15
Afstand km 68.00
Hoogste snelheid 58.50
Gem. snelheid 13.74
Fietstijd 4u57min
Slaapplaats Hotel 30,00 euro zonder ontbijt

We vertrokken rond 07.00u. Goed geslapen. Zo zacht mogelijk gedaan want die andere mensen sliepen nog. Buiten onze tassen ingepakt. Douchen/wassen, ontbijten, fietsen beladen en weg.
Onze medebewoners waren inmiddels ook opgestaan. Betaald hadden we gisteravond al. De mevrouw van het VVV kwam even langs om dat op te halen.
Het weer leek goed, het was niet koud, droog maar wel bewolkt. Helaas, na 30min. begon het te regenen en dat bleef zo tot een uur of 1. Om 11.30u kwamen we door een dorpje en wilden daar wat croissantjes kopen (voor vaderdag). Het was er erg druk, 3 bakkers en niemand had meer croissants. De mensen gingen met tassen en handen vol de winkels uit. Helaas, dan maar een baguette. Volgende dorp wilden we eten. Niks. Pizzeria gesloten, restaurant gesloten. Raar hoor, alles dicht. Dan maar ons stokbroodje met tonijn uit blik en cola uit blik. Er was gelukkig een bushokje dus daar konden we even gaan zitten. Mijn regenjack was van binnen net zo nat als van buiten en mijn fietsshirt was drijfnat, dat kon ik zo uitwringen. Lekker hoor, zo’n ‘ademende’ jas. Ik neem dat jack niet meer mee.
Even een droog topje aangedaan en mijn dunne fietsjackje. Af en toe vielen er nog was spatjes regen maar gelukkig niet al te veel. Het parcour wat we moesten rijden was gelukkig niet zo zwaar. Af en toe een klim. De weg was soms heel slecht en dat is ook al heel erg vermoeiend voor je armen en schouders. Het dreunt en beukt natuurlijk lekker. Gelukkig heb ik voorvering wat nog enigszins iets opvangt. De omgeving was ook niet geweldig. De vogeltjes zongen niet vanwege de regen dus dat miste ik ook. We hadden nog wel een heel gemene klim van 3km – 6-8%- die weer niet in het boekje beschreven stond. Af en toe waardeloos hoor, die beschrijving in het boek.
Met mijn benen ging het gelukkig weer goed. Aan het begin had ik nog veel pijn maar van lieverlee ging dat gelukkig over na veelvuldig smeren en paracetamol.
Aankomst Lourdes rond 14.00u. Voor aankomst hadden we nog schitterende vergezichten op de Pyreneeën met sneeuw.Het is toch wel weer een belevenis om de plaats, waar je naar toe wilt en daarvoor al 3 weken onderweg bent, voor je te zien opdoemen en te beseffen dat je het weer gehaald hebt.
Ingecheckt bij het gereserveerde hotel (gelukkig plaats want we waren 2 dagen te vroeg). We waren eerst nog bij een ander adres geweest, iets voor pelgrims, maar dat was vol. Er was nog wel een ander onderkomen maar dan moest je weer helemaal de bergen in en daar hadden we geen zin in want dat moet dan natuurlijk verschillende malen per dag als je naar het centrum gaat. We wisten ook niet of er daar wel plaats was dus maar niet geprobeerd.
Wat rondgeslenterd. De eerste indruk is dat het een leuk, gezellig plaatsje is met veel toeristen en veel winkeltjes. Gegeten bij Mac-Donald.
Toch maar niet te laat naar bed gegaan al hoefden we morgen natuurlijk niet meer op de fiets te stappen.

MAANDAG 18 JUNI 2007

Dag 22 Lourdes
Slaapplaats Hotel 30,00 euro zonder ontbijt

We wilden vandaag uitslapen maar als het kan/mag lukt het natuurlijk niet dus om 06.30u wakker. Nog wel een poosje blijven liggen. We hebben een croissant gekocht bij de bakker en ontbeten bij Mac Do wat bestond uit een kop chocolade melk, lekker, en een pannenkoek spek, was net een meelbal zonder smaak, bah, zonde van het geld en van de verkeerde calorieën die je dan weer zit te eten zonder dat je er smaak van hebt. Daarna de wasserij opgezocht. Gelukkig konden de kleren van peet gewassen worden want hij heeft nog 5 weken te gaan en het is wel nodig dat het eens goed gewassen worden want anders ga je dus echt ruiken als een pelgrim.
Het was een zak vol voor 10euro dus dat was niet zo duur vonden we.
De kerk bekeken die naast de wasserij lag. Toen zijn we richting heiligdommen gelopen maar hebben tussen de middag eerst nog even bij een brasserie wat gegeten. De heiligdommen zijn indrukwekkend. De kathedraal ligt er schitterend en de hele entourage eromheen is heel mooi. Uiteraard veel mensen in rolstoelen en in een soort riksja. Er zijn rolstoelbanen in de stad en er lopen 7.000 vrijwilligers rond om al de zieken en gehandicapten bij te staan. Voor hen staat er een heel groot gebouw waar ze kunnen slapen. Alles is hier dus heel erg goed geregeld. Het is ook niet zo dat je overal veel geld voor moet betalen want je mag overal gratis bij en in. Bij de grot stond al een lange rij maar dit kwam ook omdat het pas om 11uur openging. In de grot heeft Bernadette dus haar verschijningen gezien. Er zijn ongeveer 20 kraantjes waar je kunt drinken of je flesje of jerrycan (sommige mensen nemen liters mee) kunt vullen. Dit water komt uit de grot en er worden geneeskrachtige eigenschappen aan toegeschreven.Je kunt ook in geneeskrachtige baden zitten. Veel gehandicapten doen dit uiteraard. Er zijn hier erg veel Spanjaarden en Italianen en wat hotels en restaurantjes betreft lijkt het wel een beetje op Benidorm. Het is wel gezellig.
We hebben wat rond gekeken, de grot ingeweest en een stempel gehaald bij het VVV daar. We hadden daar ook onderdak kunnen regelen voor pelgrims. Jammer. Het was een Belgische vrouw die ons dat vertelde.
Nog naar Le Clerk en Lidl gefietst, dit was 4km heen en uiteraard ook weer 4km terug (om het niet af te leren) voor ons avondeten en ons ontbijt.
Rond 19.00u, we waren net weer op weg naar de heiligdommen, een telefoontje van Hil/Manuel dat ze met 2uur bij ons zouden zijn. Weer teruggegaan naar ons hotel om ook voor hun te vragen of er nog plaats was want zij zijn ook een dag te vroeg. Gelukkig was het mogelijk.
Nadat we ons stokbroodje hebben genuttigd de richting gelopen waar zij vandaan moesten komen. We hebben ze kunnen opvangen en zo de juiste richting kunnen wijzen.
Nog wat bijgekletst, wat gedronken en toen maar weer bedje toe.

DINSDAG 19 JUNI 2007

Dag 23 Lourdes
Slaapplaats Hotel 30,00 euro zonder ontbijt

Na ons kamerontbijt weer met ons drieën richting heiligdommen gelopen. Manuel wilde nog wat uitslapen.
Daar rondgekeken (grot, kerk en wat er verder te zien was) Lunchen (inmiddels heeft Manuel zich ook aangesloten)en daarna weer wat rondzwerven. Om 16.30u weer naar de heiligdommen om de zegening van de zieken te zien. Heel indrukwekkend. Wel een 2000 tal zieken in rolstoelen en in riksja’s, (Zijn ze niet echt maar zo zien ze er wel een beetje uit, net zoiets als in India) met een kapje voor regen en kou. Dit alles getrokken of geduwd door familie en vrijwilligers. Het was allemaal heel plechtig om te zien. Je mag, als je dit alles aanschouwt, blij zijn dat je nog gewoon kunt lopen. Er waren ook veel geestelijken, wij schatten zo een vijftigtal en hele groepen zusters. Ik denk wel een 200. Mooi dat al die mensen zich hiervoor inzetten. Echt heel indrukwekkend. In totaal dus wel een 10.000 mensen en dit iedere dag weer. We hebben natuurlijk ook veel en regelmatig van het genezende water gedronken.
Daarna op een bankje in het park ons broodje en ons wijntje geconsumeerd. Onze inkopen hadden we weer gedaan bij Lidl en Le Clerc. Was weer lekker.
We hebben allemaal een kaarsje met een papieren kapje gekocht voor de kaarsjesprocessie. Dit begon om 21.00u. Het waaide een beetje hard dus de kaarsjes moesten regelmatig worden aangestoken. Maar dat had ook wel iets als de mensen je steeds om een vuurtje komen vragen. Af en toe vloog er een kapje, die was een hoesje van papier, in de brand, maar ook dat was niet erg. Even op de grond uitmaken en klaar. Ook hier liepen weer ontzettend veel mensen mee, wij ook, met ons kaarsje. Ook was het eigenlijk nog niet donker genoeg dus dat was wel een beetje jammer. Het terrein hier is ontzettend groot. De toegang tot de kathedraal bestaat uit aan weerszijden 2 lange trappen. Ook deze trappen stonden vol met mensen die naar het gebeuren stonden te kijken. Bovenop de kathedraal staat nog een kerk. Er staat een schitterende gouden kroon voor. Kortom, het is allemaal heel indrukwekkend en die stoet, zowel met de kaarsjes als de zegening van de zieken, doet je toch wel wat. Ook het feit dat je als gezond mens, die het hele stuk nog kan fietsen en daar kan staan kijken, is een heel groot geluk.
Het was wederom een heel indrukwekkend geheel met erg veel mensen. Daarna weer terug hotel. Een wijntje op de kamer en daarna slapen want iedereen was moe.

WOENSDAG 20 JUNI 2007

Dag 24 Lourdes
Slaapplaats Hotel 30,00 euro zonder ontbijt

Er is over deze dag niet veel te vermelden. Eigenlijk een herhaling van de vorige dag. Verder de laatste voorbereidingen getroffen om morgen verder te gaan. Hil en ik naar Belgie terug en Manuel en Peter met de fiets richting Santiago. Peter heeft zijn fiets nagekeken, alles wat los zat even vastdraaien, ketting smeren enz. Verder heeft Peter wat dingen weggedaan en een klein tasje gekocht voor onder de snelbinder achterop. Dit scheelde 2 tassen aan het voorwiel, wat natuurlijk veel prettiger zal fietsten.
Na ons ‘diner’ in het parkje zijn we onze spullen gaan inpakken. Manuel heeft wat dingen van mij overgenomen zoals slaapzak en wat andere spulletjes. Daarna nog even door Lourdes gelopen en om 21.00u nogmaals naar de lichtjes stoet wezen kijken. We werden overvallen door een hevige regenbui, we waren behoorlijk nat. Ook nog even een paar kaarsen aan gestoken.
Daarna naar bed en de laatste rustdag was voorbij.
Voor mij is dit het laatste gezamenlijke verslag want donderdag en vrijdag zullen er twee verslagen komen, dat van mij richting huis en dat van Peter richting Santiago. Dan zal Peter het zelf moeten schrijven.

Hallo Allemaal

Even een paar woordjes van mij (Peter dus)
Onze kilometerteller stond op 1.589 km toen we hier in Lourdes aankwamen dus das best wel weer een aardig eindje fietsen geweest.

We hebben de route gereden volgens het boekje "Langs oude wegen" deel 1 en 2. Dit was een goede leidraad maar je moest toch heel goed oppassen dat je de goede richting opging want soms was dat heel lastig doordat er plaatsnamen ontbraken en als dat twee maal achterelkaar gebeurt is het toch lastig. Ook hellingen die er niet in stonden was soms zeer hinderlijk voor de motivatie. Soms dacht ik wel eens die route (van deel 2) is vanaf de kaart geschreven en niet helemaal gecontroleerd door fietsers. Onderweg kwamen we nog andere pelgrims tegen die daar ook over liepen te mopperen. Tijdens een lunchpauze kwamen er nog twee pelgrims aan ons vragen waar ze precies zaten omdat ze door de onduidelijkheden de weg kwijt waren. Deel 1 was goed vonden wij.

Ik wil Mary ook bedanken dat zij mij al die zware kilometers terzijde heeft gestaan en ook al die beklimmingen heeft kunnen volbrengen. Dit allemaal om mij te steunen. Haar taak zit er hier op want ze heeft mij in Lourdes gebracht.
Bedankt Lieve Mary

(A)  DONDERDAG 21 JUNI 2007

Dag 25 Lourdes-Orléans (MARY)
Slaapplaats Hotel F1

Rond 08.30u zijn Peet en Manuel vertrokken voor hun grote mountainbike tour en wij zijn vertrokken voor ons ritje naar huis. We zagen hier allebei eigenlijk een beetje tegenop, vooral het stuk langs Parijs.
We hebben heerlijk geluncht onderweg, het kostte 13euro en daarvoor hadden we heerlijke maaltijdsoep, vlees naar keuze, een kaasplankje en een toetje, de wijn was inclusief. Helaas konden we beiden maar 1 glaasje drinken omdat we met de auto verder moesten.
Rond 19.15u kwamen we, na wat omzwervingen in Orléans, aan bij F1. We kregen te horen dat het vol was maar na enig zoeken vond de man toch nog een kamer, gelukkig maar want we wilden toch geen van beiden nog verder gaan rijden. We hebben gegeten voor het hotel aan de picknick tafel. Zijn bijtijds naar bed gegaan.

(B)  DONDERDAG 21 JUNI 2007  (Peter)

Dag 25. Lourdes-Oloron
Vertrek 08.15 Aankomst 15.00
Afstand 78.09 km
Hoogste snelheid 59.06
Gem. snelheid 17.96
Fietstijd:4u20min

Vanmorgen vertrokken met Manuel. We werden uitgezwaaid door Mary en mijn schoonzus. We hebben vandaag 80 kilometer gefietst. Tot een uur of 1 was het heuveltje op en weer af . We hebben nog even drie extra kilometers geklommen, dit omdat de beschrijving zeer onduidelijk was. Dus dank aan de schrijvers van het boekje. Na de lunch was het net Nederland, zo vlak. De rit was erg mooi want je keek steeds tegen de bergen aan. We slapen in een soort pelgrimshuis in een eenpersoonskamer dus dat is een luxe voor een pelgrim. Ik ga weer stoppen tot de volgende keer maar weer.

(A)  VRIJDAG 22 JUNI 2007

Dag 26 Orléans-Zonhoven (Mary)
Slaapplaats Thuis

Vertrokken rond 8uur. Het ging allemaal heel goed. Ook Parijs ging prima. We zijn niet over de grote weg gegaan maar over de N weg. Deze was niet zo druk maar het ging gelukkig ook allemaal niet zo erg hard zodat we goed de borden konden zien. Het weer was af en toe niet zo goed, flinke buien waarbij je niks zag.
Rond lunch tijd een plaatsje ingegaan om een restaurantje te zoeken. Dit na enig rondrijden gevonden. Daarna weer zonder al te veel problemen terug op de weg gekomen. Af en toe getankt bij een van de grote supermarkten want daar is het het goedkoopste.
In België ging het nog wel een paar keertjes fout maar al met al vonden we dat we het prima hebben gedaan. We zagen er erg tegenop maar achteraf is het allemaal meegevallen.
Yvon en Kees waren nog in ons huis dus hadden we gelijk opvang. Zij hadden ook nog eten voor ons dus dat wel wel weer even lekker.
Met de meisjes was ook alles prima gegaan. Waren blij dat we weer thuis waren.

Afijn, zo is ook deze missie weer afgesloten met goed gevolg.

(B) VRIJDAG 22 JUNI 2007

Dag 26. Oloron-St Jean Pied de Port  (Peter)
Vertrek 08.00 Aankomst 15.30
Afstand 73.84 km
Hoogste snelheid 54.84
Gem. Snelheid 16.94
Fietstijd: 4u23min

Om 08.00u vertrokken uit Oloron. Eerste stukje vlak daarna steeds meer klimmen met uiteindelijk een klim van 5 km met een stijgingspercentage van 3 tot 8 %. Daarna een lange afdaling maar we moesten steeds remmen omdat er een grote vrachtwagen voor ons reed en langzaam de haarspeldbochten moest nemen. Het bleef dalen en klimmen tot St Jean Pied de Port. Saint Jean Pied de Port is een fraai historisch vestingstadje aan de voet van de bergen, blinkend opgepoetst door de Franse monumenten verzorgers. Het was vandaag half bewolkt en af en toe een stevige wind. In de middag geluncht, was wel lekker maar duurde erg lang. We hebben eerst een stempel laten zetten in onze pelgrimspas in het pelgrimsbureau. Hier starten veel pelgrims hun Camino. We kregen hier nog allerlei informatie over de Camino door één van de heren die daar werkte. We konden slapen in St Jean Pied de Port in de refugio. 6 personen op de kamer. De refugio kostte 7euro incl.ontbijt. Er waren dekens en kussens aanwezig. Vanaf 18.00u binnen gezeten en zitten praten, cq luisteren naar een Koreaanse Japanse Amerikaanse die de pest aan Amerika had. Er zaten ook nog een Duitser, een Belg en een fransman aan tafel. Wat boodschappen gedaan bij Champion. Manuel heeft hier in de sportwinkel nog even een fietshelm gekocht want dat is in Spanje buiten de bebouwde kom officieel verplicht om te dragen. We hebben goed geslapen vanaf een uurtje of 21.00u. Bij het opstaan hing er wel een rioollucht in de slaapzaal. Dit kwam omdat er een afvoerpijpje niet goed afgesloten was, constateerde we wat later. Maar ja, je moet wat ontberen als pelgrim.

ZATERDAG 23 JUNI 2007

Dag 27. St Jean Pied de Port – Espinal
Vertrek 07.30 Aankomst 17.00
Afstand 37.11 km
Hoogste snelheid 54.84 km
Gem. Snelheid 8,82
Fietstijd: 4u12min

Om 06.00u opgestaan. Ontbeten met een kom koffie met melk en vel, stokbrood en jam. Niks bijzonders maar het was genoeg. De beheerster van de refugio was een oude krasse dame. Gisteravond om 22.00u weg en vanmorgen om 05.45u weer aanwezig.
Om 07.30u vertrokken. Gelijk de straat in en stijl naar beneden. We gingen vandaag naar Roncevalles, dat is 26km en een hoogte van 1410meter (Col de Le Poeder) We zouden het voetpad nemen maar dat is ook inmiddels al 18km geasfalteerd. De eerste 8 km waren het zwaarste met zeeeeeeer zware hellingen. Na de eerste 2km had ik al bijna de helft gelopen. Het  valt niet mee om ook je fiets naar boven te duwen met al die bagage. Gelukkig had ik 2 tassen mee terug naar huis kunnen geven dus niks meer aan het voorwiel. De lopers gaan je fluitend voorbij. Van de eerste 8km zeker 2 tot 3 km met de fiets lopen zeulen. Daarna tot 8km redelijk te fietsen. De weg liep toen lekker maar zeer zwaar. Je tong hing op de schoenen. De volgende 4km tot 1410m liepen over het looppad met stenen, modder en nog veel meer ellende wat je kan verzinnen. Het was bar. Dus fietsen, lopen, zwoegen en zweten. Daarna de afdaling naar Col de Ibañeta, die is op 1057 meter. De afdaling ging over een grof grindpad dus constant remmend afdalen met een snelheid van 4 km. Hoe is het mogelijk.Daarna weer een stukje geasfalteerd met grind. De afdaling was stijl en als je je rem losliet dan schoot je naar beneden net als in een achtbaan (normaal zijn we daar wel fan van maar op deze manier is het minder leuk) Dus het was weer 2km remmen. Gelukkig zitten er op de fiets zeer goede remmen want het is toch wel erg gevaarlijk als je het niet goed doet. Daarna nog 4 km afdalen over een bospad van ongeveer 60cm breed met gaten en stenen, boomwortels, noem het maar op. Op een gegeven moment lag ik tussen de varens. Het ging gelukkig niet hard dus het viel allemaal wel mee. Je daalt ook maar met een snelheid van 5km. Aankomst in Roncevalles om ongeveer 13.15u bij het restaurant. Daar gegeten op het terras. We zouden niet verder gaan. De refugio ging pas om 4u open en de man uit St. Jean Pied de Port had gezegd dat fietsers daar door verbouwing niet konden slapen. Toch maar even proberen. Al met al was het een zeer zware tocht met prachtige uitzichten. Wel veel gezweten en gezwoegd. Het weer was prachtig vandaag. Om 16.00u gemeld bij de refugio maar voor ons was er inderdaad geen plaats in deherberg. Het is een regel dat lopers voor fietsers gaan. We werden doorverwezen naar een camping voor een chalet maar ook daar was het vol ivm een bruiloft. Doorgereden naar een volgend plaatsje en daar in een casa rural beland. Mooi huis met mooie kamers voor 13 euro p.p. Het plaatsje heet Espinal, dit is een vriendelijk Baskisch dorp met witte huizen met rood of groen geschilderde luiken (de Baskische nationale kleuren) en ligt 10km voor Erro. Boodschappen gedaan en achter het huis, heerlijk gezeten in het zonnetje, gegeten. Dit was het voor het moment. Even iets drinken en dan maar weer slapen.

ZONDAG 24 JUNI 2007

Dag 28. Espinal - Puente la Reina
Vertrek 07.30 Aankomst 19.00
Afstand 65.76 km
Hoogste snelheid 51 km
Gem. Snelheid: 10.09
Fietstijd: 6u30min
Slaapplaats Refugio 5,00 euro zonder ontbijt

Rond 06.30u opgestaan en om 07.00u op naar ons ontbijtje. Het was op z'n Spaans dus chocolademelk, cakejes, jam en tostada (geroosterd brood) dus lekker soppen in de melk. Om 08.00u stonden we weer gereed om te vertrekken. Gelijk maar weer aan het klimmen. We hebben tot aan Pamplona een erg zwaar parcour gehad. Smalle wegen met grind, dan weer een soort tegels die alle kanten uitstaken en soms was het pad maar 40cm breed. Je reed met je benen tegen distels, brandnetels en nog veel meer ander spul dat lekker kraste, stak en prikte. Je moest regelmatig je fiets duwen de trap op en trekken de trap af. Veel grindpaden met scherpe stenen waar je toch goed voor moest uitkijken. Steileklimmen en afdalingen waarbij je altijd maar moest remmen en proberen de gaten en stenen op het pad te ontwijken. Regelmatig is het ook noodzakelijk om te lopen naar beneden. Eigenlijk is het niet goed in woorden te beschrijven hoe sommige paden er uit zien. Maar het is al met al toch een schitterende mountainbike tocht. Wie deze wegen geselecteerd heeft zal er vast niet zelf over gegaan zijn want het is soms niet te doen. Het is zweten, zwoegen, lopen en soms vallen. Je benen stoten aan de trappers, aan de stenen en aan van alles en nog wat wat zich allemaal op je pad bevindt. Het is vreselijk maar het is ook schitterend.
Het was bewolkt.
Even voor Pamplona geluncht. Door de oude stad gereden en weer verder richting Puente la Reina. Het was inmiddels 32graden geworden en we moesten nog even over een bult van 750m. Het is een erbarmelijke tocht geworden van zo'n 22km over een pad van grind en daarna grote scherpe stenen. Als je al kon fietsen dan rammelde je helemaal uit elkaar. Smalle paadjes, grote stenen, zware hellingen. Soms moesten we met zijn tweeën de fiets oppakken en omhoog werken. Uiteindelijk boven gekomen maar toen moesten we weer naar beneden via een zeer steile afdaling over grote stenen. Met nat weer is het eigenlijk niet te doen. Soms staan op je fiets en alleen maar remmen, soms naar beneden lopen en maar de handen aan de remmen houden. Na een tocht van zes en een halfuur aangekomen in Puente La Reina. Een tocht van 65km met een gemiddelde van 10km p/u Dit gemiddelde konden we nog halen omdat we in de stad Pamplona wat snelle afdalingen hadden waar we wel eens door konden rijden. De winkels in Puente la Reina waren dicht dus ons noodrantsoen aangesproken. We hadden nog een croissant van 2 dagen oud en een potje rijstepap, eveneens 2 dagen oud, wat al verschillende temperaturen over zich heen had gehad van tussen de 10 en 32 graden. Ook nog een paar kaakjes van de Aldi, maar ja, je bent pelgrim dus zulke dingen kunnen gebeuren. We hadden tenminste nog iets om de maag wat te vullen. Gelukkig was er wel koud bier in de automaat dus dat vergoedt dan weer iets. Almet al een vermoeiende, zware maar prachtige dag. (als Angela volgend jaar de hellingen ziet die wij moesten fietsen verklaart ze ons voor gek, lopend is het allemaal goed te doen)
Tot morgen.

MAANDAG 25 JUNI 2007

Dag 29 Puente la Reina-Viana
Vertrek 07.30 Aankomst 18.00
Afstand 64.86 km
Hoogste snelheid 39.71
Gem. Snelheid: 10.37
Fietstijd: 6u15min
Slaapplaats Refugio 7,50 euro met ontbijt (Vrijwillige bijdrage)

Rond 07.30u vertrokken uit Puente la Reina naar Estella. Eigenlijk ishet hetzelfde verhaal als gisteren. Alles bij elkaar is het veel zwaarder dan ik had verwacht. Ik kon me wel een voorstelling maken van een moeilijker pad als de weg die we 4 jaar geleden hebben gereden (toen zijn we over de normale weg gegaan) maar dat het zo zwaar zou zijn had ik toch niet verwacht.
Het landschap veranderde. Veel druivenranken en olijfbomen, gerst en haver. Wederom schitterende vergezichten. We kwamen nog een Duitser tegen die in Auxerre naast ons op de camping stond (toen ik nog met Mary onderweg was).Hij keek me ook al zo aan van: ik ken die man toch ergens van. Hij was vanaf Auxerre richting kust gegaan en was dus nu ook in Puente la Reina. Hij reed wel over de verharde weg.
We slapen vannacht in de refugio van Viana. Deze ligt tegen de kerk aan. We slapen op dunne matjes zonder kussen. (als ik dit vroeger voor mijn werk zo had moeten doen had er wel geprotesteerd geworden en nu doen we het vrijwillig). Ik heb maar een kussen gemaakt van jack en trainingsjack.
Om 20.00u naar de mis geweest, tezamen met nog 15 andere pelgrims. Tijdens de mis werden de pelgrims nog naar voren geroepen en gezegend. Dat hoort er allemaal bij en is ook heel apart. Je voelt je dan wederom een echte pelgrim.
Daarna gezamenlijk gegeten. Een tomatensalade, macaroni en fruit toe. Uiteraard wijn en brood erbij. Het was lekker en je kunt dus betalen wat je wilt.
Al met al wel weer een leuke dag. Zwaar maar met de dingetjes die je erbij beleeft toch weer een voldoening gevende dag.
Nu maar weer slapen en op naar het volgende traject.

DINSDAG 26 JUNI 2007

Dag 30 Viana-Belorado
Vertrek 08.00 Aankomst 17.00
Afstand 87.09 km
Hoogste snelheid 53 km
Gem. Snelheid: 13.73
Fietstijd: 6u20min
Slaapplaats Refugio 7,00 euro met ontbijt

Weer lekker op tijd opgestaan en ontbeten met chocomelk, stokbrood en jam. Iedereen werd hartelijk uitgezwaaid door de 2 vrijwilligers van de refugio. Een vrouw van rond de 50 en de ander zo tussen de 65 en 70. Een gedeelte tussen Viana en Logroño was over een afstand van 10km geasfalteerd dus dat schiet een beetje harder op dan trapje op, trapje af met de fiets. Verder was de weg vandaag ook goed dus geen sjouw- en klimwerk. Jammer (ha ha).
De weg was wel onverhard met steentjes dus de vele klimmetjes en afdalingen hadden toch wel weer een 'goed oppassen en veel remmen gehalte'. Van de 87km die we vandaag hebben gereden waren er 17 geasfalteerd.
In Navarette gestopt om een kopje koffie te drinken in een barretje. Dit was naast een refugio waar we (Mary en ik) 4jaar geleden hadden geslapen. Toen ik daar zat gingen er ineens allerlei klepjes in mijn hersens open en kwam alles weer terug. Leuk is dat als je dingen van 4 jaar geleden terugziet en alles komt dan weer boven. Daarna via een paar dorpjes naar Santo Domingo de la Calzada. Daar staat een kerk en in die kerk zitten een kip en een haan, bovenin in een soort van kippenhok. Er zit een verhaal achter maar dat zal ik later nog wel eens invoegen. Het is wel hilarisch als je door de kerk loopt en de haan begint ineens te kraaien. Helaas was dit nu niet te horen want de kerk was gesloten. Jammer voor Manuel want hij heeft ditnog niet gezien.
Daarna door naar Belorado. Daar was ook een refugio waar we 4 jaar geleden gekeken hebben. Toen zag het er niet erg uitnodigend uit en zijn we doorgegaan. Het was nu gerenoveerd maar we besloten toch om er niet te overnachten. Doorgereden naar het dorp waar we destijds ook geslapen hebben. Daar zag het er veel beter uit. Toen was het bezet tot de eersteetage maarnu zat alles vol tot de derde etage.
Het grootste deel van de dag is het bewolkt geweest. Manuel had nog een lekke band.
‘s-Avonds was er een gemeenschappelijke maaltijd. Ik heb er niet aan meegedaan want ik had 2 biertjes en een zak chips op dus had daar eigenlijk al genoeg aan. Bovendien zat ik achter de computer dus had even geen tijd.
Al met al is het weer een mooie dag geweest met prachtige vergezichten en ditmaal niet al te zwaar.
Welterusten.

WOENSDAG 27 JUNI 2007

Dag 31 Belorado-Burgos
Vertrek 08.15 Aankomst 13.30
Afstand 54.32 km
Hoogste snelheid 45.61 km
Gem. Snelheid: 13.60
Fietstijd: 3u40min
Slaapplaats Hostal 16,00 euro zonder ontbijt

Opgestaan om 06.30u. Rond 08.15u vertrokken richting San Juan de Ortega. Van Belorado is dat ongeveer 24 km. De start was op 750m en we moesten klimmen naar 1.100m. Daarna gingen we richting Burgos. Na San Juan de Ortega kregen we een zware afdaling en daarna een klim. Niet normaal om dat te fietsen. Daarna gelukkig een mooie, goedlopende afdaling. Toen nog een belachelijke klim over een soort bergpad (goed voor een stel geiten) met grote, scherpe keien dus het was weer af en toe lopen. Daarna nog een slechte afdaling en toen gelukkig een afstand van 14km over asfalt. Aankomst in Burgos zo rond 13.30u. Daar gegeten met een paar Spaanse fietsers die we al een paar dagen steeds weer tegenkomen. De refugio was dicht. Ook de winkels waren allemaal dicht omdat het feest is. We hebben dus maar een hostal gezocht in het centrum.
Het was vandaag ongeveer 22 graden, licht bewolkt en een frisse wind. Al met al toch weer een mooie dag met schitterende landschappen en hele mooie vergezichten. 's-Avonds naar dePlaza Major gegaan en daar wat gedronken en tapas gegeten, oa kleine geroosterde inktvisjes met look, heerlijk. Het was tenslotte feest. Om 23.00u waren we weer terug ophonk. Er was toen nog volop vuurwerk maar we hebben er niks van gezien of gehoord want we waren veeeeeel te moe en hebben dus overal doorheen geslapen.
Welterusten.

DONDERDAG 28 JUNI 2007

Dag 32 Burgos-Carrión de los Condes
Vertrek 07.30 Aankomst 17.15
Afstand 92.32 km
Hoogste snelheid 45.61
Gem. Snelheid: 14.92
Fietstijd: 9u49min
Slaapplaats Refugio 5,00 euro zonder ontbijt

Voor we Burgos weer verlieten nog even langs de kathedraal geweest. Helaas was deze nog dicht dus konden we geen stempel halen. Jammer. Het eerste stuk was slecht bewijzerd. Wij reden aan de rechterkant van de rivier maar we moesten aan de linkerkant rijden. Daar 2km van de route afgeweken. Van Burgos tot Castrojeriz ging het een beetje op en af en we reden tussen de 800 en 900 meter hoog. Het was allemaal goed te rijden. Vanaf Castrojeriz tot Fromista zat nog een flinke bult dus dat was nog even goed zweten en zwoegen. Van Fromista tot Carrión de los Condes was het vrij vlak van 800meter licht stijgend tot 900 meter. We reden langs de weg, daar lag een pad. De omgeving was mooi, veel landbouwgronden en de paden waren over het algemeen breed en goed bereidbaar. We slapen in de refugio van Carrión de los Condes. Drie nonnen regelen de refugio. Er stond een wasmachine en een droger dus dat was een bofje. We hebbenveel kleding gewassen. Dit kostte slechts 3 euro. Daarna onze boodschapjes gedaan voor het avondeten en voor het ontbijt. Toen even bij een drankje wat gerelaxed. Om 19.00u gingen de zusters zingen met bongo en gitaar. Geen kerkliederen maar moderne muziek zoals La Paloma Blanca, Besame mucho en meer van dat soort nummers. Heel erg leuk. Later op de avond was het nog een keer zingen en kregen we de zegen mee van de zusters middels een kruisje op je voorhoofd.
Het was vandaag een mooie vlakke dag. We zijn nu aangekomen op de meseta (de hoogvlakte, hoog en vlak)
Tijdens de rit hebben we ook nog even de refugio van Boadilla bezocht waar ik 4jaar geleden met Mary heb geslapen. Leuk om dat weer terug te zien.
Het was de hele dag mooi weer. Nu maar weer lekker liggen en rusten voor de dag van morgen.

VRIJDAG 29 JUNI 2007

Dag 33 Carriós de los Condes-León
Vertrek 07.45 Aankomst 17.15
Afstand 100.34 km
Hoogste snelheid 39.04
Gem. Snelheid: 17.56km
Fietstijd: 5u24min
Slaapplaats Refugio 5,00 euro met ontbijt

Vandaag was de rit over de Meseta. Heel de dag zo'n beetje over een grindpad gereden vlak langs de normale weg. Het pad was af en toe erg smal, je fiets met de tassen eraan paste soms maar net. Het was net zo vlak als in Nederland. Bij een van de weinige afdalingen zag ik toch nog kans om even te vallen. Ik had wat schaafwondjes en wat bloeduitstortingen. Ik was blij dat ik mijn helm ophad want bij het vallen hoorde ik tok en dat was mijn helm tegen een steen en er zit nu een deuk in (in mijn helm dus niet in mijn hoofd)
Het was de hele dag prachtig weer met wat tegenwind. Voor de lopers is dit wel een saai stuk want zij schieten natuurlijk niet echt hard op. Aankomst in León om 17.15 uur. Wij sliepen bij de nonnetjes in het centrum van de stad. Je slaapt er in grote slaapzalen. Door het late tijdstip van aankomst hebben we niet zoveel meer gedaan in León. Nog wat rond gelopen ‘s-avonds een biertje gedronken en een broodje gegeten. De winkels waren allemaal dicht ivm het feest van San Pedro (mijn naamgenoot dus).
We hebben nog wel de kathedraal bezocht. Deze lijkt een beetje op die van Burgos vind ik. Hij is ook erg mooi zowel van binnen als van buiten.
We zijn bijtijds naar bed gegaan (21.45u) want morgen willen we weer vroeg opstaan. Er waren hier 13 fietsers.
Slecht geslapen ivm de herrie op straat. Dit duurde tot een uurtje of 5 in de ochtend. Maar ja, feest is feest en ze kunnen niet stil zijn omdat er een paar van die pelgrims willen slapen.
4jaar geleden hebben we hier samen (Mary en ik) ook geslapen. Toen was het ook feest dus ook toen genoten van de herrie op straat.Toen was het nog zo dat er mannen en vrouwenzalen waren. Het was alleen wel hilarisch dat de vrouwen door de mannenzaal naar hun bed moesten. Nu zijnzelfs de zusters modern geworden en mag iedereen op een zaal slapen. Zo zie je, zelfs de zusters gaan met hun tijd mee.

ZATERDAG 30 JUNI 2007

Dag 34 León-Rabanal del Camino
Vertrek 07.45 Aankomst 16.45
Afstand 72.98 km
Hoogste Snelheid 49.77
Gem. Snelheid: 15.10
Fietstijd: 4u49min
Slaapplaats Refugio 4,00 euro zonder ontbijt

Om 06.15u licht aan en bed uit, net als in dienst. Bij vertrek uit León nog even langs het oude pelgrimshospitaal gegaan en daar bij het beeld van een rustende pelgrim een foto getrokken. We waren met 7 en, allen fietsers. We komen elkaar steeds weer tegen.
De eerste kilometers waren een beetje gelijk aan die van gisteren. De volgende 26km werden weer wat zwaarder met wat klimmetjes en moeilijk begaanbare wegen. We gaan zachtjesaan de Meseta weer verlaten. In Astorga koffie gedronken en een gebouw van Gaudi bekeken. Astorga is een mooie en gezellige plaats.
Daarna was het afgelopen met de pret, we gingen weer naar de 1.200 meter naar Rabanal del Camino. Dus weer stijgen met weer van die rot paadjes. De grootste moeilijkheid is dat het pad vol ligt met stenen en afgezaagde boomstammetjes.
Ook een heel stuk langs een asfaltweg gefietst. Ik weet niet hoeveel graden het was maar het asfalt was zacht en stonk net alsof ze nog aan het asfalteren waren. Het lag dus lekker te sudderen. In dit gebied hoor je alleen de vogeltjes zingen en je eigen adem als je moet klimmen en verder zie en hoor je niets.
In Astorga nog een Spaans prepaid kaartje gekocht voor mijn gsm. Ik had een kaartje van Aldi talk, dit is net nieuw maar het werkt ook nog nieuw, niet dus. Lang leve base en Aldi talk. Smssen, vergeet het maar.
Geluncht in Santa Catalina de Somoza, voor ons (Mary en mij) was dit het dorpje van Hilton 2. Wij waren daar 4 jaar geleden en toen was het een troep in de refugio daar. We kwamen binnen en toen stond er een Rotterdamse vrouw aan dedeur die riep: treed binnen in het Hilton 2, vandaar dat we dit nog steeds zo noemen.
Geslapen in de refugio van Rabanal del Camino. Het was rustig daar. De beheerder was een Belg.
We gaan nu maar weer lekker slapen want morgen wordt het weer klimmen.
Het was vandaag een mooie, warme dag.

ZONDAG 1 JULI 2007

Dag 35 Rabanal del Camino-Vega Valcarce
Vertrek 08.00 Aankomst 17.00
Afstand 79.65 km
Hoogste Snelheid 55.84
Gem. Snelheid: 15.06
Fietstijd: 5u17min
Slaapplaats Refugio 4,00 euro zonder ontbijt

Bij vertrek was het zwaarbewolkt en het miezerde. Regen kleding aan en maar weer starten. Wemoesten gelijk al 8km klimmen van 1.200m naar 1.500m. Het was allemaal niet grappig, veel wind, dampig en miezerig koud, zo'n 8 graden. Het was een flinke, gelijkmatige klim. We waren op de weg gebleven omdat met het afraadde om over de camino te gaan. Boven bij het ijzeren kruis waaide je weg dus maar heel even gestopt en naar het kruis gekeken. We waren onze steentjes van thuis vergeten dus konden we niks achterlaten. Nog even gekeken of onze steentjes van 4 jaar geleden er nog stonden maar niks kunnen vinden. We hadden daar namelijk een torentje gebouwd van stenen die daar langs de kant liggen. De stenen van huis hoor je op een grote hoop rond het kruis te gooien. Had ik ook niet verwacht hoor.
Toen maar weer door gegaan want hier lang staan leverde alleen maar kou op. Daarna nog een paar flinke klimmen in de kou. Na 16km kwam er een afdaling van 10km. Dat was ook niet echt grappig, koude handen, koude voeten, echt alles was helemaal koud geworden.
Onderweg even gestopt in Alcebo voor een kop koffie. Vier jaar geleden hadden we daar toevallig ook koffie gedronken en toevallig was het toen ook zo koud en brandde daar de kachel. Helaas dit keer niet. Jammer
Beneden scheen de zon een beetje dus we warmden wel weer wat op. Doorgereden naar Ponferrada, een leuk plaatsje. Hier is het kasteel van de tempeliers die vroeger de pelgrims moesten beschermen tegen de rovers.
Ons volgende doel was Villefranca del Bierzo. Hier een heel stuk over de weg gereden omdat er geen camino pad is. Toen nog een stukje door, richting O Cebreiro (1.400m).
We zijn 7km voor de berg, O Cebreiro, gestopt want dan kunnen we morgen eerst een beetje warm fietsen voordat hetklimmen weer begint.
Om 22.00u zijn we weer ons bedje ingedoken.

MAANDAG 2 JULI 2007

Dag 36 Vega de Valcarce-Sarria
Vertrek 08.00 Aankomst 16.30
Afstand 57.96 km
Hoogste Snelheid 35.55
Gem. Snelheid 10.62
Fietstijd 5u27min
Slaapplaats Refugio 3,00 euro zonder ontbijt

Vertrek om 0800 uur richting O Cebreiro op 1400 meter. Dit is zo’n 15 km van Vega dus dat betekende 15 km steeds omhoog. Het was gelukkig droog. Hier hebben we wel de route over de weg genomen dit omdat het looppad, volgens de geleerden, niet voor fietsers te doen was. Er is namelijk een stijging van zo´n 100 meter per km dus een stijging van 10 % en dit over 7 kilometer en de weg ligt ook nog bezaaid met keien en andere obstakels.
Toen ik boven was dacht ik: het is wel meegevallen. Ik had namelijk het idee dat het zwaarder was geweest 4 jaar geleden. Boven even koffie gedronken met Compostela taart. Daar het pad (de Camino) weer op. Dit was ongeveer 16 km met stijgen en dalen. Daarna volgde een afdaling van 7 km maar dat was bijna net zo zwaar als het klimmen. Het pad zit vol met gaten en er liggen overal keien en grinddus je moet zo´n beetje constant remmen en bijna steeds uit je zadel (dus staan) Het is voor de hele echte mountainbikers een afdaling om van te dromen. De daling eindigde in Triacastela, op 700 meter. Daarna weer omhoog naar 950 meter ( Col montán) over het pad. Dus zweten en af en toe lopen. We zijn nu in Galicie. Je hebt hier prachtige berg landschappen. Hier in Galicie rijden we soms door dorpen daar kan je zo een film maken die zich afspeelt in de 16 eeuw, zo oud en zo typisch, het is als of je honderden jaren terug in de tijd bent. Hier laten ze hun koe of paard uit ipv hun hond. Manuel had nog een lekke band gekregen, dit omdat er een zeer scherpe steen lag. De binnenband had 2 gaten bij het ventiel dus een andere binnenband erin gedaan. Al met al en prachtige mooie zeer warme dag. We slapen in Sarria dat is nog zo´n 120 km van Santiago dus we komen al aardig in de buurt.
Tot morgen.

DINSDAG 3 JULI 2007

Dag 37 Sarria-Melide
Vertrek 08.15 Aankomst 17.30
Afstand 65.23 km
Hoogste snelheid 50.23
Gem. Snelheid 11.22
Fietstijd 5u48min
Slaapplaats Refugio 2,50 euro zonder ontbijt.

Na vertrek konden we gelijk weer aan de bak, dus klimmen. Het eerste deel van de rit ging naar Portomarin. Het was weer een mooie rit en op een gegeven moment zaten we tussen een kudde koeien. Daar zijn ook hele brutale bij, ze ruiken even aan je tassen of aan je stuur of handen, wel heel leuk natuurlijk. In Portamarin koffie gedronken. Het begon ook behoorlijk te miezeren dus je heb er weer vijanden bij. De eerste is de regen en de tweede grond die eerst hard was en nu zacht was geworden. Dan zak je met je wielen weer verder de grond in dus dat houdt ook weer tegen. Aan het eind van de dag zagen wij en de fietsen er niet uit, overal een laag modder op. Op je benen en je schoenen, tassen, ketting en versnelling, verschrikkelijk gewoon. Gelukkig was er een waterslang aanwezig bij de Refugio dus we konden de fietsen weer toonbaar maken en er was een wasmachine en droger die we konden gebruiken. Dus na een paar uur was alle leed geleden en was alles weer in goede staat voor de volgende dag en nu maar hopen dat het droog blijft. Één dag met regen is leuk om dat mee te maken maar ik denk dat je, als je dat een week hebt, het niet zo leuk meer vindt. Maar ja, ook dan moet je door.We zijn de stad nog even ingelopen voor wat boodschappen te halen. We hebben wat brood en dergelijke gegeten in de keuken. Bij ons op de slaapzaal sliep een vrouw met haar dochter uit Leuven. Zij deden de tocht per voet. Die mevrouw had toch verschrikkelijk veel blaren, zelfs onder het eelt zaten blaren. Ze bleef optimistisch en ze zei: na twee dagen voel je de blaren niet meer dus het valt wel mee. Ik had daar wel andere gedachten bij. Ik vond dat heel sterk van haar. Het was een vrij grote refugio en er waren een paar groepen die daar sliepen van een middelbare school. Er was ook een keuken waar iedereen gebruik van kon maken. Buiten werd het eten klaar gemaakt voor de scholieren want men had branders, pannen en dergelijke bij zich.

WOENSDAG 4 JULI 2007

Dag 38 Melide-Santiago de Compostela
Vertrek 08.15 Aankomst 14.15
Afstand 56.96km
Hoogste snelheid 49.31
Gem. Snelheid 11.98
Fietstijd 4u45min
Slaapplaats Hostal 15,00 euro zonder ontbijt

Het was gelukkig droog bij vertrek. Later op de dag kwam zelfs de zon door en het werd weer een mooie dag. We kregen het ook vandaag weer niet voor niets. We kwamen weer van alles tegen zoals trapjes en grote stenen waar je over moest lopen. Als wandelaar gaat dat goed met grote passen maar met de fiets er naast valt dat niet mee. Tot de laatste km bleef het zwaar. We bleven klimmen tot in Santiago. Om 14.15u in Santiago. Als je zo Santiago voor de 2^de maal binnen kom fietsen dan voelt dat toch wel erg lekker aan. Het is net of je weer thuis komt. Je bent dan weer blij dat je wederom heelhuids hier bent aangekomen en dat je het toch weer gehaald heb want het blijft natuurlijk een hele inspanning. We zijn eerst, aan de rand van de stad, even gaan lunchen, daarna wat foto´s gemaakt voor de kathedraal en daar onze Spaanse fietsers weer ontmoet. Toen onze oorkonde opgehaald, een kamer gezocht en gevonden. Dit was makkelijk want je wordt gewoon aangesproken door mensen die kamers daar in de buurt verhuren. We hebben nu van Saint Pied de Port naar Santiago 838 km gefietst. Vanaf Lourdes komt daar nog 150 km bijdus zeg maar een kleine 1000 km en dat in 14 dagen.
Alles bij elkaar vind ik op dit moment dat de eerste dagen tot Burgos zwaar waren maar met mooie ritten, afdalingen en vergezichten. Het deel Burgos - León is vlak dus vinden we dit iets minder mooi en spannend. Het deel León - Santiago is net als het eerste deel, zwaar en mooi. Al met al een prachtige tocht die jammer genoeg nu afgelopen is. Hier in Santiago heb ik mijn belofte aan de vrijwilligers van het Rode Kruis zonhoven volbracht.
Deel 2 van mijn reis heb ik nu volbracht en over twee dagen stomen we op naar Fátima in Portugal, voor mij dus deel 3 van de reis.

DONDERDAG 5 JULI 2007

Dag 39 Santiago de Compostela-Fisterra
Afstand n.v.t. (met de auto geweest)
Slaapplaats Hostal 15,00 euro zonder ontbijt

Om 0900 opgestaan. We konden een keer uitslapen. We zijn de fietsen af gaan spuiten bij het benzine station want ze moesten naar de fietsenmaker voor een onderhoudsbeurt. Bij mij ging steeds een spaak los dus dit moest gemaakt worden. Om 12.00 uur naar de pelgrimsmis geweest. De Kathedraal zat weer stampvol. Daarna onze tassen ingepakt want we gaan straks om 16.00 uur via Muxia naar Fisterra. Nog even geluncht vlakbij de kathedraal. Dit was dus weer echt een toeristische lunch. Overal in Spanje bij een menu del dia krijg je, als je wijn bestelt bij je menu een fles wijn maar hier krijg je een klein glaasje. Om 16.00 uur de auto opgehaald bij het station. Die was gehuurd door een van de Spaanse fietsers (Imma). 10 euro per dag moest dat kosten. Dat is goedkoop maar dat komt omdat zij bij dat verhuur bedrijf werkt en dus korting heeft. Dat we nu met haar mee konden kwam goed uit want we wilden met de bus gaan. Met de auto is makkelijker en sneller en met z´n drieën is het ook nog goedkoper dan met de bus. De rit naar Fisterra via de kust duurt ongeveer 2 uur. De weg er naar toe was mooi en de strandjes die we tegen kwamen waren ook heel leuk om te zien. De kust ziet er uit als bij La Coruña. Dus steile rotsen recht de oceaan in en mooie kleine stranden. In Fisterra met de auto naar bijna het uiterste puntje gereden. Je kunt van het dorpje Fisterra ook naar Kaap Fisterra lopen maar dan zouden we te laat zijn voor de zonsondergang aldaar. We komen aan km paal 0,00 km! Iets verder staat de vuurtoren van Fisterra. Achter de vuurtoren daalt een pad af naar het uiterst westelijke punt van het vasteland van Spanje. Op een rots staat een bronzen schoen. Her en der zien we zwarte brandplekken van pelgrims die iets verbrand hebben. Kaap Fisterra noemde men ook wel het einde van de wereld in de middel eeuwen. Het ziet er ook wel een beetje zo uit. Je ziet in de verte alleen maar de oceaan en verder niets. Men kon toen nog niet bedenken dat er ook een overkant zou kunnen zijn! Door de damp van het water was er helaas geen zonsondergang te zien. Er werden wel wat rituelen door sommige pelgrims uitgevoerd. Volgens zeggen zou je hier iets moeten verbranden wat je gedragen hebt op de camino. Sommigen verbranden hun schoenen of sokken, een vrouwtje was bezig haar T-shirt, bh, sokken en ik geloof alles te verbranden wat ze had gedragen. Wel grappig om te zien. Daarna terug naar het dorp. Het was inmiddels 23.00 uur en we moesten nog gaan eten. Gelukkig kan dit in Spanje . Na het eten nog even iets gaan drinken. Dus al met al was het gewoon een echte VAKANTIE DAG.

VRIJDAG 6 JULI 2007

Dag 40 Fisterra- Santiago de Compostela
Afstand n.v.t. ( met de auto geweest)
Slaapplaats Hostal 15,00 euro zonder ontbijt

ZATERDAG 7 JULI 2007

Dag 41 Santiago de Compostela-Pontevedra
Vertrek 09.00. Aankomst 18.45
Afstand 79.76 km
Hoogste Snelheid 56.35
Gem. Snelheid 13.70
Fietstijd 5u48min
Slaapplaats Refugio 5,00 euro zonder ontbijt (Vrijwillige bijdrage)

De rit naar Pontevreda ging onder andere via Padron en Caldes de Reis. De Camino vinden viel zoals gezegd niet mee, je moet de kaart en aanwijzingen achterste vorenlezen. Het kostte veel moeite om de echte Camino aan te houden. We hadden alle hulpmiddelen nodig die er waren. Dat waren de gele pijlen van de camino die naar Santiago liep als wij er een zagen dan moesten wij in tegenovergestelde richting. Die pijlen zie je ook niet zo snel omdat ze in de looprichting van de lopers staan. Dusvoor hun zichtbaar en wij moesten om de hoek kijken of er een stond. Soms waren er blauwe pijlen, maar ook minimaal en op plaatsen die logisch waren maar niet op de moeilijke punten. Soms waren we de weg even kwijt en dan gingen we terug naar een hoofdweg die parallel met de camino liep en dan probeerden we weer op het juiste pad te komen. Zo hebben we de hele dag goed moeten opletten. Manuel had de kaart maar het is eigenlijk zoeken naar een speld in een hooi berg. Maar we zijn er gekomen. Het was weer prachtig weer en een mooie rit met weer van alles erop en eraan. Dus zoals op de Spaanse camino. Soms waren de wegen nog slechter en moelijker begaanbaar. Het leken wel oude Romeinse wegen waar sinds die tijd niets aan gedaan was. Ook hele smalle met modder en takken met doornen die maar steeds aan mijn armen en benen bleven haken. Dus veel kleine wondjes. De Refugio in Pontevreda was mooi. Ik had nog een lekke voorband vandaag, dat kan bijna ook niet anders met zulke paden. Op het ene moment rij je door water, dan over kleine kiezels die aan je band blijven plakken en dan vlieg je weer op een grote steen dus je moet wel een keer een lekke band krijgen. Maar eigenlijk hebben we over het aantal lekke banden tot dit moment niet te klagen. Ik heb er sinds vertrek in Zonhoven nu 2 gehad en Manuel 3.

ZONDAG 8 JULI 2007

Dag 42 Pontevedra-Rubiãs
Vertrek 08.15 Aankomst 20.00
Afstand 84.77 km
Hoogste Snelheid 52.89
Gem. Snelheid 13.06
Fietstijd: 6u26min
Slaapplaats Hostal 15,00 euro met ontbijt

MAANDAG 9 JULI 2007

Dag 43 Rubiãs-Barcelo
Vertrek 09.00. Aankomst 17.30
Afstand 55.46 km
Hoogste Snelheid 49.31
Gem. Snelheid 11.50
Fietstijd: 4u50min
Slaapplaats Hostal 20,00 euro met ontbijt

Rit van Rubiães - Barcelos. Dit via Porte de Lima.
Na het ontbijt nog even de reserve band geplakt voor we weg gingen. Hostal uit, weg oversteken en gelijk een stuk van ongeveer 10 kilometer klimmen, klauteren, zweten en veel lopen omdat fietsen omhoog of naar beneden gewoon niet mogelijk was ivm met de steile hellingen of de te grote stenen omhoog of omlaag. Het was soms echt ontzettend zwaar. Op deze route hadden ze ook een alternatief voor fietsers opgegeven maar dat moest over het asfalt en dat wilden we niet vandaar dat we het ons zelf erg zwaar en moeilijk gemaakt hebben. In Porte de Lima was een zeer oude, mooie brug en er was een hele grote markt. Het leek ook een leuke en een wat grotere plaats maar je kan niet overal blijven hangen dus we hebben er niet zo heel erg veel van gezien. In Barcelos aangekomen zijn we naar het toeristenbureau gereden voor informatie over slaapplaatsen. Er was geen refugio maar wel een paar hostals die korting gaven aan pelgrims in bezit van een pelgrimspas. Het meisje van het VVV sprak ook een behoorlijk mondje Nederlands. Spullen op de kamer gezet, gedoucht en zo rond 20.00u naar buiten. Er was geen mens meer te zien. Alles was opgeruimd, de terrassen en winkels dicht dus heel wat anders als in Spanje. Toch even door de stad gelopen naar een mooie oude brug en een oude kerk, daarna terug en onder het hostal wat tapas gegeten in het restaurant en een wijntje gedronken. Het is hier in Portugal aanmerkelijk goedkoper dan in Spanje. Koffie 50 euro cent, waar vind je dat nog. Daarna naar boven en slapen.

DINSDAG 10 JULI 2007

Dag 44 Barcelo-Porto
Vertrek 08.30 Aankomst 15.45
Afstand 62.33 km
Hoogste Snelheid 52.69
Gem. Snelheid: 13.68
Fietstijd: 4u34min
Slaapplaats Hostal 24,00 euro met ontbijt

De eerste helft van de rit was mooi en afwisselend ook weer veel klimmen en dalen en Romeinse wegen en geitenpaden. Het 2de deel was veel over de weg maar ook met klimmetjes en afdalingen. Porto zijn we binnen gekomen via de N13, dat is gewoon een hele drukke weg met veel verkeer dus de automobilisten moesten een beetje wennen aan twee van die fietsers op de weg. Maar goed, daar moeten ze maar mee leren leven. We zijn een pension op gaan zoeken die die Spanjaard die we de vorige dag ontmoet hebben aan ons door had gegeven. Pension gevonden maar vol. Vlak daar in de buurt zagen we een Hostal (hier noemen ze dat een Resendential.)
Ligt aan een plein, kamer met uitzicht op het plein. Na het ritueel van uitpakken en douchen de stad even ingelopen. We zitten zo een beetje in het centrum, mooie oude gebouwen en mooie pleinen. Ze zijn ook overal gebouwen aan het renoveren en met de wegen bezig. Daarna weer wat gedronken en gegeten en om 22.30 uur gaan slapen. Je bent toch wel een beetje vermoeid aan het eind van de dag. Het was weer prachtig weer, zo´n 30 graden. Op de fiets wordt je niet zo heel erg bruin want met je helm op en je fietshandschoenen aan en je benen steeds een beetje in de schaduw van je zelf vang je niet echt veel zon. Wel gekleurd maar niet zwart.

WOENSDAG 11 JULI 2007

Dag 45 Porto
Slaapplaats Hostal 24,00 euro met ontbijt

Om 8 uur opgestaan en ontbeten en naar het internetcafé gegaan. De verslagen van de afgelopen dagen uit getypt. Om half 12 terug naar het Hostal en met Manuel Porto ingelopen. Foto´s van het fototoestel van Manuel op Cd laten zetten. Wat gedronken in een heel oud mooi café, Majestic. www.cafemajestic.com Daarna gelopen naar de rivier en toen over het bovenste deel van de brug, die Eifel ontworpen heeft, gelopen. Deze brug heeft twee lagen. De onderste voor het verkeer en de bovenste voorde metro en ook voetgangers dus geen auto`s en dergelijke. Op de brug het uitzicht bewonderd en later naar beneden gelopen en daar naar de kinderen staan kijken die van het onderste deel de rivier inspringen en dan weer naar de kant zwemmen. In de rivier zat veel stroming. Ook de port huizen bezichtigd maar er niet in geweest. Daarna nog wat rond gezwalkt iets gegeten en toen maar weer naar bed. Porto is een mooie, oude, gezellige stad met veel oude, opgeknapte huizen.

DONDERDAG 12 JULI 2007

Dag 46 Porto-Águeda
Vertrek 10.00 Aankomst 16.30
Afstand 85.26 km
Hoogste Snelheid 59.06
Gem. Snelheid: 16.28
Fietstijd: 5u14min
Slaapplaats Hostal 20,00 euro met ontbijt

Dit via São João Madeira en Albergaria en A Velha naar Águeda.
Om 8 uur zouden we ontbijten maar dat werd half 9 dit omdat de broodjes er nog niet waren. Fietsen bepakt en toen bleek dat Manuel een lekke band had dus de dag begon goed. Porto uit fietsen valt ook niet mee. We hadden gisteren gezien dat wij ook over de eifel brug moesten en daar na een steile helling op naar boven. We dachten we doen het anders, we gaan gelijk de eifel brug boven over dan missen we de helling. Op de plattegrond gekeken. We moesten langs de achterkant van het station om zo boven te komen. Aan de achterkant van het station was geen steile helling maar 40 steile traptreden. De fiets dus maar opgepakt en naar boven gesjouwd. Het was uiteindelijk dus niet het beste idee van de dag. Soms denk je bijdehand te zijn maar komt het heel verkeerd uit. Op de brug nog even een laatste blik over Porto geworpen en weer verder. De aansluiting op de camino was hier bijna helemaal niet te vinden. We zaten meer achteruit te kijken naar de gele pijlen die de andere kant op wezen dan dat we naar voren keken. Tijdens de lunch besloten om maar een stuk niet over de camino te gaan. Het is de laatste dagen ook geen echte Camino te noemen. Het gaat wel door kleine dorpjes en zo maar niet zo als op de Camino in Spanje. Dus geen kleine bospaden meer en dergelijke. In Agueda een hostal gezocht en gevonden. Na het douchen even wat boodschappen gehaald bij de Lidl. Daarna wat gegeten en besloten om de Camino Portugués de rug toe te keren en zelf een mooie route te gaan zoeken tot Fátima. Het was vandaag weer prachtig weer net zoals de afgelopen dagen.
www.residencialcelesta.com

VRIJDAG 13 JULI 2007

Dag 47 Águeda-Coimbra
Vertrek 09.00 Aankomst 16.15
Afstand 86.04 km
Hoogste Snelheid 50.70
Gem. Snelheid: 16.23
Fietstijd: 5u17min
Slaapplaats Hostal 22,50 euro met ontbijt

We hadden vanmorgen een ontbijtbuffet. Dat hadden we nog niet meegemaakt dus het was een verrassend begin van de dag. Het was uitgebreid en lekker.
Bij vertrek was het bewolkt. Vandaag gaan we niet over de Camino, zoals gisteren afgesproken. We hebben een mooi landschappelijke route op de kaart uitgezet. Deze route is wel 30 km langer als rechtstreeks naar Coimbra. Wat we niet konden zien op de kaart was dat we de eerste 30 km van de 40 km veel moesten klimmen. Het waren geen zware klimmen maar steeds maar van die langzaam slingerende wegen naar boven toe, even 200 meter dalen en dan weernaar boven. Na de lunch was de zon weer helemaal doorgekomen en was het weer warm. Het was een mooie tocht door bossen en mooie landschappen. In Coimbra mochten we ook nog even naar het centrum klimmen, dit was om de dag af te sluiten. In de loop van de middag stond mijn km teller op 3000 km. Dus een aardig stukje gefietst. ´s Avonds gegeten bij een Indiaas restaurant, daarna nog even naar Mary gebeld. De eerste indruk van Coimbra is een gezellige stad waar meer toeristen lopen als in Porto. We zullen het morgen beleven.

ZATERDAG 14 JULI 2007

Dag 48 Coimbra
Slaapplaats Hostal 22,50 euro met ontbijt

Opgestaan om 08.30 uur, daarna ontbeten en de stad in om eerst even te internetten. Het was inmiddels ongeveer half 10. Het eerste internet café ging pas om 10 uur open dus op naar de volgende. Deze was vertrokken. Weer naar een ander die ook niet meer op de beschreven plaats zat. Terug naar de allereerste want het was door al het heen en weer geloop al 10.15 uur maar, die was nog steeds niet open. Gewacht tot 10.45uur maar nog steeds niemand. Daarna koffie gaan drinken en om 11.15 uur nog eens gekeken. Zowaar er was iemand. Het was van de gemeente en het was ook gratis maar je kon maar een half uur internetten. Dus geen verslagen getypt. Daarna met Manuel wat door de stad gelopen, een Aquaduct bekeken en veel op terrasjes gezeten omdat Manuel erg moe was. Op het terras de route naar Fátima bekeken en genoteerd.Dus al met al een echte rustdag .Daarna nog wat gegeten en om een uurtje of 9 Mary nog even gebeld. Toen ik de Residential in ging om te gaan slapen(22.45uur) werd het weer druk op straat. Er was een optocht van mensen in klederdracht en muziek die bleef spelen tot diep in de nacht.

ZONDAG 15 JULI 2007

Dag 49 Coimbra-Fatima
Vertrek 09.00 Aankomst 17.45
Afstand 116.61 km
Hoogste Snelheid 50.00
Gem. Snelheid: 16.92
Fietstijd: 6u45min
Slaapplaats Refugio Gratis zonder ontbijt

Toen we weg gingen was het bewolkt maar niet koud. Het was behoorlijk klimmen, weer van die langzaam draaiende wegen met behoorlijke afdalingen. Nog een km of 18 omgereden. Dit kwam omdat alle kleine plaatsen niet op de kaart staan en met die heuvels en zo kan je niet even rechtsaf gaan net als in NL. Om een uur of 12 begon het te regenen en het ging steeds harder regenen. Dit bleef zo tot een uur of 4. Inmiddels waren we dus aardig nat. Het was gelukkig niet koud dus de spieren werden niet stram. Bij Fátima aangekomen mochten we nog even een helling van 10 % opklimmen en dat is lekker als je er al een dikke 100 km er op heb zitten. Maar ja je moet er iets voor over hebben als je Fátima wilt zien. Via het VVV terecht gekomen bij slaapplaatsen voor pelgrims. Het is allemaal een beetje oud en vies maar ja een pelgrim leeft nu eenmaal niet in weelde. In de stad nog even soep en een hamburger gegeten en toen terug om een paar uur te slapen.
Het was een natte dag.

MAANDAG 16 JULI 2007

Dag 50 Fátima
Slaapplaats Refugio Gratis zonder ontbijt

Om 09.30 na het ontbijt naar het internet café om de verslagen uit te typen. Om 12 uur iets wezen eten en daarna naar de kerk van Fátima. Het is nog steeds regenachtig. Het plein voor de kerk is heel groot. De kerk is vanaf deze zijde van het plein mooi. Binnen in de kerk is het eenvoudig en ook niet zo groot. Ik heb nog wat kaarsen aangestoken, dat was niet in de kerk maar in een apart stukje buiten. Het was hier niet zo goed geregeld als in Lourdes. We hebben ook nog verschillende mensen op hun knieën een bepaald pad op het grote plein af zien leggen naar de kapel toe die iets voor aan de zijkant van de kerk staat. Alles bij elkaar vond ik het niet zo bijzonder vergeleken met Santiago en Lourdes. Misschien als het weer wat mooier was geweest en wat meer mensen dan had hetwaarschijnlijk toch anders overgekomen.

DINSDAG 17 JULI 2007

Dag 51 Fátima-Porte de Sor
Vertrek 09.15 Aankomst 16.15
Afstand 100.29 km
Hoogste Snelheid 63.40
Gem. Snelheid: 21.29
Fietstijd: 4u43min
Slaapplaats Hostal 12,50 euro zonder ontbijt

Na het opstaanwierp ik een blik naar buiten en zag dat het buiten droog was en er een waterig zonnetje scheen gelukkig want fietsen in de regen is echt geen pretje. Voor we op pad gingen nog even ontbeten in Fátima. Daarna ging de rit richting Bairro, Entroncamento en Ambrantes. Dit stuk was heel erg mooi, een zeer mooie vallei. Ik denk het mooiste stuk over de weg vanuit Zonhoven tot nu toe. Vanuit Fátima daalden we ook steeds verder deze vallei in en dat was erg ontspannend fietsen. De zon was weer volop aan het schijnen. Vanaf Abantes tot Porte de Sor was het meeste ook dalend met af en toe een stukje omhoog. De omgeving van dit deel was minder mooi. Het was een soort Veluwe omgeving. In Porte de Sor een Recedencia gevonden om te slapen. Het warme water uit de geiser wilde niet zo goed lukken. Verschillende mensen zijn zo´n 45 minuten bezig geweest om die simpele geiser aan te krijgen maar uiteindelijk was er toch warm water. Daarna nog even door het dorp gelopen waar niets te doen en te zien was toen wat gegeten en naar bed.

WOENSDAG 18 JULI 2007

Dag 52 Porte de Sor-Campo Maior
Vertrek 09.00 Aankomst 16.30
Afstand 107.08 km
Hoogste Snelheid 56.35
Gem. Snelheid: 19.74
Fietstijd: 5u26min
Slaapplaats Hostal 15,00 euro zonder ontbijt

De rit ging via Montforte en o.a. Sta Eulàlia naar Campo Maior. Het was vandaag een soort Ardennen rit. Een heuvelachtige, glooiende weg. Er was heel weinig verkeer op deze weg. Sommige stukken waren eentonig, andere wat gevarieerder. Wel hele mooie dorpjes gezien met huizen in allerlei kleuren rood, geel en blauw. Die dorpjes liggen zo afgelegen dat als je daar geen tv hebt de wereld om je heen kan vergaan zonder dat je het in de gaten hebt. Ze leven daar als god in Portugal. Het was prachtig weer, bijna 36 graden in de schaduw. Als je ging klimmen dan ging je het ook merken dat het zo warm was. Je rijdt dan langzamer en je merkt dan meer van de hitte want als je gewoon fietst dat merk je eigenlijk niet hoe warm het is. We zijn nu op ongeveer 20 km van Spanje (Badajoz) vandaan.

DONDERDAG 19 JULI 2007

Dag 53 Campo Maior-Badajoz
Vertrek 10.00 Aankomst 11.45
Afstand 25.43 km
Hoogste Snelheid 45.00
Gem. Snelheid: 20.22
Fietstijd: 1u16min
Slaapplaats Hostal 21,40 euro zonder ontbijt

Na een korte rit kwamen we in Badajoz aan. Via het toeristenbureau een hostal gevonden. Nadat we de spullen weg hebben gezet zijn we de stad in gegaan. We kwamen nog een optocht tegen met groepen uit verschillende landen o.a. Equador, Indonesië, Rusland, Ghana allemaal in klederdracht en ze maakten allemaal muziek. Dat was erg leuk om te zien en te horen. Ook het Alcabraz (Zo noemt men dat hier)bezocht. Dat is een oud fort dat op het hoogste punt van de stad en de omgeving staat. Je had daar een mooi uitzicht over de stad en de omgeving. Dit is de provincie Extremadura. Bij El Corte Ingles nog even een kaartgekocht van Andalusië om de route uit te zetten naar Sevilla. Nog wat door de stad gelopen en een gezellig terrasje op een leuk plein opgezocht en daar wat gedronken. Dat plein was vol met kinderen en hun moeders, zij komen hier elkaar de laatste nieuwtjes door geven denk ik. ´S avonds wat tapas gegeten en om 23.00uur naar het hostal terug gegaan. Toen ging de stad pas leven en het was hartstikke druk op straat. Het is jammer dat alles pas begint als wij naar bed gaan. Het was wederom prachtig weer.

VRIJDAG 20 JULI 2007

Dag 54 Badajoz-Jerez de los Caballeros
Vertrek 09.30 Aankomst 16.15
Afstand 90.03 km
Hoogste Snelheid 54.84
Gem. Snelheid: 19.66
Fietstijd: 4u35min
Slaapplaats Hostal 18,00 euro zonder ontbijt

Via o.a. Alconchel en Hiquera de Vargasnaar Jerez de los Caballeros. Een rit door een heuvelachtig terrein met veel olijfbomen en kurkbomen. Het was ´s morgens zowaar iets bewolkt. Later kwam de zon weer volop door.

ZATERDAG 21 JULI 2007

Dag 55 Jerez de los Caballeros-Aracena
Vertrek 09.30 Aankomst 16.30
Afstand 78.37 km
Hoogste Snelheid 52.00
Gem. Snelheid: 16.11
Fietstijd: 4u52min
Slaapplaats Hostal 22,50 euro zonder ontbijt

Een rit die heel de dag klimmen en dalen in zich had en helaas, zoals zo vaak, meer klimmen dan dalen. Het is een zeer heuvelachtig terrein. Een km of 20 door een natuurpark gereden. De weg was net zoals op de echte Camino. Dus veel kiezels, gaten en noem maar op in de weg. De weg door dit park heette ook Camino Encinasola. Dit was een echt stuk camino. Het stuk door het natuurpark was erg mooi met veel vogels o.a. ooievaars. Daarna een weg met dalen en stijgen maar in een opgaande lijn dus bij het dalen stijg je ook een beetje. We slapen in het dorp Aracena waar niets te beleven valt maar ze hebben wel hun eigen Plaza de Toros. ¨S avonds was er een straat feest in de straat waar ons hostal stond. De opbrengst was voor de kerk. We hebben er wat tapas gegeten en wat gedronken. Mijnheer pastoor was er ook met een paar andere luitjes van zijn parochie. Zij bleven ook een tijdje zitten en dronken een alcohol vrij biertje. Toen wij naar bed gingen om 23.00 uur ging de band spelen tot een uurtje of vier maar we hebben niet veel last van de muziek gehad.
Nog steeds prachtig weer.

ZONDAG 22 JULI 2007

Dag 56 Aracena-La Palma de Condor
Vertrek 09.30 Aankomst 17.00
Afstand 90.57 km
Hoogste Snelheid 60.82
Gem. Snelheid: 15.41
Fietstijd: 5u53min
Slaapplaats Hostal 18,50 euro zonder ontbijt

Via Campo frio, Minas de Rio Tinto, El Madroño en Barrocal kwamen we in La Palma. Vandaag weer veel klimmen en weinig dalingen gehad, zeker de eerste 60 km, in een afwisselend landschap met hier en daar een dorpje. Na Barracal kregen we een onverharde weg van ongeveer 20 km. Die weg waren ze volgens mij aan het voorbereiden om te asfalteren. De eerste 10 km was ook redelijk klimmen maar als je daalde reed je ook maar ongeveer 12 km met al dat grind en zand en steentjes. Je rammelde uit elkaar net als gisteren. De laatste 8 km waren weer geasfalteerd. Het klimmen was vandaag niet echt zwaar maar door een harde tegenwind was het toch niet makkelijk. Het was erg heet, ik denk zo tegen de 40 graden want mijn armen en benen waren gewoon een beetje roodbruin en dat na 8 weken zon op je armen en benen. Dan moet het wel heet zijn.

MAANDAG 23 JULI 2007

Dag 57 La Palma de Condor-Sevilla
Vertrek 09.30 Aankomst 13.45
Afstand 65.51 km
Hoogste Snelheid 54.00
Gem. Snelheid: 20.05
Fietstijd: 3u16min
Slaapplaats Hostal 25,00 euro zonder ontbijt

Na het ontbijt vertrokken voor de laatste kilometers van deze reis. Het was hier en daar licht klimmen en na 30 km een aardig klimmetje en daarna een stuk vals plat van ongeveer 2 km. Het is dan net of je twee lekke banden heb. Je ziet niet dat je omhoog ga maar je komt ook bijna niet vooruit. Bij Sevilla aangekomen was het niet eenvoudig om de stad in te komen vanaf de kant van waar wij kwamen. Dit omdat je een van de bruggen over moet die de stad inlopen maar die wegen lopen allemaal via de grote verkeersaders, dat van de 4 baanswegen. We zijn een stukje terug gereden naar een voorplaatsje waar we volgens de kaart wel de stad in konden. Daar nog een gevraagd en via een onverhard weggetje langs de rivier zijn we bij een brug gekomen en via een smal pad de brug op en over via de zijkant van de weg, dat was een soort voetpad. Bijhet toeristenbureau een lijst met hostals gekregen. We zijn er eerst een paar af geweest voordat we iets hadden. Want de ene was vol en de andere had geen plek voor de fietsen. In het Hostal waar we nu slapen staan de fietsen op de kamer (4 hoog). Nu de fietsen op de kamer staan is de fietstocht echt afgesloten.
Het was weer prachtig weer vandaag. ´s Avonds wat door de stad gelopen en iets gegeten en gedronken en daarna naar bed, met een vreemd gevoel dat je de andere dag niet vroeg op hoeft en dat het geen rust dag is maar dat het nu afgelopen is en dat je nergens meer heen hoeft te fietsen. Toch wel weer heel erg jammer maar ook fijn dat we aan de ene kant niet meer hoeven te zwoegen en zweten maar ook dat we het weer in goede gezondheid hebben volbracht.

DINSDAG 24 JULI 2007

Dag 58 Sevilla
Slaapplaats Hostal 25,00 euro zonder ontbijt

Om 08.30 uur opgestaan, wat een luxe, daarna even naar het internet café om de verslagen uit te typen. Toen wat door de stad gelopen en o.a. naar de Kathedraal en de Giralda gekeken. Daar vragen ze tegenwoordig 7,50 euro voor. Ik vind dat een belachelijke prijs. Dus niet naar binnen gegaan maar de beelden van een paar jaar geleden uit mijn geheugen gehaald. ¨S middags ook door de stad gewandeld en even aan de andere kant van de rivier gekeken. Nog geïnformeerd waar we een doos voor de fietsen konden krijgen, deze moeten n.l. in een doos het vliegtuig in. ´s Avonds heeft Manuel nog een aantal foto´s van de kathedraal en de Giralda gemaakt die helemaal in het licht stond. Om 23.00 uur naar de andere kant van de rivier gegaan want daar was een feest ter ere van Jacob uit Santiago. Spanjaarden zoeken altijd wel een reden voor een feestje. Veel Spaanse muziek en dansende Spanjaarden. Wij zijn zo om een uur of 3 uur weg gegaan. De Spanjaarden moesten de andere dag zeker niet werken of ze slapen gewoon uit bij hun baas. Het was allemaal heel Sevilliaans. Temperatuur op de dag 38 á 39 graden en s´nachts tussen de 25 en 30. Wat een luxe allemaal, dit gaat op vakantie lijken.

WOENSDAG 25 JULI 2007

Dag 59 Sevilla
Slaapplaats Hostal 25,00 euro zonder ontbijt

Opgestaan om 10 uur, daarna wat gegeten en maar weer de gang gemaakt naar het internet café om de verslagen verder uit te typen. Toen de fiets gepakt en langs de rivier naar een paar moderne bruggen wezen kijken. Nog wat andere bezienswaardigheden bekeken o.a.: de kerk van Magdalena en een oude stadsmuur maar deze dingen had ik al eens gezien samen met Mary, toen we, jaren geleden ook in Sevilla waren. Met Manuel wat gaan eten en daarna ben ik mijn fiets schoon gaan maken. Om 17.00 uur de dozen op gaan halen voor de fietsen. De fietsen gaan in een doos en dan in het vliegtuig. Dit is nog een heel gedoe voordat de fiets goed en wel in de doos past. Eerst je voorwiel eruit, de trappers eraf, toen paste het nog niet helemaal dus daarna nog het stuur eraf. Dat zelfde met Manuel zijn fiets. Oja, ook nog wat lucht uit de banden laten lopen want anders zouden die kunnen klappen op grote hoogte. Al met al een hele bedoening en op deze manier doe ik dat nooit meer. Toen dit alles gedaan was waren we weer toe aan iets lekkers dus zijn we een broodje in de buurt van de Giralda gaan eten en daarna wederom naar de andere zijde van de rivier want daar was weer feest, net als gisteren. Het was vandaag weer iets warmer. Als je naar Sevilla gaat voor een paar dagen dan kan je beter in het voorjaar of najaar gaan. Aan het eind van de dag zie je dan ook veel toeristen een beetje bezweet door de stad sloffen, gesloopt door de warmte.

DONDERDAG 26 JULI 2007

Dag 60 Sevilla-Zonhoven

Opgestaan, de tassen ingepakt en beneden in de lobby gezet want we gaan om 15.00 uur met de taxi naar het vliegveld.
Iets wezen eten en om 13.00 uur nog maar even naar het internet café om de tijd te doden. Buiten lopen is ook erg warm, dan kom je bezweet aan op het vliegveld en daar heb ik ook geen zin in. In het internet café is het heerlijk koel dus kan ik al vast aan de Belgische temperatuur gaan wennen want dat is momenteel niet zoveel heb ik begrepen. Meer herfst dan zomer. Taxi kwam ons op tijd ophalen. De dozen met fietsen pasten precies in de taxi. Ik kon er nog net naast zitten op de achterbank. Na het inchecken op het vliegveld even rondgelopen en nog een hapje gekocht. We gingen op tijd weg uit Sevilla met vlucht XG 1204 om 17.55. We vlogen met Vueling. Een Spaanse prijsvechter. Prima vlucht en vliegtuig. Aan boord moest je wel je eten kopen. We zouden om 20.50 uur landen maar waren er al om 20.30 uur. Koffers en fietsen waren in een poep en een zucht op de bagageband. We stonden dus zo buiten. Daar wachtte ons een verrassing: Brenda en Bert stonden ons op te wachten. Mary en Hil waren er nog niet want die waren verrast door ons vroege aankomsttijdstip. Ik had nog gezegd doe maar rustig aan. Als we om 20.50uur landen en eer we aan de slurf zijn en de bagage er is dan zijn we wel een uur verder. Met Brenda en Bert naar Burger King gelopen op Schiphol en daar friet en zo besteld. Toen kwamen Mary en Hil aan. Zeer verbaasd dat wij er al waren. Nog even een tijdje daar gezeten en bij gepraat en toen terug naar Zonhoven met Hil en Mary en Manuel. Brenda en Bert namen de fiets van Manuel mee en zouden die in Leusden afzetten. Na ongeveer 2 uurtjes “geland” in Zonhoven. Het was inmiddels al 27 juli geworden. We waren in ieder geval weer gezond terug na een prachtige reis.