Waarom deze Pelgrimstocht. Ik ben als voorzitter van Rode Kruis Zonhoven een uitdaging aangegaan met de vrijwilligers van afdeling Zonhoven. De uitdaging was als volgt: als de Rode Kruis vrijwilligers uit Zonhoven méér dan 2.750 stickers zouden verkopen, dan zou ik via Lourdes naar Santiago de Compostela fietsen. Het aantal is gehaald tijdens de stickerverkoop periode dus start ik op 28 mei 2007 met deze tocht. Ik word tot Lourdes vergezeld door mijn echtgenote Mary en vanaf Lourdes naar Santiago rijdt mijn zoon met me mee.
Over mijzelf
Ik ben Peter
Ik ben een man en woon in Zonhoven (België) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 26/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fietsen en Reizen en wandelen met mijn twee honden..
Over mijzelf
Ik ben Mary
Ik ben een vrouw en woon in Zonhoven (België) en mijn beroep is Huisvrouw.
Ik ben geboren op 29/10/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fietsen en Reizen.
Ik fiets met Peter mee tot Lourdes.
Over mijzelf
Ik ben Manuel
Ik ben een man en woon in Leusden (Nederland) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 11/08/1969 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Sporten & Reizen.
Ik rij vanaf Lourdes mee met m´n vader.
Dag 11 St Amand Montrond-La Châtre Vertrek 08.45 Aankomst 14.45 Afstand km 59.68 Hoogste snelheid 55.34 Gem. snelheid 15.53 Fietstijd 3u52min Slaapplaats Pelgrimshuis 10,00 euro
Na ons ontbijtje nog een kopje koffie gezet, nu was de gelegenheid er dus wel even lekker. De boel een beetje opgeruimd en wat aangeveegd. Het was gelukkig droog maar wel zwaar bewolkt en erg vochtig. Ons parcour was toch wel weer zwaar. Niet al te steile hellingen maar van die plakwegen waarbij je het gevoel hebt dat je aan de weg zit vastgeplakt of er in wegzakt. De omgeving was een beetje saai. Wel veel van die bosjes witte koeien die je liggen/staan aan te staren als je voorbij komt. Ik heb een belletje aan mijn tasje hangen dus horen ze mij altijd aankomen. Onze golden retriever heeft, met haar grote ogen en roze neus, toch wel iets weg van zon koe (ocharm). Tussen de middag een
restaurantje gevonden voor de lunch maar het viel heel erg tegen. Het was n.l. lever. Normaal vind ik het heerlijk en lust Peet het niet, deze keer was het andersom. Ik kreeg het niet weg en werd er misselijk van terwijl Peet het opat. Ik bedacht later dat het wel eens lams lever geweest kon zijn want ik herinnerde me het menu en daar stond iets op van agneau. Bah, bah, bah. Er zaten uienringen bij, gebakken, wel lekker maar weinig dus daar kon je ook je honger niet mee weg eten. Afijn, al met al was het niet veel bijzonders, maar we waren weer uitgerust en het wijntje was tenminste wel lekker. Het was na 3 dagen weer eens een warme lunch en als het dan tegenvalt is het een dubbele tegenvaller. Rond 3uur aangekomen bij het VVV in La Châtre. Gevraagd naar kamers voor pelgrims. Hadden ze inderdaad, gratis, maar pas om 6uur open. Dat was een beetje vervelend dat we nog zo lang moesten wachten, maar ja, het zij zo. Er ging al een kwartier om bij het VVV want ik ben 3x naar binnen geweest, iedere keer was er weer iets anders wat we wilden weten. Er was ook nog een fietser uit Duitsland. Daar even een praatje mee gemaakt. We zijn, om de tijd te doden, maar naar de supermarkt gegaan en vast onze boodschappen gedaan en daarna gaan internetten (2euro p/u) Om 17.45u stonden we voor de deur van het pelgrimsverblijf. Het lag achter de kerk. De beheerder kwam er toen ook al aan. Een beetje een raar typetje, ongeschoren, weinig woorden. Er zijn 4 bedden, er is een tv, een grote transistorradio, een wasbak, een kast met borden en bestek en blikjes eten maar geen vuur om te koken.
We zijn weer met ons tweeën. We kregen lakens en een handdoek en ..eten. Om 19.15u kregen we van de beheerder een hapjespan vol met cous cous. We vonden het niet lekker, waarschijnlijk was het ook uit blik want er zaten van die vieze bonken vlees in. We hebben er wat van gegeten en een groot deel in een plastic zakje gedaan en dat de volgende ochtend buiten weggegooid. Ik vond het sneu om alles te laten staan. Hoe is het mogelijk dat dit alles gratis is, eten, onderdak, lakens en handdoeken. Morgenochtend om 6.30u krijgen we ook nog een kan koffie werd ons medegedeeld en om 07.30u moeten we weg zijn. Wel avontuurlijk hoor, leuker als in een onpersoonlijk hotel waar alles eigenlijk hetzelfde is en natuurlijk een stuk goedkoper. Ook hier stond weer een potje voor donatie. Zo, nu maar weer slapen want morgen wordt een zware klimdag.